ਗ੍ਰੇਟ ਐਕਸਪੈਕਟੇਸ਼ਨਜ਼
 ਟਾਈਟਲ ਪੰਨਾ, ਜਿਲਦ ਪਹਿਲੀ, ਪਹਿਲਾ ਅਡੀਸ਼ਨ, ਜੁਲਾਈ 1861 | |
| ਲੇਖਕ | ਚਾਰਲਸ ਡਿਕਨਜ਼ |
|---|---|
| ਦੇਸ਼ | ਯੁਨਾਈਟਡ ਕਿੰਗਡਮ |
| ਭਾਸ਼ਾ | ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ |
| ਲੜੀ | ਹਫਤਾਵਾਰ: 1 ਦਸੰਬਰ 1860 – 3 ਅਗਸਤ 1861 |
| ਵਿਧਾ | ਯਥਾਰਥਵਾਦੀ ਗਲਪ, ਸਮਾਜਕ ਆਲੋਚਨਾ |
| ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ | ਚੰਪਾਰਨ ਐਂਡ ਹਾਲ |
ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ ਦੀ ਮਿਤੀ | 1861 (ਤਿੰਨ ਜਿਲਦਾਂ ਵਿੱਚ) |
| ਮੀਡੀਆ ਕਿਸਮ | ਪ੍ਰਿੰਟ |
ਗ੍ਰੇਟ ਐਕਸਪੈਕਟੇਸ਼ਨਜ ਚਾਰਲਸ ਡਿਕਨਜ ਦਾ ਤੇਰ੍ਹਵਾਂ ਨਾਵਲ ਹੈ। ਡੇਵਿਡ ਕਾਪਰਫੀਲਡ, ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਹ ਦੂਜਾ ਨਾਵਲ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉੱਤਮ ਪੁਰਖ ਵਜੋਂ ਕਹਾਣੀ ਦੱਸੀ ਗਈ ਹੈ। ਇਹ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ 1 ਦਸੰਬਰ 1860 ਤੋਂ ਅਗਸਤ 1861 ਤੱਕ[1] ਪਬਲਿਕੇਸ਼ਨ ਆਲ ਦ ਯੀਅਰ ਰਾਉਂਡ ਨੇ ਇੱਕ ਲੜੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ। ਇਸਨੂੰ 250 ਤੋਂ ਜਿਆਦਾ ਵਾਰ ਸਟੇਜ ਅਤੇ ਸਕਰੀਨ ਲਈ ਚੁਣਿਆ ਗਿਆ ਹੈ।
ਗਰੇਟ ਐਕਸਪੇਕਟੈਸ਼ਨਜ ਬਿਲਦੁੰਗਸਰੋਮਨ (bildungsroman) ਦੀ ਸ਼ੈਲੀ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਜੋ ਆਪਣੀ ਪਰਿਪੱਕਤਾ ਦੀ ਖੋਜ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਪੁਰਖ ਜਾਂ ਔਰਤ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਇਹ ਬਚਪਨ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਓੜਕ ਮੁੱਖ ਪਾਤਰ ਦੀ ਪ੍ਰੋਢ ਅਵਸਥਾ ਵਿੱਚ ਖ਼ਤਮ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਗਰੇਟ ਐਕਸਪੇਕਟੈਸ਼ਨਜ ਯਤੀਮ ਪਿਪ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਹੈ, ਜੋ ਇੱਕ ਜੈਂਟਲਮੈਨ ਬਨਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਨਾਵਲ ਨੂੰ ਡਿਕਨਜ ਦੀ ਅਰਧ-ਆਤਮਕਥਾ ਵੀ ਮੰਨਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬਾਕੀ ਸਾਰੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਹ ਇਸ ਨਾਵਲ ਵਿੱਚ ਵੀ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਅਨੁਭਵ ਦਾ ਚਿਤਰਣ ਹੈ।
ਗਰੇਟ ਐਕਸਪੇਕਟੈਸ਼ਨਜ ਦਾ ਮੁੱਖ ਕਥਾਨਕ 1812 ਦੀ ਕਰਿਸਮਸ ਈਵ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਨਾਇਕ ਲਗਪਗ ਸੱਤ ਸਾਲ ਦਾ ਹੈ (ਜੋ ਡਿਕਨਜ ਦੇ ਜਨਮ ਦਾ ਸਾਲ ਵੀ ਹੈ), ਅਤੇ ਇਹ 1840 ਦੀਆਂ ਸਰਦੀਆਂ ਤੱਕ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਕਥਾਨਕ ਸਾਰੰਸ਼
[ਸੋਧੋ]1812 ਦੀ ਕਰਿਸਮਸ ਈਵ ਉੱਤੇ, 7 ਸਾਲ ਦਾ ਇੱਕ ਮੁੰਡਾ, ਪਿਪ, ਜਦੋਂ ਪਿੰਡ ਦੇ ਕਬਰਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਮਾਤਾ ਅਤੇ ਪਿਤਾ ਦੀ ਕਬਰ ਉੱਤੇ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉੱਥੇ ਉਸਦਾ ਟਕਰਾ ਇੱਕ ਜੇਲ ਵਿੱਚੋਂ ਭਗੋੜਾ ਹੋਏ ਅਪਰਾਧੀ ਦੇ ਨਾਲ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਅਪਰਾਧੀ ਪਿਪ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਲਈ ਖਾਣਾ ਚੁਰਾਉਣ ਲਈ ਧਮਕਾਉਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਪੈਰ ਵਿੱਚ ਪਈ ਬੇੜੀਆਂ ਨੂੰ ਕੱਟਣ ਦੇ ਲਈ ਛੈਣੀ ਲਿਆਉਣ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਪਿਪ ਨੂੰ ਧਮਕਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਇਸ ਬਾਰੇ ਵਿੱਚ ਕੁੱਝ ਨਾ ਦੱਸੇ ਅਤੇ ਉਵੇਂ ਹੀ ਕਰੇ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਹੈ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਮਿੱਤਰ ਉਸ ਦਾ ਦਿਲ ਚੀਰ ਦੇਣਗੇ। ਪਿਪ ਵਾਪਸ ਘਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਸ਼੍ਰੀਮਤੀ ਜੋਈ, ਆਪਣੀ ਵੱਡੀ ਭੈਣ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਪਤੀ ਜੋਈ ਗਾਰਗਰੀ ਦੇ ਨਾਲ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਉਸਦੀ ਭੈਣ ਬਹੁਤ ਕਰੂਰ ਹੈ। ਉਹ ਉਸਦੀ ਅਤੇ ਜੋਈ ਦੀ ਰੋਜ ਮਾਰ ਕੁਟਾਈ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਜੋਈ ਪਿਪ ਪ੍ਰਤੀ ਜਿਆਦਾ ਦਿਆਲੂ ਹੈ। ਅਗਲੀ ਸਵੇਰੇ ਜਲਦੀ, ਪਿਪ ਗਰਗਰੀ ਦੀ ਪੇਂਟਰੀ ਤੋਂ ਖਾਣਾ ਅਤੇ ਪਾਣੀ ਚੁਰਾਉਂਦਾ ਹੈ (ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕਰਿਸਮਸ ਦੀ ਦਾਅਵਤ ਲਈ ਪਾਈ ਵੀ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹੈ) ਅਤੇ ਕਬਰਿਸਤਾਨ ਜਾਣ ਲਈ ਰਵਾਨਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਪਿਪ ਦੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਹੋਇਆ ਜਦੋਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਵਾਸਤਵ ਵਿੱਚ ਦੋਸ਼ੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਇਹ ਕਿਤਾਬ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਘਟਨਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਅਪਰਾਧੀ ਇਸ ਦਿਆਲਤਾ (ਚਾਹੇ ਜਬਰੀ ਹੀ) ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਭੁੱਲੇਗਾ ਜੋ ਪਿਪ ਨੇ ਉਸਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਦਰਸਾਈ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਅਪਰਾਧੀ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਅਹਿਸਾਨਮੰਦੀ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜ਼ਾਹਰ ਕਰਨ ਲਈ ਕਈ ਸਾਲ ਉਡੀਕ ਕਰਨੀ ਪਈ।
ਮੰਤਰੀ, ਮਿਸਟਰ ਵੋਪਸਲ, ਮਿਸਟਰ ਐਂਡ ਮਿਸੇਸ ਹੱਬਲ, ਅਤੇ ਅੰਕਲ ਪੰਬਲਚੂਕ, ਪਿਪ ਅਤੇ ਮਿਸੇਸ ਜੋਈ ਦੇ ਔਸਤ ਤੌਰ ਤੇ ਅਮੀਰ ਅੰਕਲ ਦੇ ਨਾਲ ਕਰਿਸਮਸ ਦੇ ਰਾਤਰੀਭੋਜ (ਡਿਨਰ) ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਕੋਈ ਵੀ ਇਸ ਗੱਲ ਉੱਤੇ ਧਿਆਨ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਖਾਣਾ ਅਤੇ ਬਰਾਂਡੀ ਗਾਇਬ ਹਨ। ਉਦੋਂ ਅੰਕਲ ਪੰਬਲਚੂਕ ਕੁੱਝ ਬਰਾਂਡੀ ਪੀਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਬਾਹਰ ਥੁੱਕ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਪਿਪ ਨੂੰ ਅਹਿਸਾਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸਨੇ ਬਰਾਂਡੀ ਦੇ ਜਗ ਨੂੰ ਸਾਦੇ ਪਾਣੀ ਦੇ ਬਜਾਏ ਟਾਰ ਦੇ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਭਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਪਿਪ ਮੇਜ ਉੱਤੇ ਬੈਠ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸਾਰੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਉਸਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਬਹੁਤ ਭਾਗਸ਼ਾਲੀ ਹੈ। ਉਹ ਡਾਇਨਿੰਗ ਟੇਬਲ ਦੇ ਪਾਵੇ ਨੂੰ ਫੜ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਉਸਨੂੰ ਡਰ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸੇ ਦਾ ਧਿਆਨ ਇਸ ਗੱਲ ਤੇ ਨਾ ਚਲਾ ਜਾਵੇ ਕਿ ਪਾਈ ਗਾਇਬ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਮਿਸਟਰ ਜੋਈ ਉਠਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਪਾਈ ਲਈ ਰਸੋਈ ਵੱਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਉਦੋਂ ਪਿਪ ਦਰਵਾਜੇ ਦੀ ਕੁੰਡੀ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਪੁਲਿਸ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰੀ ਉਸਦਾ ਰਸਤਾ ਰੋਕ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਜੋਈ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਹਥਕੜੀ ਮਰੰਮਤ ਕਰਨ ਲਈ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਜੋਈ, ਪਿਪ, ਅਤੇ ਮਿਸਟਰ ਵੋਪਸਲ ਨੂੰ ਸੱਦਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਆਉਣ ਅਤੇ ਮਕਾਮੀ ਜੇਲ੍ਹ ਤੋਂ ਭੱਜੇ ਹੋਏ ਕੁੱਝ ਮੁਲਜਮਾਂ ਨੂੰ ਫੜਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਨ। ਉਹ ਪਿੰਡ ਦੇ ਬਾਹਰ ਦਲਦਲ ਵਿੱਚ, ਲੜਾਈ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਦੋ ਮੁਲਜਮਾਂ ਨੂੰ ਫੜ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਅਪਰਾਧੀ ਉਹ ਹੈ ਜਿਸਦੀ ਪਿਪ ਨੇ ਮਦਦ ਕੀਤੀ ਸੀ; ਹਾਲਾਂਕਿ, ਜਦੋਂ ਉਸ ਤੋਂ ਪੁੱਛਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਖਾਣਾ ਅਤੇ ਫਾਇਲ ਕਿਥੋਂ ਮਿਲੇ, ਉਹ ਪਿਪ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਕਹਿ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸਨੇ ਖੁਦ ਆਪ ਚੁਰਾਏ ਹਨ। ਪੁਲਿਸ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੋਨਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵੱਡੇ ਜਹਾਜ ਵਾਲੀ ਜੇਲ੍ਹ ਵਿੱਚ ਲੈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਜੋਈ ਪਿਪ ਨੂੰ ਘਰ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਕਰਿਸਮਸ ਦਾ ਡਿਨਰ ਖ਼ਤਮ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਅਪਰਾਧੀ ਦੇ ਨਾਲ ਪਿਪ ਦੀ ਮੁਲਾਕਾਤ ਦੇ ਕੁੱਝ ਹੀ ਸਮਾਂ ਬਾਅਦ, ਪਿਪ ਆਮ ਜੀਵਨ ਜੀਉਣ ਲਗਾ। ਉਹ ਸਕੂਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਸਕੂਲ ਨੂੰ ਮਿਸਟਰ ਵੋਪਸਲ ਦੀ ਆਂਟ ਚਲਾਂਦੀ ਹੈ। ਅਤੇ ਉਹ ਬਿੱਡੀ ਦਾ ਦੋਸਤ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਬਿੱਡੀ ਇੱਕ ਯਤੀਮ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਵੋਪਸਲ ਨੇ ਗੋਦ ਲਿਆ ਹੈ। ਉਹ ਅਜੇ ਵੀ ਚੋਰੀ ਲਈ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦੋਸ਼ੀ ਮੰਨਦਾ ਹੈ। ਪਿਪ ਦਾ ਅੰਕਲ ਪੰਬਲਚੂਕ ਪਿਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਅਮੀਰ ਬੁੱਢੀ ਔਰਤ ਮਿਸ ਹਵਿਸ਼ਮ ਦੇ ਘਰ ਲੈ ਕੇ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਸਟਿਸ ਹਾਉਸ ਵਿੱਚ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਮਿਸ ਹਵਿਸ਼ਮ ਕੁੰਵਾਰੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਪੁਰਾਣੀ ਵਿਆਹ ਦੀ ਪੋਸ਼ਾਕ ਪਹਿਨੀ ਹੋਈ ਹੈ, ਇੱਕ ਪੈਰ ਵਿੱਚ ਜੁੱਤਾ ਪਾਇਆ ਹੈ, ਉਸਦੇ ਘਰ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਘੜੀਆਂ ਰੁਕੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਤੇ ਨੌਂ ਵੱਜਣ ਵਿੱਚ ਵੀਹ ਮਿੰਟ ਦਾ ਸਮਾਂ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਉਸਨੇ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਸੂਰਜ ਦੀ ਰੋਸ਼ਨੀ ਨਹੀਂ ਵੇਖੀ, ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸਦਾ ਦਿਲ ਟੁੱਟਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਪਿਪ ਉਸ ਛੋਟੀ ਕੁੜੀ ਇਸਟੈਲਾ ਦੇ ਨਾਲ ਤਾਸ਼ ਖੇਡੇ, ਜਿਸਨੂੰ ਉਸਨੇ ਗੋਦ ਲਿਆ ਹੈ।
ਇਸ ਪਹਿਲੀ ਮੁਲਾਕਾਤ ਦੇ ਬਾਅਦ ਪਿਪ ਅਕਸਰ ਮਿਸ ਹਵਿਸ਼ਮ ਅਤੇ ਇਸਟੈਲਾ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਲਈ ਜਾਣ ਲੱਗਦਾ ਹੈ। ਉਸਦੇ ਲਈ ਉਹ ਇੱਕ ਜਨੂੰਨੀ ਖਿੱਚ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਲੱਗਦਾ ਹੈ। ਇਸਟੈਲਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਉਹ ਸਭ ਕੁੱਝ ਸਿੱਖਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਵੀ ਉਹ ਬਿੱਡੀ ਤੋਂ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਸਿਖ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਸਟੈਲਾ ਬਿੱਡੀ ਨੂੰ ਇੱਕ ਆਮ ਮਜਦੂਰ ਮੁੰਡਾ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਇੱਕ ਦਿਨ, ਜਦੋਂ ਪਿਪ ਜੋਈ ਨੂੰ ਲੈਣ ਲਈ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਪਬ ਵਿੱਚ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਦੂਤ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਪਿਪ ਦੇ ਅਪਰਾਧੀ ਨੇ ਭੇਜਿਆ ਹੈ। ਉਹ ਉਸਦੀ ਡਰਿੰਕ ਵਿੱਚ ਚੁਰਾਇਆ ਹੋਇਆ ਫਾਇਲ ਮਿਲਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਪਿਪ ਨੂੰ ਜਾਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦੋ ਪਾਉਂਡ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਪਿਪ ਮਿਸ ਹਵਿਸ਼ਮ ਦੇ ਜਨਮਦਿਨ ਉੱਤੇ ਉਸਦੇ ਘਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣਾ ਵਿਆਹ ਦਾ ਕੇਕ ਵਿਖਾਂਦੀ ਹੈ, ਜਿਸਨੂੰ ਚੂਹੇ ਖਾ ਰਹੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਹ ਸੋਚ ਰਹੀ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਉਹ ਮਰ ਜਾਵੇਗੀ ਤਾਂ ਇਸਨੂੰ ਇਸ ਜਗ੍ਹਾ ਉੱਤੇ ਰੱਖਿਆ ਜਾਵੇਗਾ। ਉਸਨੂੰ ਪੋਕੇਟਸ ਵੀ ਮਿਲਦੀਆਂ ਹਨ।
ਪਿਪ ਕੁੱਝ ਸਾਲਾਂ ਲਈ ਫੋਰਜ ਵਿੱਚ ਉਹ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸਦੇ ਨਾਲ ਉਸਨੂੰ ਨਫਰਤ ਹੈ। ਜੋਈ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਐਗਰੀਮੈਂਟ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਮਿਸ ਹਵਿਸ਼ਮ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਲਈ ਕੇਵਲ ਆਪਣੇ ਜਨਮ ਦਿਨ ਉੱਤੇ ਹੀ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਦਿਨ ਉਹ ਅੱਧੀ ਛੁੱਟੀ ਲੈ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਅਤੇ ਜੋਈ ਓਰਲਿਕ ਨਾਮ ਦੇ ਇੱਕ ਤਨਖਾਹਦਾਰ ਮਜਦੂਰ ਦੇ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਘਰ ਪਰਤਦਾ ਹੈ, ਉਸਨੂੰ ਪਤਾ ਚੱਲਦਾ ਹੈ ਦੀ ਮਿਸੇਸ ਜੋਈ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਉਸ ਦੇ ਦਿਮਾਗ ਉੱਤੇ ਬੁਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਚੋਟ ਲੱਗਦੀ ਹੈ। ਪਿਪ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਤੋਂ ਦੋਸ਼ੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਪੁਲਿਸ ਇਹ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਭਗੋੜੇ ਅਪਰਾਧੀ ਨੇ ਮਿਸਸ ਜੋਈ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਲੰਦਨ ਦੇ ਜਾਸੂਸ ਅਨੁਭਵਹੀਨ ਹਨ ਅਤੇ ਕੁੱਝ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਲਗਾ ਪਾਂਦੇ ਹਨ। ਮਿਸਸ ਜੋਈ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਓਰਲਿਕ ਨੂੰ ਬੁਲਾਉਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇੱਕ ਸਲੇਟ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਕੈਪੀਟਲ T ਬਣਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਬਿੱਡੀ ਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ T ਦਾ ਮਤਲਬ ਹਥੌੜੇ ਤੋਂ ਹੈ ਅਤੇ ਓਰਲਿਕ ਹਮਲਾਵਰ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਓਰਲਿਕ ਪੁੱਜਦਾ ਹੈ, ਮਿਸੇਸ ਜੋਈ ਉਸਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਸਲੇਟ ਵਿਖਾਂਦੀ ਹੈ। ਬਿੱਡੀ ਗਾਰਗਰੀ ਦੇ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਪਿਪ ਇਸਟੈਲਾ ਲਈ ਆਪਣੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਦੇ ਬਾਰੇ ਵਿੱਚ ਉਸਨੂੰ ਦੱਸਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਪਿਪ ਅਤੇ ਜੋਈ, ਮਿਸਟਰ ਵੋਪਸਲ ਨੂੰ ਸੁਣਦੇ ਹਨ ਜੋ ਇੱਕ ਅਖਬਾਰ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਮਰਡਰ ਦੇ ਬਾਰੇ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਲੰਦਨ ਦਾ ਇੱਕ ਵਕੀਲ, ਜੇਗਾਰਸ, ਪਿਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਚੌਂਕਾ ਦੇਣ ਵਾਲੀ ਖਬਰ ਸੁਣਾਉਂਦਾ ਹੈ: ਪਿਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਅਨਾਮ ਪਰੋਪਕਾਰੀ ਤੋਂ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਰਕਮ ਵਿਰਾਸਤ ਵਿੱਚ ਮਿਲੀ ਹੈ। ਇਸ ਪੈਸੇ ਨੂੰ ਪਾਉਣ ਲਈ ਉਸਨੂੰ ਤੁਰੰਤ ਲੰਦਨ ਛੱਡਣਾ ਪਵੇਗਾ, ਕੁੱਝ ਕਪੜੇ ਖਰੀਦ ਕੇ ਜੈਂਟਲਮੈਨ ਬਨਣਾ ਹੋਵੇਗਾ।
ਪਿਪ ਦਾ ਵਰਤਾਓ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਭੈੜਾ ਹੈ (ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ ਇਸਟੈਲਾ ਦੀ ਈਰਖਾ ਪਰ) ਅਤੇ ਉਹ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪੈਸੇ ਖਰਚ ਕਰਨ ਦੇ ਕਾਰਨ ਕਰਜੇ ਵਿੱਚ ਫਸ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਉਸਨੂੰ ਉਸਦੇ 21ਵੇਂ ਜਨਮਦਿਨ ਉੱਤੇ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਜੇਗਰਸ ਇਹ ਨੋਟ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸਨੂੰ 500 ਪਾਉਂਡ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਹਨ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਨੇਮੀ ਭੱਤੇ ਦਿੱਤੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਪਰੋਪਕਾਰੀ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਪੈਸਾ ਦੇਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।
ਮੂਲ ਤੌਰ ਤੇ ਪਿਪ ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਹੈ ਕਿ ਮਿਸ ਹਵਿਸ਼ਮ ਹੀ ਹੈ ਜਿਸ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਇਹ ਪੈਸਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ (ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਪਾਠਕ ਵੀ ਅਜਿਹਾ ਹੀ ਮੰਨਦਾ ਹੈ)। ਉਸਨੇ ਜੈਂਟਲਮੈਨ ਬਨਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਹੈ। ਹੁਣ ਵਿਕਸਿਤ ਹੋ ਚੁੱਕੇ ਹਰਬਰਟ ਪਾਕੇਟ ਤੋਂ ਉਸਨੂੰ ਮਦਦ ਮਿਲ ਰਹੀ ਹੈ, ਜਿਸਨੂੰ ਉਸਦੇ ਸਾਥੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸਪੁਰਦ ਕਰ ਗਿਆ ਹੈ। ਇਸ ਸਮੇਂ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਮਿਸੇਸ ਜੋਈ ਮਰ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਡਿਕਨਜ ਦੇ ਇੱਕ ਪੇਟੇਂਟ ਯੁਕਤ ਪਲਾਟ ਦੇ ਟਵਿਸਟ ਵਿੱਚ, ਪਿਪ ਨੂੰ ਪੈਸਾ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਮੈਗਵਿਚ ਨਿਕਲਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਉਹ ਅਪਰਾਧੀ ਹੈ ਜਿਸਦੀ ਪਿਪ ਨੇ ਮਦਦ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਜਿਸਨੂੰ ਨਿਊ ਸਾਊਥ ਵੇਲਜ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਬਹੁਤ ਅਮੀਰ ਬਣ ਗਿਆ ਹੈ। ਮੈਗਵਿਚ ਨੇ ਆਪਣਾ ਸਾਰਾ ਪੈਸਾ ਪਿਪ ਲਈ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਉਸਦੀ ਦਿਆਲਤਾ ਲਈ ਅਹਿਸਾਨਮੰਦੀ ਜ਼ਾਹਰ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਕਿਉਂਕਿ ਪਿਪ ਉਸਨੂੰ ਉਸਦੇ ਆਪਣੇ ਬੱਚੇ ਦੀ ਯਾਦ ਦਵਾਉਂਦਾ ਸੀ, ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮਰ ਚੁੱਕਿਆ ਹੈ। ਇਸ ਪੈਸਾ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਪਰੋਪਕਾਰੀ ਦੇ ਬਾਰੇ ਵਿੱਚ ਪਤਾ ਚਲਣ ਤੋਂ ਪਿਪ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਹ ਪਿਪ ਦੇ ਆਪਰਾਧਿਕ ਅਤੀਤ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਸ਼ਰਮਿੰਦਾ ਹੈ। ਮੈਗਵਿਚ ਹੁਣ ਇਹ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣਾ ਬਾਕੀ ਦਾ ਜੀਵਨ ਪਿਪ ਦੇ ਨਾਲ ਬਿਤਾਏ। ਪਿਪ, ਬਹੁਤ ਹੀ ਅਰੁਚੀ ਦੇ ਨਾਲ ਮੈਗਵਿਚ ਦੇ ਨਾਲ ਰਹਿਣ ਲੱਗਦਾ ਹੈ। ਇੰਗਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਮੈਗਵਿਚ ਦੀ ਗਿਰਫਤਾਰੀ ਦਾ ਵਾਰੰਟ ਨਿਕਲਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਉਸਨੂੰ ਫੜ ਲਿਆ ਗਿਆ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਫ਼ਾਂਸੀ ਦੇ ਦਿੱਤੀ ਜਾਵੇਗੀ। ਓੜਕ, ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਗਵਿਚ ਕਨੂੰਨ ਤੋਂ ਭੱਜ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਹਰਬਰਟ ਅਤੇ ਪਿਪ ਇੱਕ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕਿਸ਼ਤੀ ਰਾਹੀਂ ਦੇਸ਼ ਤੋਂ ਭੱਜ ਜਾਣਾ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹੈ।
ਇਨ੍ਹਾਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਪਿਪ ਨੂੰ ਇਹ ਪਤਾ ਚੱਲਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸਟੈਲਾ ਜੇਗਰਸ ਦੀ ਨੌਕਰਾਨੀ ਮੌਲੀ ਦੀ ਧੀ ਹੈ, ਜਿਨ੍ਹੇ ਉਸਨੂੰ ਹਤਿਆ ਦੇ ਇਲਜ਼ਾਮ ਤੋਂ ਬਚਾਇਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਜਿਨ੍ਹੇ ਆਪਣੇ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਗਾਹਕ ਨੂੰ ਉਸਨੂੰ ਗੋਦ ਦੇ ਦਿੱਤਾ। ਮਿਸ ਹਵਿਸ਼ਮ, ਉਸਦੀ ਸੇਵਾ ਦੇ ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੂੰ ਇਲਜ਼ਾਮ ਤੋਂ ਅਜ਼ਾਦ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਪਿਪ ਨੂੰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਪਤਾ ਚੱਲਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਗਵਿਚ ਇਸਟੈਲਾ ਦਾ ਪਿਤਾ ਹੈ।
ਪਿਪ ਦੀ ਓਰਲਿਕ ਦੇ ਨਾਲ ਮੁਲਾਕਾਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਇਹ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪਿਪ ਦੀ ਭੈਣ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ ਸੀ।
ਇਸ ਵਿੱਚ, ਇਸਟੈਲਾ ਦੀ ਸ਼ਾਦੀ ਬੇਂਟਲੇ ਦਰੁਮਲ ਦੇ ਨਾਲ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਲੇਕਿਨ ਇਹ ਸ਼ਾਦੀ ਦੁਖਭਰੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿ ਪਿਪ ਮੈਗਵਿਚ ਦੇ ਨਾਲ ਚਲਾ ਜਾਵੇ, ਉਹ ਆਖਰੀ ਵਾਰ ਮਿਸ ਹਵਿਸ਼ਮ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਲਈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਮਿਸ ਹਵਿਸ਼ਮ ਨੂੰ ਇਹ ਅਹਿਸਾਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਇਸਟੈਲਾ ਨੂੰ ਇੱਕ ਮੋਂਸਟਰ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ, ਜਿਨ੍ਹੇ ਪਿਪ ਦਾ ਦਿਲ ਤੋੜ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਉਸ ਤੋਂ ਮਾਫੀ ਮੰਗਦੀ ਹੈ। ਪਿਪ ਮਿਸ ਹਵਿਸ਼ਮ ਨੂੰ ਮਿਲਦਾ ਹੈ। ਉਸਨੂੰ ਇਸਟੈਲਾ ਦੇ ਅਤੀਤ ਅਤੇ ਨਾਖੁਸ਼ ਵਿਆਹ ਦੀਆਂ ਪਰਿਸਥਿਤੀਆਂ ਦੇ ਬਾਰੇ ਵਿੱਚ ਪਤਾ ਚੱਲਦਾ ਹੈ। ਮਿਸ ਹਵਿਸ਼ਮ ਉੱਤੇ ਇਲਜ਼ਾਮ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸਨੇ ਇਸਟੈਲਾ ਨੂੰ ਅਜਿਹੀ ਸਿੱਖਿਆ ਦਿੱਤੀ ਹੈ ਕਿ ਉਸਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਪਿਆਰ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਬਿਲਕੁੱਲ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਸ ਉਤੇਜਿਤ ਗੱਲਬਾਤ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਮਿਸ ਹਵਿਸ਼ਮ ਅੱਗ ਦੇ ਬਹੁਤ ਨਜਦੀਕ ਆ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਡਰੈਸ ਨੂੰ ਅੱਗ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਪਿਪ ਦਲੇਰੀ ਨਾਲ ਉਸਨੂੰ ਬਚਾਂਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਅੱਗ ਨਾਲ ਜਲਣ ਦੇ ਬਾਅਦ ਉਹ ਜਖ਼ਮੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਮਰ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਪਿਪ, ਹਰਬਰਟ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਹੋਰ ਦੋਸਤ, ਸਟਾਰਟੋਪ, ਮੈਗਵਿਚ ਨੂੰ ਬੱਚ ਕੇ ਭੱਜਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਲੇਕਿਨ ਇਸਦੇ ਬਜਾਏ ਉਹ ਫੜਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਜੇਲ੍ਹ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਹੁਣ ਤੱਕ ਪਿਪ ਮੈਗਵਿਚ ਲਈ ਸਮਰਪਤ ਹੋ ਚੁੱਕਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਹੁਣ ਅੱਛਾ ਅਤੇ ਨੇਕ ਆਦਮੀ ਬਣ ਗਿਆ ਹੈ। ਪਿਪ ਮੈਗਵਿਚ ਨੂੰ ਅਜ਼ਾਦ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ ਲੇਕਿਨ ਅਜ਼ਾਦ ਹੋਣ ਤੋਂ ਕੁੱਝ ਸਮਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਮੈਗਵਿਚ ਮਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਕਨੂੰਨ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਮੈਗਵਿਚ ਦੀ ਜਾਇਦਾਦ ਕਰਾਉਨ ਨੂੰ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਪਿਪ ਦੀਆਂ ਵੱਡੀਆਂ ਉਮੀਦਾਂ (ਗਰੇਟ ਐਕਸਪੇਕਟੈਸ਼ਨਜ) ਖ਼ਤਮ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ।
ਇਸਦੇ ਬਾਅਦ ਉਹ ਕਾਫ਼ੀ ਸਮਾਂ ਲਈ ਬੀਮਾਰ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਜੋਈ ਉਸਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਸਦੇ ਬਾਅਦ ਉਹ ਅੱਛਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਵਾਪਸ ਪਰਤਦਾ ਹੈ ਤਾਂਕਿ ਉਹ ਬਿੱਡੀ ਤੋਂ ਮਾਫੀ ਮੰਗੇ ਅਤੇ ਉਸ ਤੋਂ ਪਿਆਰ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰੇ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਉਸਨੂੰ ਪਤਾ ਚੱਲਦਾ ਹੈ ਕਿ ਬਿੱਡੀ ਅਤੇ ਜੋਈ ਦੀ ਸ਼ਾਦੀ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ। ਉਹ ਸੋਚਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅੱਛਾ ਹੋਇਆ ਕਿ ਜਦੋਂ ਉਹ ਬੀਮਾਰ ਸੀ ਉਸਨੇ ਜੋਈ ਨੂੰ ਬਿੱਡੀ ਵਿੱਚ ਰੁਚੀ ਦੇ ਬਾਰੇ ਵਿੱਚ ਕੁੱਝ ਨਹੀਂ ਕਿਹਾ। ਪਿਪ ਇਸ ਖੁਸ਼ ਜੋੜੇ ਨੂੰ ਵਧਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਇਸਦੇ ਬਾਅਦ, ਪਿਪ ਹਰਬਰਟ ਦੇ ਨਾਲ ਕੰਮ-ਕਾਜ ਲਈ ਵਿਦੇਸ਼ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਵਿਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ 11 ਸਫਲ ਸਾਲਾਂ ਦੇ ਬਾਅਦ, ਪਿਪ ਮਾਰਸ਼ੇਸ ਵਿੱਚ ਜੋਈ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਬਾਕੀ ਪਰਵਾਰ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਲਈ ਵਾਪਸ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਪਿਪ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਖੰਡਰ ਬਣ ਚੁੱਕੇ ਮਿਸ ਹਵਿਸ਼ਮ ਦੇ ਘਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਇਸਟੈਲਾ ਨੂੰ ਭਟਕਦੇ ਹੋਏ ਪਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਉਸਦੀ ਸ਼ਾਦੀ ਖਤਮ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਹੈ, ਉਸਦੇ ਬੱਚੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਪਿਪ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਦੋਸਤ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਅਪਣਾ ਲਵੇ। ਕਿਤਾਬ ਵਿੱਚ ਡਿਕਨਜ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵੱਖ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਕੋਈ ਚੀਜ਼ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜਿਸਦੇ ਨਾਲ ਜਨਤਾ ਨੂੰ ਇਹ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਹੋ ਜਾਵੇ ਕਿ ਇਸਟੈਲਾ ਅਤੇ ਪਿਪ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਇਕੱਠੇ ਹੋ ਗਏ। ਉਸਦੇ ਲਈ ਲਾਲਸਾ ਵਿੱਚ 50 ਤੋਂ ਜਿਆਦਾ ਅਧਿਆਇਆਂ ਦੇ ਬਾਅਦ, ਕਿਤਾਬ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਹ ਇਕੱਠੇ ਖ਼ਤਮ ਹੋ ਗਏ ਇਹ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਮੂਲ ਤਰਕਪੂਰਨ ਸਪਸ਼ਟੀਕਰਨ ਹੈ ਕਿ ਲੋਕ ਅਜਿਹਾ ਮੰਨਦੇ ਹਨ ਕਿ ਕਿਤਾਬ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਹ ਦੋਸਤ ਤੋਂ ਕੁੱਝ ਜਿਆਦਾ ਸਨ।
ਮੂਲ ਅੰਤ
[ਸੋਧੋ]ਪਿਪ ਸੜਕਾਂ ਉੱਤੇ ਇਸਟੈਲਾ ਨੂੰ ਮਿਲਦਾ ਹੈ। ਉਸਦਾ ਅਪਮਾਨਜਨਕ ਪਤੀ ਦਰੁਮਲੇ ਮਰ ਚੁੱਕਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਡਾਕਟਰ ਨਾਲ ਫਿਰ ਤੋਂ ਸ਼ਾਦੀ ਕਰ ਲਈ ਹੈ। ਇਸਟੈਲਾ ਅਤੇ ਪਿਪ ਛੋਟੀਆਂ ਛੋਟੀਆਂ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਨਾਲ ਵੰਡਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਪਿਪ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਪਾ ਨਹੀਂ ਸਕਿਆ ਲੇਕਿਨ ਘੱਟ ਤੋਂ ਘੱਟ ਉਹ ਇਹ ਜਾਣ ਕੇ ਖੁਸ਼ ਹੈ ਕਿ ਹੁਣ ਉਹ ਬਦਲ ਚੁੱਕੀ ਹੈ, ਹੁਣ ਉਹ ਹੁਣ ਉਹੋ ਜਿਹੀ ਠੰਡੇ ਦਿਲ ਵਾਲੀ ਕੁੜੀ ਨਹੀਂ ਰਹੀ, ਜਿਹੋ ਜਿਹੀ ਉਹ ਉਦੋਂ ਸੀ ਜਦੋਂ ਮਿਸ ਹਵਿਸ਼ਮ ਦੇ ਨਾਲ ਸੀ। ਨਾਵਲ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਪਿਪ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪੀੜਾ, ਮਿਸ ਹਵਿਸ਼ਮ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਤੋਂ ਜਿਆਦਾ ਪ੍ਰਬਲ ਰਹੀ ਅਤੇ ਓੜਕ ਉਸਦਾ ਦਿਲ ਇਹ ਸਮਝ ਪਾਇਆ ਕਿ ਉਸਦਾ ਦਿਲ ਕੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਸੋਧੇ ਹੋਏ, ਵਿਆਪਕ ਤੌਰ ਤੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਇਹ ਪੈਰਾਗਰਾਫ ਹੈ: ਮੇਰੀ ਪਿਆਰੀ ਬਿੱਡੀ, ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਕੁੱਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਭੁੱਲਿਆ ਹਾਂ, ਜੋ ਕੁੱਝ ਵੀ ਪਹਿਲਾਂ ਕਦੇ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਅਤੇ ਕੋਈ ਵੀ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਚੀਜ ਜੋ ਕਦੇ ਹੋਈ ਹੈ। ਲੇਕਿਨ ਉਹ ਗਰੀਬ ਸੁਫ਼ਨਾ, ਜਿਸਨੂੰ ਮੈਂ ਕਦੇ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਸਭ ਬਿੱਡੀ ਨੇ ਖ਼ਤਮ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਸਭ ਖ਼ਤਮ ਕਰ ਦਿੱਤਾ! ਅਤੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ: ਜਦੋਂ ਕਿ ਮੈਂ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਉਹ ਸ਼ਬਦ ਕਹੇ ਹਨ.......।
