ਤੁਲਾਸਾ ਥਾਪਾ
ਤੁਲਾਸਾ ਥਾਪਾ | |
|---|---|
| ਜਨਮ | 1970 ਥਨਕੋਟ, ਨੇਪਾਲ |
| ਮੌਤ | 1995 (ਉਮਰ 24–25) |
| ਮੌਤ ਦਾ ਕਾਰਨ | ਟਿਉਬਰਕੁਲੋਸਿਸ |
| ਰਾਸ਼ਟਰੀਅਤਾ | ਨੇਪਾਲੀ |
ਤੁਲਸਾ ਥਾਪਾ (ਅੰਗ੍ਰੇਜ਼ੀ: Tulasa Thapa; 1970-1995) ਇੱਕ ਨੇਪਾਲੀ ਕੁੜੀ ਸੀ ਜਿਸਨੂੰ 13 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ 1982 ਵਿੱਚ ਕਾਠਮੰਡੂ ਨੇੜੇ ਥਾਨਕੋਟ ਦੇ ਉਸਦੇ ਜੱਦੀ ਪਿੰਡ ਤੋਂ ਅਗਵਾ ਕਰ ਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ,[1] ਪਾਰਸਾ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਸਰਹੱਦੀ ਸ਼ਹਿਰ ਬੀਰਗੰਜ ਰਾਹੀਂ ਮੁੰਬਈ ਵਿੱਚ ਤਸਕਰੀ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਅਤੇ ਵੇਸਵਾਪੁਣੇ ਵਿੱਚ ਵੇਚ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਉਸ ਨੂੰ ਅਧੀਨਗੀ ਲਈ ਯੋਜਨਾਬੱਧ ਢੰਗ ਨਾਲ ਕੁੱਟਿਆ ਗਿਆ, ਫਿਰ ਉਸ ਨੂੰ ਵਪਾਰ ਲਈ ਫਿੱਟ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਬਲਾਤਕਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ । ਉਸ ਨੂੰ 5000 ਤੋਂ 7000 ਰੁਪਏ ਦੀ ਕੀਮਤ 'ਤੇ ਮੁੰਬਈ ਦੇ ਤਿੰਨ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਵੇਸ਼ਵਾਘਰਾਂ ਨੂੰ ਵੇਚਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਸ ਨੂੰ ਵੇਸ਼ਵਾਘਰ ਵਿਚ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਤਿੰਨ ਗਾਹਕ ਪ੍ਰਤੀ ਰਾਤ (ਔਸਤਨ ਅੱਠ ਦੇ ਨਾਲ) ਕਰਨ ਲਈ ਮਜ਼ਬੂਰ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਜਿਨਸੀ ਕੰਮ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਉਸ ਨੂੰ 180 ਰੁਪਏ ਪ੍ਰਤੀ ਰਾਤ ਦੇ ਹਿਸਾਬ ਨਾਲ ਗਾਹਕਾਂ ਦਾ ਮਨੋਰੰਜਨ ਕਰਨ ਲਈ ਯੂਰਪੀਅਨ ਸ਼ੈਲੀ ਦੇ ਕੱਪੜੇ ਪਹਿਨੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਹੋਟਲਾਂ ਵਿਚ ਭੇਜਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਆਖ਼ਰਕਾਰ ਹੋਟਲ ਦੇ ਮੈਨੇਜਰ ਨੇ ਉਸ ਦੀ ਸੂਚਨਾ ਪੁਲਿਸ ਨੂੰ ਦਿੱਤੀ। ਜਨਤਕ ਰੋਸ ਦੇ ਬਾਅਦ, ਭਾਰਤ ਅਤੇ ਨੇਪਾਲ ਦੀਆਂ ਸਰਕਾਰਾਂ ਨੇ 1985 ਦੇ ਇੱਕ ਸਹਿਯੋਗ ਸਮਝੌਤੇ 'ਤੇ ਦਸਤਖਤ ਕੀਤੇ ਜੋ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਵੇਸ਼ਵਾਘਰਾਂ ਵਿੱਚ ਤਸਕਰੀ ਕੀਤੀਆਂ ਨੇਪਾਲੀ ਕੁੜੀਆਂ ਦੇ ਬਚਾਅ ਅਤੇ ਵਾਪਸੀ ਨੂੰ ਸੰਬੋਧਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ।[2]
ਮੌਤ ਅਤੇ ਮੀਡੀਆ ਦਾ ਰੌਲਾ
[ਸੋਧੋ]ਉਸ ਨੂੰ 1995 ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਸੰਸਥਾ ਤੋਂ ਰਿਹਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਾਪਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਠੀਕ ਹੋ ਗਈ ਸੀ, ਪਰ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਦੁਬਾਰਾ ਹੋ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸੇ 25 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਤਪਦਿਕ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਉਸਨੂੰ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸੈਕਸ ਵਰਕਰ ਵਜੋਂ ਗ਼ੁਲਾਮ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ।
ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਮੀਡੀਆ ਦੇ ਰੌਲੇ-ਰੱਪੇ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਭਾਰਤ ਅਤੇ ਨੇਪਾਲ ਦੀਆਂ ਸਰਕਾਰਾਂ ਨੇ ਭਾਰਤੀ ਵੇਸ਼ਵਾਘਰਾਂ ਤੋਂ ਨੇਪਾਲੀ ਕੁੜੀਆਂ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਅਤੇ ਵਾਪਸ ਭੇਜਣ ਲਈ ਇੱਕ ਸੰਧੀ 'ਤੇ ਦਸਤਖਤ ਕੀਤੇ। ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਨਾਬਾਲਗਾਂ ਨਾਲ ਤਸਕਰੀ ਲਈ ਸਜ਼ਾ 7 ਸਾਲ ਤੋਂ ਵਧਾ ਕੇ 13 ਸਾਲ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਹੈ। ਬਾਲ ਵੇਸਵਾਗਮਨੀ ਵਿੱਚ ਲਗਭਗ 40% ਦੀ ਕਮੀ ਆਈ ਹੈ ਪਰ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਸਮੱਸਿਆ ਬਣੀ ਹੋਈ ਹੈ ਅਤੇ ਕੋਈ ਸਹੀ ਅੰਕੜੇ ਉਪਲਬਧ ਨਹੀਂ ਹਨ। ਰਾਇਟਰਜ਼ (ਮਾਸਾਕੋ ਆਈਜਿਮਾ, "ਐਸ. ਏਸ਼ੀਆ ਨੇ ਬਾਲ ਵੇਸਵਾਗਮਨੀ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਇਕਜੁੱਟ ਹੋਣ ਦੀ ਅਪੀਲ ਕੀਤੀ," ਰਾਇਟਰਜ਼, 19 ਜੂਨ, 1998) ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, 1996 ਵਿੱਚ ਬੰਬਈ ਵਿੱਚ ਵੇਸ਼ਵਾਘਰਾਂ ਦੇ ਵੱਡੇ ਛਾਪਿਆਂ ਦੌਰਾਨ ਬਚਾਈਆਂ ਗਈਆਂ 484 ਵੇਸਵਾ ਲੜਕੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ 40% ਤੋਂ ਵੱਧ ਨੇਪਾਲ ਤੋਂ ਸਨ।
2000 ਵਿੱਚ, ਉਹ ਥੋੜ੍ਹੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਖ਼ਬਰਾਂ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਆ ਗਈ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਦੇ ਸਤਾਉਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਕੇਸ ਵਿੱਚ ਫੈਸਲਾ ਸੁਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। 6 ਦਸੰਬਰ 1982 ਨੂੰ ਦਰਜ ਕੀਤੀ ਪਹਿਲੀ ਰਿਪੋਰਟ ਵਿੱਚ ਤੁਲਾਸਾ ਨੇ 32 ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਉਸ ਨੂੰ ਅਗਵਾ ਕਰਨ ਅਤੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਵੇਸ਼ਵਾਘਰਾਂ ਵਿੱਚ ਵੇਚਣ ਲਈ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਠਹਿਰਾਇਆ ਸੀ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਟੈਕਸੀ ਵਾਲੇ, ਅਗਵਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਅਤੇ ਵੇਸ਼ਵਾ-ਮਾਲਕ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ। ਉਸਨੇ ਤਿੰਨ ਹੋਰ ਨੇਪਾਲੀ ਪੁਰਸ਼ਾਂ, ਕਾਂਚਾ ਸਰਖੀ, ਲਾਲ ਬਹਾਦੁਰ ਕਾਨੀ ਅਤੇ ਉੱਤਮ ਕੁਮਾਰ ਪਰਿਆਰ ਦਾ ਨਾਮ ਵੀ ਲਿਆ,[3][4] ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨੇਪਾਲ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ 20 ਸਾਲ ਦੀ ਕੈਦ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਸੁਣਾਈ ਸੀ। ਬੰਬਈ ਪੁਲਿਸ ਦੁਆਰਾ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕੀਤੇ ਗਏ 32 ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸੱਤ ਨੂੰ ਚਾਰਜ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਪਰ ਸਬੂਤਾਂ ਦੀ ਘਾਟ ਕਾਰਨ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਨੌਂ ਸ਼ੱਕੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਨੂੰ ਮੁਕੱਦਮੇ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ, ਬਾਕੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਲੁਕਾ ਲਿਆ। ਜੱਜ ਨੇ ਨਾਕਾਫੀ ਸਬੂਤਾਂ ਦੇ ਆਧਾਰ 'ਤੇ ਇਕੱਲੇ ਦੋਸ਼ੀ ਨੂੰ ਰਿਹਾਅ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਹਵਾਲੇ
[ਸੋਧੋ]- ↑ Singh, Chander Uday (July 26, 2013). "13-year-old girl from Nepal suffers the horrors of Bombay's flesh markets". India Today (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Archived from the original on 2018-04-12. Retrieved 11 April 2018.
- ↑ "Trafficking of Nepali Girls and Women to India's Brothels". Archived from the original on 2009-02-05. Retrieved 2009-01-05.
- ↑ Suggu, Kanchana. "The shade of Tulasa seeks justice". www.rediff.com. Retrieved 2022-10-11.
- ↑ Refugees, United Nations High Commissioner for. "Rape for Profit: Trafficking of Nepali Girls and Women to India's Brothels". Refworld (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 2022-10-11.