ਗਰੇਂਡਲ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ

ਗਰੇਂਡਲ (ਅੰਗ੍ਰੇਜ਼ੀ: Grendel) ਐਂਗਲੋ-ਸੈਕਸਨ ਮਹਾਂਕਾਵਿ ਕਵਿਤਾ ਬਿਓਵੁਲਫ (AD 700-1000) ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪਾਤਰ ਹੈ। ਉਹ ਕਵਿਤਾ ਦੇ ਤਿੰਨ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਵਿਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ (ਗਰੇਂਡੇਲ ਦੀ ਮਾਂ ਅਤੇ ਅਜਗਰ ਦੇ ਨਾਲ), ਸਾਰੇ ਬਾਇਓਲੁਫ ਦੇ ਨਾਟਕ ਦੇ ਵਿਰੋਧ ਵਿੱਚ ਇਕੱਠੇ ਹੋਏ ਸਨ। ਗਰੇਂਡੇਲ ਤੋਂ ਸਾਰੇ ਹੀਓਰੋਟ ਪਰ ਬਿਓਵੁਲਫ ਤੋਂ ਡਰਦੇ ਹਨ। ਕੈਨ ਦਾ ਇੱਕ ਵੰਸ਼ਜ, ਗਰੇਂਡੇਲ ਨੂੰ "ਹਨੇਰੇ ਦਾ ਇੱਕ ਜੀਵ, ਖੁਸ਼ਹਾਲੀ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢਿਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਰੱਬ ਦੀ ਸਰਾਪਿਆ, ਸਾਡੀ ਮਨੁੱਖੀ ਕਿਸਮ ਦਾ ਵਿਨਾਸ਼ਕਾਰੀ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ।[1] ਉਸ ਨੂੰ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇੱਕ ਰਾਖਸ਼ ਜਾਂ ਦੈਂਤ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦਰਸਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਕਵੀ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦਾ ਰਾਖਸ਼, ਦੈਂਤ, ਜਾਂ ਅਲੌਕਿਕ ਜੀਵ ਦੇ ਹੋਰ ਰੂਪ ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਿਦਵਤਾਪੂਰਣ ਬਹਿਸ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਗਰੇਂਡੇਲ ਦਾ ਕਿਰਦਾਰ ਅਤੇ ਬਿਓਵੁਲਫ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਅਨੇਕਾਂ ਪੁਨਰ ਵਿਆਖਿਆਵਾਂ ਅਤੇ ਦੁਬਾਰਾ ਕਲਪਨਾਵਾਂ ਦੇ ਅਧੀਨ ਵਿਚਰਦੀ ਹੈ।

ਕਹਾਣੀ[ਸੋਧੋ]

ਗਰੇਂਡੇਲ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਕਵਿਤਾ ਬਿਓਵੂਲਫ ਵਿੱਚ ਪਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਨੋਵਲ ਕੋਡੈਕਸ ਵਿੱਚ ਹੈ। ਗ੍ਰੀਡੇਲ, ਬਾਈਬਲ ਦੇ ਕੇਨ ਦੇ ਔਲਾਦ ਵਜੋਂ ਸਰਾਪਿਆ ਗਿਆ, ਗਾਇਨ ਦੀਆਂ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਦੁਆਰਾ "ਹਾਰੋਡ" ਹੋਇਆ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਰਾਜਾ ਹੇਰੋਥਗਰ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਏ ਗਏ ਹੇਰੋਟ ਦੇ ਹੈਡ-ਹਾਲ ਤੋਂ ਹਰ ਰਾਤ ਆਉਂਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਹੁਣ ਇਸ ਨੂੰ ਸਹਿਣ ਲਈ ਅਸਮਰੱਥ ਹੈ ਅਤੇ ਹੇਓਰੋਟ 'ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਗਰੇਂਡੇਲ ਬਾਰਾਂ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਹਰ ਰਾਤ ਹਾਲ 'ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਇਸਦੇ ਵਾਸੀਆਂ ਨੂੰ ਮਾਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਮੈਡ-ਹਾਲ ਨੂੰ ਬੇਕਾਰ ਬਣਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਆਪਣੇ ਭਿਆਨਕ ਵੇਰਵੇ ਨੂੰ ਜੋੜਨ ਲਈ ਕਵੀ ਵੇਰਵਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਗਰੇਂਡੇਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਮਾਰਦਾ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਹ ਮਾਰਦਾ ਹੈ; "ਹੁਣ ਜਦੋਂ ਉਹ ਆਪਣੀ ਭਰਪੂਰ ਖਾਣ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ।"[1][2]

