ਜਬ ਵੀ ਮੈਟ
 | ਇਹ ਲੇਖ ਦਾ ਅੰਦਾਜ਼ ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ ਉੱਤੇ ਵਰਤੇ ਜਾਂਦੇ ਵਿਸ਼ਵਕੋਸ਼ ਅੰਦਾਜ਼ ਨਾਲ ਮੇਲ ਨਹੀਂ ਖਾਂਦਾ ਹੈ। |
| ਜਬ ਵੀ ਮੇਟ Jab We Met | |
|---|---|
 ਥੀਏਟਰ ਰਿਲੀਜ਼ ਪੋਸਟਰ | |
| ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ | ਇਮਤਿਆਜ਼ ਅਲੀ |
| ਸਕਰੀਨਪਲੇਅ | ਇਮਤਿਆਜ਼ ਅਲੀ |
| ਕਹਾਣੀਕਾਰ | ਇਮਤਿਆਜ਼ ਅਲੀ |
| ਨਿਰਮਾਤਾ | ਢਿੱਲਿਨ ਮਹਿਤਾ |
| ਸਿਤਾਰੇ | ਸ਼ਾਹਿਦ ਕਪੂਰ ਕਰੀਨਾ ਕਪੂਰ ਸੌਅਮਿਆ ਟੰਡਨ ਤਰੁਣ ਅਰੋੜਾ |
| ਸਿਨੇਮਾਕਾਰ | ਨਟਾਰਜਨ ਸੁਬਰਾਮਨੀਅਮ |
| ਸੰਪਾਦਕ | ਆਰਤੀ ਬਜਾਜ |
| ਸੰਗੀਤਕਾਰ | ਗਾਣੇ: ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੰਦੇਸ਼ ਸ਼ਾਂਡਿਲੀ ਬੈਕਗ੍ਰਾਉਂਡ ਸਕੋਰ: ਸੰਜੇ ਚੌਧਰੀ |
| ਡਿਸਟ੍ਰੀਬਿਊਟਰ | ਸ਼੍ਰੀ ਅਸ਼ਟਵੀਨਾਇਕ ਸੇਨਾ ਵਿਜ਼ਨ ਲਿਮਿਟਡ ਯੂਟੀਵੀ ਮੋਸ਼ਨ ਪਿਕਚਰਸ |
ਰਿਲੀਜ਼ ਮਿਤੀ |
|
ਮਿਆਦ | 142 ਮਿੰਟ |
| ਦੇਸ਼ | ਭਾਰਤ |
| ਭਾਸ਼ਾ | ਹਿੰਦੀ |
| ਬਜ਼ਟ | ₹ 17 ਕਰੋੜ |
| ਬਾਕਸ ਆਫ਼ਿਸ | ₹ 71 ਕਰੋੜ[1] |
ਜਬ ਵੀ ਮੈੱਟ (ਅੰਗਰੇਜੀ: Jab We Met) 2007 ਦੀ ਇੱਕ ਹਿੰਦੀ ਰੋਮਾਂਟਿਕ ਕਾਮੇਡੀ ਫ਼ਿਲਮ ਹੈ ਜਿਨੂੰ ਇਮਤਿਆਜ਼ ਅਲੀ ਨੇ ਲਿਖਿਆ ਅਤੇ ਨਿਰਦੇਸ਼ਤ ਕੀਤਾ।ਇਹ ਫ਼ਿਲਮ ਇੱਕ ਮਸ਼ਹੂਰ ਪੰਜਾਬੀ ਲੜਕੀ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਰਾਤ ਨੂੰ ਟ੍ਰੇਨ ਰਾਹੀਂ ਮੁੰਬਈ ਦੇ ਉਦਾਸ ਕਾਰੋਬਾਰੀ ਨੂੰ ਟੱਕਰ ਮਾਰਦਿਆਂ ਟ੍ਰੈਕ 'ਤੇ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਸਟੇਸ਼ਨ ਸਟਾਪ 'ਤੇ ਉਤਰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਬੋਰਡ' ਤੇ ਵਾਪਸ ਲਿਆਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਦੋਵੇਂ ਕਿਤੇ ਵੀ ਵਿਚਕਾਰ ਨਹੀਂ ਫਸੇ ਹੋਏ ਸਨ। ਆਪਣੀ ਪ੍ਰੇਮਿਕਾ ਦੁਆਰਾ ਛੱਡੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਆਪਣੇ ਕਾਰਪੋਰੇਟ ਕਾਰੋਬਾਰ ਤੋਂ ਭੱਜ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਆਦਮੀ ਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਮੰਜ਼ਲ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਜਦ ਤਕ ਲੜਕੀ ਉਸ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਘਰ ਵਾਪਸ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਕੋਲ ਲੈ ਜਾਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਉਸ ਦੇ ਗੁਪਤ ਪ੍ਰੇਮੀ ਨਾਲ ਭੱਜ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਵਿਸ਼ਵਵਿਆਪੀ ਤੌਰ 'ਤੇ 26 ਅਕਤੂਬਰ 2007 ਨੂੰ ਰਿਲੀਜ਼ ਹੋਣ ਤੋਂ ਇੱਕ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਯੁਨਾਈਟਡ ਕਿੰਗਡਮ ਵਿੱਚ ਰਿਲੀਜ਼ ਹੋਈ। ਇਹ ਫ਼ਿਲਮ ਭਾਰਤੀ ਬਾਕਸ ਆਫਿਸ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਹਿੱਟ ਵਿੱਚ ਵੀ ਹਿੱਟ ਬਣ ਗਈ। ਫ਼ਿਲਮ ਦੇ ਵਿਤਰਕਾਂ, ਸ਼੍ਰੀ ਅਸ਼ਟਵਿਨਾਇਕ ਸਿਨੇਵਿਜ਼ਨ ਲਿਮਟਿਡ ਨੇ ਘੋਸ਼ਣਾ ਕੀਤੀ ਕਿ ਜੈਬ ਮੀਟ ਨੂੰ ਕਾਰਪੋਰੇਟ ਇਕਾਈ ਮੋਸਰ ਬੇਅਰ ਦੁਆਰਾ ਚਾਰ ਹੋਰ ਭਾਰਤੀ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ: ਤਾਮਿਲ, ਤੇਲਗੂ, ਕੰਨੜ ਅਤੇ ਮਲਿਆਲਮ ਵਿੱਚ ਬਣਾਇਆ ਜਾਵੇਗਾ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਆਖਰਕਾਰ ਇਸ ਨੂੰ ਸਿਰਫ ਤਾਮਿਲ ਵਿੱਚ ਹੀ ਕੰਡੇਨ ਕੱਧਲਾਈ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਮੁੜ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ।
ਫ਼ਿਲਮ ਨੂੰ ਧਿਲਿਨ ਮੇਹਿਤਾ ਨੇ ਸ਼੍ਰੀ ਅਸ਼ਟਵੀਨਾਇਕ ਸਿਨੇਵਿਜਨ ਲਿਮਿਟੇਡ ਦੇ ਅਰੰਤਗਤ ਬਣਾਇਆ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਹਿਦ ਕਪੂਰ ਅਤੇ ਕਰੀਨਾ ਕਪੂਰ ਨੇ ਆਪਣੀ ਚੌਥੀ ਫ਼ਿਲਮ ਵਿੱਚ ਇਕੱਠੇ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਰਿਲੀਜ਼ ਹੋਣ 'ਤੇ, ਫ਼ਿਲਮ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਸਮੀਖਿਆਵਾਂ ਲਈ ਖੋਲ੍ਹ ਦਿੱਤੀ ਗਈ। ਆਲੋਚਕਾਂ ਨੇ ਇਸ ਦੀ ਸਾਦਗੀ, ਇਸ ਦੇ ਰੋਮਾਂਸ ਲਈ ਫ਼ਿਲਮ ਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕਰਦਿਆਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਹ “2007 ਵਿੱਚ ਬਾਲੀਵੁੱਡ ਵਿਚੋਂ ਬਾਹਰ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਰੋਮਾਂਟਿਕ ਫ਼ਿਲਮ ਸੀ।” ਫ਼ਿਲਮ ਦੇ ਨਿਰਦੇਸ਼ਨ ਅਤੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕੀਤੀ ਗਈ। ਇੰਡੀਆਐਫਐਮ ਦੇ ਤਰਨ ਆਦਰਸ਼ ਨੇ ਫ਼ਿਲਮ ਨੂੰ 5 ਵਿੱਚੋਂ 3.5 ਰੇਟਿੰਗ ਦਿੱਤੀ। ਇਹ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਇਹ “ਝੱਖੜ ਗਰਮੀ ਵਿੱਚ ਬਰਫ ਦੀ ਠੰਡੇ ਤਰਬੂਜ ਦੇ ਜੂਸ ਵਰਗਾ ਤਾਜ਼ਗੀ ਭਰਪੂਰ ਹੈ।” ਸੁਭਾਸ਼ ਕੇ. ਝਾ ਨੇ ਲਿਖਿਆ, “… ਜਬ ਵੀ ਮੈਂ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੀ ਕਿਸਮ ਹੈ। ਸਿਨੇਮਾਤਮਕ ਤਜ਼ਰਬੇ ਦਾ ਜੋ ਕਿ ਇਸ ਦਿਨ ਅਤੇ ਧੂੰਆਂ ਧੜਕਣ ਅਤੇ ਉਧਾਰ ਕ੍ਰੋਧ ਦੇ ਦੌਰ ਵਿੱਚ ਆਉਣਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੈ।" ਸੀ ਐਨ ਐਨ-ਆਈ ਬੀ ਐਨ ਦੇ ਰਾਜੀਵ ਮਸੰਦ, ਜਿਸਨੇ ਫ਼ਿਲਮ ਨੂੰ 5 ਵਿੱਚੋਂ 3 ਸਟਾਰ ਦਿੱਤੇ, ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਵਧੀਆ ਫ਼ਿਲਮ ਦੱਸਿਆ। ਹਿੰਦੁਸਤਾਨ ਟਾਈਮਜ਼ ਦੇ ਖਾਲਿਦ ਮੁਹੰਮਦ ਨੇ ਫ਼ਿਲਮ ਨੂੰ 5 ਸਟਾਰ ਦਿੰਦਿਆਂ ਕਿਹਾ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਚਿਰਪੀ ਲਈ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ੀ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਹੈ -ਕਿਰਪੀ-ਚੀਪ-ਚੀਪ ਲੜਕੀ ਅਤੇ ਆਰਾਮਦਾਇਕ, ਚੀਕ-ਚੀਕ ਕੇ ਲੜਕਾ। ਮਜ਼ਾਕ ਅਤੇ ਵਿਅੰਗਾਤਮਕ ਹਾਲਾਤਾਂ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਘ੍ਰਿਣਾਯੋਗ ਭਾਸ਼ਣ ਲਈ ਇੱਕ ਸੁਗੰਧ ਲਈ ਨਿਰਦੇਸ਼ਿਤ, ਇੱਥੇ ਇੱਕ ਮਜ਼ਾਕੀਆ ਫ਼ਿਲਮ ਹੈ।ਦਾਰਾ ਸਿੰਘ ਅਤੇ ਸੌੰਮਆ ਟੰਡਨ, ਜੋ ਉੱਤਰ ਭਾਰਤ ਦੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ਕਲਾਕਾਰ ਹਨ,ਇਸ ਵਿੱਚ ਸਹਾਇਕ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਕੀਤੀਆਂ।
ਫ਼ਿਲਮ ਇੱਕ ਪੰਜਾਬੀ ਕੁੜੀ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਹੈ, ਜਿਸਦੀ ਟ੍ਰੇਨ ਵਿੱਚ ਮੁਂਬਈ ਦੇ ਇੱਕ ਉਦਯੋਗਪਤੀ ਵਲੋਂ ਮੁਲਾਕਾਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਜਿੰਦਗੀ ਵਲੋਂ ਉਦਾਸ ਹੈ। ਉਹ ਇੱਕ ਸਟੇਸ਼ਨ ਉੱਤੇ ਉੱਤਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਸਨੂੰ ਵਾਪਸ ਟ੍ਰੇਨ ਉੱਤੇ ਬੁਲਾਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਵਿੱਚ ਉਹ ਵੀ ਉੱਤਰ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਦੋਨਾਂ ਕਿਸੇ ਅਨਜਾਨ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਖੜੇ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਟ੍ਰੇਨ ਛੁੱਟ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਵਿਅਕਤੀ ਆਪਣੇ ਕਾਰਪੋਰੇਟ ਜਾਬ ਦੇ ਦਬਾਅ ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਚੁੱਕਿਆ ਹੈ, ਉਸਦੇ ਦਿਮਾਗ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਗੰਤਵਿਅ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਕੁੜੀ ਉਸ ਉੱਤੇ ਆਪਣੇ ਘਰ ਤੱਕ ਨਾਲ ਜਾਣ ਲਈ ਦਬਾਅ ਪਾਉਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਗੁਪਤ ਪ੍ਰੇਮੀ ਦੇ ਬਾਰੇ ਵਿੱਚ ਦੱਸਦੀ ਹੈ।
26 ਅਕਤੂਬਰ,2007 ਇਹ ਪੂਰੀ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਰਿਲੀਜ ਹੋਈ ਪਰ ਉਸ ਤੋਂ ਇੱਕ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਇਹ ਬ੍ਰਿਟੇਨ ਵਿੱਚ ਰਿਲੀਜ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਫ਼ਿਲਮ ਭਾਰਤੀ ਬਾਕਸ ਆਫਿਸ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਹਿੱਟ ਰਹੀ ਅਤੇ ਇਸਨੇ ਵਿਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਅੱਛਾ ਵਪਾਰ ਕੀਤਾ।
ਇਸਦੀ ਸਫਲਤਾ ਦੇ ਕਾਰਨ ਫ਼ਿਲਮ ਦੇ ਵਿਤਰੀਆਂ ਸ਼੍ਰੀ ਅਸ਼ਟਵੀਨਾਇਕ ਸਿਨੇਵਿਜਨ ਲਿਮਿਟੇਡ ਨੇ ਘੋਸ਼ਣਾ ਦੀ ਕਿ ਜਦੋਂ ਵੀ ਮੇਟ ਨੂੰ ਕਾਰਪੋਰੇਟ ਏੰਟਿਟੀ ਮੋਜਰ ਬੇਇਰ ਦੇ ਦੁਆਰੇ ਚਾਰ ਦੱਖਣ ਭਾਰਤੀ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਫਿਰ ਵਲੋਂ ਬਣਾਇਆ ਜਾਵੇਗਾ - - ਤਮਿਲ, ਤੇਲਗੁ, ਕੰਨੜ, ਅਤੇ ਮਲਯਾਲਮ।
ਸਾਰ
[ਸੋਧੋ]ਆਦਿਤਿਅ ਕਸ਼ਿਅਪ (ਸ਼ਾਹਿਦ ਕਪੂਰ) ਜੋ ਇੱਕ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਉਦਯੋਗਪਤੀ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਹੈ ਜੋ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਵਿਆਕੁਲ ਹੈ, ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਕੁੜੀ ਦੇ ਵਿਆਹ ਵਿੱਚ ਭਾਗ ਲੈ ਕੇ ਅਤੇ ਜਿਆਦਾ ਦੁਖੀ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜੋ ਕਿਸੇ ਅਤੇ ਵਲੋਂ ਪਿਆਰ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਉਸਨੂੰ ਦੁਨੀਆ ਵਲੋਂ ਨਜਰਾਂ ਮਿਲਾਉਣ ਵਿੱਚ ਸ਼ਰਮ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਵਿਆਹ ਦੇ ਸਮਾਰੋਹ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕਰ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਇੱਕ ਟ੍ਰੇਨ ਫੜਦਾ ਹੈ।
ਟ੍ਰੇਨ ਵਿੱਚ ਉਹ ਇੱਕ ਸੁੰਦਰ ਤੇ ਗਾਲੜੀ ਕੁੜੀ ਗੀਤ ਢਿੱਲੋਂ (ਕਰੀਨਾ ਕਪੂਰ) ਵਲੋਂ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਜੋ ਮੁੰਬਈ ਵਲੋਂ ਆਪਣੇ ਘਰ - ਬਠਿੰਡਾ (ਪੰਜਾਬ) ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ।
ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਆਦਿਤਿਅ ਗੀਤ ਵਲੋਂ ਬਹੁਤ ਚਿੜ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਹਰ ਵਾਰ ਉਸ ਤੋਂ ਮਿਲਣਾ ਉਸਦੇ ਲਈ ਕਿਸੇ ਮਾਨਸਿਕ ਦਰਦ ਵਲੋਂ ਘੱਟ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰੇਮੀ ਅੰਸ਼ੁਮਨ (ਤਰੂਣ ਅਰੋੜਾ) ਦੇ ਨਾਲ ਭੱਜਣ ਦੀ ਆਪਣੀ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਦੇ ਬਾਰੇ ਵਿੱਚ ਉਸਨੂੰ ਦੱਸਦੀ ਹੈ, ਨਾਲ ਇਹ ਵੀ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਸਦੇ ਮਾਤਾ ਪਿਤਾ ਉਸਦੀ ਇਸ ਵਿਆਹ ਵਲੋਂ ਰਾਜੀ ਨਹੀਂ ਹੋਣਗੇ।
ਗੀਤ ਆਦਿਤਿਅ ਨੂੰ ਇੰਨਾ ਵਿਆਕੁਲ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਟ੍ਰੇਨ ਵਲੋਂ ਉੱਤਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਗੀਤ ਉਸਨੂੰ ਟ੍ਰੇਨ ਉੱਤੇ ਵਾਪਸ ਬੁਲਾਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਇਸ ਕਸ਼ਮਕਸ਼ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਟ੍ਰੇਨ ਛੁੱਟ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਦੋਨਾਂ ਇੱਕ ਉਜਾੜ ਵਲੋਂ ਸਟੇਸ਼ਨ ਉੱਤੇ ਖੜੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਗੀਤ ਦਾ ਸਾਮਾਨ ਟ੍ਰੇਨ ਵਿੱਚ ਛੁੱਟ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਕੋਲ ਪੈਸੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ ਹੈ।
ਗੀਤ ਆਦਿਤਿਅ ਨੂੰ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਕਿ ਹੁਣ ਉਸਨੂੰ ਹੀ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਰੂਪ ਵਲੋਂ ਉਸਦੇ ਘਰ ਪੰਜਾਬ ਤੱਕ ਪੰਹੁਚਾਣਾ ਹੋਵੇਗਾ।
ਦੋਨਾਂ ਜਵਾਬ ਭਾਰਤੀ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ੋਂ ਵਲੋਂ ਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਇੱਕ ਸੁਖਦ ਯਾਤਰਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਬੱਸਾਂ, ਟੈਕਸੀਆਂ ਅਤੇ ਉੱਠ - ਗੱਡੀਆਂ ਵਲੋਂ ਉਹ ਗੀਤ ਦੇ ਘਰ ਪਹੁਂਚ ਜਾਂਦੇ ਹੈ। ਆਦਿਤਿਅ ਜੋ ਗੀਤ ਦੇ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਜਿਹਾ ਸਮਾਂ ਬਿਤਾ ਚੁੱਕਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਫਿਰ ਵਲੋਂ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਣ ਲੱਗਦਾ ਹੈ।
ਜਦੋਂ ਉਹ ਘਰ ਪੁੱਜਦੇ ਹਨ, ਗੀਤ ਦੇ ਘਰ ਵਾਲੀਆਂ (ਪਵਨ ਮਲਹੋਤਰਾ, ਦਾਰਾ ਸਿੰਘ ਅਤੇ ਕਿਰਣ ਜੁਨੇਜਾ) ਨੂੰ ਗਲਤ ਫਹਮੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਦੋਨਾਂ ਇੱਕ ਦੂੱਜੇ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਹੈ, ਲੇਕਿਨ ਉਹ ਦੋਨਾਂ ਜਲਦੀ ਹੀ ਗੀਤ ਦੇ ਪਰਵਾਰ ਨੂੰ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦਿਵਾ ਦਿੰਦੇ ਹੈ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹਾ ਕੁੱਝ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਆਦਿਤਿਅ ਗੀਤ ਦੇ ਪਰਵਾਰ ਨੂੰ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਹੈ, ਉਹ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਕਿ ਉਹ ਲੋਕ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਉਦਯੋਗਪਤੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪਹਿਚਾਣ ਲਵੇਂ, ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਪਰਵਾਰ ਇਸ ਗੱਲ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਕੁੱਝ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ, ਗੀਤ ਦੇ ਪਰਵਾਰ ਵਾਲੇ ਉਸਦੇ ਲਈ ਇੱਕ ਮੁੰਡਾ ਵੇਖਦੇ ਹੈ, ਜੋ ਉਸ ਤੋਂ ਵਿਆਹ ਕਰਣ ਲਈ ਉਸਨੂੰ ਦੇਖਣ ਆਉਣ ਵਾਲਾ ਹੈ।
ਜਦੋਂ ਉਹ ਮੁੰਡਾ ਉੱਥੇ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਗੀਤ (ਉਸਨੂੰ ਭਜਾਉਣੇ ਦੇ ਲਈ) ਆਦਿਤਿਅ ਦੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਦਾ ਡਰਾਮਾ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਉਹ ਗੀਤ ਅਤੇ ਆਦਿਤਿਅ ਨੂੰ ਇਕੱਠੇ ਕੁੱਝ ਅੰਤਰੰਗ ਪਲ ਗੁਜ਼ਾਰਦੇ ਹੋਏ ਬਦਲਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਸ ਰਾਤ, ਗੀਤ ਮਨਾਲੀ ਵਿੱਚ ਅੰਸ਼ੁਮਨ ਵਲੋਂ ਵਿਆਹ ਕਰਣ ਲਈ ਆਦਿਤਿਅ ਦੇ ਨਾਲ ਘਰ ਵਲੋਂ ਭਾਗ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਬਹਰਹਾਲ, ਗੀਤ ਦੀ ਭੈਣ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੋਨਾਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠੇ ਭੱਜਦੇ ਹੋਏ ਵੇਖ ਲੈਂਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਪੂਰੇ ਪਰਵਾਰ ਨੂੰ ਇਸ ਬਾਰੇ ਵਿੱਚ ਦੱਸ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਜਲਦੀ ਵਲੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਫੜਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹੈ, ਲੇਕਿਨ ਇਸ ਤੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸ਼ਕ ਠੀਕ ਸਾਬਤ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਦੋਨਾਂ ਇੱਕ ਦੂੱਜੇ ਵਲੋਂ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਉਹ ਦੋਨਾਂ ਮਨਾਲੀ ਪਹੁਂਚ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਫਿਰ ਆਪਣੇ ਵੱਖ ਵੱਖ ਰਸਤੇ ਫੜਦੇ ਹਨ।
ਗੀਤ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਅਤੇ ਜੀਵਨ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਇੱਕ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਦ੍ਰਸ਼ਟਿਕੋਣ ਦੇ ਨਾਲ ਆਦਿਤਿਅ ਮੁਂਬਈ ਪੁੱਜਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਕੰਪਨੀ ਨੂੰ ਚਰਮ ਸਫਲਤਾ ਤੱਕ ਅੱਪੜਿਆ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਉਸਦੇ ਪੁੱਜਣ ਦੇ ਲਗਭਗ ਨੌਂ ਮਹੀਨੇ ਦੇ ਬਾਅਦ, ਉਹ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਉਤਪਾਦ ਲਾਂਚ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਗੀਤ ਦੇ ਨਾਮ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਕਾਲਿੰਗ ਕਾਰਡ। ਗੀਤ ਦੇ ਪਰਵਾਰ ਵਾਲੇ ਟੀਵੀ ਉੱਤੇ ਇਸ ਲਾਂਚ ਨੂੰ ਵੇਖਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਆਦਿਤਿਅ ਵਲੋਂ ਮਿਲਣ ਲਈ ਮੁਂਬਈ ਰਵਾਨਾ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹੈ। ਆਦਿਤਿਅ ਇਹ ਸੁਣਕੇ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਗੀਤ ਹੁਣ ਤੱਕ ਘਰ ਵਾਪਸ ਨਹੀਂ ਪਹੁੰਚੀ ਹੈ। ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਢੂੰਢਣ ਅਤੇ ਘਰ ਵਾਪਸ ਪਹੁੰਚਾਣ ਦੀ ਜ਼ਿੰਮੇਦਾਰੀ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।
ਆਦਿਤਿਅ ਫਿਰ ਵਲੋਂ ਮਨਾਲੀ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੂੰ ਆਸ ਹੈ ਕਿ ਗੀਤ ਆਪਣੇ ਨਵੇਂ ਪਤੀ ਦੇ ਨਾਲ ਹੋਵੇਗੀ, ਲੇਕਿਨ ਇੱਥੇ ਪਹੁਂਚ ਕਰ ਉਸਨੂੰ ਪਤਾ ਚੱਲਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅੰਸ਼ੁਮਨ ਨੇ ਗੀਤ ਵਲੋਂ ਵਿਆਹ ਕਰਣ ਵਲੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਵਾਪਸ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਅੰਸ਼ੁਮਨ ਨੂੰ ਕੁੱਝ ਦਵੇਸ਼ਪੂਰਣ ਸ਼ਬਦ ਕਹਿਣ ਦੇ ਬਾਅਦ, ਆਦਿਤਿਅ ਗੀਤ ਨੂੰ ਢੂੰਢਣ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਹਿਮਾਲਾ ਦੇ ਇੱਕ ਸ਼ਹਿਰ ਸ਼ਿਮਲਾ ਵਿੱਚ ਖੋਜ ਲੈਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਇਹ ਵੇਖ ਕਰ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਗੀਤ ਕੀ ਵਲੋਂ ਕੀ ਹੋ ਗਈ ਹੈ: ਇੱਕ ਸ਼ਾਂਤ, ਚੁਪ, ਦੁਖੀ ਕੁੜੀ, ਜੋ ਇੱਕ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਪੜਾਤੀ ਹੈ।
ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਇਸ ਪਰੀਸਥਤੀਆਂ ਦਾ ਸਾਮਣਾ ਕਰਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਸਨੂੰ ਮੁਂਬਈ ਵਾਪਸ ਲੈ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਚੀਜਾਂ ਫਿਰ ਵਲੋਂ ਉਸ ਦੇ ਪੱਖ ਵਿੱਚ ਹੋਣ ਲੱਗਦੀਆਂ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਅੰਸ਼ੁਮਨ ਆਕੇ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਇਆ ਕਿ ਉਸਨੇ ਗਲਤ ਕੀਤਾ ਹੈ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਸੰਬੰਧ ਨੂੰ ਫਿਰ ਵਲੋਂ ਸੁਧਾਰਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ, ਗੀਤ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦਾ ਕਿ ਉਹ ਉਸਦੀ ਮਾਫੀ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰ ਲਵੇਂਗੀ ਲੇਕਿਨ ਆਦਿਤਿਅ ਉਸਨੂੰ ਅਜਿਹਾ ਕਰਣ ਲਈ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਬਾਵਜੂਦ ਇਸਦੇ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਉਸ ਤੋਂ ਪਿਆਰ ਕਰਣ ਲੱਗਦਾ ਹੈ।
ਤਿੰਨਾਂ ਬਠਿੰਡਾ ਵਾਪਸ ਪੁੱਜਦੇ ਹਨ, ਇਹ ਦੱਸਣ ਲਈ ਕਿ ਗੀਤ ਅਤੇ ਅੰਸ਼ੁਮਨ ਵਿਆਹ ਕਰਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਬਠਿੰਡਾ ਵਿੱਚ ਫਿਰ ਵਲੋਂ ਪਰਵਾਰ ਨੂੰ ਅਜਿਹਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਗੀਤ ਅਤੇ ਆਦਿਤਿਅ ਇੱਕ ਦੂੱਜੇ ਵਲੋਂ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਇਸ ਭੁਲੇਖਾ ਦੀ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ ਉਹ ਲੋਕ ਪਰਵਾਰ ਦੀ ਗਲਤਫਹਮੀ ਨੂੰ ਦੂਰ ਨਹੀਂ ਕਰ ਪਾਂਦੇ ਹੈ। ਇਸ ਗਲਤਫਹਮੀ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਵਿੱਚ, ਗੀਤ ਨੂੰ ਇਹ ਅਹਿਸਾਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਵਾਸਤਵ ਵਿੱਚ ਆਦਿਤਿਅ ਵਲੋਂ ਹੀ ਪਿਆਰ ਕਰਣ ਲੱਗੀ ਹੈ, ਅੰਸ਼ੁਮਨ ਵਲੋਂ ਨਹੀਂ, ਅਤੇ ਇਸਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੋਨਾਂ ਦੇ ਵਿਆਹ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਪਾਤਰ
[ਸੋਧੋ]- ਸ਼ਾਹਿਦ ਕਪੂਰ - ਆਦਿੱਤਿਆ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ
- ਕਰੀਨਾ ਕਪੂਰ - ਗੀਤ ਢਿੱਲੋਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ
- ਪਵਨ ਮਲਹੋਤਰਾ ਗੀਤ ਦੇ ਚਾਚੇ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ
- ਦਾਰਾ ਸਿੰਘ ਗੀਤ ਦੇ ਦਾਦੇ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ
- ਕਿਰਣ ਜੁਨੇਜਾ ਗੀਤ ਦੀ ਮਾਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ।
- ਸੌੰਮਆ ਟੰਡਨ ਰੂਪ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਵਿੱਚ
- ਤਰੁਣ ਅਰੋਰਾ ਅੰਸ਼ੁਮਨ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਵਿੱਚ
- ਦਿਵਿਆ ਸੇਠ ਆਦਿਤਿਅ ਦੀ ਮਾਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ
ਉਸਾਰੀ
[ਸੋਧੋ]ਫ਼ਿਲਮ ਉੱਤੇ ਪੂਰਵ ਉਸਾਰੀ ਦਾ ਕਾਰਜ 2007 ਵਿੱਚ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ ਜਦੋਂ ਸ਼੍ਰੀ ਅਸ਼ਟਵੀਨਾਇਕ ਸਿਨੇਵਿਜਨ ਲਿਮਿਟੇਡ ਨੇ ਘੋਸ਼ਣਾ ਦੀ ਕਿ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਇੰਤੀਯਾਜ ਅਲੀ ਅਸਲੀ ਜੀਵਨ ਦੇ ਜੋੜੇ ਸ਼ਾਹਿਦ ਅਤੇ ਕਰੀਨਾ ਕਪੂਰ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਇੱਕ ਫ਼ਿਲਮ ਉਸਾਰਾਂਗੇ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਜੀਵਨ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਫੁਲ ਫਲੇਜਦ ਰੋਮਾਂਟਿਕ ਡਰਾਮਾ ਹੋਵੇਗੀ।
ਜਦੋਂ ਅਲੀ ਨੇ ਫ਼ਿਲਮ ਲਈ ਕਾਸਟਿੰਗ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ, ਕਰੀਨਾ ਕਪੂਰ ਗੀਤ ਢਿੱਲੋਂ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਕਰਣ ਲਈ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਪਸੰਦ ਸਨ, ਅਤੇ ਆਦਿਤਿਅ ਕਸ਼ਿਅਪ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਲਈ ਸ਼ਾਹਿਦ ਕਪੂਰ ਨੂੰ ਲਿਆ ਗਿਆ, ਅਲੀ ਨੇ ਉਸ ਤੋਂ ਮਿਲ ਕਰ ਪਾਇਆ ਕਿ ਐਕਟਰ ਇੱਕ ਪੋਸਟਰ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਵਲੋਂ ਕਿਤੇ ਜਿਆਦਾ ਹੈ।
ਦੋ ਮੁੱਖ ਅਭਿਨੇਤਾਵਾਂ ਉੱਤੇ, ਅਲੀ ਨੇ ਟਿੱਪਣੀ ਕੀਤੀ, ਮੈਨੂੰ ਇੱਕ ਕੁੜੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਸੀ, ਜੋ ਟ੍ਰੇਨ ਛੁੱਟ ਜਾਣ ਉੱਤੇ ਸਵੈਭਾਵਕ ਵਿਖਾਈ ਦੇ, ਉਸਨੂੰ ਮੇਕ ਅਪ ਨਹੀਂ ਕਰਣਾ ਸੀ, ਉਸਨੂੰ ਅਜਿਹਾ ਦਿਖਨਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਬਹੁਤ ਗ਼ੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਹੈ, ਗਾਲੜੀ ਹੈ, ਦਿਲਚਸਪ ਹੈ ਲੇਕਿਨ ਵਿਆਕੁਲ ਕਰਣ ਵਾਲੀ ਨਹੀਂ।
ਸ਼ੂਟਿੰਗ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ 20 ਮਾਰਚ, 2007 ਨੂੰ ਚੰਡੀਗੜ, ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈ। ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਸ਼ਿਮਲਾ, ਮਨਾਲੀ, ਅਤੇ ਹਿਮਾਚਲ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਵਰਗੀ ਜਗ੍ਹਾਵਾਂ ਉੱਤੇ ਇਸਦੀ ਸ਼ੂਟਿੰਗ ਦੀ ਗਈ। ਜਿੱਥੇ ਇੱਕ ਗਾਨੇ ਨੂੰ ਹਿਮਾਲਾ ਅਤੇ ਰੋਹਤਾਂਗ ਕੋਲ ਵਿੱਚ ਫ਼ਿਲਮਾਇਆ ਗਿਆ। ਮੁੰਬਈ ਵਿੱਚ ਫ਼ਿਲਮ ਦੀ ਸ਼ੂਟਿੰਗ ਦੇ ਅੰਤਮ ਸਮਾਂ ਵਿੱਚ ਸੂਤਰਾਂ ਨੇ ਸੰਕੇਤ ਦਿੱਤਾ ਇਹ ਜੋਡ਼ੀ ਟੁੱਟ ਗਈ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਮੀਡਿਆ ਨੇ ਇਸਨੂੰ ਫ਼ਿਲਮ ਲਈ ਇੱਕ ਪਬਲਿਸਿਟੀ ਸਟੰਟ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ, ਲੇਕਿਨ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਇਹ ਪੁਸ਼ਟੀ ਹੋ ਗਈ ਕਿ ਇਹ ਵਾਸਤਵ ਵਿੱਚ ਠੀਕ ਸੀ। ਫ਼ਿਲਮ ਦੇ ਸਿਰਲੇਖ ਨੂੰ ਇੱਕ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪਿਆਰਾ ਵੋਟ ਵਲੋਂ ਤੈਅ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ; ਮੂਵੀਗੋਅਰਸ ਨੇ ਪੰਜਾਬ ਮੇਲ, ਇਸ਼ਕ ਵਾਇਆ ਭਟਿੰਡਾ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਵੀ ਮੇਟ ਦੇ ਵਿਕਲਪ ਦਿੱਤੇ।
