ਚਿਆਂਗ ਕਾਈ ਸ਼ੇਕ
ਚਿਆਂਗ ਕਾਈ ਸ਼ੇਕ | |
---|---|
蔣中正 | |
Chairman of the Nationalist Government of China | |
ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ October 10, 1928 – December 15, 1931 | |
ਪ੍ਰੀਮੀਅਰ | Tan Yankai Soong Tse-ven |
ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ | V. K. Wellington Koo (Acting) |
ਤੋਂ ਬਾਅਦ | Lin Sen |
ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ August 1, 1943 – May 20, 1948 Acting until October 10, 1943 | |
ਪ੍ਰੀਮੀਅਰ | Soong Tse-ven |
Vice Chairman | Sun Fo |
ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ | Lin Sen |
ਤੋਂ ਬਾਅਦ | Himself (as President of the Republic of China) |
Chairman of the National Military Council | |
ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ December 15, 1931 – May 31, 1946 | |
ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ | Position established |
ਤੋਂ ਬਾਅਦ | Position abolished |
President of the Republic of China | |
ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ May 20, 1948 – January 21, 1949 | |
ਪ੍ਰੀਮੀਅਰ | Chang Chun Wong Wen-hao Sun Fo |
ਉਪ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ | Li Zongren |
ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ | Himself (as Chairman of the National Government of China) |
ਤੋਂ ਬਾਅਦ | Li Zongren (Acting) |
ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ March 1, 1950 – April 5, 1975 | |
ਪ੍ਰੀਮੀਅਰ | Yen Hsi-shan Chen Cheng Yu Hung-Chun Chen Cheng Yen Chia-kan Chiang Ching-kuo |
ਉਪ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ | Li Zongren Chen Cheng Yen Chia-kan |
ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ | Li Zongren (Acting) |
ਤੋਂ ਬਾਅਦ | Yen Chia-kan |
Premier of the Republic of China | |
ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ December 4, 1930 – December 15, 1931 | |
ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ | Soong Tse-ven |
ਤੋਂ ਬਾਅਦ | Chen Mingshu |
ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ December 9, 1935 – January 1, 1938 | |
ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ | Lin Sen |
ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ | Wang Jingwei |
ਤੋਂ ਬਾਅਦ | Hsiang-hsi Kung |
ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ November 20, 1939 – May 31, 1945 | |
ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ | Lin Sen |
ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ | Hsiang-hsi Kung |
ਤੋਂ ਬਾਅਦ | Soong Tse-ven |
ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ March 1, 1947 – April 18, 1947 | |
ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ | Soong Tse-ven |
ਤੋਂ ਬਾਅਦ | Chang Chun |
2nd & 5th Chairman of the Kuomintang | |
ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ July 6, 1926 – March 11, 1927 | |
ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ | Zhang Renjie |
ਤੋਂ ਬਾਅਦ | Woo Tsin-hang and Li Yuying |
ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ May 12, 1936 – April 1, 1938 | |
ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ | Hu Hanmin |
ਤੋਂ ਬਾਅਦ | Himself as Director General of the Kuomintang |
1st Director General of the Kuomintang | |
ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ April 1, 1938 – April 5, 1975 | |
ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ | Himself as Chairman of the Kuomintang |
ਤੋਂ ਬਾਅਦ | Chiang Ching-kuo (as Chairman of the Kuomintang) |
ਨਿੱਜੀ ਜਾਣਕਾਰੀ | |
ਜਨਮ | Fenghua, Zhejiang, Qing China | ਅਕਤੂਬਰ 31, 1887
ਮੌਤ | ਅਪ੍ਰੈਲ 5, 1975 Taipei, Taiwan Province, Republic of China | (ਉਮਰ 87)
ਕਬਰਿਸਤਾਨ | Cihu Mausoleum, Taoyuan, Taiwan Province, Republic of China |
ਕੌਮੀਅਤ | Republic of China |
ਸਿਆਸੀ ਪਾਰਟੀ | Kuomintang |
ਜੀਵਨ ਸਾਥੀ | Mao Fumei Yao Yecheng Chen Jieru Soong Mei-ling |
ਬੱਚੇ | Chiang Ching-kuo Chiang Wei-kuo (adopted) |
ਅਲਮਾ ਮਾਤਰ | Baoding Military Academy, Imperial Japanese Army Academy Preparatory School |
ਪੁਰਸਕਾਰ | Order of National Glory, Order of Blue Sky and White Sun, 1st class Order of the Sacred Tripod, Legion of Merit |
ਦਸਤਖ਼ਤ | |
ਛੋਟਾ ਨਾਮ | "Generalissimo"or "Red General"[2] |
ਫੌਜੀ ਸੇਵਾ | |
ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ | Kuomintang |
ਬ੍ਰਾਂਚ/ਸੇਵਾ | Republic of China Army |
ਸੇਵਾ ਦੇ ਸਾਲ | 1911–1975 |
ਰੈਂਕ | General Special Class (特级上将) |
ਲੜਾਈਆਂ/ਜੰਗਾਂ | Xinhai Revolution, Northern Expedition, Sino-Tibetan War, Kumul Rebellion, Soviet Invasion of Xinjiang, Chinese Civil War, Second Sino-Japanese War, Kuomintang Islamic Insurgency in China (1950–1958) |
ਚਿਆਂਗ ਕਾਈ ਸ਼ੇਕ (31 ਅਕਤੂਬਰ 1887 - 5 ਅਪਰੈਲ 1975) ਇੱਕ ਸਿਆਸੀ ਅਤੇ ਸੈਨਿਕ ਨੇਤਾ ਸਨ ਜੋ 1928 ਤੋਂ 1975 ਤਕ ਚੀਨ ਦੇ ਗਣਰਾਜ ਦੇ ਨੇਤਾ ਵਜੋਂ ਸੇਵਾ ਨਿਭਾ ਰਹੇ ਸਨ.
ਚਿਆਂਗ ਕੁਓਮਿੰਟਾਗ (ਕੇ.ਐਮ. ਟੀ), ਚੀਨੀ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀ ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਇੱਕ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਮੈਂਬਰ ਅਤੇ ਸੁਨ ਯਾਤ-ਸਨ ਦੇ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਸਹਿਯੋਗੀ ਸਨ। ਚਿਆਂਗ ਕੁਓਮਿੰਟਨਗ ਦੀ ਵਿੰਪੋਆ ਮਿਲਾਮੀ ਅਕਾਦਮੀ ਦਾ ਕਮਾਂਡੈਂਟ ਬਣ ਗਿਆ ਅਤੇ ਸੰਨ 1926 ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਕੈਂਟੋਨ ਕੌਂਪ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕੇ.ਐਮ.ਟੀ. ਦੇ ਨੇਤਾ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਥਾਂ ਲੈ ਲਈ। ਪਾਰਟੀ ਦੀ ਖੱਬੇ ਵਿਧੀ ਨੂੰ ਠੇਸ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਦੇ ਬਾਅਦ, ਚਿਆਂਗ ਨੇ ਚੀਨ ਦੇ ਲੰਮੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਮੁਲਤਵੀ ਉੱਤਰੀ ਅਭਿਆਸ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੜਾਕੂ
1928 ਤੋਂ 1 9 48 ਤਕ, ਚਿਆਂਗ ਨੇ ਰੀਪਬਲਿਕਨ ਚਾਈਨਾ (ਆਰ.ਓ.ਸੀ.) ਦੀ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀ ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਨੈਸ਼ਨਲ ਮਿਲਟਰੀ ਕੌਂਸਲ ਦੇ ਚੇਅਰਮੈਨ ਵਜੋਂ ਸੇਵਾ ਨਿਭਾਈ। ਚਿਆਂਗ ਸਮਾਜੀ ਤੌਰ ਤੇ ਰੂੜੀਵਾਦੀ ਸਨ, ਨਵੀਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਲਹਿਰ ਵਿੱਚ ਰਵਾਇਤੀ ਚੀਨੀ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨ ਅਤੇ ਪੱਛਮੀ ਲੋਕਤੰਤਰ ਅਤੇ ਸੂਰਜੀ ਨੈਸ਼ਨਲਿਸਟ ਲੋਕਤੰਤਰੀ ਸਮਾਜਵਾਦ ਦੋਨਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਤਾਨਾਸ਼ਾਹੀ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਪੱਖ ਵਿੱਚ ਖਾਰਜ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ. [ਸੰਕੇਤ ਦੀ ਲੋੜ] ਸੰਨ ਕਮਿਊਨਿਸਟਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਸਨ ਦੇ ਚੰਗੇ ਸੰਬੰਧਾਂ ਨੂੰ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਣ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰੱਥ, ਚਿਆਂਗ ਨੇ ਸ਼ੰਘਾਈ ਵਿਖੇ ਕਤਲੇਆਮ ਅਤੇ Kwangtung ਅਤੇ ਹੋਰ ਕਿਤੇ ਬਗਾਵਤ ਦੇ ਦਬਾਅ.
ਦੂਜੀ ਚੀਨ-ਜਾਪਾਨੀ ਜੰਗ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਵੇਲੇ, ਜੋ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਦੂਜਾ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦਾ ਚੀਨੀ ਥੀਏਟਰ ਬਣ ਗਿਆ, ਜ਼ਾਂਗ ਜ਼ਵੇਲਇਆਗ ਨੇ ਚਿਆਂਗ ਨੂੰ ਅਗਵਾ ਕਰ ਲਿਆ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਕਮਿਊਨਿਸਟਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਦੂਜਾ ਯੂਨਾਈਟਿਡ ਫਰੰਟ ਸਥਾਪਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ. ਜਾਪਾਨੀ ਦੀ ਹਾਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਅਮਰੀਕੀ-ਪ੍ਰਾਯੋਜਿਤ ਮਾਰਸ਼ਲ ਮਿਸ਼ਨ, ਗੱਠਜੋੜ ਸਰਕਾਰ ਨਾਲ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼, 1 9 46 ਵਿੱਚ ਅਸਫਲ ਹੋਈ. ਚੀਨੀ ਘਰੇਲੂ ਯੁੱਧ ਮੁੜ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ, ਮਾਓ ਜੇਦੋਂਗ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ ਚੀਨੀ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਪਾਰਟੀ (ਸੀਸੀਪੀ) ਨੇ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦ ਨੂੰ ਹਰਾਇਆ ਅਤੇ ਐਲਾਨ ਕੀਤਾ ਚਾਈਨਾਜ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਅਤੇ ਫੌਜ ਤਾਈਵਾਨ ਵੱਲ ਮੁੜ ਗਏ, ਜਿੱਥੇ ਚਿਆਂਗ ਨੇ "ਵ੍ਹਾਈਟ ਟੈਰੋਰ" ਵਜੋਂ ਜਾਣੇ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਮਾਰਸ਼ਲ ਲਾਅ ਲਗਾਏ ਅਤੇ ਅਤਿਆਚਾਰ ਵਾਲੇ ਆਲੋਚਕਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ. ਤਾਇਵਾਨ ਨੂੰ ਖਾਲੀ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਚਿਆਂਗ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਮੁੱਖ ਭੂਮੀ ਚੀਨ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਆਪਣੀ ਇੱਛਾ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕਰਨਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ. ਚਿਆਂਗ ਨੇ 1975 ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਮੌਤ ਤਕ ਤਾਈਵਾਨ ਨੂੰ ਗਣਤੰਤਰ ਦੀ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਅਤੇ ਕੁਓਮਿੰਟਨਗ ਦੇ ਜਨਰਲ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਢੰਗ ਨਾਲ ਰਾਜ ਕੀਤਾ, ਮਾਓ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਸਾਲ ਘੱਟ.[3][4]
ਹਵਾਲੇ
[ਸੋਧੋ]- ↑ Jay Taylor. The Generalissimo: Chiang Kai-Shek and the Struggle for Modern China. (Cambridge, MA: Belknap Press of Harvard University Press, 2009) p. 2.
- ↑ Pakula, Hannah (2009). The last empress: Madame Chiang Kai-Shek and the birth of modern China. Simon and Schuster. p. 346. ISBN 1-4391-4893-7. Retrieved June 28, 2010.
- ↑ [1]
- ↑ Zarrow, Peter Gue (2005). China in War and Revolution, 1895–1949. pp. 230–231.