ਮੱਧਕਾਲੀ ਸੰਗੀਤ

ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਦਾ ਮਨੋਰੰਜਨ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਟਰੌਬਾਡੋਰ

ਮੱਧਕਾਲੀਨ ਸੰਗੀਤ ਮੱਧ ਯੁੱਗ ਦੌਰਾਨ ਪੱਛਮੀ ਯੂਰਪ ਦੇ ਪਵਿੱਤਰ ਅਤੇ ਧਰਮ ਨਿਰਪੱਖ ਸੰਗੀਤ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਲਗਭਗ 6ਵੀਂ ਤੋਂ 15ਵੀਂ ਸਦੀ ਤੱਕ। ਇਹ ਪੱਛਮੀ ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਸੰਗੀਤ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਲੰਬਾ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਯੁੱਗ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪੁਨਰਜਾਗਰਣ ਸੰਗੀਤ ਹੈ ; ਦੋ ਯੁੱਗਾਂ ਵਿੱਚ ਉਹ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਸੰਗੀਤ ਵਿਗਿਆਨੀ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਸੰਗੀਤ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਆਮ ਅਭਿਆਸ ਦੀ ਮਿਆਦ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ। ਮੱਧ ਯੁੱਗ ਦੀ ਪਰੰਪਰਾਗਤ ਵੰਡ ਦੇ ਬਾਅਦ, ਮੱਧਕਾਲੀ ਸੰਗੀਤ ਨੂੰ ਅਰਲੀ (500–1150), ਉੱਚ (1000–1300), ਅਤੇ ਦੇਰ (1300–1400) ਮੱਧਕਾਲੀ ਸੰਗੀਤ ਵਿੱਚ ਵੰਡਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।

ਮੱਧਕਾਲੀ ਸੰਗੀਤ ਵਿੱਚ ਚਰਚ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾਣ ਵਾਲਾ ਧਾਰਮਿਕ ਸੰਗੀਤ, ਅਤੇ ਧਰਮ ਨਿਰਪੱਖ ਸੰਗੀਤ, ਗੈਰ-ਧਾਰਮਿਕ ਸੰਗੀਤ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ; ਸਿਰਫ਼ ਵੋਕਲ ਸੰਗੀਤ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਗ੍ਰੇਗੋਰੀਅਨ ਚੈਂਟ ਅਤੇ ਕੋਰਲ ਸੰਗੀਤ (ਗਾਇਕਾਂ ਦੇ ਸਮੂਹ ਲਈ ਸੰਗੀਤ), ਸਿਰਫ਼ ਇੰਸਟ੍ਰੂਮੈਂਟਲ ਸੰਗੀਤ, ਅਤੇ ਸੰਗੀਤ ਜੋ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਅਤੇ ਯੰਤਰਾਂ ਦੋਵਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦਾ ਹੈ (ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਵਾਲੇ ਯੰਤਰਾਂ ਦੇ ਨਾਲ)। ਕੈਥੋਲਿਕ ਮਾਸ ਦੌਰਾਨ ਭਿਕਸ਼ੂਆਂ ਦੁਆਰਾ ਗ੍ਰੇਗੋਰੀਅਨ ਗੀਤ ਗਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਮਾਸ ਮਸੀਹ ਦੇ ਆਖ਼ਰੀ ਭੋਜਨ ਦਾ ਇੱਕ ਪੁਨਰ-ਨਿਰਮਾਣ ਹੈ, ਜਿਸਦਾ ਉਦੇਸ਼ ਮਨੁੱਖ ਅਤੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਵਿਚਕਾਰ ਇੱਕ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਸਬੰਧ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਇਸ ਸਬੰਧ ਦਾ ਇੱਕ ਹਿੱਸਾ ਸੰਗੀਤ ਦੁਆਰਾ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ

ਮੱਧਯੁਗੀ ਦੌਰ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਸੰਗੀਤ ਸੰਕੇਤ ਅਤੇ ਸੰਗੀਤ ਸਿਧਾਂਤ ਅਭਿਆਸਾਂ ਲਈ ਨੀਂਹ ਰੱਖੀ ਗਈ ਸੀ ਜੋ ਪੱਛਮੀ ਸੰਗੀਤ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਨਿਯਮਾਂ ਵਿੱਚ ਰੂਪ ਦੇਣਗੇ ਜੋ ਸਾਂਝੇ ਸੰਗੀਤ ਲਿਖਣ ਦੇ ਅਭਿਆਸਾਂ ਦੇ ਸਾਂਝੇ ਅਭਿਆਸ ਦੌਰ ਦੌਰਾਨ ਵਿਕਸਤ ਹੋਏ ਸਨ ਜੋ ਬੈਰੋਕ ਯੁੱਗ (1600-1750), ਕਲਾਸੀਕਲ ਯੁੱਗ (1600-1750) ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਦੇ ਸਨ। 1750-1820) ਅਤੇ ਰੋਮਾਂਟਿਕ ਯੁੱਗ (1800-1910)। ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਇੱਕ ਵਿਆਪਕ ਸੰਗੀਤ ਨੋਟੇਸ਼ਨਲ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦਾ ਵਿਕਾਸ ਹੈ ਜਿਸ ਨੇ ਸੰਗੀਤਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਗੀਤਾਂ ਦੀਆਂ ਧੁਨਾਂ ਅਤੇ ਸਾਜ਼ਾਂ ਦੇ ਟੁਕੜਿਆਂ ਨੂੰ ਪਾਰਚਮੈਂਟ ਜਾਂ ਕਾਗਜ਼ 'ਤੇ ਲਿਖਣ ਦੇ ਯੋਗ ਬਣਾਇਆ। ਸੰਗੀਤਕ ਸੰਕੇਤ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਗਾਣਿਆਂ ਅਤੇ ਟੁਕੜਿਆਂ ਨੂੰ "ਕੰਨ ਦੁਆਰਾ" ਸਿੱਖਣਾ ਪੈਂਦਾ ਸੀ, ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਤੋਂ ਜੋ ਇੱਕ ਗਾਣਾ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਦੂਜੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ। ਇਹ ਬਹੁਤ ਹੱਦ ਤੱਕ ਸੀਮਤ ਹੈ ਕਿ ਕਿੰਨੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਨਵਾਂ ਸੰਗੀਤ ਸਿਖਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਹੋਰ ਖੇਤਰਾਂ ਜਾਂ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਕਿੰਨਾ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸੰਗੀਤ ਫੈਲ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਸੰਗੀਤ ਸੰਕੇਤ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਨੇ ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਲੋਕਾਂ ਅਤੇ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਭੂਗੋਲਿਕ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਗੀਤਾਂ ਅਤੇ ਸੰਗੀਤਕ ਟੁਕੜਿਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਸਾਰਿਤ ਕਰਨਾ ਆਸਾਨ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਸਿਧਾਂਤਕ ਉੱਨਤੀ, ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਤਾਲ ਦੇ ਸਬੰਧ ਵਿੱਚ — ਨੋਟਸ ਦਾ ਸਮਾਂ — ਅਤੇ ਪੌਲੀਫੋਨੀ — ਇੱਕੋ ਸਮੇਂ ਕਈ, ਇੰਟਰਵੀਵਿੰਗ ਧੁਨਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ — ਪੱਛਮੀ ਸੰਗੀਤ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਲਈ ਬਰਾਬਰ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹਨ।

ਸੰਖੇਪ ਜਾਣਕਾਰੀ

ਸ਼ੈਲੀਆਂ

ਮੱਧਕਾਲੀ ਸੰਗੀਤ ਦੀ ਰਚਨਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ, ਕੁਝ ਵੋਕਲ ਅਤੇ ਇੰਸਟ੍ਰੂਮੈਂਟਲ ਸੰਗੀਤ ਲਈ, ਕਈ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਸੰਗੀਤ ਸ਼ੈਲੀਆਂ (ਸੰਗੀਤ ਦੀਆਂ ਸ਼ੈਲੀਆਂ) ਲਈ ਸੁਧਾਰਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਪਵਿੱਤਰ (ਚਰਚ ਦੀ ਵਰਤੋਂ) ਅਤੇ ਧਰਮ-ਨਿਰਪੱਖ (ਗੈਰ-ਧਾਰਮਿਕ ਵਰਤੋਂ) ਲਈ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਮੱਧਕਾਲੀ ਸੰਗੀਤ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸੰਗੀਤਕਾਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਸਿਵਾਏ ਕੁਝ ਪਵਿੱਤਰ ਵੋਕਲ ਅਤੇ ਧਰਮ ਨਿਰਪੱਖ ਯੰਤਰ ਸੰਗੀਤ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਜੋ ਸੁਧਾਰਿਆ ਗਿਆ ਸੀ (ਮੌਕੇ 'ਤੇ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ)। ਪੁਰਾਣੇ ਮੱਧਕਾਲੀ ਦੌਰ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਧਾਰਮਿਕ ਸ਼ੈਲੀ, ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਭਿਕਸ਼ੂਆਂ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਗ੍ਰੇਗੋਰੀਅਨ ਗਾਇਨ, ਮੋਨੋਫੋਨਿਕ ਸੀ ("ਮੋਨੋਫੋਨਿਕ" ਦਾ ਅਰਥ ਹੈ ਇੱਕ ਸਿੰਗਲ ਸੁਰੀਲੀ ਲਾਈਨ, ਬਿਨਾਂ ਇਕਸੁਰਤਾ ਵਾਲੇ ਹਿੱਸੇ ਜਾਂ ਸਾਧਨਾਂ ਦੇ ਸਹਿਯੋਗ ਦੇ)। ਪੌਲੀਫੋਨਿਕ ਸ਼ੈਲੀਆਂ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕਈ ਸੁਤੰਤਰ ਸੁਰੀਲੀਆਂ ਲਾਈਨਾਂ ਇੱਕੋ ਸਮੇਂ ਕੀਤੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਉੱਚ ਮੱਧਯੁਗੀ ਯੁੱਗ ਦੌਰਾਨ ਵਿਕਸਤ ਹੋਣੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈਆਂ, ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ 13ਵੀਂ ਅਤੇ 14ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਚਲਿਤ ਹੋ ਗਈਆਂ। ਪੌਲੀਫੋਨਿਕ ਰੂਪਾਂ ਦਾ ਵਿਕਾਸ, ਵੱਖੋ ਵੱਖਰੀਆਂ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਦੇ ਆਪਸ ਵਿੱਚ, ਅਕਸਰ ਮੱਧਕਾਲੀ ਅਰਸ ਨੋਵਾ ਸ਼ੈਲੀ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ 1300 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ ਵਧਿਆ ਸੀ। ਆਰਸ ਨੋਵਾ, ਜਿਸਦਾ ਅਰਥ ਹੈ "ਨਵੀਂ ਕਲਾ", ਸੰਗੀਤ ਲਿਖਣ ਦੀ ਇੱਕ ਨਵੀਨਤਾਕਾਰੀ ਸ਼ੈਲੀ ਸੀ ਜੋ ਮੱਧਕਾਲੀ ਸੰਗੀਤ ਸ਼ੈਲੀ ਤੋਂ 1400 ਦੇ ਪੁਨਰਜਾਗਰਣ ਸੰਗੀਤ ਯੁੱਗ ਦੇ ਵਧੇਰੇ ਭਾਵਪੂਰਣ ਸ਼ੈਲੀਆਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮੁੱਖ ਤਬਦੀਲੀ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਸੀ।