ਮੂਲ ਅੰਤ ਦਾ ਸਾਰਾ ਪਾਠ ਹੈ: ਇਹ ਉਸਨੂੰ ਦੇਖਣ ਤੋਂ ਦੋ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਹੋਇਆ। ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਬਾਰੇ ਸੁਣਿਆ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਬਹੁਤ ਦੁਖੀ ਜੀਵਨ ਜੀ ਰਹੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਤੋਂ ਵੱਖ ਹੋ ਗਈ ਹੈ, ਜਿਨ੍ਹੇ ਉਸ ਉੱਤੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ੁਲਮ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਹ ਗੌਰਵ, ਬੇਰਹਿਮੀ ਅਤੇ ਅਰਥਹੀਨ ਜੀਵਨ ਦਾ ਇੱਕ ਮਿਸ਼ਰਣ ਬਣ ਚੁੱਕੀ ਹੈ। ਮੈਂ ਸੁਣਿਆ ਸੀ ਕਿ ਉਸਦੇ ਪਤੀ ਦੀ ਮੌਤ ਇੱਕ ਦੁਰਘਟਨਾ ਵਿੱਚ ਹੋ ਗਈ ਜਦੋਂ ਉਹ ਇੱਕ ਘੋੜੇ ਸਵਾਰੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਸ਼ਰੋਪਸ਼ਾਇਰ ਡਾਕਟਰ ਦੇ ਨਾਲ ਫਿਰ ਤੋਂ ਵਿਆਹ ਕਰ ਲਿਆ, ਜੋ ਉਸ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਰੁਚੀ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦਾ ਸੀ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਵੇਖਿਆ ਗਿਆ ਜਦੋਂ ਉਹ ਮਿਸਟਰ ਦਰੁਮਲ ਦੇ ਇੱਥੇ ਇੱਕ ਪੇਸ਼ੇਵਰ ਹਾਜਰੀ ਦੇ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਉਸ ਸਮੇਂ ਉਸਨੇ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਅਪਮਾਨਜਨਕ ਵਰਤਾਉ ਕੀਤਾ। ਮੈਂ ਸੁਣਿਆ ਸੀ ਕਿ ਸ਼ਰੋਪਸ਼ਾਇਰ ਡਾਕਟਰ ਅਮੀਰ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਕਿਸਮਤ ਦੇ ਭਰੋਸੇ ਹੀ ਜੀ ਰਹੇ ਸਨ। ਮੈਂ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਤੋਂ ਇੰਗਲੈਂਡ ਵਿੱਚ - ਲੰਦਨ ਵਿੱਚ ਸੀ, ਅਤੇ ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ ਪਿਪ ਦੇ ਨਾਲ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ - ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਨੌਕਰ ਮੇਰੇ ਪਿੱਛੇ ਭੱਜਦਾ ਹੋਇਆ ਆਇਆ ਅਤੇ ਪੁੱਛਿਆ ਕੀ ਮੈਂ ਇੱਕ ਕਦਮ ਪਿੱਛੇ ਜਾ ਕੇ ਉਸ ਔਰਤ ਦੇ ਕੋਲ ਜਾਵਾਂਗਾ, ਉਸਦੇ ਚਿਹਰੇ, ਉਸਦੀ ਅਵਾਜ, ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਛੋਹ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਾਂਗਾ। ਉਸਨੇ ਮੈਨੂੰ ਭਰੋਸਾ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਪੀੜਾ ਮਿਸ ਹਵਿਸ਼ਮ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਤੋਂ ਜਿਆਦਾ ਪ੍ਰਬਲ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਸਮਝਾਇਆ ਕਿ ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਕੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਕਹਾਣੀ ਸਾਲ 1841 ਸਾਲ ਵਿੱਚ ਖ਼ਤਮ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਸੋਧਿਆ ਅੰਤ
[ਸੋਧੋ]ਪਿਪ ਅਤੇ ਇਸਟੈਲਾ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਸਟਿਸ ਹਾਊਸ ਦੇ ਖੰਡਰ ਵਿੱਚ ਮਿਲਦੇ ਹਨ।
ਪਾਤਰ
[ਸੋਧੋ]ਪਿਪ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਪਰਿਵਾਰ
[ਸੋਧੋ]- ਫਿਲਿਪ ਪਿਰਿਪ, ਛੋਟਾ ਨਾਂ ਪਿਪ
- ਜੋ ਗਾਰਗਰੀ
- ਮਿਸਿਜ਼ ਜੋ ਗਾਰਗਰੀ
- ਮਿਸਟਰ ਪੰਬਲਛੁਕ
ਹਵਾਲੇ
[ਸੋਧੋ]- ↑ "Was Dickens Really Paid By the Word?". University of California Santa Cruz: The Dickens Project. Regents of the University of California.
ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ
[ਸੋਧੋ]- Great Expectations at Internet Archive
- Great Expectations at Project Gutenberg
- Great Expectations Archived 2017-07-07 at the Wayback Machine. – Easy to read HTML version
- Great Expectations – PDF scans of the entire novel as it originally appeared in All the Year Round