ਗੁਲਾਮ ਹਮਦਾਨੀ ਮਸਾਫੀ
ਗ਼ੁਲਾਮ ਹਮਦਾਨੀ (1751–1844), ਜੋ ਮਸਾਫ਼ੀ (مصحفی ਮਸ਼ਹਫ਼ੀ) ਦੇ ਤਖ਼ੱਲੁਸ (ਨਾਮ ਦੇ ਪਲੂਮ) ਦੁਆਰਾ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਉਰਦੂ ਗ਼ਜ਼ਲ ਕਵੀ ਸੀ।[1]
ਕੰਮ
[ਸੋਧੋ]ਉਸਦੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਹਿੰਦੀ, ਹਿੰਦਵੀ, ਦੇਹਲਵੀ, ਦਖਨੀ, ਲਾਹੌਰੀ ਜਾਂ ਰੇਖਤਾ ਵਜੋਂ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਜ਼ਬਾਨ-ਏ-ਓਰਦੂ,[2] ਅਤੇ ਸਥਾਨਕ ਸਾਹਿਤ ਅਤੇ ਬੋਲੀ ਵਿੱਚ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਲਸ਼ਕਰੀ ਜ਼ਬਾਨ ਜਾਂ ਲਸ਼ਕਾਰੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।[3] ਮਸ਼ਾਫੀ ਉਹ ਪਹਿਲਾ ਵਿਅਕਤੀ ਸੀ ਜਿਸਨੇ ਬਾਅਦ ਵਾਲੇ ਨਾਮ ਨੂੰ ਉਰਦੂ ਵਿੱਚ ਛੋਟਾ ਕੀਤਾ। ਅਸਫ਼-ਉਦ-ਦੌਲਾ ਦੇ ਰਾਜ ਦੌਰਾਨ ਉਹ ਲਖਨਊ ਆ ਗਿਆ। ਇੱਕ ਸਰੋਤ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਉਸ ਦੀਆਂ ਗ਼ਜ਼ਲਾਂ ਦਰਦਾਂ ਨਾਲ ਭਰੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹਨ।[4]
ਹਵਾਲੇ
[ਸੋਧੋ]- ↑ The Princeton Encyclopedia of Poetry and poetics. Princeton University Press. 26 August 2012. p. 1499. ISBN 978-0691154916.
- ↑ Garcia, Maria Isabel Maldonado. "The Urdu language reforms." Studies 26 (2011): 97.
- ↑ Alyssa Ayres (23 July 2009). Speaking Like a State: Language and Nationalism in Pakistan. Cambridge University Press. p. 19. ISBN 9780521519311.
- ↑ Lucnow: the last phase of an oriental culture. Oxford University Press. 12 May 1994. p. 255. ISBN 9780195633757.