ਮੋਨੋਫੋਨਿਕ ਪਲੇਨਚੈਂਟ ਉੱਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਕਾਢਾਂ ਹੇਟਰੋਫੋਨਿਕ ਸਨ। "ਹੇਟਰੋਫੋਨੀ" ਇੱਕੋ ਸਮੇਂ ਦੋ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕੋ ਧੁਨੀ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਹਰੇਕ ਕਲਾਕਾਰ ਉਹਨਾਂ ਗਹਿਣਿਆਂ ਨੂੰ ਥੋੜ੍ਹਾ ਬਦਲਦਾ ਹੈ ਜੋ ਉਹ ਵਰਤ ਰਹੇ ਹਨ। ਹੇਟਰੋਫੋਨੀ ਦਾ ਇੱਕ ਹੋਰ ਸਧਾਰਨ ਰੂਪ ਗਾਇਕਾਂ ਲਈ ਧੁਨੀ ਦੀ ਇੱਕੋ ਜਿਹੀ ਸ਼ਕਲ ਗਾਉਣਾ ਹੈ, ਪਰ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਨਾਲ ਧੁਨ ਗਾਉਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਦੂਜਾ ਵਿਅਕਤੀ ਉੱਚੀ ਜਾਂ ਨੀਵੀਂ ਪਿੱਚ 'ਤੇ ਧੁਨ ਗਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਔਰਗੈਨਮ, ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਪੌਲੀਫੋਨੀ ਅਤੇ ਮੋਨੋਫੋਨੀ ਦੇ ਇੱਕ ਸਧਾਰਨ ਰੂਪ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਇੱਕ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਬਦਲਾਵ ਦੇ ਨਾਲ, ਇੱਕ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਅੰਤਰਾਲ (ਅਕਸਰ ਮੁੱਖ ਧੁਨੀ ਤੋਂ ਇੱਕ ਸੰਪੂਰਨ ਪੰਜਵਾਂ ਜਾਂ ਸੰਪੂਰਨ ਚੌਥਾ ) 'ਤੇ ਗਾਇਆ ਗਿਆ, ਇੱਕ ਨਾਲ ਵਾਲੀ ਲਾਈਨ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਸਾਦੇ ਧੁਨ ਉੱਤੇ ਫੈਲਾਇਆ ਗਿਆ। ਆਰਗੇਨਮ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤ ਇੱਕ ਅਗਿਆਤ 9ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਟ੍ਰੈਕਟ, ਮਿਊਜ਼ਿਕਾ ਐਨਚਿਰਿਆਡਿਸ ਤੋਂ ਹਨ, ਜਿਸ ਨੇ ਇੱਕ ਅਸ਼ਟੈਵ, ਪੰਜਵੇਂ ਜਾਂ ਚੌਥੇ ਦੇ ਅੰਤਰਾਲ 'ਤੇ ਸਮਾਨਾਂਤਰ ਗਤੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪੂਰਵ-ਮੌਜੂਦਾ ਪਲੇਨਚੈਂਟ ਦੀ ਨਕਲ ਕਰਨ ਦੀ ਪਰੰਪਰਾ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ।

ਚਾਰਲਸ ਦ ਨੋਬਲ ਦੇ ਘੰਟਿਆਂ ਦੇ ਹਾਸ਼ੀਏ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਜੀਵ ਵਿਏਲ ਖੇਡਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਕਿਤਾਬ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਮੱਧਯੁਗੀ ਯੰਤਰਾਂ ਦੇ 180 ਚਿੱਤਰ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ, ਸ਼ਾਇਦ ਘੰਟਿਆਂ ਦੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਹੋਰ ਕਿਤਾਬ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ।

ਡੇਵਿਡ ਰਬਾਬ ਵਜਾਉਂਦਾ ਹੋਇਆ, ਪਕੜੇ ਹੋਏ ਵਾਜੇ ਅਤੇ ਤਾਲੇ/ਝੰਝਾਂ ਦੇ ਨਾਲ। ਲਗਭਗ 795, ਜਰਮਨੀ ਜਾਂ ਫਰਾਂਸ।

