ਕੁੱਤਾ ਅਤੇ ਭੇਡ
ਕੁੱਤਾ ਅਤੇ ਭੇਡ ਈਸਪ ਦੀਆਂ ਕਥਾਵਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ ਅਤੇ ਪੇਰੀ ਇੰਡੈਕਸ ਵਿੱਚ ਇਸ ਦੀ ਗਿਣਤੀ 478 ਹੈ।[1] ਮੂਲ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਇਸ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਝੂਠੀ ਗਵਾਹੀ ਦੇਣ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਸੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਮੱਧ ਯੁੱਗ ਦੌਰਾਨ ਕਹਾਣੀ ਦੇ ਲੰਬੇ ਇਲਾਜ ਗਰੀਬਾਂ ਦੀ ਕੀਮਤ 'ਤੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਨਿਆਂ ਦੇ ਵਿਗਾਡ਼ਾਂ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣ ਲਈ ਧਿਆਨ ਬਦਲਦੇ ਹਨ।
ਤਬਦੀਲੀ[ਸੋਧੋ]
ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮੂਲ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਫੈਡਰਸ ਦੁਆਰਾ ਦੱਸੀ ਗਈ ਕਹਾਣੀ ਵਿੱਚ ਝੂਠੇ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਰਾਖਵੀਂ ਕਿਸਮਤ ਦਰਜ ਹੈ। ਇੱਕ ਕੁੱਤਾ ਇੱਕ ਭੇਡ ਨੂੰ ਇੱਕ ਰੋਟੀ ਉੱਤੇ ਕਾਨੂੰਨ ਦੇ ਕੋਲ ਲੈ ਗਿਆ ਜਿਸ ਬਾਰੇ ਉਸਨੇ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸਨੇ ਇਹ ਦਿੱਤੀ ਸੀ ਅਤੇ ਗਵਾਹ ਵਜੋਂ ਬੁਲਾਏ ਗਏ ਇੱਕ ਬਘਿਆਡ਼ ਦੁਆਰਾ ਉਸਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਭੇਡਾਂ ਕੇਸ ਹਾਰ ਗਈਆਂ, ਪਰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਇਹ ਇੱਕ ਖਾਈ ਵਿੱਚ ਮਰੇ ਹੋਏ ਬਘਿਆਡ਼ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆਇਆ ਅਤੇ ਨੈਤਿਕਤਾ ਨੂੰ ਖਿੱਚਿਆ ਕਿ ਇਹ ਸਵਰਗੀ ਸਜ਼ਾ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਸੀ।[2]
ਮੱਧ ਯੁੱਗ ਦੇ ਸਮਾਜਿਕ ਟੁੱਟਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਇਸ ਨੂੰ ਰਿਕਾਰਡ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲਾਤੀਨੀ ਸੰਸਕਰਣਾਂ ਵਿੱਚ ਕਹਾਣੀ ਦਾ ਧਿਆਨ ਨਿਆਂ ਦੀ ਦੁਰਵਰਤੋਂ ਅਤੇ ਗਰੀਬਾਂ ਦੀ ਕਿਸਮਤ ਵੱਲ ਬਦਲ ਗਿਆ। ਵਾਲਟਰ ਆਫ਼ ਇੰਗਲੈਂਡ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਬਹੁਤ ਗੰਭੀਰ ਹੈ। ਕੁੱਤੇ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਦੋਸ਼ ਵਿੱਚ ਤਿੰਨ ਝੂਠੇ ਗਵਾਹਾਂ, ਪਤੰਗ, ਗਿੱਧ ਅਤੇ ਬਘਿਆਡ਼ ਦੁਆਰਾ ਸਮਰਥਨ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਭੇਡਾਂ ਨੂੰ ਸਰਦੀਆਂ ਦੇ ਅੱਧ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਉੱਨ ਵੇਚ ਕੇ ਲਾਗਤ ਦੀ ਪੂਰਤੀ ਕਰਨੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ।
(ਅਕਸਰ ਆਲਸ ਝੂਠੇ ਗਵਾਹਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਪੈਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਕਸਰ ਨਿਆਂ ਅਪਰਾਧਿਕ ਧੋਖੇ ਦਾ ਬੰਦੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।[3] ਦਰਅਸਲ, ਮੈਰੀ ਡੀ ਫਰਾਂਸ ਦੇ ਥੋਡ਼ੇ ਬਾਅਦ ਦੇ ਫ੍ਰੈਂਚ ਸੰਸਕਰਣ ਵਿੱਚ, ਇਹ ਲੇਲੇ ਦੀ ਠੰਢ ਨਾਲ ਮੌਤ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਇਸ ਦੇ ਮਾਸਾਹਾਰੀ ਝੂਠੇ ਦੋਸ਼ ਲਗਾਉਣ ਵਾਲਿਆਂ, ਬਘਿਆਡ਼, ਪਤੰਗ ਅਤੇ ਕੁੱਤੇ ਦਾ ਇਰਾਦਾ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਜੋ ਫਿਰ ਇਸ ਦੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਵੰਡਦੇ ਹਨ।[4]
