ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਤਾਤਾਰ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਆਜ਼ਾਦ ਵਿਸ਼ਵਕੋਸ਼ ਤੋਂ

ਤਾਤਾਰ ਜਾਂ ਤਤਾਰ (ਰੂਸੀ: татар) ਰੂਸੀ ਅਤੇ ਤੁਰਕੀ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਬੋਲਣ ਵਾਲੀ ਇੱਕ ਜਾਤੀ ਹੈ ਜੋ ਜਿਆਦਾਤਰ ਰੂਸ ਵਿੱਚ ਵਸਦੀ ਹੈ। ਦੁਨੀਆ ਭਰ ਵਿੱਚ ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਆਬਾਦੀ ਲਗਪਗ 70 ਲੱਖ ਹੈ।

5ਵੀਂ ਸ਼ਤਾਬਦੀ ਈਸਵੀ ਵਿੱਚ ਤਾਤਾਰ ਜਾਤੀ ਮੂਲ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮੱਧ ਏਸ਼ੀਆ ਦੇ ਗੋਬੀ ਰੇਗਿਸਤਾਨ ਦੇ ਪੂਰਬ ਉੱਤਰੀ ਭਾਗ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਤਾਤਾਰ ਪਰਿਸੰਘ ਵਿੱਚ ਰਿਹਾ ਕਰਦੀ ਸੀ। 9ਵੀਂ ਸ਼ਤਾਬਦੀ ਵਿੱਚ ਖਿਤਾਨੀ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਹਮਲੇ ਅਤੇ ਕਬਜ਼ੇ ਦੇ ਬਾਅਦ ਉਹ ਦੱਖਣ ਵੱਲ ਚਲੇ ਗਏ। 13ਵੀਂ ਸ਼ਤਾਬਦੀ ਵਿੱਚ ਉਹ ਚੰਗੇਜ ਖ਼ਾਨ ਦੇ ਮੰਗੋਲ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਅਧੀਨ ਆ ਗਏ। ਉਸ ਦੇ ਪੋਤਰੇ ਬਾਤੁ ਖ਼ਾਨ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ ਉਹ ਸੁਨਹਰੇ ਉਰਦੂ ਸਾਮਰਾਜ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਬਣਕੇ ਪੱਛਮ ਵੱਲ ਚਲੇ ਗਏ ਜਿੱਥੇ ਉਹਨਾਂ ਨੇ 14ਵੀਂ ਅਤੇ 15ਵੀਂ ਸਦੀਆਂ ਵਿੱਚ ਯੂਰੇਸ਼ੀਆ ਦੇ ਸਤੇਪੀ ਖੇਤਰ ਉੱਤੇ ਰਾਜ ਕੀਤਾ। ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਮਿਸ਼ਰਣ ਮਕਾਮੀ ਜਾਤੀਆਂ ਨਾਲ ਹੋਇਆ, ਜਿਵੇਂ ਦੀ ਕਿਪਚਕ ਲੋਕ, ਕਿਮਕ ਲੋਕ ਅਤੇ ਯੂਰਾਲੀ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਬੋਲਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕ। ਉਹ ਕਰੀਮਿਆ ਵਿੱਚ ਕੁੱਝ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਯੂਨਾਨੀ ਉਪਨਿਵੇਸ਼ਾਂ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਅਤੇ ਕਾਕਸ ਵਿੱਚ ਉੱਥੇ ਦੀਆਂ ਜਾਤੀਆਂ ਨਾਲ ਵੀ ਮਿਸ਼ਰਤ ਹੋ ਗਏ।