ਤਾਲ

ਪੈਰੋਟਿਨ, "ਐਲੇਲੁਆ ਨਾਟੀਵਿਟਸ", ਤੀਜੇ ਤਾਲਬੱਧ ਮੋਡ ਵਿੱਚ।

ਸਰੋਤ

• Brown, Howard Mayer; Stein, Louise K. (1998). Music in the Renaissance (2nd ed.). London: Pearson plc. ISBN 978-0-13-400045-9.
• Caldwell, John (2019) [1978]. Medieval Music. Oxford: Taylor & Francis. ISBN 978-0-429-57526-6.
• Chandler, Richard E.; Schwartz, Kessel (1991). A New History of Spanish Literature (1st ed.). Baton Rouge: Louisiana State University Press. ISBN 978-0-8071-1735-4.
• Christensen, Thomas, ed. (2002). The Cambridge History of Western Music Theory. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-1-139-05347-1.
• Fassler, Margot (2014). Frisch, Walter (ed.). Music in the Medieval West. Western Music in Context: A Norton History (1st ed.). New York: W. W. Norton & Company. ISBN 978-0-393-92915-7.
• Gibbs, Marion E.; Johnson, Sidney M., eds. (1997). Medieval German Literature: A Companion. London: Routledge. ISBN 978-0-415-92896-0.
• Hindley, Goffrey, ed. (1971). The Larousse Encyclopedia of Music. London: Hamlyn. ISBN 978-0-600-02396-8.
• Hoppin, Richard (1978). Medieval Music. The Norton Introduction to Music History (1st ed.). New York: W. W. Norton & Company. ISBN 978-0-393-09090-1.
• Kartomi, Margaret J. (1990). On Concepts and Classifications of Musical Instruments. Chicago: University of Chicago Press. ISBN 978-0-226-42549-8.
• McKinnon, James, ed. (1990). Antiquity and the Middle Ages: From Ancient Greece to the 15th Century. London: Palgrave Macmillan. ISBN 978-1-349-21157-9.
• Michaëlis de Vasconcellos, Carolina (1904). Cancioneiro da Ajuda (in ਪੁਰਤਗਾਲੀ) (edição critica e commentada ed.). Halle a.S.: M. Niemeyer. OCLC 906105804.
• Parrish, Carl (1957). The Notation of Medieval Music. London: Faber and Faber. OCLC 906105804.
• Seay, Albert (1965). Music in the Medieval World. Englewood Cliffs: Prentice Hall. OCLC 468886489.
• Ultan, Lloyd (1977). Music Theory: Problems and Practices in the Middle Ages and Renaissance. Minneapolis: University of Minnesota Press. ISBN 978-1-4529-1208-0.
• . Oxford. 26 February 2020.  (subscription required)
• Yudkin, Jeremy (1989). Music in Medieval Europe (1st ed.). Upper Saddle River: Prentice Hall. ISBN 978-0-13-608192-0.

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹਨਾ

• Abraham, Gerald; Hughes, Dom Anselm, eds. (1960). Ars Nova and the Renaissance 1300-1540. The New Oxford History of Music. Vol. III. Oxford, England: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-316303-4.
• Butterfield, Ardis (2002), Poetry and Music in Medieval France, Cambridge: Cambridge University Press.
• Cyrus, Cynthia J. (1999), "Music": Medieval Glossary ORB Online Encyclopedia (15 October) (Archive from 9 August 2011; accessed 4 May 2017.
• Derrick, Henry (1983), The Listeners Guide to Medieval & Renaissance Music, New York, NY: Facts on File.
• Fenlon, Iain (2009). Early Music History: Studies in Medieval and Early Modern Music. Cambridge, England: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-10431-9.
• Gómez, Maricarmen; Haggh, Barbara (May 1990). "Minstrel Schools in the Late Middle Ages". Early Music. 18 (2). Oxford University Press: 212–216. JSTOR 3127809.
• Haines, John. (2004). “Erasures in Thirteenth-Century Music”. Music and Medieval Manuscripts: Paleography and Performance. Andershot: Ashgate. pg. 60–88.
• Haines, John. (2011). The Calligraphy of Medieval Music. Brepols Publishers.
• Hartt, Jared C., ed. (2018), A Critical Companion to Medieval Motets, Woodbridge: Boydell.
• Pirrotta, Nino (1980), "Medieval" in The New Grove Dictionary of Music and Musicians, ed. Stanley Sadie, vol. 20, London: Macmillan.
• Reese, Gustave (1940). Music in the Middle Ages: With an Introduction on the Music of Ancient Times. Lanham, Maryland: W. W. Norton & Company. ISBN 978-0-393-09750-4.
• Remnant, M. 1965. 'The gittern in English medieval art', Galpin Society Journal, vol. 18, 104–9.
• Remnant, M. "The Use of Frets on Rebecs and Medieval Fiddles" Galpin Society Journal, 21, 1968, p. 146.
• Remnant, M. and Marks, R. 1980. 'A medieval "gittern"’, British Museum Yearbook 4, Music and Civilisation, 83–134.
• Remnant, M. "Musical Instruments of the West". 240 pp. Batsford, London, 1978. Reprinted by Batsford in 1989 ISBN 978-0-7134-5169-6. Digitized by the University of Michigan 17 May 2010.
• Remnant, Mary (1986). English Bowed Instruments from Anglo-Saxon to Tudor Times. Clarendon Press. ISBN 978-0-1981-6134-9.
• Remnant, Mary (1989). Musical Instruments: An Illustrated History : from Antiquity to the Present. 54. Amadeus Press. ISBN 978-0-9313-4023-9.