ਇਸ ਫ਼ਿਲਮ ਨੂੰ ਪ੍ਰੋਮੋਟ ਕਰਣ ਦੇ ਲਈ, ਐਕਟਰ ਵੱਖ ਵੱਖ ਟੀਵੀ ਸ਼ੋ ਵਿੱਚ ਵਿਖਾਈ ਦਿੱਤੇ।
ਕਰੀਨਾ ਕਪੂਰ ਗਾਇਨ ਪ੍ਰਤੀਭਾ ਮੁਕਾਬਲੇ ਜਿਹਾ ਨੀ ਗਾ ਮਾ ਪਾ ਚੈਲੇਂਜ 2007 ਵਿੱਚ ਮਹਿਮਾਨ ਮੁਨਸਫ਼ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਆਈ ਜਬਕਿ ਸ਼ਾਹਿਦ ਕਪੂਰ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਨਿਰਮੂਲ ਸਟਾਰ ਵੋਈਸ ਆਫ ਇੰਡਿਆ ਅਤੇ ਝਲਕ ਦਿਖਲਾ ਜਾ ਵਿੱਚ ਵਿਖਾਈ ਦਿੱਤੇ ; ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਦੋਨਾਂ ਇਕੱਠੇ ਨਚ ਬਲਿਏ ਵਿੱਚ ਵਿਖਾਈ ਦਿੱਤੇ। ਇਸਦੇ ਇਲਾਵਾ, ਨਿਰਮਾਤਾਵਾਂ ਨੇ ਜਦੋਂ ਵੀ ਮੇਟ ਲਈ ਮੁਂਬਈ ਵਿੱਚ ਪੱਛਮ ਅਤੇ ਵਿਚਕਾਰ ਲਾਇਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਦੋ ਪੂਰੀ ਲੋਕਲ ਟਰੇਨਾਂ ਨੂੰ ਪੇਂਟ ਕੀਤਾ, ਜਹਾਂ ਸ਼ਾਹਿਦ ਕਪੂਰ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀ ਮੁਸਾਫਰਾਂ ਵਲੋਂ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਫ਼ਿਲਮ ਦੇ ਬਾਰੇ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦਿੱਤੀ।
23 ਅਕਤੂਬਰ 2007 ਦੀ ਰਾਤ ਨੂੰ ਫ਼ਿਲਮ ਵਲੋਂ ਜੁਡ਼ੇ ਲੋਕਾਂ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਰਵਾਰਾਂ ਲਈ ਮੁਂਬਈ ਵਿੱਚ ਯਸ਼ਰਾਜ ਸਟੂਡਯੋ ਉੱਤੇ ਫ਼ਿਲਮ ਦਾ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਪੂਰਵਾਵਲੋਕਨ ਹੋਇਆ।
ਫ਼ਿਲਮ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ 26 ਅਕਤੂਬਰ 2007 ਨੂੰ ਇੱਕ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਸਮਿਖਿਅਕ ਦੇ ਨਾਲ ਹੋਈ, ਇਸਨੂੰ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਵਿੱਚ ਪੂਰੇ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ 70% ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਦੁਆਰੇ ਪਸੰਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਹਫ਼ਤੇ ਦੇ ਅੰਤ ਤੱਕ ਇਹ ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤਤਾ ਵੱਧ ਕਰ 90% ਤੱਕ ਪਹੁਂਚ ਗਈ। ਇਸਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹਫ਼ਤੇ 350 ਸਿਨੇਮਾਘਰਾਂ ਵਲੋਂ ਕੁਲ 11। 75 ਕਰੋਡ਼ ਰੁਪਏ ਦਾ ਵਪਾਰ ਕੀਤਾ। ਦੂਜੇ ਹਫ਼ਤੇ ਵੀ ਇਸਨੇ ਬਹੁਤ ਅੱਛਾ ਵਪਾਰ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਪੂਰੀ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਇਸਦੇ ਸ਼ੋ ਵਿੱਚ 40 % - 50 % ਦੀ ਭਾਰੀ ਵਾਧਾ ਵੇਖੀ ਗਈ।
ਦੂੱਜੇ ਹਫ਼ਤੇ ਵਿੱਚ ਵੀ ਇਸਨੇ ਆਪਣਾ ਮਾਰਚ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ ਅਤੇ 9 ਕਰੋਡ਼ ਵਲੋਂ ਜਿਆਦਾ ਦਾ ਵਪਾਰ ਕੀਤਾ, ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੋਨਾਂ ਸਪਤਾਹੋਂ ਵਿੱਚ ਕੁਲ 21 ਕਰੋਡ਼ ਦਾ ਵਿਆਪਰ ਕੀਤਾ।