ਰੋਜ਼ਾ ਪਾਰਕਸ
| ਰੋਜ਼ਾ ਪਾਰਕਸ | |
|---|---|
 1955 ਵਿਚ ਰੋਜ਼ਾ ਪਾਰਕਸ, ਮਾਰਥਿਨ ਲੂਥਰ ਕਿੰਗ ਜਰ(ਪਿਛੇ) ਨਾਲ। | |
| ਜਨਮ | ਰੋਜ਼ਾ ਲੁਇਸ ਮੈਕੌਲੇ ਫਰਵਰੀ 4, 1913 ਤੁਸਕੇਜੀ, ਅਲਬਾਮਾ, ਯੂ.ਐਸ. |
| ਮੌਤ | ਅਕਤੂਬਰ 24, 2005 (ਉਮਰ 92) ਡੇਟਰੋਇਟ, ਮਿਸ਼ੀਗਨ, ਯੂ.ਐਸ. |
| ਰਾਸ਼ਟਰੀਅਤਾ | ਅਮਰੀਕਨ |
| ਪੇਸ਼ਾ | ਸਿਵਲ ਹੱਕਾਂ ਦੀ ਕਾਰਕੁੰਨ |
| ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ | ਮੋਂਟਗੋਮੇਰੀ ਬਸ ਬਾਇਕਟ |
| ਨਗਰ | ਤੁਸਕੇਜੀ, ਅਲਬਾਮਾ |
| ਸਾਥੀ | ਰੇਮੰਡ ਪਾਰਕਸ (1932–1977) |
| ਦਸਤਖ਼ਤ | |
 | |
ਰੋਜ਼ਾ ਲੁਇਸ ਮੈਕੌਲੇ ਪਾਰਕਸ(4 ਫਰਵਰੀ, 1913 - 24 ਅਕਤੂਬਰ, 2005) ਨਾਗਰਿਕ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਲਹਿਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਮਰੀਕੀ ਕਾਰਕੁੰਨ ਸੀ ਜੋ ਮੋਂਟਗੋਮੇਰੀ ਬੱਸ ਬਾਈਕਾਟ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਅਹਿਮ ਭੂਮਿਕਾ ਲਈ ਮਸ਼ਹੂਰ ਸੀ। ਯੂਨਾਈਟਿਡ ਸਟੇਟਸ ਕਾਂਗਰਸ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ “ਨਾਗਰਿਕ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਔਰਤ” ਅਤੇ “ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਲਹਿਰ ਦੀ ਮਾਂ” ਕਿਹਾ ਹੈ।[1]1 ਦਸੰਬਰ, 1955 ਨੂੰ ਅਲਬਾਮਾ ਦੇ ਮੋਂਟਗੋਮਰੀ ਵਿਚ ਪਾਰਕਸ ਨੇ ਜਦੋਂ ਇਕ ਵਾਰ “ਗੋਰਾ” ਭਾਗ ਭਰਿਆ ਗਿਆ ਤਾਂ ਬੱਸ ਦੇ ਡਰਾਈਵਰ ਜੇਮਜ਼ ਐੱਫ. ਬਲੈਕ ਦੇ ਇਕ ਗੋਰੇ ਯਾਤਰੀ ਦੇ ਹੱਕ ਵਿਚ “ਰੰਗਦਾਰ” ਭਾਗ ਵਿਚ ਚਾਰ ਸੀਟਾਂ ਦੀ ਇਕ ਕਤਾਰ ਖਾਲੀ ਕਰਨ ਦੇ ਆਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਰੱਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।[2]
ਪਾਰਕਸ ਬੱਸ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਕਰਨ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਪਹਿਲਾ ਵਿਅਕਤੀ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਪਰ ਨੈਸ਼ਨਲ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ ਫਾਰ ਦਿ ਐਡਵਾਂਸਮੈਂਟ ਆਫ਼ ਕਲਰਡ ਪੀਪਲ (ਐਨਏਏਸੀਪੀ) ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਸੀ ਕਿ ਅਲਾਬਾਮਾ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਕਾਨੂੰਨਾਂ ਦੀ ਉਲੰਘਣਾ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੀ ਨਾਗਰਿਕ ਅਵੱਗਿਆ ਦੀ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਅਦਾਲਤ ਦੀ ਚੁਣੌਤੀ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਤਮ ਉਮੀਦਵਾਰ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਕਾਲੇ ਭਾਈਚਾਰੇ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸਾਲ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਮੇਂ ਲਈ ਮੋਂਟਗੋਮਰੀ ਬੱਸਾਂ ਦਾ ਬਾਈਕਾਟ ਕਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕੀਤੀ। ਇਹ ਕੇਸ ਰਾਜ ਦੀਆਂ ਅਦਾਲਤਾਂ ਵਿੱਚ ਉਲਝ ਗਿਆ, ਪਰ ਸੰਘੀ ਮੋਂਟਗੋਮਰੀ ਬੱਸ ਮੁਕੱਦਮਾ ਬ੍ਰਾਡਰ ਬਨਾਮ ਗੇਲ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਨਵੰਬਰ 1956 ਵਿੱਚ ਇਹ ਫੈਸਲਾ ਲਿਆ ਗਿਆ ਕਿ ਅਮਰੀਕੀ ਸੰਵਿਧਾਨ ਦੀ 14ਵੀਂ ਸੋਧ ਦੀ ਬਰਾਬਰ ਸੁਰੱਖਿਆ ਧਾਰਾ ਅਧੀਨ ਬੱਸਾਂ ਦੀ ਵੰਡ ਗੈਰ-ਸੰਵਿਧਾਨਕ ਹੈ।[3][4]
ਪਾਰਕਸ ਦੀ ਅਵੱਗਿਆ ਦਾ ਕੰਮ ਅਤੇ ਮੋਂਟਗੋਮਰੀ ਬੱਸ ਬਾਈਕਾਟ ਅੰਦੋਲਨ ਦੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਪ੍ਰਤੀਕ ਬਣ ਗਈ। ਉਹ ਨਸਲੀ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗਤਾ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਰੋਧ ਦੀ ਇੱਕ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪ੍ਰਤੀਕ ਬਣ ਗਈ, ਅਤੇ ਐਡਗਰ ਨਿਕਸਨ ਅਤੇ ਮਾਰਟਿਨ ਲੂਥਰ ਕਿੰਗ ਜੂਨੀਅਰ ਸਮੇਤ ਨਾਗਰਿਕ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੇ ਨੇਤਾਵਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਸੰਗਠਿਤ ਅਤੇ ਸਹਿਯੋਗ ਕੀਤਾ। ਉਸ ਸਮੇਂ, ਪਾਰਕਸ ਇੱਕ ਸਥਾਨਕ ਡਿਪਾਰਟਮੈਂਟ ਸਟੋਰ ਵਿੱਚ ਸੀਮਸਟ੍ਰੈਸ ਵਜੋਂ ਨੌਕਰੀ ਕਰਦੀ ਸੀ ਅਤੇ ਐਨਏਏਸੀਪੀ ਦਾ ਮੋਂਟਗੋਮਰੀ ਚੈਪਟਰ ਦੀ ਸਕੱਤਰ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਫਿਰ ਹਾਈਲੈਂਡਰ ਫੋਕ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਲਿਆ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਟੇਨੇਸੀ ਕੇਂਦਰ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਵਰਕਰਾਂ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਨਸਲੀ ਬਰਾਬਰੀ ਲਈ ਕਾਰਕੁਨਾਂ ਨੂੰ ਸਿਖਲਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਬਾਅਦ ਦੇ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਆਪਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਲਈ ਵੀ ਦੁੱਖ ਝੱਲਿਆ; ਉਸ ਨੂੰ ਨੌਕਰੀ ਤੋਂ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਉਸ ਨੂੰ ਜਾਨੋਂ ਮਾਰਨ ਦੀਆਂ ਧਮਕੀਆਂ ਮਿਲੀਆਂ।[5] ਬਾਈਕਾਟ ਤੋਂ ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ, ਉਹ ਡੈਟਰਾਇਟ ਚਲੀ ਗਈ, ਜਿੱਥੇ ਉਸ ਨੂੰ ਸੰਖੇਪ ਵਿੱਚ ਸਮਾਨ ਕੰਮ ਮਿਲਿਆ। 1965 ਤੋਂ 1988 ਤੱਕ, ਉਸ ਨੇ ਅਫਰੀਕਨ-ਅਮਰੀਕੀ ਯੂਐਸ ਪ੍ਰਤੀਨਿਧੀ ਜੌਨ ਕੋਨਯਰਸ ਦੀ ਸਕੱਤਰ ਅਤੇ ਰਿਸੈਪਸ਼ਨਿਸਟ ਵਜੋਂ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ। ਉਹ ਬਲੈਕ ਪਾਵਰ ਅੰਦੋਲਨ ਅਤੇ ਯੂਐਸ ਵਿੱਚ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਕੈਦੀਆਂ ਦੇ ਸਮਰਥਨ ਵਿੱਚ ਵੀ ਸਰਗਰਮ ਸੀ।
ਰਿਟਾਇਰਮੈਂਟ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਪਾਰਕਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਸਵੈ-ਜੀਵਨੀ ਲਿਖੀ ਅਤੇ ਇਸ ਗੱਲ 'ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੰਦੀ ਰਹੀ ਕਿ ਨਿਆਂ ਦੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਵਿੱਚ ਹੋਰ ਕੰਮ ਕੀਤੇ ਜਾਣੇ ਹਨ।[6] ਪਾਰਕਸ ਨੂੰ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਮਾਨਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਐਨਏਏਸੀਪੀ ਦਾ 1979 ਦਾ ਸਪਿੰਗਰਨ ਮੈਡਲ, ਪ੍ਰੈਜ਼ੀਡੈਂਸ਼ੀਅਲ ਮੈਡਲ ਆਫ਼ ਫਰੀਡਮ, ਕਾਂਗਰੇਸ਼ਨਲ ਗੋਲਡ ਮੈਡਲ ਅਤੇ ਯੂਨਾਈਟਿਡ ਸਟੇਟਸ ਕੈਪੀਟਲ ਦੇ ਨੈਸ਼ਨਲ ਸਟੈਚੁਅਰੀ ਹਾਲ ਵਿੱਚ ਮਰਨ ਉਪਰੰਤ ਇੱਕ ਮੂਰਤੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ। 2005 ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ ਦੇ ਬਾਅਦ, ਉਹ ਕੈਪੀਟਲ ਰੋਟੁੰਡਾ ਵਿੱਚ ਸਤਿਕਾਰ ਵਿੱਚ ਝੂਠ ਬੋਲਣ ਵਾਲੀ ਪਹਿਲੀ ਔਰਤ ਸੀ। ਕੈਲੀਫੋਰਨੀਆ ਅਤੇ ਮਿਸੌਰੀ ਨੇ ਉਸ ਦੇ ਜਨਮਦਿਨ, 4 ਫਰਵਰੀ ਨੂੰ ਰੋਜ਼ਾ ਪਾਰਕਸ ਦਿਵਸ ਮਨਾਇਆ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਓਹੀਓ ਅਤੇ ਓਰੇਗਨ ਉਸਦੀ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰੀ ਦੀ ਵਰ੍ਹੇਗੰਢ 1 ਦਸੰਬਰ ਨੂੰ ਮਨਾਉਂਦੇ ਹਨ।
ਆਰੰਭਕ ਜੀਵਨ[ਸੋਧੋ]
ਰੋਜ਼ਾ ਪਾਰਕਸ ਦਾ ਜਨਮ 4 ਫਰਵਰੀ, 1913 ਨੂੰ ਅਲਾਬਾਮਾ ਦੇ ਟਸਕੇਗੀ ਵਿੱਚ ਰੋਜ਼ਾ ਲੁਈਸ ਮੈਕਕੌਲੀ, ਇੱਕ ਅਧਿਆਪਕ ਲਿਓਨਾ (ਨੀ ਐਡਵਰਡਜ਼) ਅਤੇ ਇੱਕ ਤਰਖਾਣ ਜੇਮਜ਼ ਮੈਕਕੌਲੀ ਦੇ ਘਰ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਅਫਰੀਕੀ ਵੰਸ਼ ਦੇ ਇਲਾਵਾ, ਪਾਰਕਸ ਦੇ ਪੜਦਾਦਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸਕੌਟਸ-ਆਇਰਿਸ਼ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਪੜਪੋਤਰੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਮੂਲ ਅਮਰੀਕੀ ਗੁਲਾਮ ਸੀ।