ਹੈਨਰੀਸਨ ਨੇ ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਸਿਖਲਾਈ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਟੇਲ ਆਫ਼ ਦ ਸ਼ੀਪ ਅਤੇ ਡੋਇਗ ਦੇ 25 ਪੰਕਤੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਉਸ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਸਕਾਟਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਕਾਨੂੰਨੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਦੇ ਵਰਣਨ ਲਈ ਸਮਰਪਿਤ ਹਨ। ਇੱਥੇ ਬਘਿਆਡ਼ ਜੱਜ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਕੌਆ ਸੰਮਨਕਰਤਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਪਤੰਗ ਅਤੇ ਗਿੱਧ ਵਕੀਲ ਹਨ। ਗੈਰ-ਨੁਮਾਇੰਦਗੀ ਵਾਲੀਆਂ ਭੇਡਾਂ ਨੂੰ ਕੁੱਤੇ ਨੂੰ ਮੁਆਵਜ਼ਾ ਦੇਣ ਲਈ ਇਸ ਦੀ ਉੱਨ ਜ਼ਬਤ ਕਰਨ ਲਈ ਧੱਕਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਪਰ ਸਵਰਗ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਦੱਸਣ ਲਈ ਬਚ ਜਾਂਦਾ ਹੈਃ
- ਹੁਣ ਕੁੱਝ, ਜਾਂ ਕੋਈ ਨਹੀਂ, ਨਿਆਂ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਨਗੇ,
- ਅਤੇ ਅਮੀਰ ਆਦਮੀ ਗਰੀਬ ਨੂੰ ਖ਼ਤਮ ਕਰ ਦੇਣਗੇ।
- ਅਤੇ ਸੱਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿੱਚ, ਭਾਵੇਂ ਜੱਜ ਵੀ ਜਾਣਦੇ ਹੋਣ,
- ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ, ਜਿੱਤਣ ਲਈ ਕੁਝ ਲਾਭ।[5]
ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਕਾਨੂੰਨ ਵਿੱਚ ਸੁਧਾਰਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ ਪੁਨਰਜਾਗਰਣ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਿਸਾਲੀ ਕਹਾਣੀ ਵਜੋਂ ਜੁਡ਼ੀ ਰਹੀ। ਹੀਰੋਨੀਮਸ ਓਸੀਅਸ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਨੀਓ-ਲਾਤੀਨੀ ਕਵਿਤਾ ਸਮਰਪਿਤ ਕੀਤੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਭੇਡਾਂ ਨੂੰ "ਕਣਕ ਦੇ ਕੁਝ ਮਾਪ" ਲਈ ਡੁੱਬਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਰੋਜਰ ਐਲ ਐਸਟਰੇਂਜ ਨੇ ਇਸ ਨੂੱਪੱਖੀ 1692 ਦੇ ਆਪਣੇ ਵਾਰਤਕ ਸੰਸਕਰਣ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ ਹੈ।[6][7] ਜੌਹਨ ਓਗਿਲਬੀ ਅਤੇ ਸੈਮੂਅਲ ਕ੍ਰੌਕਸਾਲ ਆਪਣੇ ਸੰਸਕਰਣਾਂ ਵਿੱਚ ਵਧੇਰੇ ਹਿੰਸਕ ਅੰਤ ਤੇ ਵਾਪਸ ਆ ਗਏ, ਜਿੱਥੇ ਕੁੱਤਾ ਆਪਣੇ ਸੰਘ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਵੰਡਣ ਲਈ ਕਾਨੂੰਨੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਭੇਡਾਂ ਨੂੰ ਟੁਕਡ਼ਿਆਂ ਵਿੱਚ ਪਾਡ਼ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।[8] ਆਪਣੀ 'ਅਰਜ਼ੀ' ਵਿੱਚ ਆਮ ਸਿੱਟੇ ਕੱਢਣ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਕਰੌਕਸਾਲ-ਸਟੂਅਰਟ ਦੇ ਕੁਸ਼ਾਸਨ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਲੰਬੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਵਿੱਚ ਰੱਖਦੇ ਹੋਏ-ਟਿੱਪਣੀ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ "ਇਹ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕਰਨਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੈ ਕਿ ਬਰੂਟਸ ਨਾਲ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਮਿਲਦਾ ਜੁਲਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਅਦਾਕਾਰੀ ਵਿੱਚ ਜਾਂ ਲੋਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਘਟੀਆ, ਸੁਆਰਥੀ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਪੀਡ਼ਤ ਕਰਦੇ ਹਨ।[9]
ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]
- ↑ Aesopica
- ↑ Fables of Phaedrus, Book I.16
- ↑ Fable 4
- ↑ Genette Ashby-Beech, "Les Fables de Marie de France, essai de grammaire narrative", in Epopée animale, fable, fabliau, Univ. Rouen-Havre 1984, pp.23-6
- ↑ "Thirteen Moral Fables VI". Archived from the original on 2024-03-23. Retrieved 2024-03-23.
- ↑ Phryx Aesopus, 1564, Fable 49
- ↑ Fable 29
- ↑ The fables of Aesop paraphras'd in verse (1668), Fable 81, pp.205-6
- ↑ Fable 130