ਗੁਲਾਬ ਨੇ ਸਾਈਪ੍ਰਸ ਨਾਲ ਕੀ ਕੀਤਾ
ਗੁਲਾਬ ਨੇ ਸਾਈਪ੍ਰਸ ਨਾਲ ਜੋ ਕੀਤਾ ਉਹ ਇੱਕ ਫ਼ਾਰਸੀ ਪਰੀ ਕਹਾਣੀ ਹੈ। ਐਂਡਰਿਊ ਲੈਂਗ ਨੇ ਇਸਨੂੰ ਦ ਬ੍ਰਾਊਨ ਫੇਅਰੀ ਬੁੱਕ (1904) ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ, [1] ਨੋਟ "ਦੋ ਫਾਰਸੀ ਐਮਐਸਐਸ ਤੋਂ ਅਨੁਵਾਦਿਤ. ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਮਿਊਜ਼ੀਅਮ ਅਤੇ ਇੰਡੀਆ ਆਫਿਸ ਦੇ ਹੀ ਕਬਜ਼ੇ ਵਿੱਚ, ਅਤੇ ਐਨੇਟ ਐਸ. ਬੇਵਰਿਜ ਦੁਆਰਾ, ਕੁਝ ਰਿਜ਼ਰਵੇਸ਼ਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਅਨੁਕੂਲਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ."
ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਰੋਜ਼ ਐਂਡ ਸਾਈਪਰਸ, ਗੁਲ ਓ ਸਨੌਬਰ, [2] ਕਿੱਸਾ ਗੁਲ-ਓ-ਸਨੌਬਰ ਜਾਂ ਵੌਟ ਦਿ ਰੋਜ਼ ਡਡ ਟੂ ਦ ਪਾਈਨ ਦਾ ਨਾਮ ਵੀ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। [3]
ਇਸ ਕਹਾਣੀ ਦਾ ਵਰਣਨ " ਹਿੰਦੁਸਤਾਨੀ " ਮੂਲ [4] ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਹੀ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਪਹਿਲਾਂ ਗਾਰਸੀਨ ਡੀ ਟੈਸੀ ਦੁਆਰਾ ਫ੍ਰੈਂਚ ਵਿੱਚ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸਦਾ ਸਿਰਲੇਖ ਰੋਜ਼ ਐਂਡ ਸਾਈਪ੍ਰੇਸ ਸੀ। [5]
ਰੋਜ ਅੰਡ ਸਾਈਪ੍ਰੇਸ ਨਾਮਕ ਕਹਾਣੀ ਦਾ ਇੱਕ ਜਰਮਨ ਅਨੁਵਾਦ ਫੇਲਿਕਸ ਲਿਬਰਚਟ ਦੁਆਰਾ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਓਰੀਐਂਟ ਅੰਡ ਓਕਸੀਡੈਂਟ ਵਿੱਚ ਵੀ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। [6]
ਇੱਕ ਰਾਜੇ ਦੇ ਤਿੰਨ ਪੁੱਤਰ ਸਨ। ਸਭ ਤੋਂ ਬਜ਼ੁਰਗ ਸ਼ਿਕਾਰ ਕਰਨ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਹਿਰਨ ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕੀਤਾ, ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਇਸਨੂੰ ਮਾਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ ਫੜ ਹੀ ਲਿਆ ਜਾਵੇ। ਇਹ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਰੇਤਲੀ ਰਹਿੰਦ-ਖੂੰਹਦ ਵਿੱਚ ਲੈ ਗਿਆ ਜਿੱਥੇ ਕਿ ਉਸਦਾ ਘੋੜਾ ਮਰ ਗਿਆ। ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਦਰੱਖਤ ਲੱਭਿਆ ਜਿਸ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਇੱਕ ਝਰਨੇ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਪੀ ਲਿਆ। ਇੱਕ ਫਕੀਰ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਉਹ ਉੱਥੇ ਕੀ ਕਰਦਾ ਹੈ? ਉਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਕਹਾਣੀ ਸੁਣਾਈ ਅਤੇ ਫ਼ਕੀਰ ਤੋਂ ਪੁੱਛਿਆ, ਦੁਹਰਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਜਦੋਂ ਫ਼ਕੀਰ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਫ਼ਕੀਰ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਸੱਤ ਪੁੱਤਰਾਂ ਨੇ ਇੱਕ ਹੀ ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ ਨੂੰ ਜਿੱਤਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਸੀ ਜਿਸ ਦੇ ਹੱਥ ਸਿਰਫ ਬੁਝਾਰਤ ਦਾ ਜਵਾਬ ਦੇ ਕੇ ਜਿੱਤਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ।, "ਗੁਲਾਬ ਨੇ ਸਾਈਪਰਸ ਨੂੰ ਕੀ ਕੀਤਾ?" ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਅਸਫਲਤਾ ਲਈ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ। ਉਸਦੇ ਦੁੱਖ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਮਾਰੂਥਲ ਵਿੱਚ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ।
ਹਵਾਲੇ
[ਸੋਧੋ]- ↑ Lang, Andrew. The Brown Fairy Book. London; New York: Longmans, Greenpp. 1904. pp. 1-47.
- ↑ Malone, Kemp. "Rose and Cypress." PMLA 43, no. 2 (1928): 397-446. doi:10.2307/457631.
- ↑ Temple, Captain R. C. "Bibliography of Folk-Lore: Vernacular publications in the Panjab". In: The Folk-Lore Journal Volume 4. London: Folk-Lore Society. 1886. pp. 276-277.
- ↑ Gubernatis, Angelo de. La mythologie des plantes; ou, Les légendes du règne végétal. Tome Second. Paris, C. Reinwald. 1878. p. 318.
- ↑ Garcin de Tassy, Joseph Héliodore. Allégories, récits poétiques et chants populaires (2e éd.), traduits de l'arabe, du persan, de l'hindoustani et du turc par M. Garcin de Tassy. Paris: Leroux. 1876. pp. 423-480.
- ↑ Benfey, Theodor. Orient und Occident, insbesondere in ihren gegenseitigen Beziehungen. Zweiter Band. Göttingen: Verlag der Dieterichschen Buchhandlung, 1864. pp. 91-97.