ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਪ੍ਰਦਯੋਤ ਕੁਮਾਰ ਭੱਟਾਚਾਰੀਆ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਆਜ਼ਾਦ ਵਿਸ਼ਵਕੋਸ਼ ਤੋਂ
ਪ੍ਰਦਯੋਤ ਕੁਮਾਰ ਭੱਟਾਚਾਰੀਆ
ਜਨਮ3 November 1913 (1913-11-03)
ਮਿਦਨਾਪੁਰ, ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਭਾਰਤ (ਹੁਣ ਪੱਛਮ ਮਿਦਨਾਪੁਰ,ਪੱਛਮੀ ਬੰਗਾਲ, ਭਾਰਤ)
ਮੌਤ12 January 1933 (1933-01-13) (aged 19)
ਮਿਦਨਾਪੁਰ ਸੈਂਟਰਲ ਜ਼ੇਲ੍ਹ, ਮਿਦਨਾਪੁਰ, ਬੰਗਾਲ ਪ੍ਰੈਜੀਡੈਂਸੀ, ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਭਾਰਤ
ਲਹਿਰਭਾਰਤੀ ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਅੰਦੋਲਨ

ਪ੍ਰਦਯੋਤ ਕੁਮਾਰ ਭੱਟਾਚਾਰੀਆ (3 ਨਵੰਬਰ 1913 - 12 ਜਨਵਰੀ 1933) ਇੱਕ ਬੰਗਾਲੀ ਕ੍ਰਾਂਤੀਕਾਰੀ ਅਤੇ ਭਾਰਤੀ ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਅੰਦੋਲਨ ਦਾ ਕਾਰਕੁਨ ਸੀ। ਉਸ ਨੂੰ ਮਿਦਨਾਪੁਰ ਕੇਂਦਰੀ ਜੇਲ੍ਹ ਵਿੱਚ ਫਾਂਸੀ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ।[1][2]

ਇਨਕਲਾਬੀ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ

[ਸੋਧੋ]

ਭੱਟਾਚਾਰੀਆ ਦਾ ਜਨਮ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਭਾਰਤ ਦੇ ਮਿਦਨਾਪੁਰ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ।[3] ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿਤਾ ਦਾ ਨਾਂ ਭਬਤਰਨ ਭੱਟਾਚਾਰੀਆ ਸੀ।[4] ਮਿਦਨਾਪੁਰ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਦਿਆਂ ਉਹ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਵਿਰੋਧੀ ਲਹਿਰ ਅਤੇ ਜੁਗਾਂਤਰ ਸਮੂਹ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਗਿਆ। ਬੰਗਾਲ ਵਾਲੰਟੀਅਰਾਂ ਦੇ ਕ੍ਰਾਂਤੀਕਾਰੀਆਂ ਨੇ ਬੇਰਹਿਮ ਦੂਜੇ ਮੈਜਿਸਟਰੇਟ ਰੌਬਰਟ ਡੋਗਲਸ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਦਾ ਫ਼ੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਹਿਜਲੀ ਨਜ਼ਰਬੰਦੀ ਕੈਂਪ ਵਿੱਚ ਦੋ ਨਿਹੱਥੇ ਕਾਰਕੁਨਾਂ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਲਈ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਸੀ। 30 ਅਪ੍ਰੈਲ 1932 ਨੂੰ, ਪ੍ਰਭਾਂਸ਼ੂ ਸੇਖਰ ਪਾਲ ਅਤੇ ਭੱਟਾਚਾਰੀਆ ਨੇ ਮੈਜਿਸਟਰੇਟ 'ਤੇ ਗੋਲੀਬਾਰੀ ਕੀਤੀ ਜਦੋਂ ਉਹ ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਬੋਰਡ ਦੀ ਮੀਟਿੰਗ ਦੀ ਪ੍ਰਧਾਨਗੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ।[5] ਪਾਲ ਤਾਂ ਫਰਾਰ ਹੋ ਗਿਆ ਪਰ ਭੱਟਾਚਾਰੀਆ ਨੂੰ ਰਿਵਾਲਵਰ ਸਮੇਤ ਮੌਕੇ 'ਤੇ ਹੀ ਫੜ ਲਿਆ ਗਿਆ।[6] ਪੁਲਿਸ ਵੱਲੋਂ ਸਖ਼ਤ ਤਸ਼ੱਦਦ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਪ੍ਰਦਯੋਤ ਨੇ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਦੱਸਿਆ।[7]

ਮੌਤ

[ਸੋਧੋ]

12 ਜਨਵਰੀ 1933 ਨੂੰ ਭੱਟਾਚਾਰੀਆ ਨੂੰ ਮੇਦਿਨੀਪੁਰ ਕੇਂਦਰੀ ਜੇਲ੍ਹ ਵਿੱਚ ਫਾਂਸੀ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਦਿੱਤੀ ਦਿੱਤੀ ਗਈ, ਪਰ ਪ੍ਰਭਾਂਸ਼ੂ ਦਾ ਕੋਈ ਸੁਰਾਗ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ।[8][9]

ਹਵਾਲੇ

[ਸੋਧੋ]
  1. P. N. CHOPRA, VOL.I (1969). Who's Who of Indian Martyrs. ISBN 9788123021805. Retrieved March 11, 2018.
  2. Vol I, Subodhchandra Sengupta & Anjali Basu (2002). Sansad Bangali Charitavidhan (Bengali). Kolkata: Sahitya Sansad. p. 297. ISBN 81-85626-65-0.
  3. DICTIONARY OF MARTYRS, INDIA'S FREEDOM STRUGGLE (1857-1947), Vol.4. MINISTRY OF CULTURE, GOVERNMENT OF INDIA COUNCIL OF HISTORICAL RESEARCH. 2016. p. 313.
  4. Sharma, Jagdish S. (January 1972). "India: Who'S Who of Indian Martyrs. Vol. 1. Ed. by P.N. Chopra. Ministry of Education and Youth Service, New Delhi. 1969. 382p. Rs 8". India Quarterly: A Journal of International Affairs. 28 (1): 96–96. doi:10.1177/097492847202800124. ISSN 0974-9284.
  5. S. N. Sen (1997). History of the Freedom Movement in India (1857–1947). ISBN 9788122410495. Retrieved March 11, 2018.
  6. Durba Ghosh (20 July 2017). Gentlemanly Terrorists: Political Violence and the Colonial State in India. ISBN 9781107186668. Retrieved March 11, 2018.
  7. "Bengal Volunteers of Midnapore". midnapore.in. Retrieved March 11, 2018.
  8. P. N. CHOPRA, VOL.I (1969). Who's Who of Indian Martyrs. ISBN 9788123021805. Retrieved March 11, 2018.P. N. CHOPRA, VOL.I (1969). Who's Who of Indian Martyrs. ISBN 9788123021805. Retrieved March 11, 2018.
  9. Vol I, Subodhchandra Sengupta & Anjali Basu (2002). Sansad Bangali Charitavidhan (Bengali). Kolkata: Sahitya Sansad. p. 297. ISBN 81-85626-65-0.Vol I, Subodhchandra Sengupta & Anjali Basu (2002). Sansad Bangali Charitavidhan (Bengali). Kolkata: Sahitya Sansad. p. 297. ISBN 81-85626-65-0.