ਆਇਸ਼ਾ ਜਲਾਲ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ
ਆਇਸ਼ਾ ਜਲਾਲ
ਜਨਮ
ਰਾਸ਼ਟਰੀਅਤਾਪਾਕਿਸਤਾਨੀ, ਅਮਰੀਕੀ
ਅਲਮਾ ਮਾਤਰWellesley College
Trinity College, Cambridge
ਪੁਰਸਕਾਰMacArthur Fellows Program, Sitara-i-Imtiaz
ਵਿਗਿਆਨਕ ਕਰੀਅਰ
ਖੇਤਰਇਤਿਹਾਸ
ਅਦਾਰੇUniversity of Wisconsin–Madison
Columbia University
Lahore University of Management Sciences
Tufts University
Harvard University

ਆਇਸ਼ਾ ਜਲਾਲ (Urdu: عائشہ جلال) ਇੱਕ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ-ਅਮਰੀਕੀ ਇਤਿਹਾਸਕਾਰ ਹੈ। ਉਹ ਟਫ਼ਟਸ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਮੈਰੀ ਰਿਚਰਡਸਨ ਇਤਿਹਾਸ ਦੀ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਅਤੇ 1998 ਮੈਕ ਆਰਥਰ ਫੈਲੋ ਹੈ। ਉਸ ਦੇ ਕੰਮ ਦਾ ਵੱਡਾ ਹਿੱਸਾ ਆਧੁਨਿਕ ਦੱਖਣੀ ਏਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਮੁਸਲਿਮ ਪਛਾਣਾਂ ਦੀ ਸਿਰਜਣਾ ਦੇ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਿਤ ਹੈ।[1]

ਪਰਿਵਾਰ ਅਤੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਜੀਵਨ[ਸੋਧੋ]

ਆਇਸ਼ਾ ਜਲਾਲ ਦਾ ਜਨਮ ਲਾਹੌਰ, ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ 1956 ਵਿੱਚ, ਹਾਮਿਦ ਜਲਾਲ, ਇੱਕ ਸੀਨੀਅਰ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਸਿਵਲ ਸੇਵਕ, ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਪਤਨੀ ਜ਼ਕੀਆ ਜਲਾਲ ਦੀ ਧੀ ਵਜੋਂ ਹੋਇਆ। ਉਹ ਉਰਦੂ ਲੇਖਕ ਸਆਦਤ ਹਸਨ ਮੰਟੋ ਨਾਲ ਦੋ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਜੁੜੀ ਹੋਈ ਹੈ। ਆਇਸ਼ਾ ਦੀ ਦਾਦੀ (ਹਾਮਿਦ ਜਲਾਲ ਦੀ ਮਾਂ) ਮੰਟੋ ਦੀ ਭੈਣ ਸੀ। ਦੂਜਾ ਮੰਟੋ ਦੀ ਪਤਨੀ ਸਫ਼ੀਆ ਆਇਸ਼ਾ ਦੀ ਮਾਂ ਜ਼ਕੀਆ ਜਲਾਲ ਦੀ ਭੈਣ ਸੀ। ਦੂਜੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿੱਚ, ਮੰਟੋ ਅਤੇ ਹਾਮਿਦ ਜਲਾਲ ਦੇ ਚਾਚਾ-ਭਤੀਜੇ ਦੀ ਜੋੜੀ ਸਫ਼ੀਆ ਅਤੇ ਜ਼ਕੀਆ ਭੈਣਾਂ ਨਾਲ ਵਿਆਹੀ ਗਈ ਸੀ।[2][3]

ਜਲਾਲ ਦਾ ਵਿਆਹ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਭਾਰਤੀ ਇਤਿਹਾਸਕਾਰ ਸੁਗਾਤਾ ਬੋਸ ਨਾਲ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਜੋ ਹਾਰਵਰਡ ਵਿੱਚ ਇਤਿਹਾਸ ਦੀ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਹੈ। ਉਹ ਭਾਰਤੀ ਬੰਗਾਲੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਘੁਲਾਟੀਏ ਸੁਭਾਸ਼ ਚੰਦਰ ਬੋਸ ਦਾ ਪੋਤਾ-ਭਤੀਜਾ ਹੈ।

ਸਿੱਖਿਆ[ਸੋਧੋ]

ਜਲਾਲ 14 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਨਿਊਯਾਰਕ ਸਿਟੀ ਆਈ, ਜਦੋਂ ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਵਿੱਚ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਮਿਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਤਾਇਨਾਤ ਸਨ। ਉਸਨੇ ਵੈਲੇਸਲੀ ਕਾਲਜ, ਯੂਐਸਏ ਤੋਂ ਇਤਿਹਾਸ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤੀ ਵਿਗਿਆਨ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਬੀ.ਏ. ਅਤੇ ਕੈਂਬਰਿਜ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੇ ਟ੍ਰਿਨਿਟੀ ਕਾਲਜ ਤੋਂ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਡਾਕਟਰੇਟ ਦੀ ਡਿਗਰੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ, ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਪੀ.ਐਚ.ਡੀ. ਨਿਬੰਧ: 'ਜਿਨਾਹ, ਮੁਸਲਿਮ ਲੀਗ ਅਤੇ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੀ ਮੰਗ' ਕੀਤੀ ਸੀ।

ਆਇਸ਼ਾ ਜਲਾਲ ਨੇ ਟ੍ਰਿਨਿਟੀ ਕਾਲਜ, ਕੈਮਬ੍ਰਿਜ ਜਾਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਵੈਲੇਸਲੇ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੇ 1983 ਵਿੱਚ ਡਾਕਟਰੇਟ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ।[2] ਉਹ 1987 ਤੱਕ ਕੈਮਬ੍ਰਿਜ ਵਿੱਚ ਰਹੀ, ਟ੍ਰਿਨਿਟੀ ਕਾਲਜ ਦੀ ਇੱਕ ਫੈਲੋ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਲੀਵਰਹੁਲਮੇ ਫੈਲੋ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਰਹੀ। ਉਹ 1985 ਵਿੱਚ ਵਾਸ਼ਿੰਗਟਨ, ਡੀ.ਸੀ. ਚਲੀ ਗਈ, ਵੁੱਡਰੋ ਵਿਲਸਨ ਸੈਂਟਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਾਥੀ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਹਾਰਵਰਡ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੀ ਅਕੈਡਮੀ ਫਾਰ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਅਤੇ ਏਰੀਆ ਸਟੱਡੀਜ਼ ਵਿੱਚ ਅਕੈਡਮੀ ਸਕਾਲਰ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ। ਉਸਨੂੰ ਕੋਲੰਬੀਆ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੁਆਰਾ 1991 ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਐਸੋਸੀਏਟ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਵਜੋਂ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਪਰ 1995 ਵਿੱਚ ਸਮੀਖਿਆ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸਦਾ ਕਾਰਜਕਾਲ ਅਸਵੀਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[4] 1999 ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਟਫਟਸ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਾਰਜਕਾਲ ਦੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਇਆ।[5][6][7][8]


ਉਸ ਦਾ ਬਹੁਤ ਸਾਰਾ ਕੰਮ ਆਧੁਨਿਕ ਦੱਖਣੀ ਏਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਮੁਸਲਿਮ ਪਛਾਣਾਂ ਦੀ ਸਿਰਜਣਾ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਿਤ ਹੈ।[3]

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

  1. "Pakistan needs to breed more historians". The Hindu. Archived from the original on 26 ਜਨਵਰੀ 2012. Retrieved 28 January 2012. {{cite news}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (help)
  2. 2.0 2.1 ਹਵਾਲੇ ਵਿੱਚ ਗਲਤੀ:Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named MF
  3. 3.0 3.1 Book Review (18 October 2016). "Pakistan needs to breed more historians: Ayesha Jalal". The Hindu (newspaper). Retrieved 8 August 2019.
  4. "Jalal v. Columbia University in City of New York, 4 F. Supp. 2d 224 (S.D.N.Y. 1998)". Justia Law (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 2021-08-24.
  5. "Department of History - Tufts University". ase.tufts.edu website. Retrieved 8 August 2019.
  6. "Ayesha Jalal - Nonresident Senior Fellow, South Asia Center". Atlantic Council website. Archived from the original on 22 January 2018. Retrieved 9 August 2019.
  7. Chishty-Mujahid, Nadya (1 February 2015). "COVER STORY: The Struggle for Pakistan by Ayesha Jalal". Dawn (newspaper). Retrieved 9 August 2019.
  8. Chotiner, Isaac (26 December 2014). "Pakistan: The Land of the Pure". Wall Street Journal. ISSN 0099-9660. Retrieved 9 August 2019.

ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ[ਸੋਧੋ]