ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਬਲੋਚੀ ਭਾਸ਼ਾ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਆਜ਼ਾਦ ਵਿਸ਼ਵਕੋਸ਼ ਤੋਂ

ਬਲੋਚੀ (بلوچی) ਦੱਖਣ-ਪੱਛਮੀ ਪਾਕਿਸਤਾਨ, ਪੂਰਬੀ ਈਰਾਨ ਅਤੇ ਦੱਖਣ ਅਫਗਾਨਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਬਸਣ ਵਾਲੇ ਬਲੋਚ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਹੈ। ਇਹ ਈਰਾਨੀ ਭਾਸ਼ਾ ਪਰਵਾਰ ਦੀ ਮੈਂਬਰ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਅਵੇਸਤਾ ਭਾਸ਼ਾ ਦੀ ਝਲਕ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਆਪ ਵੈਦਿਕ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਦੇ ਬਹੁਤ ਕਰੀਬ ਮੰਨੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਉੱਤਰ-ਪੱਛਮੀ ਈਰਾਨ, ਪੂਰਬੀ ਤੁਰਕੀ ਅਤੇ ਉੱਤਰ ਇਰਾਕ ਵਿੱਚ ਬੋਲੇ ਜਾਣੀ ਕੁਰਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਨਾਲ ਵੀ ਬਲੋਚੀ ਭਾਸ਼ਾ ਦੀ ਕੁੱਝ ਸਮਾਨਤਾਵਾਂ ਹਨ। ਇਸਨੂੰ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੀਆਂ ਨੌਂ ਸਰਕਾਰੀ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੋਣ ਦਾ ਦਰਜਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੈ। ਅਨੁਮਾਨ ਲਗਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸਨੂੰ ਪੂਰੇ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਲਗਭਗ 80 ਲੱਖ ਲੋਕ ਮਾਤ ਭਾਸ਼ਾ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਬੋਲਦੇ ਹਨ।

ਹਵਾਲੇ

[ਸੋਧੋ]