ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਸੰਤ ਨਿਰਮਲਾ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਆਜ਼ਾਦ ਵਿਸ਼ਵਕੋਸ਼ ਤੋਂ

ਸੰਤ ਨਿਰਮਲਾ  14 ਵੀਂ ਸਦੀ ਮਹਾਰਾਸ਼ਟਰ, ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਵੀ ਸੀ. ਚੱਕਮੇਲਾ ਦੀ ਛੋਟੀ ਭੈਣ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਭਰਾ ਦੇ ਨਾਲ ਬਰਾਬਰ ਪਵਿੱਤਰ ਸਮਝੀ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇੱਕ ਹਿੰਦੂ ਸੰਤ ਵੀ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਨਿਰਮਲਾ ਦਾ ਵਿਆਹ ਬਾਂਕਾ ਨਾਲ ਹੋਇਆ, ਜੋ ਇੱਕ ਅਛੂਤ ਮਹਾਰਕ ਜਾਤੀ ਸੀ. ਉਸ ਦੀਆਂ ਲਿਖਤਾਂ ਵਿੱਚ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਅਭਾਗਣਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ ਜੋ ਜਾਤ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦੇ ਸਿੱਟੇ ਵਜੋਂ ਅਨਿਆਂ ਅਤੇ ਅਸਮਾਨਤਾਵਾਂ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕਰਦੇ ਹਨ..[1]

ਨਿਰਮਲੇ ਨੇ ਸੰਸਾਰਕ ਵਿਆਹੁਤਾ ਜੀਵਨ ਲਈ ਅਫਸੋਸ ਪ੍ਰਗਟ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਉਹ ਪੰਡਤਪੁਰ ਦੇ ਦੇਵਤੇ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੋਏ. ਉਸਨੇ ਕਦੀ ਵੀ ਆਪਣੀਆਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਪਤੀ, ਬਾਂਕਾ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਹੈ.[2]

References

[ਸੋਧੋ]
  1. Ghokale-Turner, Jayashree B. (1981). "Bakhti or Vidroha: Continuity and Change in Dalit Sahitya". In Lele, Jayant (ed.). Tradition and modernity in Bhakti movements. Leiden: Brill. p. 29. ISBN 9004063706.
  2. Zelliot, Eleanor (2008). "Chokhamela, His Family and the Marathi Tradition". In Aktor, Mikael; Deliège, Robert (eds.). From Stigma to Assertion: Untouchability, Identity and Politics in Early and Modern India. Copenhagen: Museum Tusculanum Press. pp. 76–86. ISBN 8763507757.