ਰੇਨਜ਼ੋ ਪਿਆਨੋ
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਲਈ ਸੈਨੇਟਰ ਰੇਨਜ਼ੋ ਪਿਆਨੋ | |
![]() | |
ਨਿਜੀ ਜਾਣਕਾਰੀ | |
---|---|
ਨਾਮ | ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਲਈ ਸੈਨੇਟਰ ਰੇਨਜ਼ੋ ਪਿਆਨੋ |
ਕੌਮੀਅਤ | ਇਤਾਲਵੀ |
ਜਨਮ ਦੀ ਤਾਰੀਖ | 14 ਸਤੰਬਰ 1937 |
ਜਨਮ ਦੀ ਥਾਂ | ਜਨੋਆ, ਇਟਲੀ |
ਅਲਮਾਮਾਤਰ | Politecnico di Milano |
ਕਾਰਜ | |
ਨਾਮੀ ਇਮਾਰਤਾਂ | ਕਨਸਾਈ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਹਵਾਈ ਅੱਡਾ ਸੈਂਟਰ ਜੌਰਜ ਪਾਮਪੀਡੌ ਪਾਰਕ ਆਫ ਮਿਊਜ਼ਿਕ ਸ਼ਾਰਡ ਲੰਡਨ ਬ੍ਰਿਜ ਨਿਊ ਯਾਰਕ ਟਾਈਮਜ਼ ਬਿਲਡਿੰਗ ਵਿਟਨੀ ਮਿਊਜ਼ੀਅਮ ਆਫ ਅਮਰੀਕਨ ਆਰਟ ਕਲਾ ਦਾ ਲਾਸ ਏਂਜਲਸ ਕਾਉਂਟੀ ਅਜਾਇਬਘਰ |
ਸਨਮਾਨ ਤੇ ਪੁਰਸਕਾਰ | ਪ੍ਰਿਟਜ਼ਕਰ ਆਰਕੀਟੈਕਚਰ ਪੁਰਸਕਾਰ RIBA ਗੋਲਡ ਮੈਡਲ ਸੋਨਿੰਗ ਇਨਾਮ AIA ਗੋਲਡ ਮੈਡਲ ਕਿਓਟੋ ਇਨਾਮ |
ਰੇਨਜ਼ੋ ਪਿਆਨੋ, ਓਮਰੀ, ਓਐਮਸੀਏ (ਇਟਾਲੀਅਨ: [ਰਾਂਤਸੋ ਪਾਜਾ ]; ਜਨਮ 14 ਸਤੰਬਰ 1937) ਇੱਕ ਇਟਾਲੀਅਨ ਆਰਕੀਟੈਕਟ ਅਤੇ ਇੰਜੀਨੀਅਰ ਹੈ। ਉਸ ਦੀਆਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਇਮਾਰਤਾਂ ਵਿਚ ਪੈਰਿਸ ਵਿਚ ਸੈਂਟਰ ਜੌਰਜ ਪਾਮਪੀਡੌ (ਰਿਚਰਡ ਰੋਜਰਜ਼, 1977), ਲੰਡਨ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਰਡ (2012) ਅਤੇ ਨਿਊਯਾਰਕ ਸਿਟੀ (2015) ਵਿੱਚ ਵਿਟਨੀ ਮਿਊਜ਼ੀਅਮ ਆਫ਼ ਅਮਰੀਕੀ ਆਰਟ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ 1998 ਵਿਚ ਪ੍ਰਿਜ਼ਕਰ ਆਰਕੀਟੈਕਚਰ ਪੁਰਸਕਾਰ ਜਿੱਤਿਆ।
ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਅਤੇ ਪਹਿਲੀ ਇਮਾਰਤਾਂ
[ਸੋਧੋ]ਪਿਆਨੋ ਦਾ ਜਨਮ ਇਟਲੀ ਦੇ ਜੇਨੋਆ ਵਿਖੇ ਹੋਇਆ ਸੀ,[1] ਜੋ ਬਿਲਡਰਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਪਰਵਾਰ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਸ ਦੇ ਦਾਦਾ ਨੇ ਇੱਕ ਚਰਮਾਨੀ ਉਦਯੋਗ ਬਣਾ ਲਿਆ ਸੀ, ਜਿਸਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਉਸ ਦੇ ਪਿਤਾ, ਕਾਰਲੋ ਪਿਆਨੋ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਤਿੰਨ ਭਰਾਵਾਂ ਨੇ ਫ਼ਰੈਟੀਲੀ ਪਿਆਨੋ ਫਰਮ ਵਿੱਚ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਫਰਮ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ II ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵਿਕਸਤ ਹੋ ਗਈ ਹੈ, ਘਰ ਅਤੇ ਕਾਰਖਾਨਿਆਂ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਅਤੇ ਨਿਰਮਾਣ ਸਮੱਗਰੀ ਵੇਚ ਰਿਹਾ ਹੈ।ਜਦੋਂ ਉਸ ਦੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਸੰਨਿਆਸ ਤੋਂ ਸੰਨਿਆਸ ਲਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਰੇਂਜ਼ੋ ਦੇ ਵੱਡੇ ਭਰਾ, ਇਰਮਾਨੋ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਜੋ ਜੇਨੋਆ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿਚ ਇੰਜੀਨੀਅਰਿੰਗ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਮਿਲਨ ਪਾਲੀਟੈਕਨਿਕ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿਚ ਰੈਨਜ਼ੋ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਆਰਕੀਟੈਕਚਰ।ਉਸਨੇ ਮਿਊਜ਼ੂਲਰ ਤਾਲਮੇਲ (ਕੋਆਰਡੀਨੇਜਿਊਨ ਮੌਡੂਲੇਅਰ) ਬਾਰੇ ਜੂਜ਼ੇਪੇ ਸੀਰੀਬੀਨੀ ਦੀ ਦੇਖ-ਰੇਖ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਖੋਜ ਦੇ ਨਾਲ 1964 ਵਿੱਚ ਗ੍ਰੈਜੂਏਸ਼ਨ ਕੀਤੀ [2] ਅਤੇ ਪ੍ਰਯੋਗਾਤਮਕ ਹਲਕੇ ਢਾਂਚੇ ਅਤੇ ਬੁਨਿਆਦੀ ਆਸਰਾ ਦੇ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।[3]
ਪੌਂਪੀਡੂ ਸੈਂਟਰ ਅਤੇ ਮੁਢਲੇ ਪ੍ਰਾਜੈਕਟ (1971-19 77)
[ਸੋਧੋ]-
ਪੋਮਪੀਡੋਉ ਕੇਂਦਰ
-
ਹਾਊਸਟਨ, ਟੈਕਸਸ ਵਿੱਚ ਮੇਨਿਲ ਸੰਗ੍ਰਹਿ (1982–87)
-
ਮੇਨਿਲ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਦੇ ਸਨਸਕ੍ਰੀਨਸ (1982–87)
-
Lingotto ਫੈਕਟਰੀ ਦੇ ਉੱਤੇ Agnelli ਕਲਾ ਮਿਊਜ਼ੀਅਮ (2003)
ਪੁਰਸਕਾਰ ਅਤੇ ਸਨਮਾਨ
[ਸੋਧੋ]1998 ਵਿਚ, ਪਿਆਨੋ ਪ੍ਰਿਟਕਕਰ ਪੁਰਸਕਾਰ ਜਿੱਤ ਗਿਆ, ਅਕਸਰ ਇਸਨੂੰ ਆਰਕੀਟੈਕਚਰ ਦੇ ਨੋਬਲ ਪੁਰਸਕਾਰ ਸਮਝਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।[4] ਜੂਰੀ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਪਿਆਨੋ ਤੋਂ ਮਿਕੇਐਂਜਲੋਲੋ ਅਤੇ ਦਾ ਵਿੰਚੀ ਨਾਲ ਤੁਲਨਾ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ "ਆਧੁਨਿਕ ਅਤੇ ਪੋਸਟ-ਮੈਡੀਸਨ ਆਰਕੀਟੈਕਚਰ ਨੂੰ ਮੁੜ ਪਰਿਭਾਸ਼ਤ ਕੀਤਾ।"[5]
2006 ਵਿੱਚ, ਪਿਆਨੋ ਨੂੰ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ 100 ਸਭ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਚੁਣਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।[6] ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ "ਕਲਾ ਅਤੇ ਮਨੋਰੰਜਨ" ਵਰਗ ਵਿਚ 10 ਵਾਂ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਵਿਅਕਤੀ ਚੁਣਿਆ ਗਿਆ।
18 ਮਾਰਚ 2008 ਨੂੰ ਉਹ ਸਾਰਜੇਵੋ, ਬੋਸਨੀਆ ਅਤੇ ਹਰਜ਼ੇਗੋਵਿਨਾ ਦਾ ਆਨਰੇਰੀ ਨਾਗਰਿਕ ਬਣ ਗਿਆ।[7]
ਅਗਸਤ 2013 ਵਿੱਚ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਤਾਲਵੀ ਸੈਨੇਟ ਵਿੱਚ ਲਾਈਫ ਲਈ ਸੈਨੇਟਰ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਜੋ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਜੌਰਜਿਓ ਨੈਪੋਲਿਟਾਨੋ ਨੇ ਕੀਤਾ ਸੀ।[8]
ਪੇਸ਼ਾਵਰ ਅਤੇ ਨਿੱਜੀ ਜੀਵਨ
[ਸੋਧੋ]ਪਿਆਨੋ ਨੇ ਰੈਨਜ਼ੋ ਪਿਆਨੋ ਬਿਲਡਿੰਗ ਵਰਕਸ਼ਾਪ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ (1981). 2017 ਵਿਚ ਪੈਰਿਸ, ਜੇਨੋਆ ਅਤੇ ਨਿਊਯਾਰਕ ਵਿਚਲੇ ਦਫ਼ਤਰਾਂ ਵਿਚ ਇਕ ਸੌ ਪੰਜਾਹ ਸਾਥੀ ਸਨ।
2004 ਵਿਚ, ਉਹ ਆਰੰਕਸਟ੍ਰਕਚਰਲ ਪੇਸ਼ੇ ਦੀ ਤਰੱਕੀ ਲਈ ਸਮਰਪਿਤ ਰੈਨਜ਼ੋ ਪਿਆਨੋ ਫਾਊਂਡੇਸ਼ਨ ਦਾ ਮੁਖੀ ਬਣ ਗਿਆ। ਜੂਨ 2008 ਤੋਂ ਹੈੱਡ ਕੁਆਰਟਰ, ਜੇਨੋਆ ਦੇ ਨੇੜੇ ਪੁੰਟਾ ਨੈਵ ਵਿਖੇ ਸਥਿਤ ਉਸ ਦੇ ਨਿਰਮਾਣ ਦਫਤਰ ਦੇ ਨਾਲ ਸਹਿ-ਸਥਿਤ ਹੈ।
ਪਿਆਨੋ ਪੈਰਿਸ ਵਿਚ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਮਿਲਲੀ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਚਾਰ ਬੱਚਿਆਂ ਕਾਰਲੋ, ਮੈਟੋ, ਲਿਯਾ ਅਤੇ ਜੋਰਜੀਓ ਨਾਲ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। [9]
ਹਵਾਲੇ
[ਸੋਧੋ]- ↑ "Renzo Piano". Inexhibit.com. Inexhibit. Retrieved 12 August 2016.
- ↑ Bosia, Daniela (2013). L'opera di Giuseppe Ciribini. Milan: Franco Angelo. p. 15. Retrieved 2014-02-21.
- ↑
- ↑ Goldberger, Paul (May 28, 1988). "Architecture View; What Pritzker Winners Tell Us About the Prize". The New York Times. Retrieved June 26, 2009.
- ↑ 1998 Pritzker Prize jury citation for Renzo Piano
- ↑
- ↑ "Renzo Piano počasni građanin Sarajeva – Klix.ba". Sarajevo-x.com. 2008-03-18. Retrieved 2012-10-17.
- ↑
- ↑ Jodidio 2016.