ਸ਼ਿਕਾਰੀ (ਕਹਾਣੀ)
| "ਸ਼ਿਕਾਰੀ" | |
|---|---|
| ਲੇਖਕ ਐਂਤਨ ਚੈਖ਼ਵ | |
| ਮੂਲ ਸਿਰਲੇਖ | Егерь |
| ਅਨੁਵਾਦਕ | Constance Garnett |
| ਦੇਸ਼ | Russia |
| ਭਾਸ਼ਾ | Russian |
| ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ | Peterburgskaya Gazeta |
| ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ ਮਿਤੀ | 1 ਅਗਸਤ 1885 |
ਸ਼ਿਕਾਰੀ ( ਰੂਸੀ: Егерь) ਰੂਸੀ ਲੇਖਕ ਐਂਤਨ ਚੈਖ਼ਵ ਦੀ 1885 ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੋਈ ਕਹਾਣੀ ਹੈ।
ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ
[ਸੋਧੋ]ਕਹਾਣੀ ਪਹਿਲੀ ਅਗਸਤ (18 ਜੁਲਾਈ, ਪੁਰਾਣੀ ਯੰਤਰੀ) 1885 ਨੂੰ ਪੀਟਰਸਬਰਗ ਅਖ਼ਬਾਰ (ਅੰਕ ਨੰ. 194) ਵਿੱਚ ਏ. ਚੇਖੋਂਟੇ ਦੇ ਉਪਨਾਮ ਹੇਠ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੋਈ ਸੀ। ਇਹ ਕੰਮ 1886 ਵਿੱਚ ਸੇਂਟ ਪੀਟਰਸਬਰਗ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ "ਮੋਟਲੇ ਸਟੋਰੀਜ਼" ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਵਿੱਚ ਵੀ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ, ਇਸ ਨੂੰ ਲੇਖਕ ਦੁਆਰਾ 1899-1901 ਵਿੱਚ ਅਡੋਲਫ ਮਾਰਕਸ ਵੱਲੋਂ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਏ.ਪੀ. ਚੇਖਵ ਦੀਆਂ ਸੰਗ੍ਰਹਿਤ ਰਚਨਾਵਾਂ ਦੇ ਮੂਲ ਐਡੀਸ਼ਨਦੇ ਤੀਜੇ ਭਾਗ ਵਿੱਚ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। [1]
ਕਹਾਣੀ
[ਸੋਧੋ]"ਸ਼ਿਕਾਰੀ" ਨੇ ਲੇਖਕ ਦਮਿੱਤਰੀ ਗ੍ਰਿਗੋਰੋਵਿਚ 'ਤੇ ਤਕੜਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਾਇਆ, ਜਿਸ ਨੇ 25 ਮਾਰਚ, 1886 ਨੂੰ ਇੱਕ ਪੱਤਰ ਵਿੱਚ, ਆਪਣੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਪ੍ਰਗਟ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਚੇਖਵ ਨੂੰ ਹਾਸਰਸੀ ਸ਼ੈਲੀ ਛੱਡ ਦੇਣ ਅਤੇ ਹੋਰ ਗੰਭੀਰ ਮੁੱਦਿਆਂ 'ਤੇ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦਰਿਤ ਕਰਨ ਦੀ ਅਪੀਲ ਕੀਤੀ [2] । 28 ਮਾਰਚ ਦੇ ਆਪਣੇ ਜਵਾਬ ਵਿੱਚ, ਚੈਖ਼ਵ ਨੇ ਮੰਨਿਆ ਕਿ ਹੁਣ ਤੱਕ ਉਸਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਸਾਹਿਤਕ ਅਮਲ ਨੂੰ ਗੰਭੀਰਤਾ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਲਿਆ ਸੀ। “ਮੈਨੂੰ ਇੱਕ ਵੀ ਕਹਾਣੀ ਯਾਦ ਨਹੀਂ ਹੈ ਜੋ ਮੈਂ ਇੱਕ ਦਿਨ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਲਿਖੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਸ਼ਿਕਾਰੀ, ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਸੰਦ ਆਈ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿੱਚ ਲਿਖੀ ਗਈ ਸੀ!" [1]
ਨਾ ਸਿਰਫ ਗ੍ਰਿਗੋਰੋਵਿਚ ਕਹਾਣੀ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਉਸਨੂੰ ਇਹ ਯਕੀਨ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਇੱਕ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਇਸਦੇ ਲੇਖਕ ਦੇ ਕੈਰੀਅਰ ਦੀਆਂ ਸੰਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਬਿਹਤਰ ਕਰੇਗੀ। ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰ ਲਾਜ਼ਾਰੇਵ-ਗ੍ਰੂਜ਼ਿੰਸਕੀ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਵਿੱਚ ਚੈਖ਼ਵ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਕਿ ਇੱਕ ਵਾਰ ਚੈਖ਼ਵ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ: "ਜ਼ਾਹਰ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਮੇਰੀ ਕਹਾਣੀ 'ਸ਼ਿਕਾਰੀ' ਦੇ 'ਸੇਂਟ ਪੀਟਰਸਬਰਗ ਗਜ਼ਟ' ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਗ੍ਰਿਗੋਰੋਵਿਚ ਸੁਵੋਰਿਨ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਆਇਆ ਅਤੇ ਕਿਹਾ: 'ਅਲੈਕਸੀ ਸਰਗੇਏਵਿਚ, ਕਿਰਪਾ ਕਰਕੇ ਚੈਖ਼ਵ ਨੂੰ ਨੋਵੋਏ ਵਰੇਮੀਆ ਸੱਦਾ ਦਿਓ। ਬਸ ਤੁਸੀਂ ਉਸਦੀ 'ਸ਼ਿਕਾਰੀ' ਪੜ੍ਹੋ। ਇਸ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਨਾ ਮਿਲ਼ਣਾ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਗੁਨਾਹ ਹੋਵੇਗਾ!' ਸੁਵੋਰਿਨ ਨੇ ਕੁਰੇਪਿਨ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਨੋਵੋਏ ਵਰੇਮਿਆ ਆਉਣ ਲਈ ਇੱਕ ਪੱਤਰ ਲਿਖ ਕੇ ਸੱਦਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ!"[ [3] ।
ਪਲਾਟ
[ਸੋਧੋ]ਯੇਗੋਰ ਨਾਮ ਦਾ ਇੱਕ ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਇੱਕ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਸੜਕ 'ਤੇ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਗ਼ਲਤੀ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਪੇਲੇਗੀਆ ਨੂੰ ਮਿਲਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸਦਾ ਵਿਆਹ ਬਾਰਾਂ ਸਾਲਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਪਰ ਉਹ ਕਦੇ ਕਦੇ ਹੀ ਪਤਨੀ ਨੂੰ ਮਿਲ਼ਣ ਆਉਂਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਵੀ ਸ਼ਰਾਬੀ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਹਿੰਸਕ ਵਿਵਹਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਯਾਨੀ ਪੇਲੇਗੀਆ ਨੂੰ ਕੁੱਟਦਾ ਮਾਰਦਾ ਸੀ। ਹੁਣ ਉਹ ਰੋਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ, ਉਸਦੇ ਹਾੜੇ ਕਢਦੀ ਹੈ, ਉਸਦੀਆਂ ਮਿੰਨਤਾਂ ਕਰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਅਕਸਰ ਉਸਨੂੰ ਮਿਲਣ ਲਈ ਆਇਆ ਕਰੇ। ਏਗੋਰ ਇਹ ਦੱਸਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ, ਇਲਾਕੇ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਨਿਸ਼ਾਨੇ ਦਾ ਪੱਕਾ ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਹੈ, ਉਸਦੀ ਬੜੀ ਕਦਰ ਪੈਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਪੂਰੇ ਮਜ਼ੇ ਲੈਂਦਾ ਹੈ, ਕਿ ਕਿਉਂ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣਾ ਉਸ ਨੂੰ ਗਵਾਰਾ ਨਹੀਂ ਸੀ।
ਹਵਾਲੇ
[ਸੋਧੋ]- ↑ 1.0 1.1 Шуб, Е. М. Комментарии к рассказу «Егерь». Собрание сочинений А. П. Чехова в 12 томах. Художественная литература. Москва, 1960. Т. 3, с. 507
- ↑ Слово, т. 2, 1914, с. 199
- ↑ Русская правда, 1904, № 99