ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਓਮ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਆਦਿਤਿਆ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਆਜ਼ਾਦ ਵਿਸ਼ਵਕੋਸ਼ ਤੋਂ

ਓਮ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਆਦਿਤਿਆ (5 ਨਵੰਬਰ 1936 – 8 ਜੂਨ 2009) ਇੱਕ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹਿੰਦੀ ਕਵੀ ਅਤੇ ਵਿਅੰਗਕਾਰ ਸੀ। ਉਹ ਹਿੰਦੀ ਕਵੀ ਸੰਮੇਲਨ ਦੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਕਵੀ ਵੀ ਸਨ। ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਮਜ਼ਾਕੀਆ ਅਤੇ ਵਿਅੰਗਾਤਮਕ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਲਈ ਵਿਆਪਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। "ਗੋਰੀ ਬੈਠੀ ਛੱਤ ਪਰ", "ਇਧਰ ਭੀ ਗਾਧੇ ਹੈਂ, ਉਧਰ ਭੀ ਗਾਧੇ ਹੈਂ", "ਤੋਟਾ ਔਰ ਮੈਨਾ" ਉਸ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਹਨ। ਉਹ ਆਧੁਨਿਕ ਹਿੰਦੀ ਸਾਹਿਤ ਦੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੁਝ ਕਵੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਵਿਤਾ ਚੰਦ ਨੂੰ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਕਹਿਣ ਲਈ ਵਰਤਿਆ। ਛੰਦ, ਜੋ ਪੁਰਾਣੇ ਸਮਿਆਂ ਵਿਚ ਲਗਭਗ ਹਰ ਕਵੀ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਸੀ, ਹੁਣ ਬਹੁਤ ਦੁਰਲੱਭ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ। ਆਦਿਤਿਆ ਉਨ੍ਹਾਂ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਕਵੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਾਰੀਆਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਛੰਦ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਸੀ।

ਪੂਰਵ-ਕੇਬਲ-ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ ਯੁੱਗ ਦਾ ਇੱਕ ਉਤਪਾਦ, ਉਸਨੇ 1970 ਅਤੇ 1980 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ ਦੂਰਦਰਸ਼ਨ 'ਤੇ ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ ਹਸਿਆ ਕਵੀ ਸੰਮੇਲਨ ਨਾਲ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ।

ਉਹ ਦਿੱਲੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਕੂਲ ਅਧਿਆਪਕ ਵੀ ਸੀ। ਭੋਪਾਲ, ਮੱਧ ਪ੍ਰਦੇਸ਼, ਭਾਰਤ ਦੇ ਨੇੜੇ ਇੱਕ ਕਾਰ ਹਾਦਸੇ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ।[1][2]

ਹਵਾਲੇ

[ਸੋਧੋ]
  1. "Hindi poet Om Prakash Aditya killed in accident". Sakaal Times. 8 June 2009. Archived from the original on 19 June 2009. Retrieved 9 June 2009.
  2. "Three Hindi poets killed in accident". The Hindu. 9 June 2009. Retrieved 26 January 2017.