ਬੌਓੁਲਫ ਇਨ੍ਹਾਂ ਹਮਲਿਆਂ ਬਾਰੇ ਸੁਣਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਗਰੇਂਡੇਲ ਨੂੰ ਨਸ਼ਟ ਕਰਨ ਲਈ ਉਸਦੀ ਜਨਮ ਭੂਮੀ ਗੀਟਸ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਰਾਜਾ ਹਾਰਥਗਰ ਦੁਆਰਾ ਉਸਦਾ ਤਹਿ ਦਿਲੋਂ ਸਵਾਗਤ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਜਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਦਾਅਵਤ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਜੀਵ ਦੇ ਅਟੱਲ ਹਮਲੇ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਬੇਉਲੁਫ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਯੋਧੇ ਮੈਡ ਹਾਲ ਵਿੱਚ ਸੌ ਗਏ। ਗਰੇਂਡੇਲ ਇੱਕ ਵਾਰ ਲਈ ਇਮਾਰਤ ਦੇ ਬਾਹਰ ਡਿੱਗਦਾ ਹੈ, ਅੰਦਰ ਜਾ ਕੇ ਯੋਧਿਆਂ ਦੀ ਜਾਸੂਸੀ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਫਿਰ ਉਹ ਅਚਾਨਕ ਹਮਲਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਆਪਣੀ ਮੁੱਕੇ ਨਾਲ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਤੋੜਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਦੁਆਰਾ ਜਾਰੀ ਰਿਹਾ। ਪਹਿਲਾ ਯੋਧਾ ਗਰੇਂਡੇਲ ਲੱਭਦਾ ਹੈ ਅਜੇ ਵੀ ਸੁੱਤਾ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਭਸਮ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਗਰੇਂਡੇਲ ਇੱਕ ਦੂਸਰਾ ਯੋਧਾ ਫੜ ਲੈਂਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਹੈਰਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਯੋਧਾ ਡਰਾਉਣੀ ਤਾਕਤ ਨਾਲ ਵਾਪਸ ਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਗਰੇਂਡੇਲ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਪਾਠਕ ਨੂੰ ਪਤਾ ਚਲਦਾ ਹੈ ਕਿ ਬੋਉਲੁਫ ਉਹ ਦੂਸਰਾ ਯੋਧਾ ਹੈ। ਇਸ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਬੇਓਲੁਫ ਨਾ ਤਾਂ ਹਥਿਆਰ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਸ਼ਸਤ੍ਰ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀਆਂ 'ਤੇ ਕੋਈ ਭਰੋਸਾ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕੋਈ ਜ਼ਰੂਰਤ ਸੀ। ਉਹ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਗਰੇਂਡੇਲ ਨੂੰ ਹਰਾਉਣ ਦੀ ਤਾਕਤ ਦਿੱਤੀ ਹੈ, ਜਿਸਦਾ ਉਸਨੂੰ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਰੱਬ ਦਾ ਵਿਰੋਧੀ ਹੈ।[3] ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਬਿਓੁਲਫ ਗਰੇਂਡੇਲ ਦੀ ਬਾਂਹ ਤੋਂ ਹੰਝੂ ਮਾਰਦਾ ਹੈ, ਜਾਨਵਰ ਨੂੰ ਜਾਨਲੇਵਾ ਜ਼ਖਮੀ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਗਰੇਡੇਲ ਭੱਜ ਗਿਆ ਪਰ ਆਪਣੀ ਮਾਰਸ਼-ਡੈਨ ਵਿੱਚ ਮਰ ਗਿਆ। ਉਥੇ, ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਬੋਉਲਫ ਗਰੇਂਡੇਲ ਦੀ ਮਾਂ ਨਾਲ ਇੱਕ ਜ਼ਬਰਦਸਤ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਇਆ, ਜਿਸ ਉੱਤੇ ਉਸ ਨੇ ਜਿੱਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ। ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਬੋਉਲਫ ਨੇ ਗਰੇਂਡੇਲ ਦੀ ਲਾਸ਼ ਲੱਭੀ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਸਿਰ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸਨੂੰ ਉਹ ਟਰਾਫੀ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਰੱਖਦਾ ਹੈ। ਬਿਓਵੁਲਫ ਫਿਰ "ਨੌਵੇਂ ਘੰਟੇ" ਤੇ ਲਗਭਗ 3 ਵਜੇ ਸ਼ਾਮ ਉਸਦੇ ਆਦਮੀਆਂ ਵੱਲ ਪਰਤਦਾ ਹੈ।[4] ਉਹ ਹੇਓਰੋਟ ਵਾਪਸ ਪਰਤ ਆਇਆ, ਜਿੱਥੇ ਇੱਕ ਧੰਨਵਾਦੀ ਹਾਰਥਗਰ ਉਸ ਨੂੰ ਤੋਹਫ਼ਿਆਂ ਨਾਲ ਸਵਾਗਤ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

  1. 1.0 1.1 Jones, Gwyn (1972). Kings, Beasts and Heroes. London: Oxford University Press. pp. 12. ISBN 0-19-215181-9.
  2. Heaney, Seamus (2012). Beowulf (9th ed.). New York: Norton. pp. 41–108. ISBN 978-0-393-91249-4.
  3. Nicholson, Lewis E. (1963). An Anthology of Beowulf Criticism. Notre Dame, Indiana: University of Notre Dame Press. p. 236.
  4. George, Jack. Beowulf: A Student Edition. p. 123.