[7][8][9][10] ਉਹ ਜਦੋਂ ਛੋਟੀ ਸੀ ਤਾਂ ਪੁਰਾਣੀ ਟੌਨਸਿਲਾਈਟਸ ਨਾਲ ਖਰਾਬ ਸਿਹਤ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਉਸ ਦੇ ਮਾਪੇ ਵੱਖ ਹੋ ਗਏ, ਉਹ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਰਾਜ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਮੋਂਟਗੋਮਰੀ ਦੇ ਬਿਲਕੁਲ ਬਾਹਰ ਪਾਈਨ ਲੈਵਲ ਵਿੱਚ ਚਲੀ ਗਈ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਨਾਨਾ-ਨਾਨੀ, ਮਾਂ ਅਤੇ ਛੋਟੇ ਭਰਾ ਸਿਲਵੇਸਟਰ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਖੇਤ ਵਿੱਚ ਵੱਡੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਉਹ ਸਾਰੇ ਅਫ਼ਰੀਕਨ ਮੈਥੋਡਿਸਟ ਐਪੀਸਕੋਪਲ ਚਰਚ (ਏਐਮਈ) ਦੇ ਮੈਂਬਰ ਸਨ, ਜੋ ਕਿ ਉਨ੍ਹੀਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅਰੰਭ ਵਿੱਚ, ਫਿਲਡੇਲਫਿਆ, ਪੈਨਸਿਲਵੇਨੀਆ ਵਿੱਚ ਮੁਫਤ ਕਾਲਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਸਥਾਪਤ ਇੱਕ ਸਦੀ ਪੁਰਾਣਾ ਸੁਤੰਤਰ ਕਾਲਾ ਸੰਪ੍ਰਦਾਇ ਸੀ।
ਮੈਕਕੌਲੀ ਨੇ ਗਿਆਰਾਂ ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਤਕ ਪੇਂਡੂ ਸਕੂਲਾਂ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ। ਉਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਉਸ ਦੀ ਮਾਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ "ਸਿਲਾਈ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਚੰਗਾ ਸੌਦਾ" ਸਿਖਾਇਆ। ਉਸ ਨੇ ਛੇ ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਤੋਂ ਹੀ ਰਜਾਈ ਬਨਾਉਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਸ ਦੀ ਮਾਂ ਅਤੇ ਦਾਦੀ ਰਜਾਈ ਬਣਾ ਰਹੇ ਸਨ, ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਪਹਿਲੀ ਰਜਾਈ ਆਪਣੇ-ਆਪ ਵਿੱਚ ਦਸ ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਪੂਰੀ ਕੀਤੀ, ਜੋ ਕਿ ਅਸਾਧਾਰਣ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਰਜਾਈ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉਦੋਂ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਪਰਿਵਾਰਕ ਗਤੀਵਿਧੀ ਜਿਵੇਂ ਖੇਤ ਦਾ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਗਿਆਰਾਂ ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਤੋਂ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਸਿਲਾਈ ਸਿੱਖੀ; ਉਸ ਨੇ ਆਪਣਾ "ਪਹਿਲਾ ਪਹਿਰਾਵਾ ਜੋ ਪਾ ਸਕਦੀ ਸੀ" ਦੀ ਸਿਲਾਈ ਕੀਤੀ।[11] ਮੋਂਟਗੁਮਰੀ ਦੇ ਇੰਡਸਟਰੀਅਲ ਸਕੂਲ ਫਾਰ ਗਰਲਜ਼ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਵਜੋਂ, ਉਸਨੇ ਅਕਾਦਮਿਕ ਅਤੇ ਕਿੱਤਾਮੁਖੀ ਕੋਰਸ ਕੀਤੇ। ਪਾਰਕ ਸੈਕੰਡਰੀ ਸਿੱਖਿਆ ਲਈ ਅਲਾਬਾਮਾ ਸਟੇਟ ਟੀਚਰਜ਼ ਕਾਲਜ ਫਾਰ ਨੀਗਰੋਜ਼ ਦੁਆਰਾ ਸਥਾਪਤ ਇੱਕ ਪ੍ਰਯੋਗਸ਼ਾਲਾ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਗਏ, ਪਰ ਉਹ ਬਿਮਾਰ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਆਪਣੀ ਨਾਨੀ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਲਈ ਬਾਹਰ ਚਲੀ ਗਈ।[12]
20 ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਆਲੇ -ਦੁਆਲੇ, ਸਾਬਕਾ ਸੰਘੀ ਰਾਜਾਂ ਨੇ ਨਵੇਂ ਸੰਵਿਧਾਨ ਅਤੇ ਚੋਣ ਕਾਨੂੰਨ ਅਪਣਾਏ ਸਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਾਲੇ ਵੋਟਰਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ disੰਗ ਨਾਲ ਵੰਚਿਤ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਅਲਾਬਾਮਾ ਵਿੱਚ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਗਰੀਬ ਗੋਰੇ ਵੋਟਰ ਵੀ. ਵ੍ਹਾਈਟ-ਸਥਾਪਿਤ ਜਿਮ ਕ੍ਰੋ ਕਾਨੂੰਨਾਂ ਦੇ ਤਹਿਤ, ਡੈਮੋਕਰੇਟਸ ਦੁਆਰਾ ਦੱਖਣੀ ਵਿਧਾਨ ਸਭਾਵਾਂ ਦੇ ਮੁੜ ਨਿਯੰਤਰਣ ਦੇ ਬਾਅਦ ਪਾਸ ਕੀਤੇ ਗਏ, ਜਨਤਕ ਆਵਾਜਾਈ ਸਮੇਤ ਦੱਖਣ ਵਿੱਚ ਜਨਤਕ ਸਹੂਲਤਾਂ ਅਤੇ ਪ੍ਰਚੂਨ ਸਟੋਰਾਂ ਵਿੱਚ ਨਸਲੀ ਵਖਰੇਵਾਂ ਲਗਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ. ਬੱਸ ਅਤੇ ਰੇਲ ਕੰਪਨੀਆਂ ਨੇ ਕਾਲਿਆਂ ਅਤੇ ਗੋਰਿਆਂ ਲਈ ਵੱਖਰੇ ਭਾਗਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਬੈਠਣ ਦੀਆਂ ਨੀਤੀਆਂ ਲਾਗੂ ਕੀਤੀਆਂ। ਸਕੂਲ ਬੱਸਾਂ ਦੀ ਆਵਾਜਾਈ ਦੱਖਣ ਵਿੱਚ ਕਾਲੇ ਸਕੂਲੀ ਬੱਚਿਆਂ ਲਈ ਕਿਸੇ ਵੀ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਉਪਲਬਧ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਅਤੇ ਬਲੈਕ ਸਿੱਖਿਆ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਘੱਟ ਫੰਡ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੀ ਸੀ।
ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]
- ↑ ਫਰਮਾ:USPL. Retrieved November 13, 2011. The quoted passages can be seen by clicking through to the text or PDF.
- ↑ "An Act of Courage, The Arrest Records of Rosa Parks". National Archives. 15 August 2015. Retrieved 1 December 2020.
- ↑ González, Juan; Goodman, Amy (March 29, 2013). "The Other Rosa Parks: Now 73, Claudette Colvin Was First to Refuse Giving Up Seat on Montgomery Bus". Democracy Now!. Pacifica Radio. 25 minutes in. Retrieved April 18, 2013.
- ↑ Branch, Taylor (1988). "Parting the Waters: America in the King Years". Simon & Schuster. Archived from the original on May 23, 2013. Retrieved February 5, 2013. Unknown parameter
|url-status=ignored (help) - ↑ "Commentary: Rosa Parks' Role In The Civil Rights Movement". Weekend Edition Sunday. NPR. June 13, 1999. ਫਰਮਾ:ProQuest.
- ↑ Theoharis, Jeanne (December 1, 2015). "How History Got Rosa Parks Wrong". The Washington Post.
- ↑ Gilmore, Kim. "Remembering Rosa Parks on Her 100th Birthday". Biography.com. A&E Television Networks. Retrieved December 11, 2019.
- ↑ Douglas Brinkley, Rosa Parks, Chapter 1, excerpted from the book published by Lipper/Viking (2000), ISBN 0-670-89160-6. Chapter excerpted Archived October 19, 2017, at the Wayback Machine. on the site of the New York Times. Retrieved July 1, 2008
- ↑ Brinkley, Douglas (2000). "Chapter 1 (excerpt): 'Up From Pine Level'"
. Rosa Parks. Lipper/Viking; excerpt published in The New York Times. ISBN 0-670-89160-6. Retrieved July 1, 2008.
- ↑ Webb, James (October 3, 2004). "Why You Need to Know the Scots-Irish". Parade. Archived from the original on July 4, 2009. Retrieved September 2, 2006. Unknown parameter
|url-status=ignored (help) - ↑ Barney, Deborah Smith (1997). "An Interview with Rosa Parks, The Quilter". In MacDowell, Marsha L. African American Quiltmaking in Michigan. East Lansing, MI: Michigan State University Press. pp. x, 133–138. ISBN 0870134108. OCLC 36900789. Retrieved October 12, 2020.
- ↑ Shraff, Anne (2005). Rosa Parks: Tired of Giving In. Enslow. pp. 23–27. ISBN 978-0-7660-2463-2.
ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ[ਸੋਧੋ]
| Library resources about ਰੋਜ਼ਾ ਪਾਰਕਸ |
- Barnes, Catherine A. Journey from Jim Crow: The Desegregation of Southern Transit, Columbia University Press, 1983.
- Brinkley, Douglas. Rosa Parks: A Life, Penguin Books, October 25, 2005. ISBN 0-14-303600-9
- Morris, Aldon (Summer 2012). "Rosa Parks, Strategic Activist (sidebar)". Contexts. 11 (3): 25. doi:10.1177/1536504212456178
. - Editorial (May 17, 1974). "Two decades later" ਫਰਮਾ:Subscription. The New York Times. p. 38. ("Within a year of Brown, Rosa Parks, a tired seamstress in Montgomery, Alabama, was, like Homer Plessy sixty years earlier, arrested for her refusal to move to the back of the bus.")
- Parks, Rosa, with James Haskins, Rosa Parks: My Story. New York: Scholastic Inc., 1992. ISBN 0-590-46538-4
- Theoharis, Jeanne The Rebellious Life of Mrs. Rosa Parks, Beacon Press, 2015, ISBN 9780807076927
ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ[ਸੋਧੋ]
- "Rosa Parks Papers". Library of Congress.
- Rosa Parks Library and Museum at Troy University
- The Rosa and Raymond Parks Institute for Self Development
- Parks article in the Encyclopedia of Alabama
- Rosa Parks bus on display at the Henry Ford Museum
- Teaching and Learning Rosa Parks' Rebellious Life
- Norwood, Arlisha. "Rosa Parks". National Women's History Museum. 2017.