ਇਸਮਾਈਲ ਆਲਮ
ਅਬੂ ਅਲ-ਅਜ਼ੀਜ਼ ਮੁਹੰਮਦ ਇਸਮਾਈਲ ਅਲੀ (ਬੰਗਾਲੀ: আবুল আজিজ মোহাম্মদ ইসমাঈল আলী; 1868–1937) ਇੱਕ ਬੰਗਾਲੀ ਸਿਆਸਤਦਾਨ, ਅਧਿਆਪਕ ਅਤੇ ਖਿਲਾਫ਼ਤ ਲਹਿਰ ਦਾ ਕਾਰਕੁਨ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਆਲਮ (ਉਰਦੂ: آلم) ਦੇ ਕਲਮੀ ਨਾਮ ਹੇਠ ਉਰਦੂ ਵਿੱਚ ਕਵਿਤਾ ਲਿਖੀ। ਉਸ ਦੀ ਦੀਵਾਨ-ਏ-ਆਲਮ ਕਵਿਤਾ ਨੂੰ ਕਲਕੱਤਾ ਆਲੀਆ ਮਦਰੱਸੇ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ 1910 ਵਿੱਚ ਬੰਗਾਲ ਦੇ ਤੋਤੇ ਦਾ ਖਿਤਾਬ ਦਿੱਤਾ।[1]
ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਪਰਿਵਾਰ[ਸੋਧੋ]
ਅਬੁਲ ਅਜ਼ੀਜ਼ ਮੁਹੰਮਦ ਇਸਮਾਈਲ ਅਲੀ ਦਾ ਜਨਮ 1868 ਵਿੱਚ ਸਿਲਹਟ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਕਨਾਈਘਾਟ ਦੇ ਪਿੰਡ ਬਟਾਇਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬੰਗਾਲੀ ਮੁਸਲਮਾਨ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ, ਮੌਲਾਨਾ ਸ਼ਾਹ ਅਬਦੁਰ ਰਹਿਮਾਨ ਕਾਦਰੀ, ਕਿੱਤੇ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਮੁਫਤੀ ਸਨ। ਉਸਦਾ ਛੋਟਾ ਭਰਾ ਵਿਦਵਾਨ ਇਬਰਾਹਿਮ ਅਲੀ ਤਸ਼ਨਾ ਸੀ। ਉਸਦਾ ਪਰਿਵਾਰ 14ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਸੂਫੀ ਮਿਸ਼ਨਰੀ ਅਤੇ ਸ਼ਾਹ ਜਲਾਲ ਦੇ ਸਾਥੀ ਸ਼ਾਹ ਤਕੀਉਦੀਨ ਤੋਂ ਸੀ।[2][3][4]