ਕਰਣੀ ਮਾਤਾ

ਕਰਣੀ ਮਾਤਾ ਦਾ ਮੰਦਿਰ ਹਿੰਦੂ ਮੰਦਿਰ ਹੈ ਜੋ ਰਾਜਸਥਾਨ ਦੇ ਬੀਕਾਨੇਰ ਜਿੱਲੇ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਦੇਵੀ ਕਰਨੀ ਮਾਤਾ ਦੀ ਮੂਰਤੀ ਸਥਾਪਤ ਹੈ ਜੋ ਕੀ ਬੀਕਾਨੇਰ ਤੋਂ ਕੁਝ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੇਸ਼ਨੋਕ ਵਿੱਚ ਹੈ। ਇਸ ਮੰਦਰ ਨੂੰ ਚੂਹਿਆਂ ਦਾ ਮੰਦਰ ਵੀ ਆਖਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਮੰਦਰ ਕਾਲੇ ਚੂਹਿਆਂ ਲਈ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਵਿੱਚ ਲਗਪਗ 20000 ਕਾਲੇ ਚੂਹੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਲੋਕ ਮੰਦਰ ਦੇ ਮੁੱਖ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਦੁਆਰ 'ਤੇ ਸੰਗਮਰਮਰ ਦੀਆਂ ਕੱਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਲਈ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ' ਤੇ ਵੀ ਇੱਥੇ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਚਾਂਦੀ ਦੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ, ਸੋਨੇ ਦੇ ਪੈਰਾਸੋਲ ਅਤੇ ਚੂਹਿਆਂ (ਕਾਬਾ) ਦੀ ਭੇਟ ਲਈ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਚਾਂਦੀ ਦਾ ਥਾਲੀ ਵੇਖਣ ਯੋਗ ਹੈ। ਸ਼ਰਧਾਲੂਆਂ ਦੀ ਰਾਏ ਹੈ ਕਿ ਕਰਣੀ ਦੇਵੀ ਸਾਕਤ ਮਾਂ ਜਗਦੰਬਾ ਦਾ ਅਵਤਾਰ ਸੀ। ਲਗਭਗ ਸਾ andੇ ਸੌ ਸੌ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ, ਜਿਸ ਜਗ੍ਹਾ 'ਤੇ ਇਹ ਵਿਸ਼ਾਲ ਮੰਦਰ ਹੈ, ਮਾਂ ਇੱਕ ਗੁਫਾ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਦੇਵਤੇ ਦੀ ਪੂਜਾ ਕਰਦੀ ਸੀ। ਇਹ ਗੁਫਾ ਅਜੇ ਵੀ ਮੰਦਰ ਕੰਪਲੈਕਸ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਹੈ। ਮਾਂ ਦੇ ਬਿਜਲੀ ਡਿੱਗਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸਦੀ ਮੂਰਤੀ ਉਸਦੀ ਇੱਛਾ ਅਨੁਸਾਰ ਇਸ ਗੁਫਾ ਵਿੱਚ ਲਗਾਈ ਗਈ ਸੀ। ਇਹ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਬੀਕਾਨੇਰ ਅਤੇ ਜੋਧਪੁਰ ਰਾਜ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਸਿਰਫ ਮਾਂ ਕਰਣੀ ਦੇ ਆਸ਼ੀਰਵਾਦ ਨਾਲ ਹੋਈ ਸੀ। ਸੰਗਮਰਮਰ ਨਾਲ ਬਣੇ ਮੰਦਰ ਦੀ ਮਹਿਮਾ ਇਸ ਨੂੰ ਵੇਖਣ 'ਤੇ ਬਣੀ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਉਹ ਮੁੱਖ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੰਦਰ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਚੂਹਿਆਂ ਦੇ ਧਮਾਕੇ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਮਨ ਦੰਗ ਰਹਿ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਚੂਹੇ ਦੀ ਬਹੁਤਾਤ ਦਾ ਪਤਾ ਇਸ ਤੱਥ ਤੋਂ ਲਗਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅਗਲਾ ਕਦਮ ਚੁੱਕ ਕੇ ਤੁਰਨਾ ਨਹੀਂ ਚਾਹੀਦਾ, ਬਲਕਿ ਇਸ ਨੂੰ ਜ਼ਮੀਨ 'ਤੇ ਖਿੱਚ ਕੇ ਲੈ ਜਾਣਾ ਹੈ। ਲੋਕ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪੌੜੀਆਂ ਨੂੰ ਘਸੀਟਦੇ ਹੋਏ ਕਰਣੀ ਮਾਂ ਦੀ ਮੂਰਤੀ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਪਹੁੰਚ ਗਏ। ਮੰਦਰ ਦੇ ਵਿਹੜੇ ਵਿੱਚ ਚੂਹੜੀਆਂ ਮੌਜੂਦ ਹਨ। ਉਹ ਸ਼ਰਧਾਲੂਆਂ ਦੇ ਸਰੀਰ 'ਤੇ ਛਾਲ ਮਾਰਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਨਹੀਂ ਪਹੁੰਚਾਉਂਦੇ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਚੂਹਿਆਂ ਨੂੰ ਬਾਜ਼, ਗਿਰਝਾਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਜਾਨਵਰਾਂ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣ ਲਈ, ਮੰਦਰ ਨੂੰ ਖੁੱਲੇ ਸਥਾਨਾਂ 'ਤੇ ਬੰਨ੍ਹ ਕੇ ਬਰੀਕ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਚੂਹਿਆਂ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਸ਼੍ਰੀ ਕਰਨੀ ਦੇਵੀ ਦੇ ਇਸ ਮੰਦਰ ਨੂੰ ਚੂਹਿਆਂ ਦਾ ਮੰਦਰ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜੇ ਕੋਈ ਸ਼ਰਧਾਲੂ ਇੱਥੇ ਚਿੱਟਾ ਚੂਹਾ ਵੇਖਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਹ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸ਼ੁਭ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸਵੇਰੇ ਪੰਜ ਵਜੇ ਮੰਗਲਾ ਆਰਤੀ ਅਤੇ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਸੱਤ ਵਜੇ ਆਰਤੀ ਜਲੂਸ ਦੇਖਣ ਯੋਗ ਹੈ।

