ਰਾਣੀ ਸਤੀ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ

ਰਾਣੀ ਸਤੀ, ਜਿਸ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਰਾਇਣੀ ਦੇਵੀ ਵਜੋਂ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਦਾਦੀਜੀ (ਦਾਦੀ) ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਰਾਜਸਥਾਨੀ ਔਰਤ ਹੈ ਜੋ 13ਵੀਂ ਅਤੇ 17ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਦੀ ਮੌਤ 'ਤੇ ਸਤੀ (ਆਤਮ-ਹੱਤਿਆ) ਹੋਈ ਸੀ। ਰਾਜਸਥਾਨ ਅਤੇ ਹੋਰ ਥਾਵਾਂ 'ਤੇ ਕਈ ਮੰਦਿਰ ਉਸ ਦੀ ਪੂਜਾ ਕਰਨ ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਕਾਰਜ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਨ ਲਈ ਸਮਰਪਤ ਹਨ।

ਦੰਤਕਥਾ[ਸੋਧੋ]

ਰਾਣੀ ਸਤੀ ਦੇ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋਣ ਵਾਲੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਦੇ ਬਿਰਤਾਂਤ ਵੱਖਰੇ-ਵੱਖਰੇ ਹਨ। ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ ਦੀ ਤਾਰੀਖ਼ 1295 ਜਾਂ 1595 ਨੂੰ ਦੱਸੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ,[1] ਜਦੋਂ ਕਿ ਦੂਸਰੇ ਲੋਕ ਉਸਨੂੰ 14ਵੀਂ ਸਦੀ, [2] ਜਾਂ 17ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਰੱਖਦੇ ਹਨ।[3]

ਹੋਰ ਬਿਰਤਾਂਤਾਂ ਵਿਚ ਉਸ ਦੇ ਪਤੀ ਦੀ ਹੱਤਿਆ ਨੂੰ ਡਾਕੂਆਂ ਦੇ ਇਕ ਸਮੂਹ ਵਿਚ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਰਾਣੀ ਦੀ ਇੱਜ਼ਤ ਬਚਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਵਿਚ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹੱਥੋਂ ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਸੀ।[2] ਫਿਰ ਵੀ ਦੂਸਰੇ ਸੰਸਕਰਣ ਰਾਣੀ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਜਲਾਨ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿਚ ਸਤੀ ਕਰਨ ਲਈ ਤੇਰ੍ਹਾਂ ਵਿਧਵਾਵਾਂ ਵਿਚੋਂ ਪਹਿਲੀ ਮੰਨਦੇ ਹਨ।[1]

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

  1. 1.0 1.1 Hardgrove, Anne (August 1999). "Sati worship and Marwari public identity in India". The Journal of Asian Studies. 58: 723–752. doi:10.2307/2659117.
  2. 2.0 2.1 Sen, Mala (2002). Death by Fire: Sati, Dowry Death, and Female Infanticide in Modern India. Rutgers University Press. pp. 42–51. ISBN 9780813531021.
  3. Courtright, Paul B (1994). "The iconographies of Sati". In Hawley, John Stratton (ed.). Sati, the Blessing and the Curse: The Burning of Wives in India. Oxford University Press. ISBN 9780195360226.

ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ[ਸੋਧੋ]

  • Rani Sati ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਿਤ ਮੀਡੀਆ ਵਿਕੀਮੀਡੀਆ ਕਾਮਨਜ਼ ਉੱਤੇ ਹੈ