ਰਾਮਦਾਸ ਕਾਠੀਆਬਾਬਾ
ਰਾਮਦਾਸ ਕਾਠੀਆਬਾਬਾ (English: Ramdas Kathiababa) (24 ਜੁਲਾਈ 1800 - 8 ਫਰਵਰੀ 1909 ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ) ਹਿੰਦੂ ਦਵੈਤ ਅਦਵੈਤਵਾਦਵਾਦੀ ਨਿਮਬਰਕਾ ਸੰਪ੍ਰਦਾਯ ਦੇ ਇੱਕ ਹਿੰਦੂ ਸੰਤ ਸਨ[1]। ਨਿੰਬਰਕ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੇ 54 ਵੇਂ ਆਚਾਰੀਆ, ਸ੍ਰੀ ਸ੍ਰੀ 108 ਸਵਾਮੀ ਰਾਮਦਾਸ ਕਾਠੀਆ ਬਾਬਾਜੀ ਮਹਾਰਾਜ ਨੂੰ ਹਰ ਜਗ੍ਹਾ ਕਾਠੀਆ[2] ਬਾਬਾ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ. ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਜਨਮ ਲਗਭਗ ਦੋ ਸੌ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਪੰਜਾਬ ਰਾਜ ਦੇ ਪਿੰਡ ਲੋਨਾਚਾਮਰੀ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ[3]।
ਰਾਮਦਾਸ ਕਾਠੀਆਬਾਬਾ | |
|---|---|
 ਰਾਮਦਾਸ ਕਾਠੀਆਬਾਬਾ | |
| ਤੋਂ ਬਾਅਦ | ਸੰਤਦਾਸ ਕਾਠੀਆਬਾਬਾ |
| ਸਿਰਲੇਖ | ਕਾਠੀਆ ਬਾਬਾ ਮਹਾਰਾਜ |
| ਨਿੱਜੀ | |
| ਜਨਮ | 24 ਜੁਲਾਈ 1800 ਲੁਨਾਚਾਮਰੀ ਪਿੰਡ, ਪੰਜਾਬ ਰਾਜ, ਭਾਰਤ |
| ਮਰਗ | 8 ਫਰਵਰੀ 1909 ਕਾਠੀਆ ਬਾਬਾ ਕਾ ਸਥਾਨ ਮੰਦਰ ਗੁਰੂਕੁਲ, ਭਾਰਤ. |
| ਧਰਮ | ਹਿੰਦੂ |
| ਰਾਸ਼ਟਰੀਅਤਾ | ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਇੰਡੀਆ |
| ਦਰਸ਼ਨ | ਨਿੰਬਰਕਾ ਸੰਪ੍ਰਦਾਯ |
| Senior posting | |
| ਗੁਰੂ | ਸ਼੍ਰੀ ਸ਼੍ਰੀ ਦੇਵਦਾਸ ਜੀ ਮਹਾਰਾਜ |
ਜੀਵਨੀ[ਸੋਧੋ]
ਨਿੰਬਰਕ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੇ 54 ਵੇਂ ਆਚਾਰੀਆ, ਸ੍ਰੀ ਸ੍ਰੀ 108 ਸਵਾਮੀ ਰਾਮਦਾਸ ਕਾਠੀਆ ਬਾਬਾਜੀ ਮਹਾਰਾਜ ਨੂੰ ਹਰ ਜਗ੍ਹਾ ਕਾਠੀਆ ਬਾਬਾ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ. ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਜਨਮ ਲਗਭਗ ਦੋ ਸੌ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਪੰਜਾਬ ਰਾਜ ਦੇ ਪਿੰਡ ਲੋਨਾਚਾਮਰੀ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਮੂਲ ਦੇ ਇਸ ਮਹਾਤਮਾ ਦਾ ਸਹੀ ਜਨਮ ਅਤੇ ਸਾਲ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਸ੍ਰੀ ਸ੍ਰੀ 108 ਸਵਾਮੀ ਸੰਤਦਾਸ ਜੀ ਮਹਾਰਾਜ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਸ੍ਰੀ ਕਾਠੀਆ ਬਾਬਾਜੀ ਮਹਾਰਾਜ ਦਾ ਜਨਮ ਗੁਰੂ ਪੂਰਨਿਮਾ ਦੇ ਪਵਿੱਤਰ ਦਿਹਾੜੇ, ਅਰਥਾਤ ਅਸਾਧੀ ਪੂਰਨਿਮਾ ਨੂੰ ਹੋਇਆ ਸੀ. ਉਦੋਂ ਤੋਂ ਅਸੀਂ ਗੁਰੂ ਪੂਰਨਿਮਾ ਤੇ ਕਾਠੀਆ ਬਾਬਾਜੀ ਮਹਾਰਾਜ ਦੇ ਆਗਮਨ ਦਾ ਜਸ਼ਨ ਮਨਾਵਾਂਗੇ. ਉਹ ਆਪਣੇ ਮਾਪਿਆਂ ਦਾ ਤੀਜਾ ਪੁੱਤਰ ਸੀ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੁਆਰਾ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਸੀ.
ਧਾਰਮਿਕ ਅਭਿਆਸ[ਸੋਧੋ]
ਚਾਰ ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ, ਪਿੰਡ ਦੇ ਇੱਕ ਪਰਮਹੰਸ ਭਗਤ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਰਾਮ ਦੇ ਨਾਮ ਦਾ ਜਾਪ ਕਰਨ ਦੀ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ. ਉਸ ਸਮੇਂ ਤੋਂ, ਉਸਨੇ ਰਾਮ ਦੇ ਨਾਮ ਦਾ ਜਾਪ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ. ਜਦੋਂ ਉਹ 5/6 ਸਾਲਾਂ ਦਾ ਸੀ, ਇੱਕ ਵਾਰ ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਮੱਝਾਂ ਚਰਾਉਂਦੇ ਸਮੇਂ, ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਚਮਕਦਾਰ ਅਤੇ ਪਵਿੱਤਰ ਆਦਮੀ ਦਾ ਦਰਸ਼ਨ ਹੋਇਆ. ਜਦੋਂ ਸਾਧੂ ਜੀ ਨੇ ਉਸ ਤੋਂ ਕੁਝ ਖਾਣਾ ਮੰਗਿਆ, ਤਾਂ ਕਾਠੀਆ ਬਾਬਾਜੀ ਮਹਾਰਾਜ ਉਸ ਦੇ ਘਰ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਮਾਤਰਾ ਵਿੱਚ ਆਟਾ, ਖੰਡ, ਘਿਓ, ਆਦਿ ਲੈ ਆਏ. ਸੰਤ ਖੁਸ਼ ਹੋਏ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਤੋਹਫ਼ਾ ਦਿੱਤਾ, "ਤੁਸੀਂ ਯੋਗੀ ਰਾਜਾ ਬਣੋਗੇ." ਇਸ ਦਾਤ ਦੇ ਨਾਲ, ਸੰਤ ਅਲੋਪ ਹੋ ਗਏ. ਉਸ ਸਮੇਂ ਕਾਠੀਆ ਬਾਬਾਜੀ ਮਹਾਰਾਜ ਨੂੰ ਇੰਝ ਲੱਗਿਆ ਜਿਵੇਂ ਦੁਨੀਆਂ ਨਾਲ ਉਸਦਾ ਸਾਰਾ ਮੋਹ ਦੂਰ ਹੋ ਗਿਆ ਹੋਵੇ. ਫਿਰ, ਜਦੋਂ ਉਪਨਯਾਨ ਦਾ ਸੁਧਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, ਉਸਨੇ ਗੁਰੂ ਜੀ ਦੇ ਨਾਲ ਦੂਜੇ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਸਤਰਾਂ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ. ਉੱਥੇ ਉਸਨੇ ਵਿਆਕਰਣ, ਜੋਤਿਸ਼, ਸ਼ਾਸਤਰ, ਮੈਮੋਰੀ, ਵਿਸ਼ਨੂੰ ਸਹਸ੍ਰਨਾਮ, ਸ਼੍ਰੀਮਦਭਾਗਵਦ ਗੀਤਾ ਆਦਿ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕੀਤਾ, ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰੇ ਗ੍ਰੰਥਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਸ਼੍ਰੀਮਦ-ਭਾਗਵਤਮ ਉਸਦਾ ਮਨਪਸੰਦ ਸੀ. ਗੁਰੂਗ੍ਰਹਿ ਤੋਂ ਵਾਪਸ ਆਉਂਦੇ ਹੋਏ, ਉਹ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬੋਹੜ ਦੇ ਦਰਖਤ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਬੈਠ ਗਿਆ ਅਤੇ ਸਿੱਧੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਗਾਇਤਰੀ ਮੰਤਰ ਦਾ ਜਾਪ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਗਾਇਤਰੀ ਵਿੱਚ ਸਿੱਧੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ. ਦੇਵੀ ਗਾਇਤਰੀ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਈ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਵੇਖਣ ਵਿੱਚ ਸਫਲ ਹੋ ਗਈ. ਗਾਇਤਰੀ ਮੰਤਰ ਦਾ ਜਾਪ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਉਸਨੂੰ ਆਖਰੀ ਪੱਚੀ ਹਜ਼ਾਰ ਮੰਤਰਾਂ ਨੂੰ ਅੱਗ ਦੁਆਰਾ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਦੇ ਨਿਰਦੇਸ਼ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਸਨ.
ਸ਼ੁਰੂਆਤ[ਸੋਧੋ]
ਉਹ ਬਿਨਾਂ ਦੇਰ ਕੀਤੇ ਜਵਾਲਾਮੁਖੀ ਲਈ ਰਵਾਨਾ ਹੋ ਗਿਆ. ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਸੰਤ ਨੂੰ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਚਮਕਦਾਰ ਸਰੀਰ ਅਤੇ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਚੋਟੀ ਵਾਲਾ ਵੇਖਿਆ. ਉਹ ਉਸ ਵੱਲ ਬਹੁਤ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਤੁਰੰਤ ਉਸ ਦੇ ਅੱਗੇ ਸਮਰਪਣ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਉਸ ਤੋਂ ਦੀਖਿਆ ਅਤੇ ਸੰਨਿਆਸ ਲਿਆ. ਉਹ ਸੰਤ ਸਾਡੇ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੇ 53 ਵੇਂ ਆਚਾਰੀਆ ਸਨ, ਸ੍ਰੀ ਸ੍ਰੀ 108 ਸਵਾਮੀ ਦੇਵਦਾਸਜੀ ਕਾਠੀਆ ਬਾਬਾਜੀ ਮਹਾਰਾਜ. ਸ਼੍ਰੀ ਸ਼੍ਰੀ ਦੇਵਦਾਸ ਜੀ ਮਹਾਰਾਜ ਯੋਗੀਸ਼ਵਰ ਸਿੱਧ ਦੇ ਮਹਾਨ ਪੁਰਸ਼ ਸਨ. ਉਸਨੂੰ ਛੇ ਮਹੀਨਿਆਂ ਤੱਕ ਏਕਸਾਨ ਵਿੱਚ ਦਫਨਾਇਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਕੋਲ ਖਾਣ ਲਈ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਸੀ ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਕਬਰ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਸੰਨਿਆਸ ਲੈਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਕਾਠੀਆ ਦੇ ਪਿਤਾ ਦਾ ਨਾਮ "ਰਾਮਦਾਸ" ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ. ਗੁਰੂ ਜੀ ਦੀ ਹਜ਼ੂਰੀ ਦੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ, ਉਹ ਗੁਰੂਸੇਵਾ ਵਿੱਚ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਰੁੱਝੇ ਹੋਏ ਸਨ. ਉਸਦੇ ਗੁਰੂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਹਠ ਯੋਗ ਦੇ ਨਾਲ ਅਸਟੰਗਾ ਯੋਗਾ, ਹਰ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਮੰਤਰ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਦੀ ਵਿਧੀ ਸਿਖਾਉਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ. ਹਾਲਾਂਕਿ, ਗੁਰੂਦੇਵ ਨੇ ਸਮੇਂ ਸਮੇਂ ਤੇ ਚੇਲੇ ਨੂੰ ਪਰਖਣ ਦੀ ਗਲਤੀ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ. ਕਦੇ ਉਹ ਭੁੱਖਾ ਮਰਦਾ, ਕਦੇ ਉਹ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸਵਾਦਿਸ਼ਟ ਭੋਜਨ ਲੈਂਦਾ, ਕਦੇ ਉਹ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਕਾਰਨ ਅਸ਼ਲੀਲ ਗਾਲ੍ਹਾਂ ਜਾਂ ਕੁੱਟਮਾਰ ਨਾਲ ਸ਼੍ਰੀ ਸ਼੍ਰੀ ਰਾਮਦਾਸ ਜੀ ਦੀ ਪਰਖ ਕਰਦਾ. ਇੱਕ ਵਾਰ ਸ਼੍ਰੀ ਸ਼੍ਰੀ ਦੇਵਦਾਸ ਜੀ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਸੀਟ ਵਿਖਾਈ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਉੱਥੇ ਬੈਠਣ ਲਈ ਕਿਹਾ, ਉਸਨੂੰ ਹਿਦਾਇਤ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ, "ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਮੈਂ ਵਾਪਸ ਨਹੀਂ ਆ ਜਾਂਦਾ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਸੀਟ ਤੇ ਬੈਠੋਗੇ. ਆਪਣੀ ਸੀਟ ਛੱਡ ਕੇ ਕਿਤੇ ਹੋਰ ਨਾ ਜਾਉ." ਗੁਰੂਦੇਵ ਅੱਠ ਦਿਨ ਬਾਅਦ ਆਏ. ਸ੍ਰੀ ਰਾਮਦਾਸ ਜੀ ਲਗਾਤਾਰ ਅੱਠ ਦਿਨ ਉਸ ਸੀਟ 'ਤੇ ਬੈਠੇ ਰਹੇ, ਨਾ ਕੁਝ ਖਾਧਾ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਟੱਟੀ ਕੀਤੀ। ਜਦੋਂ ਗੁਰੂਦੇਵ ਅੱਠਵੇਂ ਦਿਨ ਵਾਪਸ ਆਏ ਤਾਂ ਸ੍ਰੀ ਰਾਮਦਾਸ ਜੀ ਆਪਣੀ ਸੀਟ ਤੋਂ ਉੱਠੇ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਗੁਰੂਦੇਵ ਦੇ ਅੱਗੇ ਮੱਥਾ ਟੇਕਿਆ। ਆਪਣੇ ਗੁਰੂ ਦੀ ਆਗਿਆ ਮੰਨਣ ਪ੍ਰਤੀ ਇਸ ਸ਼ਰਧਾ ਅਤੇ ਦ੍ਰਿੜਤਾ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ, ਗੁਰੂਦੇਵ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਹੋਏ ਅਤੇ ਕਿਹਾ, "ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਦੇ ਆਦੇਸ਼ਾਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ. ਪਰਮਾਤਮਾ ਖੁਸ਼ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਗੁਰੂ ਦੇ ਆਦੇਸ਼ਾਂ ਦਾ ਪੂਰੇ ਦਿਲ ਨਾਲ ਪਾਲਣ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ."
ਖੁਸ਼ਖਬਰੀ ਸੰਸਾਰ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਕਰਦੀ ਹੈ[ਸੋਧੋ]
ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਕਈ ਸਾਲ ਗੁਰੂ ਦੀ ਹਜ਼ੂਰੀ ਵਿੱਚ ਬਿਤਾਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਹ ਗੁਰੂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਤੋਂ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਤੋਂ ਸਾਰੀ ਸੰਪੂਰਨਤਾ ਦੀ ਦਾਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ. ਪਰ ਉਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਗੁਰੂਦੇਵ ਨੇ ਇੱਕ ਆਖਰੀ ਪ੍ਰੀਖਿਆ ਦਿੱਤੀ. ਇੱਕ ਦਿਨ, ਗੁੱਸੇ ਦਾ ਬਹਾਨਾ ਬਣਾ ਕੇ, ਉਸਨੇ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਕਾਰਨ ਦੇ ਸ਼੍ਰੀ ਰਾਮਦਾਸ ਜੀ ਨੂੰ ਕੁੱਟਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ. .ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, "ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਪਿੱਛੇ ਕਿਉਂ ਪਏ ਹੋ? ਮੇਰੇ ਸਾਰੇ ਮਹਾਨ ਚੇਲੇ ਮੈਨੂੰ ਛੱਡ ਗਏ ਹਨ. ਮੈਂ ਕਿਸੇ ਦੀ ਸੇਵਾ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦਾ." ਸ਼੍ਰੀ ਰਾਮਦਾਸ ਜੀ ਮਹਾਰਾਜ ਨੇ ਧੀਰਜ ਨਾਲ ਸਭ ਕੁਝ ਸਹਿਿਆ ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਨਿਮਰਤਾ ਨਾਲ ਗੁਰੂਦੇਵ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, "ਮਹਾਰਾਜ, ਮੈਂ ਮੰਨਦਾ ਹਾਂ ਤੁਸੀਂ ਰੱਬ ਨੂੰ ਮਿਲ ਰਹੇ ਹੋ, ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਿਤੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਛੱਡਾਂਗਾ. ਪਰ ਮੈਂ ਇਸ ਨੂੰ ਹੋਰ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ. ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਚਾਕੂ ਦੇ ਰਿਹਾ ਹਾਂ. ਤੁਸੀਂ ਮੇਰਾ ਗਲਾ ਵੱ cut ਦਿੱਤਾ, ਪਰ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਨਹੀਂ ਛੱਡਾਂਗਾ .ਗੁਰੂਦੇਵ ਇਹ ਨਿਮਰ ਸ਼ਬਦ ਸੁਣ ਕੇ ਖੁਸ਼ ਹੋਏ. ਚੇਲੇ ਦਾ ਅਤੇ ਕਿਹਾ, "ਅੱਜ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਖਰੀ ਵਾਰ ਪਰਖਿਆ, ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੀ ਸੇਵਾ ਅਤੇ ਗੁਰੂ ਪ੍ਰਤੀ ਸ਼ਰਧਾ ਨਾਲ ਖੁਸ਼ ਹਾਂ. ਮੈਂ ਤੋਹਫ਼ਾ ਦੇ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਕਿ ਤੁਹਾਡਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਇਰਾਦਾ ਪੂਰਾ ਹੋਵੇਗਾ, ਤੁਸੀਂ ਇਸ਼ਟਦੇਵ ਨੂੰ ਮਿਲੋਗੇ, "ਆਦਿ ਸ਼੍ਰੀਰਾਮਦਾਸ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵਰਦਾਨ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਸਨ. ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ, ਸ਼੍ਰੀ ਦੇਵਦਾਸ ਜੀ ਮਹਾਰਾਜ ਨੇ ਲੀਲਾ ਛੱਲਾ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਗੁਰੂਦੇਵ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਸ਼੍ਰੀ ਰਾਮਦਾਸ ਜੀ ਮਹਾਰਾਜ ਨੇ ਗੰਭੀਰ ਤਪੱਸਿਆ ਕਰਨੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ. ਗਰਮੀਆਂ ਵਿੱਚ ਉਹ ਪੰਚਧੁਨੀ ਗਰਮ ਕਰਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਸਰਦੀਆਂ ਵਿੱਚ ਉਹ ਛੱਪੜ ਵਿੱਚ ਖੜ੍ਹਾ ਹੋ ਕੇ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਜਾਪ ਕਰਦਾ ਸੀ।ਉਹ ਭਰਤਪੁਰ ਵਿੱਚ ਸਯਾਲਾਨੀ ਕੁੰਡ ਨਾਮਕ ਖੂਹ ਦੇ ਕੋਲ ਇਸ਼ਟਦੇਵ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ ਅਤੇ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਗਿਆਨਵਾਨ ਹੋ ਗਿਆ। ਮਿਲ ਸੋਯਲਾਨੀਕੀ ਕੁੰਡਾ " "ਸ਼ਾਂਤਨ ਦਾ ਮਤਲਬ ਸੱਚਾ, ਝੂਠਾ ਦਾ ਮਤਲਬ ਗੁੰਡਾ" ਸਾਧਨਾ ਵਿੱਚ ਸਿੱਧ ਮਨੋਰਥ ਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸ਼੍ਰੀ ਸ਼੍ਰੀ ਕਾਠੀਆ ਬਾਬਾਜੀ ਮਹਾਰਾਜ ਨੇ ਪੈਦਲ ਹੀ ਭਾਰਤ ਦੇ ਸਾਰੇ ਤੀਰਥਾਂ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਕੀਤੀ. ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਹ ਪੱਕੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਵ੍ਰਿੰਦਾਵਨ ਵਿੱਚ ਵਸ ਗਿਆ। ਪਹਿਲਾਂ ਉਹ ਅੱਗ ਦੇ ਟੋਏ ਦੇ ਉੱਪਰ ਅਖਾੜੇ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਦਿਨ ਬੈਠਾ ਅਤੇ ਫਿਰ ਉਹ ਗੰਗਾਕੁੰਜ ਦੇ ਜਮੁਨਾ ਘਾਟ ਤੇ ਰਹਿਣ ਲੱਗ ਪਿਆ. ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ, ਛੰਨੂ ਸਿੰਘ ਨਾਂ ਦੇ ਗੌਤਮ ਮੂਲ ਦੇ ਇੱਕ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਨੇ ਬ੍ਰਜਬਾਸੀ ਪਲਵਾਨ ਦੇ ਕਹਿਣ ਤੇ ਕੇਮਾਰਬਨ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਛਿੰਨੂੰ ਸਿੰਘ ਨੇ ਰੇਲਵੇ ਲਾਈਨ ਦੇ ਨਜ਼ਦੀਕ ਸ੍ਰੀ ਸ੍ਰੀ ਰਾਮਦਾਸ ਜੀ ਨੂੰ ਜਗ੍ਹਾ ਸੌਂਪੀ। ਉਸ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਇੱਕ ਆਸ਼ਰਮ ਹੈ ਜੋ ਅੱਜ ਵੀ "ਕਾਠੀਆ ਬਾਬਾ ਕਾ ਪੁਰਾਣ ਸਥਾਨ" ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਜਾਣਿਆ ਅਤੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੈ. ਵ੍ਰਿੰਦਾਵਨ ਦੇ ਗੰਗਾਕੁੰਜ ਘਾਟ ਤੇ, ਬਾਸਕੇਲੇ ਛਿੰਨੂ ਸਿੰਘ ਨੇ ਇੱਕ ਦਿਨ ਸ਼੍ਰੀ ਸ਼੍ਰੀ ਰਾਮਦਾਸ ਜੀ ਨੂੰ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਦਿਖਾਇਆ ਅਤੇ ਕਿਹਾ, "ਬਾਬਾਜੀ ਮਹਾਰਾਜ, ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਚੋਰ ਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰ ਦਿਉ। ਇਹ ਚੋਰ ਬ੍ਰਜ ਦਾ ਇੱਕ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਹੈ ਪਰ ਉਹ ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਵਿਤਕਰਾ ਹੈ ਜੋ ਚੌਦਾਂ ਸਾਲ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਦੇ ਬਾਅਦ ਵੀ ਜਲਾਵਤਨੀ ਵਿੱਚ, ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਬਦਲਿਆ. ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਇਸ ਦੇ ਜ਼ੁਲਮ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਕਰੋ. "ਸ੍ਰੀ ਸ਼੍ਰੀ ਰਾਮਦਾਸ ਜੀ ਨੇ ਉਸੇ ਦਿਨ" ਗੋਸਾਨਾ "ਨਾਮ ਦੇ ਲੁਟੇਰੇ ਦੇ ਮੁਖੀ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ. ਸ਼੍ਰੀ ਸ਼੍ਰੀ ਕਾਠੀਆ ਬਾਬਾਜੀ ਮਹਾਰਾਜ ਦੀ ਰਹਿਮ ਤੇ, ਜ਼ਾਲਮ ਡਾਕੂ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪਿਆਰਾ ਸੰਤ ਬਣ ਗਿਆ. ਸ੍ਰੀ ਸ਼੍ਰੀ ਰਾਮਦਾਸ ਜੀ ਆਪਣੇ ਗੁਰੂ ਦੁਆਰਾ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਲੱਕੜ ਦੇ ਬੰਨ੍ਹ ਅਤੇ ਕੂਪਿਨ ਪਹਿਨਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਅੰਗਾਂ ਤੇ ਬਿਭੂਤੀ (ਸੰਤਾਂ ਦੀ ਧੂਪ ਦੀ ਸੁਆਹ) ਲਗਾਉਂਦੇ ਸਨ. ਹਰ ਕੋਈ ਉਸ ਨੂੰ ਲੱਕੜ ਦੀਆਂ ਟੋਪੀਆਂ ਅਤੇ ਰੁਕਾਵਟਾਂ ਲਈ "ਕਾਠੀਆ ਬਾਬਾ" ਕਹਿੰਦਾ ਸੀ. ਇਸ ਲੱਕੜੀ ਦੇ ਕਉਪਿਨ ਅਤੇ ਅਰੰਭ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਚੌਥੇ ਆਚਾਰੀਆ, ਸ਼੍ਰੀ ਸ਼੍ਰੀ ਇੰਦਰਦਾਸ ਜੀ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਉੱਪਰ ਸਨ. ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ, "ਕਾਠੀਆ ਬਾਬਾ" ਨਾਮ ਸ਼੍ਰੀ ਸ਼੍ਰੀ ਰਾਮਦਾਸ ਕਾਠੀਆ ਬਾਬਾਜੀ ਮਹਾਰਾਜ ਤੋਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ. ਨਿੰਬਰਕ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ, "ਕਾਠੀਆ ਪਰਿਵਾਰ" ਨੇ ਪੂਰੇ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਹਾਸਲ ਕੀਤੀ ਹੈ. ਇਹੀ ਕਾਰਨ ਹੈ ਕਿ ਹੁਣ ਸਾਧੂ ਜਾਂ ਘਰੇਲੂ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਅਸੀਂ "ਕਾਠੀਆ ਪਰਿਵਾਰ" ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਤ ਹਾਂ, ਜਿਸਨੂੰ ਇਸ ਪਛਾਣ ਦੁਆਰਾ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
ਮੁੱਖ ਚੇਲਾ ਅਤੇ ਮਹੰਤਾ[ਸੋਧੋ]
ਇਹ ਸ੍ਰੀ ਸ੍ਰੀ ਕਾਠੀਆ ਬਾਬਾਜੀ ਮਹਾਰਾਜ ਲਈ ਸੀ ਕਿ ਨਿਮਬਰਕ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਬੰਗਾਲ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ. ਉਸਨੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਬੰਗਾਲੀ ਚੇਲਿਆਂ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਬੰਗਾਲ ਵਿੱਚ ਨਿਮਬਰਕ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦਾ ਸ਼ਰਧਾਲੂ ਬਣ ਗਿਆ ਹੋਵੇ. ਉਦੋਂ ਤੋਂ, ਲੱਖਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਇਸ ਭਾਈਚਾਰੇ ਵਿੱਚ ਪਨਾਹ ਲਈ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਮੁਕਤੀ ਦੇ ਰਾਹ ਤੇ ਹਨ. ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੇ ਵੱਖ -ਵੱਖ ਆਚਾਰੀਆ ਦੁਆਰਾ ਪਨਾਹ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਹੈ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਨੇ ਪਰਮਪਦ ਦਾ ਅਧਿਕਾਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਲਿਆ ਹੈ. ਸ਼੍ਰੀ ਸ਼੍ਰੀ ਕਾਠੀਆ ਬਾਬਾਜੀ ਮਹਾਰਾਜ ਬ੍ਰਜਭੂਮੀ ਦੇ "ਬ੍ਰਜਵਿਦੇਹੀ ਮਹੰਤਾ" ਅਤੇ ਕੁੰਭ ਮੇਲੇ ਦੇ ਵੈਸ਼ਨਵ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੇ "ਸ਼੍ਰੀਮਹੰਤਾ" ਵੀ ਸਨ. ਉਹ ਅਨੰਤ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਯੋਗੀ ਰਾਜਾ ਵੈਸ਼ਨਵਾਚਾਰੀਆ ਸੀ. ਸ੍ਰੀ ਵਿਜਯਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਗੋਸਵਾਮੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਸ੍ਰੀ ਸ੍ਰੀ ਕਾਠੀਆ ਬਾਬਾਜੀ ਮਹਾਰਾਜ ਗਰਗ, ਨਾਰਦ ਆਦਿ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਰਿਸ਼ੀ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਤ ਸਨ ਜਦੋਂ ਉਹ ਸਰੀਰ ਵਿੱਚ ਸਨ, ਉਹ ਆਪਣੀ ਤਸਵੀਰ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਆਏ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਅਰੰਭ ਕੀਤਾ. ਵ੍ਰਿੰਦਾਵਨ ਤੋਂ ਹਵਾਈ (ਆਕਾਸ਼ਮਾਰਗ) ਦੁਆਰਾ ਕਲਕੱਤਾ ਪਹੁੰਚ ਕੇ, ਉਸਨੇ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਇੱਕ ਮੰਤਰ ਦਿੱਤਾ. ਉਹ ਇੱਕ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਦੋ ਵੱਖਰੇ ਸਥਾਨਾਂ ਤੇ ਸ਼ਰਧਾਲੂਆਂ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਸੀ. ਇੰਨਾ ਹੀ ਨਹੀਂ, ਉਹ ਅਜੇ ਵੀ ਕੁਝ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਕਾਂ ਨੂੰ ਚਸ਼ਮਦੀਦ ਗਵਾਹ ਦੱਸਦਾ ਹੈ.
ਮੌਤ[ਸੋਧੋ]
1318 ਬੀਐਸ ਵਿੱਚ 8 ਮਾਘ ਦੀ ਸਵੇਰ ਨੂੰ, ਇਸ ਮਹਾਨ ਮਨੁੱਖ ਨੇ ਸਵੈ -ਇੱਛਾ ਨਾਲ ਯੋਗਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਮਨੁੱਖੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਸੰਜਮ ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ.