ਮੰਦਿਰ ਦੀ ਕਹਾਣੀ

ਕਰਣੀ ਮਾਂ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਇੱਕ ਆਮ ਪੇਂਡੂ ਲੜਕੀ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਹੈ, ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸੰਬੰਧ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਚਮਤਕਾਰੀ ਘਟਨਾਵਾਂ ਵੀ ਕਹੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਉਮਰ ਦੇ ਵੱਖ ਵੱਖ ਪੜਾਵਾਂ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਹਨ। ਇਹ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸੰਮਤ 1595 ਦਾ ਚਿਤ੍ਰ ਸ਼ੁਕਲਾ ਨਵਾਮੀ ਵੀਰਵਾਰ ਨੂੰ ਸ਼੍ਰੀ ਕਰਨੀ ਜੋਤੀਰੋਲਿਨ ਹੋਇਆ। ਸੰਮਤ 1595 ਦੇ ਚਿਤ੍ਰ ਸ਼ੁਕਲਾ 14 ਤੋਂ, ਇੱਥੇ ਸ਼੍ਰੀ ਕਰਨੀ ਮਾਤਾ ਦੀ ਸੇਵਾ ਪੂਜਾ ਚਲ ਰਹੀ ਹੈ। ਕਰਨੀ ਜੀ ਦਾ ਅਵਤਾਰ ਸ਼ੁਕਲਾ ਸਪਤਮੀ ਮਿਤੀ 20 ਸਤੰਬਰ, 138 ਈ। ਅਨੁਸਾਰ ਸ਼ੁਪ (ਜੋਧਪੁਰ) ਵਿਖੇ ਮੇਹਜੀ ਕਿਨੀਆ ਦੇ ਘਰ ਹੋਈ। ਕਰਨਜੀ ਨੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੇ ਜੰਗਲ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਜਨਤਕ ਹਿੱਤਾਂ ਦੇ ਅਵਤਾਰ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਕਾਰਜ ਸਥਾਨ ਬਣਾਇਆ ਸੀ। ਕਰਨਜੀ ਨੇ ਰਾਓ ਬੀਕਾ ਨੂੰ ਜੰਗਲ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਰਾਜ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨ ਦਾ ਆਸ਼ੀਰਵਾਦ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਕਰਣੀ ਮਾਤਾ ਨੇ ਮਨੁੱਖਾਂ ਅਤੇ ਜਾਨਵਰਾਂ ਅਤੇ ਪੰਛੀਆਂ ਦੇ ਪ੍ਰਚਾਰ ਲਈ ਦੇਸ਼ਨੋਕ ਵਿਖੇ ਦਸ ਹਜ਼ਾਰ ਵਿੱਘੇ 'ਓਰਨ' (ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੇ ਚਰਾਉਣ ਦੀ ਜਗ੍ਹਾ) ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਕਰਣੀ ਮਾਤਾ ਨੇ ਪੁਗਲ ਦੇ ਰਾਓ ਸ਼ੇਖਾ ਨੂੰ ਮੁਲਤਾਨ (ਮੌਜੂਦਾ ਪਾਕਿਸਤਾਨ) ਦੇ ਜੇਲ੍ਹ ਘਰ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਕਰਵਾ ਲਿਆ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਧੀ ਰੰਗਕਰਨਵਰ ਦਾ ਵਿਆਹ ਰਾਓ ਬੀਕਾ ਨਾਲ ਕਰਵਾ ਲਿਆ। ਕਰਨਜੀ ਦੀਆਂ ਗਾਵਾਂ ਦਾ ਚਰਵਾਹਾ ਦਸ਼ਰਥ ਮੇਘਵਾਲ ਸੀ। ਦਸ਼ਰਥ ਮੇਘਵਾਲ ਨੇ ਗਊਆਂ ਨੂੰ ਡਾਕੂ ਪੰਥਦ ਅਤੇ ਪੂਜਾ ਮਹਿਲ ਨਾਲ ਲੜਦਿਆਂ ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਗੁਆ ​​ਦਿੱਤੀ। ਕਰਣੀ ਮਾਤਾ ਨੇ ਡਾਕੂ ਪੰਥਦ ਅਤੇ ਪੂਜਾ ਮਹੱਲਾ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਕੇ ਦਸ਼ਰਥ ਮੇਘਵਾਲ ਨੂੰ ਪੂਜਨੀਕ ਬਣਾਇਆ, ਜੋ ਸਮਾਜਕ ਸਦਭਾਵਨਾ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਹੈ।