ਬੀੜੀ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ
ਬੀੜੀਆਂ ਦੇ ਬੰਡਲ.
ਤਬੀੜੀ ਬਣਾਉਣ ਦੇ ਤਰੀਕੇ, ਅਕਰਾਈਪੱਟੂ, ਸ਼੍ਰੀਲੰਕਾ ਵਿੱਚ ਦੁਰਲੱਭ ਦਸਤਕਾਰੀ। ਬੀੜੀ ਪੱਤਾ ( ਬੌਹੀਨੀਆ ਰੇਸਮੋਸਾ ) ਅਤੇ ਕੱਟਿਆ ਹੋਇਆ ਤੰਬਾਕੂ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਧਾਗੇ ਨਾਲ ਬੰਨ੍ਹ ਕੇ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।

ਇੱਕ ਬੀੜੀ ( ਬੀੜੀ ਜਾਂ ਬੀੜੀ ਵੀ ਲਿਖੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ) ਇੱਕ ਪਤਲੀ ਸਿਗਰਟ ਜਾਂ ਮਿੰਨੀ-ਸਿਗਾਰ ਵਰਗੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਤੰਬਾਕੂ ਦੇ ਕੱਟੇ ਹੋਏ ਪੱਤਿਆਂ ਨਾਲ ਭਰੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇੱਕ ਤੇਂਦੂ ( ਡਾਇਓਸਪਾਈਰੋਸ ਮੇਲਾਨੋਕਸਾਇਲਨ ) ਜਾਂ ਪਾਈਲੀਓਸਟੀਗਮਾ ਰੇਸਮੋਸਮ ਪੱਤੇ ਨਾਲ ਬੰਨ੍ਹੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਭਾਰਤੀ ਉਪ ਮਹਾਂਦੀਪ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਇਹ ਨਾਮ ਮਾਰਵਾੜੀ ਸ਼ਬਦ ਬੀਡਾ ਤੋਂ ਲਿਆ ਗਿਆ ਹੈ - ਇੱਕ ਪੱਤੇ ਵਿੱਚ ਲਪੇਟੀਆਂ ਸੁਪਾਰੀ, ਜੜੀ-ਬੂਟੀਆਂ ਅਤੇ ਮਸਾਲਿਆਂ ਦਾ ਮਿਸ਼ਰਣ। ਇਹ ਪੂਰੇ ਦੱਖਣੀ ਏਸ਼ੀਆ ਅਤੇ ਮੱਧ ਪੂਰਬ ਦੇ ਕੁਝ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿੱਚ ਤੰਬਾਕੂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਦਾ ਇੱਕ ਪਰੰਪਰਾਗਤ ਤਰੀਕਾ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਬੀਡੀਜ਼ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹਨ ਅਤੇ ਸਸਤੇ ਹਨ। ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ, ਬੀੜੀ ਦੀ ਖਪਤ 2008 ਵਿੱਚ ਭਾਰਤੀ ਤੰਬਾਕੂ ਦੀ ਖਪਤ ਦਾ 48% ਹਿੱਸਾ ਸੀ।

ਇਤਿਹਾਸ[ਸੋਧੋ]

ਬੀਡੀਆਂ ਦੀ ਖੋਜ 17ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਤੰਬਾਕੂ ਦੀ ਖੇਤੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੋਈ ਸੀ। ਤੰਬਾਕੂ ਦਾ ਕੱਮ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਬਚੇ ਹੋਏ ਤੰਬਾਕੂ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਪੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਭਰਕੇ ਕੇ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸਨ।

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

ਫਰਮਾ:Alcohol in Indiaਫਰਮਾ:Social issues in India