ਦੁਨੀਆ
ਇਸਲਾਮ ਵਿੱਚ, dunyā ( Arabic: دُنْيا ) ਦੁਨਿਆਵੀ ਸੰਸਾਰ ਅਤੇ ਇਸ ਦੀਆਂ ਦੁਨਿਆਵੀ ਚਿੰਤਾਵਾਂ ਅਤੇ ਸੰਪਤੀਆਂ ਦੀ ਲਖਾਇਕ ਹੈ। ਕੁਰਾਨ ਵਿੱਚ, "ਦੁਨੀਆ" ਨੂੰ ਅਕਸਰ "ਜੀਵਨ" ਸ਼ਬਦ ਨਾਲ ਜੋੜਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ " ਅਖ਼ੀਰ" ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦੇ ਪਰਲੋਕ ਦੇ ਸਦੀਵੀ ਖੇਤਰ ਦੇ ਉਲਟ ਇਸ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਜੀਵਨ ਦੀ ਆਰਜੀ ਅਤੇ ਅਸਥਾਈ ਪ੍ਰਕਿਰਤੀ ਨੂੰ ਰੇਖਾਂਕਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕੇ।
ਕੁਰਾਨ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਮਨੁੱਖਾਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਭਾਈਚਾਰਿਆਂ ਕੋਲ ਪਰਲੋਕ ਵਿੱਚ ਜਾਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਸੀਮਤ ਸਮਾਂ ਹੈ। ਵਾਸਤਵ ਵਿੱਚ, ਕੁਰਾਨ ਸਿਖਾਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਜੋ ਕੁਝ ਵੀ ਮੌਜੂਦ ਹੈ ਉਹ ਅਸਥਾਈ ਹੈ ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਅਲੋਪ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਨੇੜਤਾ ਦੀ ਖੋਜ ਨੂੰ ਜੀਵਨ ਦੇ ਅੰਤਮ ਉਦੇਸ਼ ਵਜੋਂ ਜ਼ੋਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਕੇਵਲ ਅੱਲ੍ਹਾ ਦੀ ਹਸਤੀ ਅਤੇ ਤੱਤ ਸਦਾ ਲਈ ਕਾਇਮ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ।
ਹਦੀਸ ਦੀਆਂ ਰਵਾਇਤਾਂ ਕੁਰਾਨ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਮੌਜੂਦਾ ਸੰਸਾਰ ਨਾਲ਼ੋਂ ਪਰਲੋਕ ਜਾਂ "ਅਖ਼ੀਰ" ਦੀ ਮਹੱਤਤਾ 'ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹਨ।