ਸ਼ਹਿਦ
ਸ਼ਹਿਦ ਜਾਂ ਮਖਿਆਲ਼ (ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ: Honey ਹਨੀ) ਇੱਕ ਮਿੱਠਾ, ਚਿਪਚਿਪਾਹਟ ਵਾਲਾ ਅਰਧ-ਤਰਲ ਪਦਾਰਥ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਸ਼ਹਿਦ ਦੀਆਂ ਮੱਖੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਪੌਦਿਆਂ ਦੇ ਫੁੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਮਕਰੰਦਕੋਸ਼ਾਂ ਤੋਂ ਸਰਾਵਿਤ ਮਧੂਰਸ ਤੋਂ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਖਾਣੇ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਜਮ੍ਹਾਂ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਸ਼ਹਿਦ ਵਿੱਚ ਜੋ ਮਿਠਾਸ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਉਹ ਖੰਡ ਜਾਂ ਸੱਕਰ ਦੇ ਸਮਾਨ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ ਗਲੂਕੋਜ਼ ਅਤੇ ਏਕਲਸ਼ਰਕਰਾ ਫਰਕਟੋਜ ਦੇ ਕਾਰਨ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।[1][2] ਸ਼ਹਿਦ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਦਵਾਈ ਵਜੋਂ ਵੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਸ਼ਹਿਦ ਵਿੱਚ ਗੁਲੂਕੋਜ਼ ਅਤੇ ਹੋਰ ਸ਼ਰਕਰਾਵਾਂ ਅਤੇ ਵਿਟਾਮਿਨ, ਖਣਿਜ ਅਤੇ ਅਮੀਨੋ ਅਮਲ ਵੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜਿਸਦੇ ਨਾਲ ਕਈ ਪੌਸ਼ਟਿਕ ਤੱਤ ਮਿਲਦੇ ਹਨ ਜੋ ਜ਼ਖ਼ਮ ਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰਨ ਅਤੇ ਟਿਸ਼ੂਆਂ ਦੇ ਵਧਣ ਦੇ ਉਪਚਾਰ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਕਾਲ ਤੋਂ ਹੀ ਸ਼ਹਿਦ ਨੂੰ ਇੱਕ ਜੀਵਾਣੁ-ਰੋਧਕ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਸ਼ਹਿਦ ਇੱਕ ਹਾਇਪਰਸਮਾਟਿਕ ਏਜੰਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਜ਼ਖ਼ਮ ਵਿੱਚੋਂ ਤਰਲ ਪਦਾਰਥ ਕੱਢ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜਲਦੀ ਉਸਨੂੰ ਰਾਜ਼ੀ ਵੀ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਜਗ੍ਹਾ ਨੁਕਸਾਨਦਾਇਕ ਜੀਵਾਣੂ ਵੀ ਮਰ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਇਸਨੂੰ ਸਿੱਧੇ ਜ਼ਖ਼ਮ ਤੇ ਲਗਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਇਹ ਸੀਲੈਂਟ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਾਰਜ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਅਜਿਹੇ ਵਿੱਚ ਜ਼ਖ਼ਮ ਸੰਕਰਮਣ ਤੋਂ ਬਚਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।
ਗਠਨ[ਸੋਧੋ]
ਸ਼ਹਿਦ ਮੱਖੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਵਰਤੋਂ ਲਈ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਇਕੱਠਾ ਕਰਨ ਦੁਆਰਾ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਚਾਰੇ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਮਾਸਪੇਸ਼ੀ ਦੀਆਂ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਦੇ ਸਮਰਥਨ ਕਰਨ ਲਈ ਜਾਂ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਦੀ ਭੋਜਨ ਸਪਲਾਈ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਸਟੋਰ ਕਰਨ ਲਈ ਸ਼ਰਾਬ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਚਰਵਾਹੀ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਮਧੂ ਮੱਖੀਆਂ ਉਡਾਣ ਦੀਆਂ ਮਾਸਪੇਸ਼ੀਆਂ ਦੀ ਪਾਚਕ ਕਿਰਿਆ ਨੂੰ ਸਮਰਥਨ ਕਰਨ ਲਈ ਇਕੱਠੇ ਕੀਤੇ ਗਏ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਦੀਆਂ ਹਨ, ਇਕੱਠੇ ਕੀਤੇ ਗਏ ਬਹੁਤੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਅੰਮ੍ਰਿਤ, ਹੱਡ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸੰਗਠਿਤ, ਪਾਚਨ ਅਤੇ ਸਟੋਰੇਜ ਲਈ ਨਿਰਧਾਰਤ ਹਨ. ਠੰਡੇ ਮੌਸਮ ਵਿੱਚ ਜਾਂ ਜਦੋਂ ਖਾਣੇ ਦੇ ਹੋਰ ਸਰੋਤ ਘੱਟ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਬਾਲਗ ਅਤੇ ਲਾਰਵੇ ਮਧੂ ਮੱਖੀ ਸਟੋਰ ਕੀਤੇ ਸ਼ਹਿਦ ਨੂੰ ਭੋਜਨ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਵਰਤਦੀਆਂ ਹਨ।
ਮਧੂ ਮੱਖੀਆਂ ਦੇ ਝੁੰਡ ਨੂੰ ਮਨੁੱਖੀ ਬਣਾਏ ਛਪਾਕਿਆਂ ਵਿੱਚ ਆਲ੍ਹਣੇ ਲਈ ਸਹਿਮਤ ਕਰਕੇ, ਲੋਕ ਕੀੜੇ-ਮਕੌੜਿਆਂ ਨੂੰ ਕੱਢਣ ਅਤੇ ਵਧੇਰੇ ਸ਼ਹਿਦ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋ ਗਏ ਹਨ. ਛਪਾਕੀ ਵਿੱਚ ਜਾਂ ਜੰਗਲੀ ਆਲ੍ਹਣੇ ਵਿਚ, ਮਧੂ ਮੱਖੀਆਂ ਦੀਆਂ ਤਿੰਨ ਕਿਸਮਾਂ ਹਨ:
- ਇੱਕ ਸਿੰਗਲ ਮਾਦਾ ਰਾਣੀ ਮੱਖੀ
- ਨਵੀਆਂ ਰਾਣੀਆਂ ਨੂੰ ਖਾਦ ਪਾਉਣ ਲਈ ਨਰ ਡਰੋਨ ਮਧੂ ਦੀ ਇੱਕ ਮੌਸਮੀ ਪਰਿਵਰਤਨਸ਼ੀਲ ਗਿਣਤੀ
- 20,000 ਤੋਂ 40,000 ਮਹਿਲਾ ਵਰਕਰ ਮਧੂਮੱਖੀਆਂ
ਛਪਾਕੀ ਨੂੰ ਮਿਟਾਉਂਦੇ ਹੋਏ, ਇੱਕ ਚਾਰਾ ਦੇਣ ਵਾਲੀ ਮਧੂ ਚੀਨੀ ਦੇ ਨਾਲ ਭਰੇ ਫੁੱਲਾਂ ਦੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨੂੰ ਇਕੱਤਰ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਇਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਪ੍ਰੋਬੋਸਿਸਸ ਦੁਆਰਾ ਚੂਸਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰੋਵੈਂਟ੍ਰਿਕਸ (ਸ਼ਹਿਦ ਦੀ ਫਸਲ) ਵਿੱਚ ਰੱਖਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਇਸਦੇ ਭੋਜਨ ਪੇਟ ਲਈ ਸਿਰਫ ਖੂਨੀ ਹੈ. ਸ਼ਹਿਦ ਦੇ ਵਿੱਚ ਲਗਭਗ 40 ਮਿਲੀਗ੍ਰਾਮ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਾਂ ਮਧੂ ਮੱਖੀ ਦੇ ਭਾਰ ਦਾ ਤਕਰੀਬਨ 50% ਭਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਭਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਹਜ਼ਾਰ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਫੁੱਲ ਅਤੇ ਇੱਕ ਘੰਟੇ ਤੋਂ ਵੱਧ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ 70 ਤੋਂ 80% ਪਾਣੀ ਦੀ ਸਮਗਰੀ ਨਾਲ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਮਧੂਮੱਖੀ ਦੇ ਹਾਈਪੋਫੈਰੈਂਜਿਅਲ ਗਲੈਂਡ ਦੇ ਲਾਰ ਐਂਜ਼ਾਈਮਜ਼ ਅਤੇ ਪ੍ਰੋਟੀਨ ਨੂੰ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਵਿੱਚ ਮਿਲਾ ਕੇ ਸ਼ੱਕਰ ਨੂੰ ਤੋੜਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਪਾਣੀ ਦੀ ਮਾਤਰਾ ਨੂੰ ਥੋੜ੍ਹਾ ਜਿਹਾ ਵਧਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਚਾਰੇ ਮਧੂ ਮੱਖੀਆਂ ਫਿਰ ਛਪਾਕੀ 'ਤੇ ਵਾਪਸ ਆ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਜਿਥੇ ਉਹ ਮੁੜ ਆਰਾਮ ਨਾਲ ਘੁੰਮਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨੂੰ ਛਪਾਕੀ ਦੀਆਂ ਮੱਖੀਆਂ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਮਧੂਮੱਖੀ ਫਿਰ ਆਪਣੇ ਸ਼ਹਿਦ ਦੇ ਪੇਟ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਅਮ੍ਰਿਤ ਨੂੰ ਪਚਾਉਣ ਅਤੇ ਫਿਰ ਤੋਂ ਕਰਨ ਲਈ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਇਹ ਅੰਸ਼ਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਹਜ਼ਮ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਉਦੋਂ ਤਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮੰਡੀਆਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਵਾਰ ਵਾਰ ਬੁਲਬੁਲੇ ਬਣਦੇ ਹਨ। ਬੁਲਬੁਲੇ ਪ੍ਰਤੀ ਵੋਲਯੂਮ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸਤਹ ਖੇਤਰ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਪਾਣੀ ਦੇ ਇੱਕ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਭਾਫ ਦੇ ਜ਼ਰੀਏ ਹਟਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਮਧੂ ਪਾਚਕ ਪਾਚਕ ਹਾਈਡ੍ਰੋਲਾਈਜ਼ ਸੁਕਰੋਜ਼ ਨੂੰ ਗਲੂਕੋਜ਼ ਅਤੇ ਫਰੂਟੋਜ ਦੇ ਮਿਸ਼ਰਣ ਨਾਲ ਜੋੜਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਹੋਰ ਸਟਾਰਚ ਅਤੇ ਪ੍ਰੋਟੀਨ ਨੂੰ ਤੋੜ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਐਸੀਡਿਟੀ ਵੱਧ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਮਧੂ ਮੱਖੀ 20 ਮਿੰਟ ਜਿੰਨੀ ਦੇਰ ਤੱਕ ਰੈਗਜੀਟੇਸ਼ਨ ਅਤੇ ਪਾਚਨ ਦੇ ਨਾਲ ਸਮੂਹ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਮਿਲ ਕੇ ਕੰਮ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ, ਇੱਕ ਮਧੂ ਮੱਖੀ ਤੋਂ ਦੂਜੀ ਤੱਕ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨੂੰ ਲੰਘਦੀਆਂ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਜਦ ਤੱਕ ਕਿ ਉਤਪਾਦ ਸਟੋਰੇਜ ਦੀ ਗੁਣਵਤਾ ਵਿੱਚ ਸ਼ਹਿਦ ਦੇ ਚੱਕ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਪਹੁੰਚਦਾ। ਫਿਰ ਇਸ ਨੂੰ ਸ਼ਹਿਦ ਦੇ ਸੈੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਬਿਨਾਂ ਸੀਲ ਛੱਡਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਕਿ ਅਜੇ ਵੀ ਪਾਣੀ ਦੀ ਮਾਤਰਾ ਵਧੇਰੇ ਹੁੰਦੀ ਹੈ (ਲਗਭਗ 50 ਤੋਂ 70%) ਅਤੇ ਕੁਦਰਤੀ ਖਮੀਰ, ਜੋ ਬਿਨਾਂ ਜਾਂਚ ਕੀਤੇ, ਨਵੇਂ ਬਣੇ ਸ਼ਹਿਦ ਵਿਚਲੀਆਂ ਸ਼ੂਗਰਾਂ ਨੂੰ ਭੜਕਾਉਣ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਦੇ ਹਨ. ਮਧੂ ਮੱਖੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੁਝ ਕੀੜੇ-ਮਕੌੜਿਆਂ ਵਿਚੋਂ ਹਨ ਜੋ ਸਰੀਰ ਦੀ ਗਰਮੀ ਦੀ ਵੱਡੀ ਮਾਤਰਾ ਨੂੰ ਪੈਦਾ ਕਰ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ, ਅਤੇ ਛਪਾਕੀ ਦੀਆਂ ਮਧੂ ਮੱਖੀਆਂ ਆਪਣੇ ਸਰੀਰ ਨਾਲ ਗਰਮ ਕਰਨ ਜਾਂ ਪਾਣੀ ਦੀ ਭਾਫ ਨਾਲ ਠੰਢਾਂ ਕਰਨ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਲਗਾਤਾਰ 35 ਡਿਗਰੀ ਸੈਲਸੀਅਸ (° °) ਦੇ ਤਾਪਮਾਨ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖਣ ਲਈ ਛਪਾਕੀ ਦੇ ਤਾਪਮਾਨ ਨੂੰ ਨਿਯਮਤ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। F) ਸ਼ਹਿਦ ਭੰਡਾਰ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ. ਇਹ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਜਾਰੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਮਧੂ ਮੱਖੀਆਂ ਹਵਾ ਦੇ ਗੇੜ ਨੂੰ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣ ਅਤੇ ਸ਼ਹਿਦ ਤੋਂ ਪਾਣੀ ਦੀ ਭਾਫ ਨੂੰ 18% ਦੇ ਆਸ ਪਾਸ ਲਿਜਾਣ ਲਈ ਲਗਾਤਾਰ ਆਪਣੇ ਖੰਭ ਫੜਫੜਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਖੰਡ ਦੀ ਤਵੱਜੋ ਸੰਤ੍ਰਿਪਤਾ ਬਿੰਦੂ ਤੋਂ ਪਰੇ ਹੈ ਅਤੇ ਫਰਮੀਟੇਸ਼ਨ ਨੂੰ ਰੋਕਦੀ ਹੈ। ਮਧੂ ਮੱਖੀਆਂ ਫਿਰ ਸੈੱਲਾਂ ਨੂੰ ਮੋਮ ਨਾਲ ਕੈਪਚਰ ਕਰਨ ਲਈ ਕੈਪਚਰ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮਧੂ ਮੱਖੀ ਪਾਲਕ ਦੁਆਰਾ ਛਪਾਕੀ ਤੋਂ ਹਟਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਸ਼ਹਿਦ ਦੀ ਲੰਮੀ ਛਾਂਟੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਜੇ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮੋਹਰ ਲਗਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਖੁਸ਼ਬੂਦਾਰ ਨਹੀਂ ਹੋਏਗੀ।
ਬ੍ਰੈਜੀਗੇਸਟਰ ਲੇਚੇਗੁਆਨਾ ਅਤੇ ਬ੍ਰੈਚੀਗਸਟਰ ਮੇਲੀਫੀਕਾ ਵਰਗੀਆਂ ਕਈ ਭੱਠੀ ਕਿਸਮਾਂ, ਜੋ ਕਿ ਦੱਖਣੀ ਅਤੇ ਮੱਧ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਪਾਈਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਨੂੰ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਪਾਨਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਸ਼ਹਿਦ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਲਈ ਜਾਣੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ।
ਕੁਝ ਭਾਂਡੇ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪੋਲੀਸਟੀਸ ਵਰਸੀਕੂਲਰ, ਸ਼ਹਿਦ ਦਾ ਸੇਵਨ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਜੀਵਨ ਚੱਕਰ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਪਰਾਗ ਨੂੰ ਖਾਣਾ ਖੁਆਉਣ ਅਤੇ ਸ਼ਹਿਦ 'ਤੇ ਭੋਜਨ ਦੇਣਾ, ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਦੀਆਂ ਜ਼ਰੂਰਤਾਂ ਨੂੰ ਬਿਹਤਰ ਢੰਗ ਨਾਲ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ।
ਸ਼ਹਿਦ ਉਤਪਾਦਕ ਦੇਸ਼[ਸੋਧੋ]
2012 ਦੇ ਸਰਵੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਚੀਨ, ਤੁਰਕੀ, ਅਤੇ ਅਰਜਨਟਾਈਨਾ ਸ਼ਹਿਦ ਦੇ ਮੁੱਖ ਉਤਪਾਦਕ ਹਨ।
ਸੰਗ੍ਰਹਿ[ਸੋਧੋ]
ਸ਼ਹਿਦ ਜੰਗਲੀ ਮਧੂ ਕਲੋਨੀਆਂ ਤੋਂ ਜਾਂ ਪਾਲਤੂ ਮਧੂ ਮੱਖੀਆਂ ਤੋਂ ਇਕੱਠਾ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. .ਸਤਨ, ਇੱਕ ਛਪਾਕੀ ਪ੍ਰਤੀ ਸਾਲ 65 ਪੌਂਡ (29 ਕਿਲੋਗ੍ਰਾਮ) ਸ਼ਹਿਦ ਤਿਆਰ ਕਰੇਗੀ. ਜੰਗਲੀ ਮਧੂ ਦੇ ਆਲ੍ਹਣੇ ਕਈ ਵਾਰ ਹਨੀਗਾਈਡ ਪੰਛੀ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਕੇ ਸਥਿਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।
ਇੱਕ ਛਪਾਕੀ ਤੋਂ ਸ਼ਹਿਦ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਢੰਗ ਨਾਲ ਇਕੱਠਾ ਕਰਨ ਲਈ, ਮਧੂ ਮੱਖੀ ਪਾਲਣ ਵਾਲੇ ਮਧੂ ਮੱਖੀਆਂ ਦੇ ਤੰਬਾਕੂਨੋਸ਼ੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਕੇ ਮਧੂਮੱਖੀਆਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਧੂੰਆਂ ਖਾਣਾ ਖਾਣ ਦੀ ਪ੍ਰਵਿਰਤੀ ਨੂੰ ਚਾਲੂ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ (ਛਪਾਕੀ ਦੇ ਸਰੋਤਾਂ ਨੂੰ ਸੰਭਾਵਤ ਅੱਗ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼), ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਘੱਟ ਹਮਲਾਵਰ ਬਣਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਮਧੂ ਮੱਖੀ ਸੰਚਾਰ ਲਈ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਫੇਰੋਮੋਨਜ਼ ਨੂੰ ਅਸਪਸ਼ਟ ਕਰ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਸ਼ਹਿਦ ਨੂੰ ਛਪਾਕੀ ਵਿਚੋਂ ਕੱਢਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸ਼ਹਿਦ ਨੂੰ ਇਸ ਵਿਚੋਂ ਕੱਢ ਕੇ ਜਾਂ ਸ਼ਹਿਦ ਕੱਢtਣ ਵਾਲੇ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਨਾਲ ਕੱਢਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਸ਼ਹਿਦ ਨੂੰ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮਧੂਮੱਖੀ ਅਤੇ ਹੋਰ ਮਲਬੇ ਨੂੰ ਹਟਾਉਣ ਲਈ ਫਿਲਟਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਹਟਾਉਣ ਯੋਗ ਫਰੇਮਾਂ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਮਧੂ ਮਸਤੀ ਦੀਆਂ ਬਸਤੀਆਂ ਅਕਸਰ ਕੁਰਬਾਨ ਕੀਤੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਸਨ। ਸਾਰੇ ਉਪਲਬਧ ਸ਼ਹਿਦ ਲੈ ਕੇ ਆਉਣਗੇ ਅਤੇ ਸਾਰੀ ਬਸੰਤ ਨੂੰ ਅਗਲੇ ਬਸੰਤ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਦੇਵੇਗਾ[ ਹਟਾਉਣ ਯੋਗ ਫਰੇਮਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਪਾਲਣ ਪੋਸ਼ਣ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਮਧੂ ਮੱਖੀ ਪਾਲਕਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਸੁਨਿਸ਼ਚਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਅਗਵਾਈ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਮਧੂ ਮੱਖੀ ਵਿੱਚ ਸ਼ਹਿਦ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਜਾਂ ਕਲੋਨੀ ਨੂੰ ਸ਼ਹਿਦ ਦੇ ਬਦਲ ਵਜੋਂ ਖੰਡ ਦਾ ਪਾਣੀ ਜਾਂ ਕ੍ਰਿਸਟਲ ਲਾਈਨ ਦੇ ਕੇ ਸਰਦੀਆਂ ਵਿੱਚ ਬਚਣ ਲਈ ਕਾਫ਼ੀ ਸਟੋਰ ਹਨ। ਖੰਡ (ਅਕਸਰ "ਕੈਂਡੀਬੋਰਡ" ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ). ਸਰਦੀਆਂ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ ਜ਼ਰੂਰੀ ਭੋਜਨ ਦੀ ਮਾਤਰਾ ਮਧੂ ਮੱਖੀਆਂ ਦੀ ਕਿਸਮਾਂ ਅਤੇ ਸਥਾਨਕ ਸਰਦੀਆਂ ਦੀ ਲੰਬਾਈ ਅਤੇ ਤੀਬਰਤਾ ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੀ ਹੈ।
ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ ਸ਼ਹਿਦ ਦੇ ਜੰਗਲੀ ਜਾਂ ਘਰੇਲੂ ਸਰੋਤਾਂ ਵੱਲ ਆਕਰਸ਼ਤ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ।
ਸੰਭਾਲ[ਸੋਧੋ]
ਇਸ ਦੀ ਬਣਤਰ ਅਤੇ ਰਸਾਇਣਕ ਗੁਣਾਂ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਸ਼ਹਿਦ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਭੰਡਾਰਨ ਲਈ ਢੁੱਕਵਾਂ ਹੈ, ਅਤੇ ਲੰਬੇ ਬਚਾਅ ਦੇ ਬਾਅਦ ਵੀ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਲੀਨ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸ਼ਹਿਦ, ਅਤੇ ਸ਼ਹਿਦ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ, ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹਨ। ਸੰਭਾਲ ਦੀ ਕੁੰਜੀ ਨਮੀ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਸੀਮਤ ਹੈ। ਇਸ ਦੇ ਠੀਕ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿਚ, ਸ਼ਹਿਦ ਵਿੱਚ ਫਰੂਟ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲਈ ਚੀਨੀ ਵਿੱਚ ਕਾਫ਼ੀ ਮਾਤਰਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਜੇ ਨਮੀ ਵਾਲੀ ਹਵਾ ਦੇ ਸੰਪਰਕ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਸ ਦੀਆਂ ਹਾਈਡ੍ਰੋਫਿਲਿਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਨਮੀ ਨੂੰ ਸ਼ਹਿਦ ਵਿੱਚ ਖਿੱਚਦੀਆਂ ਹਨ, ਆਖਰਕਾਰ ਇਸ ਬਿੰਦੂ ਤੇ ਪੇਤਲੀ ਪੈ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿ ਕਿਸ਼ਮ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਸ਼ਹਿਦ ਦੀ ਲੰਬੀ ਸ਼ੈਲਫ ਲਾਈਫ ਦਾ ਕਾਰਨ ਮਧੂ ਮਧੂ ਦੇ ਪੇਟ ਵਿੱਚ ਪਾਏ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਪਾਚਕ ਨੂੰ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਮਧੂ ਮੱਖੀਆਂ ਗੁਲੂਕੋਜ਼ ਆਕਸੀਡੇਸ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਕੱਢੇ ਗਏ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਲ ਮਿਲਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਜੋ ਕਿ ਫਿਰ ਦੋ ਉਪ-ਉਤਪਾਦਾਂ ਨੂੰ ਬਣਾਉਂਦੀ ਹੈ: ਗਲੂਕੋਨੀਕ ਐਸਿਡ ਅਤੇ ਹਾਈਡ੍ਰੋਜਨ ਪਰਆਕਸਾਈਡ, ਸ਼ਹਿਦ ਦੀ ਐਸੀਡਿਟੀ ਅਤੇ ਬੈਕਟਰੀਆ ਦੇ ਵਾਧੇ ਨੂੰ ਦਬਾਉਣ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਲਈ ਅੰਸ਼ਕ ਤੌਰ ਤੇ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਹੈ।
ਮਿਲਾਵਟ[ਸੋਧੋ]
ਸ਼ਹਿਦ ਕਈ ਵਾਰੀ ਇਸ ਦੇ ਸੁਆਦ ਜਾਂ ਲੇਸ ਨੂੰ ਬਦਲਣ, ਲਾਗਤ ਘਟਾਉਣ ਜਾਂ ਕ੍ਰਿਸਟਲਾਈਜ਼ੇਸ਼ਨ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲਈ ਫਰੂਟੋਜ ਸਮੱਗਰੀ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣ ਲਈ ਹੋਰ ਸ਼ੱਕਰ, ਸ਼ਰਬਤ ਜਾਂ ਮਿਸ਼ਰਣਾਂ ਦੇ ਮਿਲਾਵਟ ਨਾਲ ਮਿਲਾਵਟ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਪ੍ਰਥਾ ਪੁਰਾਣੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦੀ ਆਮ ਗੱਲ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਸ਼ਹਿਦ ਕਈ ਵਾਰ ਪੌਦੇ ਦੇ ਸ਼ਰਬਤ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮੇਪਲ, ਬਿਰਚ ਜਾਂ ਜ਼ੋਰਗਮ ਨਾਲ ਮਿਲਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਗਾਹਕਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ੁੱਧ ਸ਼ਹਿਦ ਵਜੋਂ ਵੇਚਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਕਈ ਵਾਰ ਕ੍ਰਿਸਟਲਾਈਜ਼ਡ ਸ਼ਹਿਦ ਨੂੰ ਆਟੇ ਜਾਂ ਹੋਰ ਫਿਲਰਾਂ ਨਾਲ ਮਿਲਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਸ਼ਹਿਦ ਚੂਸਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ ਖਰੀਦਦਾਰਾਂ ਤੋਂ ਮਿਲਾਵਟ ਨੂੰ ਛੁਪਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅਜੋਕੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ, ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਮਿਲਾਵਟ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਸਪਸ਼ਟ ਹੋ ਗਿਆ, ਲਗਭਗ-ਸਵਾਦ ਰਹਿਤ ਮੱਕੀ ਦਾ ਸ਼ਰਬਤ; ਮਿਲਾਵਟੀ ਮਿਸ਼ਰਣ ਨੂੰ ਸ਼ੁੱਧ ਸ਼ਹਿਦ ਨਾਲੋਂ ਵੱਖ ਕਰਨਾ ਬਹੁਤ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਦੇ ਕੋਡੈਕਸ ਅਲੀਮੈਂਟੇਰੀਅਸ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, "ਸ਼ਹਿਦ" ਜਾਂ "ਸ਼ੁੱਧ ਸ਼ਹਿਦ" ਦੇ ਲੇਬਲ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਵੀ ਉਤਪਾਦ ਇੱਕ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੁਦਰਤੀ ਉਤਪਾਦ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਲੇਬਲਿੰਗ ਕਾਨੂੰਨ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਵੱਖਰੇ ਹਨ। ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਵਿੱਚ, ਨੈਸ਼ਨਲ ਹਨੀ ਬੋਰਡ (ਐਨਐਚਬੀ; ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਦੇ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਵਿਭਾਗ ਦੁਆਰਾ ਨਿਗਰਾਨੀ) ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, "ਸ਼ਹਿਦ ਇੱਕ ਸ਼ੁੱਧ ਉਤਪਾਦ ਦਾ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਪਦਾਰਥ ਨੂੰ ਜੋੜਨ ਦੀ ਆਗਿਆ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦਾ।
ਆਈਸੋਟੋਪ ਰੇਸ਼ੋ ਪੁੰਜ ਸਪੈਕਟ੍ਰੋਮੈਟਰੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਾਰਬਨ ਆਈਸੋਟੋਪਿਕ ਦਸਤਖਤ ਦੁਆਰਾ ਮੱਕੀ ਦੀ ਸ਼ਰਬਤ ਅਤੇ ਗੰਨੇ ਦੀ ਖੰਡ ਦੇ ਜੋੜ ਨੂੰ ਖੋਜਣ ਲਈ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਮੱਕੀ ਜਾਂ ਗੰਨੇ ਤੋਂ ਪੈਦਾ ਹੋਣ ਵਾਲੀਆਂ ਸ਼ੂਗਰਾਂ ਦਾ ਜੋੜ (ਸੀ 4 ਪੌਦੇ, ਮਧੂ-ਮੱਖੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਵਰਤੇ ਜਾਂਦੇ ਪੌਦਿਆਂ ਦੇ ਉਲਟ, ਅਤੇ ਇਹ ਵੀ ਖੰਡ ਚੁਕੰਦਰ, ਜੋ ਕਿ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸੀ 3 ਪੌਦੇ ਹਨ) ਸ਼ਹਿਦ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਸ਼ੂਗਰਾਂ ਦੇ ਆਈਸੋਟੋਪਿਕ ਅਨੁਪਾਤ ਨੂੰ ਖਾਰਜ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਪ੍ਰੋਟੀਨ ਦੇ ਆਈਸੋਟੋਪਿਕ ਅਨੁਪਾਤ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ। ਇੱਕ ਅਣਉਚਿਤ ਸ਼ਹਿਦ ਵਿੱਚ, ਸ਼ੱਕਰ ਅਤੇ ਪ੍ਰੋਟੀਨ ਦੇ ਕਾਰਬਨ ਆਈਸੋਟੋਪਿਕ ਅਨੁਪਾਤ ਨੂੰ ਮੇਲਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ. 7% ਤੋਂ ਘੱਟ ਦੇ ਪੱਧਰ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]
- ↑ National Honey Board. "Carbohydrates and the Sweetness of Honey".
- ↑ Oregon State University. "What is the relative sweetness of different sugars and sugar substitutes?".