ਸ਼੍ਰੀ ਸ਼੍ਰੀ ਕਥਿਆਬਾਬਾਸਤਕਮ[ਸੋਧੋ]
ਕਮਣ੍ਡਲੁਕਾਰਕਮਾਲਾਯ ਤਪੋਦਿਪ੍ਤਕਾਨ੍ਤਯੇ। ਕਥਯਬਾਬਾਖ੍ਯ ਸ਼੍ਰੀਰਾਮਦਾਸਾਯ ਨਮ ।।। ਨਿਮ੍ਬਰ੍ਕਕੁਲਤਿਲਾਕਾਯ ਮਨੋਹਰਰੂਪਿਣੇ। ਸ਼੍ਰੀਦੇਵਾਦਾਸਿਸਾਯ ਸ਼੍ਰੀਰਾਮਦਾਸਾਯ ਤੇ ਨਮh।।2। ਨਮੋ ਨਾਰਦਰ੍ਸ਼ਿਸਂਕਾਦਿਕਾਕ੍ਰਿਪਾਸਿਤਾਯ। ਕਥਯਾਪਰੀਬਰਪ੍ਰਸਿਦ੍ਧਿਪ੍ਰਦਾਯਿਨੇ ਨਮ..।।3 ... ਸਬਸ੍ਤੇਵਰਾਦੇ ਸ਼੍ਰੀਮਹਿਨ੍ਤਬ੍ਰਜਾਬੀਦੇਹਿਨੇ। ਭਕ੍ਤਾਨਪੂਜਿਤਾਯ ਮੁਨਿਨ੍ਦ੍ਰਾਯ ਨਮੋ ਨਮh।।4 ।। ਬ੍ਰਜਰਾਜੰਗਰਾਗਾ ਵਿੱਚ ਤ੍ਰਯੋਤਾਪਾਪਹਾਰਿਣੇ। ਕਲ੍ਪਦਰੁਮਾਸ੍ਵਰੂਪਾਯ ਸ਼੍ਰੀਰਾਮਦਾਸ੍ਯ ਤੇ ਨਮh।।5 ।। ਜਮੁਨਾਤਨਿਬਸਾਯ ਬ੍ਰਜਧਾਮ੍ਬਿਹਾਰਿਣੇ ਚ। ਨਮh ਕਲ੍ਯਾਨਰੂਪਾਯ ਸ਼੍ਰੀਰਾਮਦਾਸ੍ਯ ਤੇ ਨਮ n।।6 ।। ਨਮh ਸ਼ਰਣਾਰ੍ਤਬਨ੍ਧਾਭਾਯ ਕਰੁਣਾਸਿਨ੍ਧਾਬੇ ਨਮh। ਨਮh ਪਾਪਪ੍ਰਣਸ੍ਯ ਸ਼੍ਰੀਰਾਮਦਾਸਾਯ ਤੇ ਨਮh।।7 ।। ਪਾਰਬ੍ਰਹ੍ਮਸ੍ਵਰੂਪਾਯ ਪਰਾਭਕ੍ਤਿਪ੍ਰਦਾਯਿਨੇ। ਅਨੰਤਬਿਸਵਰੂਪਾਯ ਸ਼੍ਰੀਰਾਮਦਾਸਾਯ ਤੇ ਨਮh ।।8 ।। ਸਭਾਕ੍ਤ੍ਯਾ ਸ੍ਤੋਤ੍ਰਮਿਦang੍ਗ ਸ਼੍ਰੀਕਾਥ੍ਯਯਾਬਸ੍ਤਕਾਮ੍। ਦਾਸਨੁਦਾਸੇਨ ਕਸ਼੍ਣਦਾਸੇਨ ਬਿਰਚਿਤਾਮ੍। ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਭਕ੍ਤਿਸਮਨ੍ਬਿਤਾਹ ਯ pat ਪਠੇਨ੍ਤਿਯਗ ਸ੍ਤੋਤ੍ਰਮਿਦਮ੍। ਲਵਤੇ ਸਾ ਪਰਾਭਕ੍ਤਂ ਬੈਕੁੰਠਧਾਮ ਤਸ੍ਯ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤਾਮ੍। ਇਤਿ ਕਸ਼੍ਣਦਾਸੇਨ ਬਿਰ੍ਚਿਤਾਗ ਸ਼੍ਰੀਕਥਿਯਾਬਾਬਾਸਤਕਮ੍ ਸਮਾਪ੍ਤਾ।
ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]
- ↑ village, Ramdas KathiababaRamdas KathiababaSucceeded bySantadas Kathiababa TitleKathia Baba MaharajPersonalBorn24 July 1800Lunachamari; state, Punjab; Gurukul, India Died8 February 1909Kathia baba ka sthan Temple; Maharaj, India ReligionHinduNationality British IndiaSectNimbarka Vaishnav religionPhilosophyNimbarka SampradayaSenior postingGuruSri Sri Devdasji. "Ramdas Kathiababa - Wikipedia". en.wikipedia.org (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 2021-09-09.
{{cite web}}: CS1 maint: numeric names: authors list (link) - ↑ "रामदास काठियाबाबा - विकिपीडिया". hi.m.wikipedia.org (in ਹਿੰਦੀ). Retrieved 2021-09-09.
- ↑ "রামদাস কাঠিয়াবাবা - উইকিপিডিয়া". bn.m.wikipedia.org (in Bengali). Retrieved 2021-09-09.