ਜੈਨੀ ਮੈਕਨਾਲਟੀ
ਜੈਨੀ ਮੈਕਨਾਲਟੀ ਜਾਂ ਜੈਨੀ ਮੈਗਨਾਲਟੀ (1866-) ਇੱਕ ਅਮਰੀਕੀ ਮੂਲ ਦੀ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਸੀ।[1][2] ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕੈਰੀਅਰ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਉਸਨੇ 19 ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਸੰਗੀਤਕ ਥੀਏਟਰ ਵਿੱਚ ਲੰਡਨ ਦੇ ਮੰਚ ਉੱਤੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕਾਮਿਕ ਓਪੇਰਾ ਅਤੇ ਓਪੇਰੇਟਾ, ਵਿਕਟੋਰੀਅਨ ਬਰਲੇਸਕ, ਫਾਰਸ ਅਤੇ ਐਡਵਰਡੀਅਨ ਸੰਗੀਤਿਕ ਕਾਮੇਡੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।
ਕੈਰੀਅਰ
[ਸੋਧੋ].jpeg)
ਮੈਕਨਾਲਟੀ ਦਾ ਜਨਮ ਬੋਸਟਨ, ਮੈਸੇਚਿਉਸੇਟਸ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਕੈਰੀਅਰ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਇੱਕ ਗੇਇਟੀ ਗਰਲ ਵਜੋਂ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਉਸ ਨੂੰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ "ਗੇਇਟੀ ਦੀਆਂ ਕੁਡ਼ੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਸੁੰਦਰ ਅਤੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧ" ਵਜੋਂ ਯਾਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਉਸ ਦੀਆਂ ਵੈਸਟ ਐਂਡ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਅਡੋਨਿਸ ਵਿੱਚ ਲੇਡੀ ਪੈਟੀ (1886) ਮੋਂਟੇ ਕ੍ਰਿਸਟੋ ਜੂਨੀਅਰ ਵਿੱਚ ਫਰਨਾਂਡ (1886) ਕਾਮਿਕ ਓਪੇਰਾ ਡੌਰਥੀ ਵਿੱਚ ਲੇਡੀ ਬੈਟੀ (1886] ਵਿਕਟੋਰੀਅਨ ਬਰਲੇਸਕ ਫ੍ਰੈਂਕਨਸਟਾਈਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਭੂਮਿਕਾ, ਜਾਂ ਦ ਵੈਮਪਾਇਰਜ਼ ਵਿਕਟਿਮ (1887) ਇੱਕ ਹੋਰ ਬਰਲੇਸਕ ਵਿੱਚ ਸੀਬਲ, ਫੌਸਟ ਅੱਪ ਟੂ ਡੇਟ (1888-1889) ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।[3][4][5][6][7][8][9] ਸੇਸਿਲ ਹਾਵਰਡ ਨੇ ਥੀਏਟਰ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਕਿ ਪੋਲੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ "ਜਿੰਨਾ ਚੰਗਾ ਸੀ... ਜਿੰਨਾ ਕੋਈ ਚਾਹ ਸਕਦਾ ਸੀ.. ਉਸ ਦੀ ਬਹਾਦਰੀ, ਉਸ ਦੀ ਅਪਮਾਨਜਨਕ ਅਸ਼ਲੀਲਤਾ, ਸਿਰਫ ਨੇਡ਼ੇ ਵੱਲ ਕਰੁਣਾਜਨਕ ਛੋਹ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਸੀ।[10] ਉਸ ਨੇ ਸਵੀਟ ਨੈਨਸੀ (1890) ਵਿੱਚ ਸ਼੍ਰੀਮਤੀ ਹੰਟਲੇ ਅਤੇ ਇਵਾਨ ਕੈਰਿਲ ਦੇ ਮਾ ਮੀ ਰੋਜ਼ੇਟ (1892) ਦੇ ਸੰਸਕਰਣ ਵਿੱਚ ਕੋਰਿਸੈਂਡੇ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ।[11][12][13]
1893-1894 ਵਿੱਚ, ਉਸ ਨੇ ਮੋਰੱਕੋ ਬਾਉਂਡ ਵਿੱਚ ਨਕਲੀ "ਕਾਮਟੇਸੇ ਡੇ ਲਾ ਬਲੇਗ" ਖੇਡਿਆ, ਜਿਸ ਭੂਮਿਕਾ ਵਿੱਚ ਉਸ ਨੂੰ "ਬ੍ਰਾਈਟ ਅਤੇ ਆਕਰਸ਼ਕ" ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਸੀ।[14][15] ਸੰਨ 1894 ਵਿੱਚ ਉਹ 'ਦ ਲੇਡੀ ਸਲੇਵੀ' ਵਿੱਚ ਫਲੋ ਹਨੀਡਿਊ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸੇ ਸਾਲ ਉਸਨੇ ਵਿਲੀਅਮ ਵਿਕਟਰ ਪੌਲੇਟ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਲਿਆ।[16][17] 1895 ਵਿੱਚ, ਉਹ ਲੰਡਨ ਵਿੱਚ ਕੋਰਿਸਟਰਜ਼ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ ਦੀ ਮੁਖੀ ਚੁਣੀ ਗਈ ਸੀ।[18] ਉਹ 1898 ਵਿੱਚ ਏ ਗ੍ਰੀਕ ਸਲੇਵ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤੀ। ਅਤੇ ਅਗਲੇ ਸਾਲ ਉਸ ਨੂੰ 'ਮਾਈ ਸੋਲਜਰ ਬੁਆਏ' ਵਿੱਚ ਮਾਰਥਾ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਚੰਗੇ ਨੋਟਿਸ ਮਿਲੇ।[19][20] ਸੰਨ 1903 ਵਿੱਚ, ਉਸ ਨੇ 'ਡੰਬ-ਬੈੱਲ ਡੇਜ਼ੀ' ਵਿੱਚ ਲੇਡੀ ਫਲੇਅਰਅਪ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ।[21] ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੇ ਲੰਡਨ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਹੋਰ ਜਾਜਾਰਜ ਐਡਵਰਡਸ ਕੰਪਨੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਦੌਰੇ 'ਤੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ।[22]
ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ 1927 ਵਿੱਚ 60 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਲੰਡਨ ਵਿੱਚ ਹੋਈ।
ਹਵਾਲੇ
[ਸੋਧੋ]- ↑ "Jennie McNulty", 1891 England Census, Ancestry.com (pay to view)
- ↑ "Jennie M Paulet", England & Wales, Death Index, 1916–2007, Ancestry.com (pay to view)
- ↑ "Great Queen Street Theatre", Illustrated Sporting and Dramatic News, Vol. 60, p. 178 (1903), George S. Maddick
- ↑ Brereton, p. 127
- ↑ Brereton, p. 130
- ↑ Adams, p. 547
- ↑ The Illustrated Naval and Military Magazine, Vol. 1, No. 1 (1889), pp. 157, 312, accessed 14 August 2015
- ↑ Scott, p. 129
- ↑ Adams, p. 591
- ↑ Capes and Eglington, p. 139; and The Freemason, Vol. XXIV, 9 August 1890, p. 80, accessed 14 August 2015;
- ↑ Capes and Eglington, p. 258; and The Times, 18 October 1890, p. 8
- ↑ Artist and Journal of Home Culture, Vol. 13, Wm. Reeves (1892), p. 379
- ↑ "The Theatres", The Times, 27 December 1892, p. 6; and "Ma Mie Rosette, at the Globe Theatre", Illustrated London News, 26 November 1892, p. 669
- ↑ "Theatres", The Observer, 14 May 1893, p. 4; The Academy – a weekly review of literature, science and art, January–June 1894, Vol. XLV, No. 1131, 6 January 1894, p. 2, accessed 14 August 2015; and The Saint Paul Daily Globe, 4 May 1896, p. 9c
- ↑ Artist and Journal of Home Culture, Vol. 14 (1893), p. 381, Wm. Reeves, accessed 31 August 2015
- ↑ Wearing, J. P., The London Stage 1890–1899: A Calendar of Productions, Performers, and Personnel, Rowman & Littlefield (2014), Google Books, p. 228
- ↑ The Sketch: A Journal of Art and Actuality, Vol. 24, Ingram brothers (1899), p. 216
- ↑ Davis, p. 66
- ↑ Truth: A Weekly Journal, Vol. 45 (1899), p. 85; and "Criterion Theatre", The Times, 4 January 1899, p. 4
- ↑ "A Laugh at the 'Cri'", Punch, Vol. 116 (1899), p. 69, F. C. Burnand et al. (eds.)
- ↑ Wearing, J.P., The London Stage 1900–1909 (2nd ed. Rev.), Plymouth, U.K.: Rowman & Littlefield (2013), pp. 156–157 ISBN 9780810892941
- ↑ "Prince's Theatre", The Manchester Guardian, 26 April 1905, classified advertisements, p. 1