ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਫਰੀਬਾ ਹਚਟਰੌਡੀ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਆਜ਼ਾਦ ਵਿਸ਼ਵਕੋਸ਼ ਤੋਂ
ਫਰੀਬਾ ਹਚਟਰੌਦੀ ਦਾ ਚਿੱਤਰ

ਫਰੀਬਾ ਹਚਤਰੋਦੀ (ਫ਼ਾਰਸੀ: فریبا هشترودی; ਤਹਿਰਾਨ ਵਿੱਚ 1951 ਵਿੱਚ ਜਨਮਿਆ) ਇੱਕ ਫਰਾਂਸੀਸੀ-ਇਰਾਨੀ ਪੱਤਰਕਾਰ ਅਤੇ ਲੇਖਕ ਹੈ।

ਮੁੱਢਲਾ ਜੀਵਨ

[ਸੋਧੋ]

ਫਰੀਬਾ ਹਚਟਰੌਦੀ ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਈਰਾਨੀ ਗਣਿਤ ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਮੋਹਸਿਨ ਹਸ਼ਟਰੂਦੀ ਅਤੇ ਮਨੁੱਖਤਾ ਅਤੇ ਫ਼ਾਰਸੀ ਸਾਹਿਤ ਦੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਰੋਬਾਬ ਹਸ਼ਟਰੌਦੀ ਦੀ ਧੀ ਹੈ। ਸ਼ੇਖ ਇਸਮਾਈਲ ਹਾਸ਼ਤਰੂਦੀ ਉਸ ਦੇ ਦਾਦਾ ਸਨ।[1]

1963 ਵਿੱਚ, ਹੈਚਟ੍ਰੌਡੀ ਫਰਾਂਸ ਚਲੇ ਗਏ।[2] ਉਸ ਨੇ ਇੱਕ ਪੁਰਾਤੱਤਵ ਵਿਗਿਆਨੀ ਵਜੋਂ ਸਿਖਲਾਈ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ, 1978 ਵਿੱਚ ਉਸ ਨੇ ਡਾਕਟਰੇਟ ਦੀ ਡਿਗਰੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ।[1]

ਕੈਰੀਅਰ

[ਸੋਧੋ]

ਆਪਣੇ ਪੱਤਰਕਾਰੀ ਕੈਰੀਅਰ ਦੇ ਅਰੰਭ ਵਿੱਚ, ਹਚਟਰੌਦੀ ਨੇ ਇਰਾਨ-ਇਰਾਕ ਯੁੱਧ ਨੂੰ ਕਵਰ ਕੀਤਾ।[3]

ਈਰਾਨੀ ਇਨਕਲਾਬ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਹਚਟਰੌਦੀ ਨੇ ਖੋਮੈਨੀ ਅਤੇ ਇਰਾਨ ਵਿੱਚ ਧਾਰਮਿਕ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਵਿਰੁੱਧ ਵਿਵਾਦ ਲਿਖਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ। 1981 ਅਤੇ 1983 ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ, ਉਹ ਸ਼੍ਰੀਲੰਕਾ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ, ਕੋਲੰਬੋ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਪਡ਼੍ਹਾਉਂਦੀ ਸੀ।[4]

ਸੰਨ 1985 ਵਿੱਚ, ਉਹ ਬਲੋਚਿਸਤਾਨ ਦੇ ਰਸਤੇ ਗੁਪਤ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਇਰਾਨ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਈ ਅਤੇ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਅਤੇ ਇਰਾਨ-ਇਰਾਕ ਯੁੱਧ ਦੇ ਜੀਵਨ ਉੱਤੇ ਪੈਣ ਵਾਲੇ ਨਤੀਜਿਆਂ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕਰਨ ਲਈ ਦੇਸ਼ ਭਰ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਕੀਤੀ। ਉਸ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਕਿਤਾਬ, ਲ 'ਐਕਸੀਲੀ, ਉਸ ਦੇ ਤਜ਼ਰਬਿਆਂ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕਰਦੀ ਹੈ।[5]

1995 ਤੋਂ, ਹਚਟਰੌਡੀ ਨੇ ਮਾਨਵਤਾਵਾਦੀ ਅਤੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਸੰਗਠਨ ਮੋਹਸਿਨ ਹਚਟਰੂਡੀ (ਮੋਹਚ) ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਦੀ ਇੱਕ ਪਹਿਲ ਗੀਤਾਂਜਲੀ ਸਾਹਿਤਕ ਪੁਰਸਕਾਰ ਹੈ।[1]

ਹੈਚਟ੍ਰੌਡੀ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਨਾਵਲ, ਇਰਾਨ, ਲੇਸ ਰਿਵਜ਼ ਡੂ ਸਾਂਗ, ਨੂੰ 2001 ਵਿੱਚ ਫ੍ਰੈਂਚ ਗਣਰਾਜ ਦੇ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰ ਪੁਰਸਕਾਰ ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[3]

ਹਵਾਲੇ

[ਸੋਧੋ]
  1. 1.0 1.1 1.2 Ghazal, Rym (May 22, 2014). "Fariba Hachtroudi is inspired by the powerful women of Islamic history". The National.
  2. Gihousse, Marie-Françoise (January 20, 2014). "Quand bourreau et victime se retrouvent". L'Avenir.
  3. 3.0 3.1 Peras, Delphine; Liger, Baptiste; Payot, Marianne; Bacrie, Lydia (April 7, 2014). "Les cinq prétendantes au Prix Lilas 2014". L'Express (in French).{{cite news}}: CS1 maint: unrecognized language (link)
  4. "Fariba Hachtroudi, 2009-2010". France in New Zealand. November 28, 2014.[permanent dead link]
  5. "Fariba Hachtroudi". French Embassy in the United States. February 2016. Archived from the original on ਅਗਸਤ 12, 2017. Retrieved July 1, 2016.