ਜਗਦੀਸ਼ ਗੁਪਤਾ
ਜਗਦੀਸ਼ ਗੁਪਤਾ (5 ਜੁਲਾਈ 1886 – 15 ਅਪ੍ਰੈਲ 1957)[1] ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਕਵੀ, ਨਾਵਲਕਾਰ ਅਤੇ ਛੋਟੀ ਕਹਾਣੀ ਲੇਖਕ ਸੀ।[2] ਜੀਵਨ ਦੇ ਆਪਣੇ ਯਥਾਰਥਵਾਦੀ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ, ਅਜੀਬ ਚਰਿੱਤਰ ਚਿੱਤਰਣ ਅਤੇ ਵਿਲੱਖਣ ਬਿਰਤਾਂਤਕ ਸ਼ੈਲੀ ਲਈ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਆਧੁਨਿਕ ਬੰਗਾਲੀ ਸਾਹਿਤ ਦੇ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਵਿਆਖਿਆਕਾਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ।
ਕੁਸ਼ਟੀਆ, ਬੰਗਾਲ ਪ੍ਰੈਜ਼ੀਡੈਂਸੀ ਵਿੱਚ ਜਗਦੀਸ਼ ਚੰਦਰ ਸੇਨਗੁਪਤਾ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਜਨਮੇ, ਉਸਨੇ ਕਲਕੱਤਾ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਸਿਉਰੀ ਵਿੱਚ ਜੱਜ ਦੀ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ 'ਨੌਕਰੀ-ਟਾਈਪਿਸਟ' ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਸੰਬਲਪੁਰ, ਉੜੀਸਾ ਵਿੱਚ ਕਾਰਜਕਾਰੀ ਇੰਜੀਨੀਅਰ ਦੇ ਦਫ਼ਤਰ, ਪਟਨਾ ਹਾਈ ਕੋਰਟ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਬੋਲਪੁਰ ਚੌਕੀ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਟਾਈਪਿਸਟ ਵਜੋਂ ਵੀ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਨੌਕਰੀ ਤੋਂ ਸੇਵਾਮੁਕਤ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਕਲਕੱਤੇ ਆ ਕੇ ਵਸ ਗਏ। ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਉਸਨੂੰ 1954 ਵਿੱਚ 'ਡਿਸਟਿੰਗੂਸ਼ਡ ਮੈਨ ਆਫ਼ ਲੈਟਰਸ ਅਲਾਉਂਸ' ਦਿੱਤਾ।
ਗੁਪਤਾ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਭਾਰਤੀ, ਬਿਜੋਲੀ, ਉੱਤਰਾ, ਕਾਲੀ-ਕਲਮ ਅਤੇ ਕਲੋਲ ਵਰਗੇ ਅਖ਼ਬਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੋਈਆਂ ਸਨ। ਉਸ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਨਾਵਲ ਅਸਾਧੂ ਸਿਧਾਰਥ 1928 ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਸ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਹੋਰ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਰਚਨਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਬਿਨੋਦਿਨੀ, ਉਦੈਲੇਖਾ, ਮੇਘਬ੍ਰਿਤੋ ਅਸਾਨੀ, ਦੁਲਾਲੇਰ ਡੋਲਾ, ਨਿਸ਼ੇਰ ਪਾਟਭੂਮੀਕੇ, ਲੋਘੂ ਗੁਰੂ ਆਦਿ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।
ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]
- ↑ Akademi Vidyarthi Bangla Abhidhan [Akademi Student's Bengali Dictionary] (in Bengali) (2nd ed.). Kolkata: Paschimbanga Bangla Akademi. 2000 [1999]. p. 857.
- ↑ Das, Sisir Kumar, ed. (2003). Samsad Bangla Sahityasangi [The Samsad Companion to Bengali Literature] (in Bengali) (1st ed.). Kolkata: Sahitya Samsad. p. 81. ISBN 81-7955-007-9.