ਗਿਆਨਸਾਗਰ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ

ਆਚਾਰੀਆ ਗਿਆਨਸਾਗਰ ਜਾਂ ਗਿਆਨਸਾਗਰ (1891–1973) 20ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਇੱਕ ਦਿਗੰਬਰ ਜੈਨ ਆਚਾਰੀਆ ਸਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਮਹਾਂਕਾਵਿ ਦੀ ਰਚਨਾ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਉਸਨੇ 1968 ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸੰਨਿਆਸੀ ਅਤੇ 1972 ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਆਚਾਰੀਆ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਆਚਾਰੀਆ ਵਿਦਿਆਸਾਗਰ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ।[1]

ਜੀਵਨੀ[ਸੋਧੋ]

ਉਸਦਾ ਜਨਮ 1891 ਵਿੱਚ ਭੂਰਮਲ ਛਾਬੜਾ ਵਜੋਂ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ ਦਾ ਨਾਮ ਚਤੁਰਭੁਜ ਛਾਬੜਾ ਅਤੇ ਮਾਤਾ ਦਾ ਨਾਮ ਘ੍ਰਿਤਭਰੀ ਦੇਵੀ ਸੀ। ਉਹ ਪੰਜ ਭਰਾਵਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਦੂਜੇ ਸਨ (ਛਗਨਲਾਲ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਸਨ ਅਤੇ ਗੰਗਾਪ੍ਰਸਾਦ, ਗੌਰੀਲਾਲ ਅਤੇ ਦੇਵਦੱਤ ਛੋਟੇ ਭਰਾ ਸਨ)।

ਆਪਣੇ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਮੁਢਲੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਪੂਰੀ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੇ ਬਨਾਰਸ ਵਿੱਚ ਗਣੇਸ਼ਪ੍ਰਸਾਦ ਵਰਨੀ ਦੁਆਰਾ ਸਥਾਪਿਤ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਸਯਾਦਵਾਦ ਮਹਾਵਿਦਿਆਲਿਆ ਵਿੱਚ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਅਤੇ ਜੈਨ ਦਰਸ਼ਨ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੂੰ ਆਚਾਰੀਆ ਵੀਰਸਾਗਰ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਕੁਸ਼ਲਕ (ਜੂਨੀਅਰ ਭਿਕਸ਼ੂ) ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ ਜੋ ਆਚਾਰੀਆ ਸ਼ਾਂਤੀਸਾਗਰ ਦੇ ਵੰਸ਼ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਸੀ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਉਸਦਾ ਨਾਮ ਕਸ਼ੂਲਕ ਗਿਆਨਭੂਸ਼ਣ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਹ ਮੁਨੀ (ਪੂਰਾ ਸੰਨਿਆਸੀ) ਬਣਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ 2 ਸਾਲ ਅਤੇ 2 ਹੋਰ ਸਾਲ ਇਲਕ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇਕ ਸ਼ੁਲਕ ਰਿਹਾ।

ਉਸਨੂੰ ਆਚਾਰੀਆ ਸ਼ਿਵਸਾਗਰ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਸੰਨਿਆਸੀ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ ਜੋ 1959 ਵਿੱਚ ਜੈਪੁਰ ਦੇ ਖਾਨੀਆ ਜੀ ਵਿੱਚ ਆਚਾਰੀਆ ਸ਼ਾਂਤੀਸਾਗਰ ਦੇ ਵੰਸ਼ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਸੀ। ਉਸਨੂੰ 1968 ਵਿੱਚ ਨਸੀਰਾਬਾਦ, ਰਾਜਸਥਾਨ ਵਿਖੇ ਆਚਾਰੀਆ ਦੇ ਰੁਤਬੇ ਤੱਕ ਉੱਚਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।

ਕੰਮ[ਸੋਧੋ]

ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਦੇ ਮਾਹਰ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ, ਉਹ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਦੇ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਸਨ। ਘੱਟੋ-ਘੱਟ 30 ਖੋਜਕਰਤਾਵਾਂ ਨੇ ਉਸਦੇ ਕੰਮਾਂ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕੀਤਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਡਾਕਟਰੇਟ ਦੀਆਂ ਡਿਗਰੀਆਂ ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਉਸ ਦੇ ਕੰਮ 'ਤੇ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ 300 ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਨੇ ਖੋਜ ਪੱਤਰ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੇ ਹਨ।ਉਸ ਦੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਵਿੱਚ 4 ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਮਹਾਂਕਾਵਿ ਅਤੇ 3 ਹੋਰ ਜੈਨ ਗ੍ਰੰਥ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹ ਵੀ ਉਸ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਜਦੋਂ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਰਚਨਾ ਲਗਭਗ ਪੁਰਾਣੀ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਨੇ ਆਧੁਨਿਕ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਦੇ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਹੈਰਾਨ ਕੀਤਾ ਹੈ।[2]

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]