ਹਫ਼ੀਜ਼ ਹੁਸ਼ਿਆਰਪੁਰੀ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ

ਅਬਦੁਲ ਹਫੀਜ਼ ਜਾਂ ਹਫ਼ੀਜ਼ ਹੁਸ਼ਿਆਰਪੁਰੀ (5 ਜਨਵਰੀ 1912 - 10 ਜਨਵਰੀ 1973) ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਇੱਕ ਉਰਦੂ ਸ਼ਾਇਰ ਹੋਇਆ ਹੈ।

ਜੀਵਨ[ਸੋਧੋ]

ਹਫ਼ੀਜ਼ ਦਾ ਜਨਮ 5 ਜਨਵਰੀ 1912 ਨੂੰ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਹੁਸ਼ਿਆਰਪੁਰ ਵਿਖੇ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਹ ਸਰਕਾਰੀ ਕਾਲਜ ਲਾਹੌਰ ਤੋਂ ਪੜ੍ਹਿਆ ਅਤੇ ਉਸੇ ਸਮੇਂ ਉੱਥੇ ਪੜ੍ਹ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਦੋਂ ਫੈਜ਼ ਅਹਿਮਦ ਫੈਜ਼ ਇਸੇ ਕਾਲਜ ਦਾ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਸੀ। ਸੂਫੀ ਤਬੱਸੁਮ, ਜੋ ਉਸ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਇੰਸਟ੍ਰਕਟਰ ਸੀ, ਅਕਤੂਬਰ 1929 ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮੁਸ਼ਾਇਰਾ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਹਾਫੀਜ਼ ਅਤੇ ਫੈਜ਼ ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ। ਉਸ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਹਨ, “ਤੇਰੀ ਤਲਸ਼ ਮੈਂ ਹਮ ਜਬ ਕਭੀ ਨਿਕਲਤੇ ਹੈਂ”, ‘ਮੁਹੱਬਤ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਕੰਮ ਨਾ ਹੋਗੇ’ ਆਦਿ। ਹਫੀਜ਼ ਨਾਸਿਰ ਕਾਜ਼ਮੀ ਦਾ ਉਸਤਾਦ ਸੀ, ਜੋ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਰਦੂ ਭਾਸ਼ਾ ਦੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਸ਼ਾਇਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਬਣ ਗਿਆ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਅਧਿਆਪਕ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ ਗ਼ਜ਼ਲਾਂ ਲਿਖਣੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀਆਂ। ਹਫੀਜ਼ ਦੀ 1973 ਵਿੱਚ ਕਰਾਚੀ, ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਸੀ।