ਪੁਲੀਕਾਤ ਝੀਲ
| ਪੁਲੀਕਾਤ ਝੀਲ | |
|---|---|
  ਪੁਲੀਕਾਤ ਝੀਲ | |
| ਸਥਿਤੀ | ਕੋਰੋਮੰਡਲ ਤੱਟ |
| ਗੁਣਕ | 13°33′57″N 80°10′29″E / 13.56583°N 80.17472°E |
| Type | ਖਾਰੇ ਤੋਂ ਲੂਣਾ |
| Primary inflows | ਅਰਨੀ ਦਰਿਆ, ਕਲੰਗੀ ਦਰਿਆ ਅਤੇ ਸਵਰਨਮੁਖੀ ਦਰਿਆ |
| Primary outflows | ਬੰਗਾਲ ਦੀ ਖਾੜੀ |
| Basin countries | ਭਾਰਤ |
| ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਲੰਬਾਈ | 60 km (37.3 mi) |
| ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਚੌੜਾਈ | 17.5 km (10.9 mi) |
| Surface area | 250–450 km2 (97–174 sq mi) (ਹੇਠਲੀ ਭਾਟਾ ਤੋਂ ਉਤਲੀ ਤੱਕ) |
| ਔਸਤ ਡੂੰਘਾਈ | 1 m (3.3 ft) |
| ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਡੂੰਘਾਈ | ਦਹਾਨੇ ਉੱਤੇ 10 m (32.8 ft) |
| Islands | ਇਰੁੱਕਮ, ਵਿਨਾਦੂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਕਈ ਛੋਟੇ ਟਾਪੂ |
| Settlements | ਤਾਮਿਲ ਨਾਡੂ ਵਿੱਚ ਚੇਨੱਈ ਅਤੇ ਪੁਲੀਕਾਤ, ਆਂਧਰਾ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਦੁਗਰਾਜੂਪਟਨਮ ਅਤੇ ਸੁੱਲੂਰਪੇਟ |
ਪੁਲੀਕਾਤ ਝੀਲ (ਤਾਮਿਲ: Pazhaverkaadu Eri பழவேற்காடு ஏரி, ਤੇਲਗੂ: ਪੁਲੀਕਾਤ ਸਰਾਸੂ పులికాట్ సరస్సు) ਭਾਰਤ ਵਿਚਲਾ ਦੂਜੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਲੂਣੇ ਪਾਣੀ ਵਾਲ਼ੀ ਝੀਲ ਜਾਂ ਲੈਗੂਨ ਹੈ। ਇਹ ਦੱਖਣੀ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਕੋਰੋਮੰਡਲ ਤੱਟ ਉੱਤੇ ਆਂਧਰਾ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਅਤੇ ਤਾਮਿਲ ਨਾਡੂ ਨੂੰ ਛੂੰਹਦੀ ਹੈ। ਇਸੇ ਝੀਲ ਵਿੱਚ ਪੁਲੀਕਾਤ ਝੀਲ ਪੰਖੇਰੂ ਰੱਖ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ। ਸ੍ਰੀਹਰੀਕੋਟਾ ਦਾ ਬੰਨ੍ਹਨੁਮਾ ਟਾਪੂ ਇਹਨੂੰ ਬੰਗਾਲ ਦੀ ਖਾੜੀ ਤੋਂ ਅੱਡ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਟਾਪੂ ਉੱਤੇ ਸਤੀਸ਼ ਧਵਨ ਪੁਲਾੜ ਕੇਂਦਰ ਸਥਿਤ ਹੈ।
ਇਤਿਹਾਸ
[ਸੋਧੋ]ਪਹਿਲੀ ਸਦੀ ਵਿੱਚ, ਏਰੀਥ੍ਰੀਅਨ ਸਾਗਰ ਦਾ ਪੇਰੀਪਲੱਸ ਲਿਖਣ ਵਾਲੇ ਅਗਿਆਤ ਸਮੁੰਦਰੀ ਜਹਾਜ਼ ਨੇ ਪੋਡੂਕੇ (ਪੁਲੀਕੇਟ)[1] ਨੂੰ ਭਾਰਤ ਦੇ ਪੂਰਬੀ ਤੱਟ 'ਤੇ ਤਿੰਨ ਬੰਦਰਗਾਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਵਜੋਂ ਸੂਚੀਬੱਧ ਕੀਤਾ। ਦੂਜੀ ਸਦੀ ਵਿੱਚ, ਟਾਲਮੀ ਦੀ ਇਸ ਤੱਟ ਉੱਤੇ ਬੰਦਰਗਾਹਾਂ ਦੀ ਸੂਚੀ ਵਿੱਚ ਪੋਡੂਕੇ ਐਂਪੋਰੀਅਨ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ।
13ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ, ਅਰਬਾਂ ਨੇ ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਖਲੀਫ਼ਾ ਨੂੰ ਸ਼ਰਧਾਂਜਲੀ ਦੇਣ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰਨ ਕਰਕੇ ਮੱਕਾ ਤੋਂ ਦੇਸ਼ ਨਿਕਾਲਾ ਦਿੱਤੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਝੀਲ ਦੇ ਕੰਢਿਆਂ ਵੱਲ ਪਰਵਾਸ ਕੀਤਾ। ਇਹਨਾਂ ਅਰਬੀ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਦੇ ਕਬਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਾਰ ਖੰਡਿਤ ਚਿਣਾਈ ਵਾਲੇ ਘਰਾਂ ਵਾਲੀਆਂ ਗਲੀਆਂ ਅਜੇ ਵੀ ਇਸ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਪਾਈਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਨਿਵਾਸੀ ਪਰਿਵਾਰ ਪਰਵਾਸ ਦੀ ਗਵਾਹੀ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਅਰਬੀ ਵਿੱਚ ਰਿਕਾਰਡਾਂ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰਦੇ ਹਨ।[2][3]
ਹਵਾਲੇ
[ਸੋਧੋ]- ↑ Nambiar, O. K. "An Illustrated Maritime History of Indian Ocean Highlighting the Maritime History of the Eastern Sea Board". Archived from the original on 19 June 2009.
- ↑ "Pulicat".
- ↑ "Alternative Development Paradigm". Archived from the original on 20 ਨਵੰਬਰ 2008.
