ਹੈਨਰਿਕ ਪੋਂਟੋਪਿਦਨ

ਹੈਨਰਿਕ ਪੋਂਟੋਪਿਦਨ
ਹੈਨਰਿਕ ਪੋਂਟੋਪਿਦਨ
ਜਨਮ	(1857-07-24)24 ਜੁਲਾਈ 1857 ਫਰੈਡਰੀਸ਼ਿਆ, ਡੈਨਮਾਰਕ
ਮੌਤ	21 ਅਗਸਤ 1943(1943-08-21) (ਉਮਰ 86)

ਹੈਨਰਿਕ ਪੋਂਟੋਪਿਦਨ (24 ਜੁਲਾਈ 1857 - 21 ਅਗਸਤ 1943) ਇੱਕ ਡੈਨਿਸ਼ ਯਥਾਰਥਵਾਦੀ ਲੇਖਕ ਸੀ ਜਿਸਨੇ 1917 ਵਿੱਚ "ਡੈਨਮਾਰਕ ਦੇ ਵਰਤਮਾਨ ਜੀਵਨ ਦੇ ਪ੍ਰਮਾਣਿਕ ਵਰਣਨ" ਲਈ ਸਾਹਿਤ ਲਈ ਨੋਬਲ ਪੁਰਸਕਾਰ ਕਾਰਲ ਗੇਲੇਰਪ ਨਾਲ ਸਾਂਝੇ ਤੌਰ ਤੇ ਲਿਆ। ਪੋਂਟੋਪਿਦਨ ਦੇ ਨਾਵਲਾਂ ਅਤੇ ਨਿੱਕੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ - ਸਮਾਜਿਕ ਤਰੱਕੀ ਲਈ ਇੱਛਾ ਦੀ ਚੇਤਨਾ ਦੇ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ ਹਨ ਪਰ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਇਸ ਦੇ ਸਾਕਾਰ ਹੋਣ ਦੀ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਸਹਿਤ - ਆਪਣੇ ਦੇਸ਼ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਯੁਗ ਦੀ ਅਨੋਖੀ ਤਸਵੀਰ ਪੇਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇਕ ਲੇਖਕ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ ਉਹ ਇਕ ਦਿਲਚਸਪ ਹਸਤੀ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਰੂੜ੍ਹੀਵਾਦੀ ਵਾਤਾਵਰਨ ਤੋਂ, ਜਿਸ ਵਿਚ ਉਸ ਦਾ ਪਾਲਣ ਪੋਸ਼ਣ ਹੋਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਸਮਾਜਵਾਦੀ ਸਮਕਾਲੀਆਂ ਅਤੇ ਦੋਸਤਾਂ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰੱਖਿਆ। ਉਹ ਮਾਡਰਨ ਬਰੇਕ-ਥਰੂ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਛੋਟਾ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਪੱਖਾਂ ਤੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਮੌਲਿਕ ਅਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਮੈਂਬਰ ਸੀ।  

ਮੁਢਲੇ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਕੈਰੀਅਰ

Pontoppidan c. 1874

ਜਟਲੈਂਡਿਕ ਵਿਕਾਰ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਅਤੇ ਵਿਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਲੇਖਕਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਪੁਰਾਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨਾਲ ਸਨਬੰਧਤ, ਪੋਂਟੋਪਿਦਨ ਨੇ ਇੱਕ ਇੰਜੀਨੀਅਰ ਵਜੋਂ ਸਿੱਖਿਆ ਛੱਡ ਦਿੱਤੀ, ਇੱਕ ਪ੍ਰਾਇਮਰੀ ਸਕੂਲ ਅਧਿਆਪਕ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਆਜ਼ਾਦ ਪੱਤਰਕਾਰ ਅਤੇ ਕੁੱਲ ਵਕਤੀ ਲੇਖਕ ਬਣ ਗਿਆ, ਜਿਸ ਨੇ 1881 ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਪਹਿਲੀ ਰਚਨਾ ਦਿੱਤੀ।  

ਉਸ ਦੇ ਕੰਮ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਪੜਾਅ ਵਿਦਰੋਹੀ ਸਮਾਜਿਕ ਆਲੋਚਨਾ ਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਕ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਹ ਆਪਣੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼-ਅਧਿਕਾਰ-ਯੁਕਤ ਪਰਿਵਾਰਕ ਪਿਛੋਕੜ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਬਗਾਵਤ ਵੀ ਸੀ। ਇੱਕ ਮਸ਼ਹੂਰ ਟੂਕ ਵਿੱਚ, ਹੈਨ੍ਰਿਕ ਪੋਂਟੋਪਿਦਨ ਨੇ ਮੂਲ ਡੈਨਿਸ਼ ਰੂਟ ਬ੍ਰੌਬੀ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਉਪਨਾਮ ਪੋਂਟੋਪਿਦਨ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸਕ ਲਾਤੀਨੀਕਰਨ ਦੀ ਖਿੱਲੀ ਉਡਾਈ।

ਅਪਣੀਆਂ ਗੈਰ-ਜਜ਼ਬਾਤੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਵਿਚ ਉਹ ਬੇਰਹਿਮੀ ਨਾਲ ਕਿਸਾਨਾਂ ਅਤੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਪ੍ਰੋਲਤਾਰੀਆਂ ਦੇ ਜੀਵਨ ਬਾਰੇ ਦੱਸਦਾ ਹੈ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਉਹ ਨੇੜੇ ਦੇ ਸੰਪਰਕ ਵਿਚ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਸ਼ਾਇਦ ਡੈਨਮਾਰਕ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਪ੍ਰਗਤੀਸ਼ੀਲ ਲੇਖਕ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੇ ਆਦਰਸ਼ੀਕ੍ਰਿਤ ਰੂਪਾਂਤਰਣ ਨਾਲੋਂ ਨਾਤਾ ਤੋੜ ਲਿਆ ਸੀ। ਇਸ ਯੁੱਗ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ Landsbybilleder ("ਪਿੰਡ ਦੀਆਂ ਤਸਵੀਰਾਂ", 1883) ਅਤੇ Fra Hytterne ("ਝੋਪੜੀਆਂ ਤੋਂ", 1887) ਵਿੱਚ ਇਕੱਤਰ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ। ਉਸਦੀਆਂ 1890 ਦੀਆਂ ਨਿਕੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਦੇ ਸਿਆਸੀ ਸੰਗ੍ਰਹਿ Skyer "(ਬੱਦਲ") ਦਾ ਇੱਕ ਅਹਿਮ ਹਿੱਸਾ ਹੈ, ਜੋ ਕੰਜ਼ਰਵੇਟਿਵਾਂ ਦੀ ਨੀਮ-ਤਾਨਾਸ਼ਾਹੀ ਦੇ ਅਧੀਨ ਡੈਨਮਾਰਕ ਦਾ ਇੱਕ ਕੌੜਾ ਵਰਣਨ ਹੈ, ਉਸ ਨੇ ਜ਼ੁਲਮ ਦੀ ਨਿੰਦਾ ਕੀਤੀ ਹੈ ਅਤੇ ਡੈਨੀ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ 'ਅਸੰਤੁਸ਼ਟੀ ਦੀ ਕਮੀ' ਦੀ ਵੀ। ਇਸ ਦੌਰ ਦੇ ਬਾਅਦ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸਮਾਜਿਕ ਰੁਝੇਵਿਆਂ ਨੂੰ ਛੱਡੇ ਬਿਨਾਂ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਅਤੇ ਪ੍ਰਕਿਰਤੀਵਾਦੀ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਧਿਆਨ ਦਿੱਤਾ। ਪੋਂਟੋਪਿਦਨ ਦੀ 1889 ਦੀ ਸਮੀਖਿਆ "ਮਸੀਹਾ" ਅਤੇ 1890 ਦੇ ਟੁਕੜੇ "ਡੇਨ ਗੇਮਲ ਆਦਮ" ਨੂੰ ਗੁਮਨਾਮ ਰੂਪ ਵਿਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸ ਨੇ ਈਸ਼-ਨਿੰਦਿਆ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਨਿਖੇਧੀ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਵਿਵਾਦ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ, ਅਖਬਾਰ ਦੇ ਸੰਪਾਦਕ ਅਰਨਸਟ ਬਰਾਂਡੇਸ ਨੂੰ ਦਸੰਬਰ 1891 ਵਿੱਚ "ਮਸੀਹਾ" ਲਈ 300 ਕਰੌਨਰ ਦਾ ਜੁਰਮਾਨਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ 1892 ਵਿੱਚ ਆਤਮ ਹੱਤਿਆ ਕਰ ਲਈ ਸੀ। 

ਮੁੱਖ ਕੰਮ

ਤਿੰਨ ਨਾਵਲ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਪੋਂਟੋਪਿਦਨ ਦੀਆਂ ਮੁੱਖ ਰਚਨਾਵਾਂ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ 1890 ਤੋਂ 1920 ਤਕ ਲਿਖੇ ਗਏ ਸਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਕਾਰਜਾਂ ਵਿਚ ਉਸਨੇ ਬਾਲਜ਼ੈਕ ਅਤੇ ਜ਼ੋਲਾ ਦੀ ਪਰੰਪਰਾ ਵਿਚ "ਸਮਾਜ ਦੇ ਵਿਆਪਕ ਵਰਨਣ" ਦੇ ਨਾਵਲ ਦਾ ਇਕ ਡੈਨਿਸ਼ ਵਰਜ਼ਨ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤਾ। ਕੰਜ਼ਰਵੇਟਿਵ ਅਤੇ ਲਿਬਰਲਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਸੰਵਿਧਾਨਕ ਸੰਘਰਸ਼, ਵਧ ਰਹੇ ਉਦਯੋਗੀਕਰਨ, ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਸੰਘਰਸ਼ਾਂ ਅਤੇ ਜਾਗਰੂਕ ਹੋ ਰਹੇ ਕ੍ਰਾਂਤੀਕਾਰੀ ਅੰਦੋਲਨਾਂ.ਦੇ ਯੁੱਗ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਾਇਕ ਤੇ ਕੇਂਦ੍ਰਿਤ ਕਰ ਕੇ ਉਹ ਡੈਨਮਾਰਕ ਦੀ ਵਿਆਪਕ ਤਸਵੀਰ ਪੇਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ। 

• Det forjættede Land (I-III 1891–95,  I-II ਜਿਲਦ ਦਾ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਅਨੁਵਾਦ, ਇਕਰਾਰਾਂ ਵਾਲੀ ਧਰਤੀ 1896), ਇੱਕ ਸੁਪਨਸਾਜ਼ ਅਤੇ ਦੇਸ਼ ਵਿਚ ਇਕ ਪ੍ਰਚਾਰਕ ਹੋਣ ਦੇ ਉਸਦੇ ਸੁਪਨੇ ਬਾਰੇ ਦੱਸਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਸਵੈ-ਛਲ ਅਤੇ ਪਾਗਲਪਣ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
• ਅੰਸ਼ਕ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਆਤਮਕਥਾ Lykke-Per (1898–1904) (ਨਸੀਬਾਂ ਵਾਲਾ ਪੇਰ), ਸ਼ਾਇਦ ਉਸ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਨਾਵਲ ਹੈ ਜੋ ਸਵੈ-ਭਰੋਸੇ ਵਾਲੇ, ਪ੍ਰਤਿਭਾਸ਼ਾਲੀ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਬਾਤ ਪਾਉਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਇੱਕ ਇੰਜੀਨੀਅਰ ਅਤੇ ਇੱਕ ਜੇਤੂ ਬਣਨ ਲਈ, ਆਪਣੀ ਵਿਰਾਸਤ ਅਤੇ ਮਾਹੌਲ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਹੋਣ ਲਈ ਆਪਣੇ ਧਾਰਮਿਕ ਪਰਵਾਰ ਦੇ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧ ਤੋੜ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।  
• ਤਲਖ De dødes Rige (1912–16, "ਮੁਰਦਿਆਂ ਦਾ ਦੇਸ਼ ") 1901 ਵਿਚ ਲੋਕਤੰਤਰ ਦੀ ਪ੍ਰਤੱਖ ਜਿੱਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਡੈਨਮਾਰਕ ਦੇ ਇਕ ਅਜਿਹੇ ਸਮਾਜ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਪੇਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿਚ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਆਦਰਸ਼ ਗਲ ਸੜ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਸਰਮਾਏਦਾਰੀ ਦਾ ਕੂਚ ਜਾਰੀ ਹੈ ਅਤੇ ਪ੍ਰੈੱਸ ਅਤੇ ਕਲਾ ਵੇਸਵਾ ਬਿਰਤੀ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹਨ, ਬਿਮਾਰੀ ਤੋਂ ਪੀੜਿਤ ਇਕ ਨੌਜਵਾਨ ਪ੍ਰਗਤੀਸ਼ੀਲ ਸਕੁਆਰ ਦੇ ਨਿਰਾਸ਼ਾਜਨਕ ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਸੁਧਾਰ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਤੇ ਕੇਂਦਰਿਤ ਹੈ।

ਸਾਹਿਤਕ ਅਤੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਪ੍ਰਭਾਵ

Portrait of Pontoppidan by Michael Ancher (1908)

ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਅਨੁਵਾਦ 

• Emanuel, or Children of the Soil, (Novel), J. M. Dent, London, 1896. from Archive.org
• Lucky Per, (Novel), Peter Lang, 2010.
• The Apothecary's Daughters, (Novel), The British Library, 2010.