ਪੇਟ

ਪੇਟ (ਅੰਗ੍ਰੇਜ਼ੀ: stomach) ਇੱਕ ਮਾਸਪੇਸ਼ੀਲ, ਖੋਖਲਾ ਅੰਗ ਹੈ ਜੋ ਇਨਸਾਨਾਂ ਦੇ ਗੈਸਟਰੋਇੰਟੇਸਟਾਈਨਲ ਟ੍ਰੈਕਟ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਕਈ ਸਾਰੇ ਹੋਰ ਜਾਨਵਰਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਪੇਟ ਇੱਕ ਪਤਲੇ ਢਾਂਚਾ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਪਾਚਨ ਅੰਗ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਪਾਚਨ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਵਿਚ ਪੇਟ ਪਾਚਣ ਦੇ ਦੂਜੇ ਪੜਾਅ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਖਾਣਾ ਚਬਾਉਣ (ਚਵਾਉਣ) ਤੋਂ ਬਾਅਦ।

ਇਨਸਾਨਾਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਜਾਨਵਰਾਂ ਵਿੱਚ, ਪੇਟ ਖਾਣੇ ਵਾਲੀ ਪਾਈਪ ਅਤੇ ਛੋਟੀ ਆਂਦਰ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਸਥਿਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਪਾਚਕ ਅਤੇ ਪੇਟ ਦੀਆਂ ਐਸਿਡ ਨੂੰ ਭੋਜਨ ਵਿੱਚ ਘੁਲਣ ਵਿੱਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਦਾ ਹੈ।ਪਾਇਲੋਰਿਕ ਸਪਿਨਚਰਰ ਪੇਟ ਤੋਂ ਪਾਈ ਜਾਣ ਵਾਲੀ ਭੋਜਨ ਨੂੰ ਪੇਰਸਟਲਸੀਸ ਤੋਂ ਡੁਓਡੇਨਮ ਵਿਚ ਪਾਉਂਦਾ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਬਾਕੀ ਆੱਸਟ੍ਰੇਲਾਂ ਰਾਹੀਂ ਇਸ ਨੂੰ ਬਦਲਣ ਲਈ ਪੈਰੀਲੇਲਸਿਸ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਕੰਮ

ਪਾਚਨ

ਮਨੁੱਖੀ ਪਾਚਨ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਬੋਲੇ ​​(ਚੂਇੰਗ ਦਾ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਗ੍ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਪਦਾਰਥ) ਨਿਚਲੇ ਓਸੇਫੈਜਿਸ ਰਾਹੀਂ ਅਨਾਸ਼ ਰਾਹੀਂ ਪੇਟ ਵਿੱਚ ਦਾਖ਼ਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਪੇਟ ਪ੍ਰੋਟੀਅਸਸ (ਪ੍ਰੋਟੀਨ-ਪਜਨਾਈ ਜਾ ਰਹੀ ਐਂਜ਼ਾਈਮ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪੇਪੀਨ) ਅਤੇ ਹਾਈਡ੍ਰੋਕਲੋਰਿਕ ਐਸਿਡ, ਜੋ ਬੈਕਟੀਰੀਆ ਨੂੰ ਮਾਰਦਾ ਜਾਂ ਰੋਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਪ੍ਰੋਟੀਸਾਂ ਦੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ 2 ਤੇ ਐਸੀਡਿਕ pH ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਪੈਸਟਿਸਟੀਲਸਿਸ ਨਾਮਕ ਕੰਧ ਦੇ ਪਿਸ਼ਾਬ ਦੇ ਸੁੰਗੜਨ ਦੁਆਰਾ ਪੇਟ ਧੁੱਪੇ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ - ਫੁੰਡਜ਼ ਦੀ ਮਾਤਰਾ ਘਟਾਉਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਫੂਲਸ ਅਤੇ ਪੇਟ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਘੁੰਮਾਉਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਬੋਲਸ ਨੂੰ ਚੀਮੇ (ਅੰਸ਼ਕ ਤੌਰ ਤੇ ਪਕਾਇਆ ਹੋਇਆ ਭੋਜਨ) ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕਾਇਮ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਪਾਈਲੋਰਿਕ ਸਪਾਈਂਟਰ ਰਾਹੀਂ ਅਤੇ ਛੋਟੀ ਆਂਦਰ ਦੇ ਨਾਈਡੇਐਨਅਮ ਵਿਚ ਲੰਘਦੇ ਹਨ, ਜਿੱਥੇ ਪੌਸ਼ਟਿਕ ਤੱਤ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਖਾਣੇ ਦੀ ਮਾਤਰਾ ਅਤੇ ਸਾਮੱਗਰੀ ਦੇ ਆਧਾਰ ਤੇ, ਪੇਟ 40 ਕਿ.ਮੀ. ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਅਤੇ ਕੁਝ ਘੰਟਿਆਂ ਦੇ ਅੰਦਰ-ਅੰਦਰ ਕਾਈਮੇ ਵਿਚ ਖਾਣੇ ਨੂੰ ਹਜ਼ਮ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਔਸਤਨ ਮਨੁੱਖੀ ਪੇਟ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਭੋਜਨ ਦਾ ਇੱਕ ਲੀਟਰ ਲੈ ਸਕਦਾ ਹੈ।

ਪੇਟ ਵਿਚ ਗੈਸਟਰਕ ਜੂਸ ਵਿਚ ਪੇਪਸੀਨੋਜਨ ਵੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਹਾਈਡ੍ਰੋਕਲੋਰਿਕ ਐਸਿਡ ਐਂਜ਼ਾਈਮ ਦੇ ਇਸ ਨਾਕਾਰਾਤਮਕ ਰੂਪ ਨੂੰ ਸਰਗਰਮ ਰੂਪ, ਪੇਪਸੀਨ ਵਿੱਚ ਸਰਗਰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਪੈਪਸੀਨ ਪ੍ਰੋਟੀਨ ਨੂੰ ਪੌਲੀਪਾਈਪਾਈਡਜ਼ ਵਿੱਚ ਵੰਡਦਾ ਹੈ।

ਸੋਖਣਾ

ਹਾਲਾਂਕਿ ਮਨੁੱਖੀ ਪਾਚਨ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਵਿੱਚ ਸਮਾਈ ਹੋਣੀ ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ ਛੋਟੀ ਆਂਦਰ ਦਾ ਇੱਕ ਕੰਮ ਹੈ, ਪਰ ਕੁਝ ਛੋਟੇ ਅਣੂਆਂ ਦੀ ਸਮਾਈ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਇਹ ਪੇਟ ਅੰਦਰ ਹੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ:

• ਪਾਣੀ, ਜੇਕਰ ਸਰੀਰ ਚ ਪਾਣੀ ਦੀ ਘਾਟ ਹੈ 
• ਦਵਾਈ, ਜਿਵੇਂ ਐਸਪੀਰੀਨ 
• ਐਮੀਨੋ ਐਸਿਡ 
• ਇੰਜੈਸਟੇਟਡ ਏਥੇਨਲ ਦੇ 10-20% (ਅਲਕੋਹਲ ਵਾਲੇ ਪਦਾਰਥਾਂ ਤੋਂ) 
• ਕੈਫੇਨ 
• ਕੁਝ ਹੱਦ ਤਕ ਪਾਣੀ ਵਿੱਚ ਘੁਲਣਸ਼ੀਲ ਵਿਟਾਮਿਨ (ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਛੋਟੀ ਆਂਦਰ ਵਿੱਚ ਲੀਨ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ)