ਅਦਵੈਤਾ ਪਰਿਵਾਰ
ਅਦਵੈਤਾ ਪਰਿਵਾਰ ( ਬੰਗਾਲੀ : অদ্দৈত অংশ) ਚੇਲਿਆਂ ਦੀ ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀ ਹੈ ਜੋ ਸ੍ਰੀ ਅਦਵੈਤਾ ਅਚਾਰੀਆ ਤੋਂ ਆਇਆ ਹੈ, ਜੋ ਸਦੈਵਾ (ਵੈਰਕੁਥ-ਮੂਰਤੀ) ਅਤੇ ਮਹਾਂਵਿਸ਼ਨੂੰ ਦਾ ਸਾਂਝਾ ਅਵਤਾਰ ਹੈ। ਇਹ ਗੌੜਿਆ ਵੈਯਵ ਸੰਪ੍ਰਦਾਯ (ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ: 'ਵਿਸ਼ਨੂੰ ਪੂਜਾ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਬੰਗਾਲੀ ਪਰੰਪਰਾ') ਦੀ ਇੱਕ ਮੁੱਖ ਸ਼ਾਖਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਸ੍ਰੀ ਚੇਤਨਯ ਮਹਾਂਪ੍ਰਭੂ ਨਾਲ ਹੋਈ।
ਅਦਵੈਤ ਪਰਿਵਾਰ ਗੌੜਿਆ ਵੈਸ਼ਨਵ ਪਰੰਪਰਾ ਦੀ ਇੱਕ ਸ਼ਾਖਾ ਹੈ, ਇਹ ਹਿੰਦੂ ਧਰਮ ਦਾ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਨੂੰ ਭਗਤੀ ਵਾਲਾ ਹਿੱਸਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਸ੍ਰੀ ਚੇਤਨਯ ਮਹਾਂਪ੍ਰਭੂ (ਵਿਭੁੰਭੜਾ ਮੀਰਾ, १8686-15–153434) ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਆਪ ਹੀ ਅਦਵੈਤਾ ਅਚਾਰਿਆ ਦੁਆਰਾ ਇਸ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਦਾ ਸੱਦਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।,ਅਦਵੈਤ ਕੇਵਲ ਸ੍ਰੀ ਚੇਤਨਯ ਦੀ ਅਰਦਾਸ ਲਈ ਹੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਉਸਨੂੰ ਲੀਲਾ ਦਾ ਕੋਰੀਓਗ੍ਰਾਫਰ ਵੀ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਜਾਂ ਨਾਲ ਹੀ ਉਹ ਸ੍ਰੀ ਚੇਤਨਯ ਦੀਆਂ ਬ੍ਰਹਮ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਆਪਣੇ ਭਗਤ ਅਧਿਆਪਕਾਂ (ਗੁਰੂ-ਪਰੰਪਰਾ) ਦਾ ਸੰਸਥਾਪਕ ਵੀ ਸੀ।
ਪਰਿਵਾਰ
[ਸੋਧੋ]ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਅਤੇ ਵਧੇਰੇ ਕਰਕੇ ਹਿੰਦੀ ਅਤੇ ਬੰਗਾਲੀ ਵਿੱਚ 'ਪਰਿਵਾਰਾ' ਦਾ ਅਰਥ ਹੈ 'ਪਰਿਵਾਰ' ਜਾਂ 'ਤੁਹਾਡੇ ਅਨੁਸਾਰ ਚੱਲਣ ਵਾਲੇ' ਭਾਵ ਚੇਲੇ।[1] ' ਇੱਕ ਪਰਿਵਾਰ ਇੱਕ ਬ੍ਰਹਮ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਦੀ ਸੰਤਾਨ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਨਾਮ ' ਅਵਤਾਰ ' ਹੈ, ਸ਼ਾਬਦਿਕ ਰੂਪ ਵਿੱਚ 'ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਕੁਲ'। ਇਹ ਪਰਿਵਾਰ ਆਪਣੇ ਪੈਰੋਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਦੀਖਿਆ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਅਕਸਰ ਆਪਣੀ ਪਰੰਪਰਾ ਦੀਆਂ ਆਪਣੀਆਂ ਸ਼ਾਖਾਵਾਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੋ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ -ਇਕ ਵਮਸਾ ਪਰਿਵਾਰ, ਜਾਂ ਪਰਿਵਾਰਕ ਉਤਰਾਧਿਕਾਰ (ਪਰੰਪਰਾ ਦਾ ਅਰਥ 'ਇਕ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਕ') ਅਤੇ ਇੱਕ ਦੀਕਸ਼ਾ ਪਰੰਪਰਾ, ਜਾਂ ਅਰੰਭਿਕ ਉਤਰਾਧਿਕਾਰ, ਪੈਰੋਕਾਰਾਂ ਦਾ ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀ ਜਨਮ ਨਾਲ ਨਹੀਂ, ਬਲਕਿ ਦੀਖਿਆ ਦੁਆਰਾ ਹੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਅਦਵੈਤਾ ਪਰਿਵਾਰ
[ਸੋਧੋ]ਪੰਡਤ ਕੁਵਰ ਅਚਾਰਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਪਤਨੀ ਨਾਭਾ ਦੇਵੀ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਵਜੋਂ, ਸਾਲ 1434 ਵਿੱਚ ਸ੍ਰੀ ਅਦਵੈਤਾ ਅਚਾਰਿਆ ਦਾ ਜਨਮ ਸ੍ਰੀ ਹੱਟਾ ਜਿਸਦਾ ਮੌਜੂਦਾ ਨਾਮ ਸਾਏਲਹਟ ਹੈ ਦੇ ਇੱਕ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਜੋ ਹੁਣ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਦਾ ਇੱਕ ਸ਼ਹਿਰ ਅਤੇ ਇੱਕ ਖੇਤਰ ਹੈ। ਕਾਲੀ ਯੁੱਗ ਦੀਆਂ ਪਤਿਤ ਰੂਹਾਂ ਲਈ ਰਹਿਮ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਸਭ ਤੋਂ ਛੋਟੇ ਰੂਪ ਸ੍ਰੀ ਚੇਤਨਯ ਮਹਾਂਪ੍ਰਭੂ, ਜਿਸਨੇ 1486 ਵਿੱਚ ਨਵਦੱਪਾ ਕਸਬੇ ਵਿੱਚ ਜਨਮ ਲਿਆ ਅਤੇ ਭਗਵਾਨ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਾ ਦੇ ਅਵਤਾਰ ਜਾਂ ਵੰਸ਼ ਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ। ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਸ੍ਰੀ ਅਦਵੈਤ ਅਚਾਰਿਆ ਗੌੜ ਅਨਾ ਠਾਕੁਰ (ਗৌর আনা ঠাকুর) ਦੇ ਨਾਮ ਨਾਲ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੈ। ਅਦਵੈਤਾ ਪਰਿਵਾਰ ਦਾ ਆਰੰਭ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਅਦਵੈਤਾ ਅਚਾਰਿਆ ਦੇ ਦੋ ਵਿਆਹੇ ਪੁੱਤਰਾਂ- ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਾ ਮਿਸਰਾ ਗੋਸਵਾਮੀ ਅਤੇ ਸ੍ਰੀ ਬਾਲਰਾਮ ਮੀਰਾ ਗੋਸਵਾਮੀ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਸ੍ਰੀ ਅਦਵੈਤਾ ਅਚਾਰਿਆ ਦੇ ਚਾਰ ਹੋਰ ਪੁੱਤਰ ਸਨ, ਅਕਯੁਤਨੰਦ, ਗੋਪਾਲ, ਜਗਦੀਸ਼ ਅਤੇ ਸਵਰੂਪਾ, ਪਰ ਉਹ ਸੰਨਿਆਸੀ (ਭਿਕਸ਼ੂ) ਬਣ ਗਏ, ਯਾਤਰਾ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਚੇਲੇ ਨਹੀਂ ਬਣੇ।
ਸ੍ਰੀ ਅਦਵੈਤਾ ਅਚਾਰੀਆ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਕੁੱਲ ਨਿਸ਼ਚਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਬਿਜਯ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਗੋਸਵਾਮੀ[2] (1841-1899) ਹੈ, ਜਿਸ ਦੀ ਹਗੀਤ-ਪੱਤਰ ਉਸ ਦੇ ਚੇਲੇ ਕੁਲਦਾਨੰਦ ਬ੍ਰਹਮਾਚਾਰੀ ਦੁਆਰਾ ਬੰਗਾਲੀ ਵਿੱਚ ਬਹੁ-ਖੰਡ ਵਿੱਚ ਦਰਸਾਈ ਗਈ ਹੈ।
ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਅਦਵੈਤ ਪਰਿਵਾਰ ਵੱਡੇ ਬੰਗਾਲ (ਪੂਰਬੀ-ਭਾਰਤੀ ਰਾਜ ਪੱਛਮੀ ਬੰਗਾਲ ਅਤੇ ਨਾਲ ਲੱਗਦੇ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼) ਵਿੱਚ ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ ਸਰਗਰਮ ਸੀ ਅਤੇ ਉੱਤਰ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਦੇ ਵਰਿੰਦਾਵਨ ਖੇਤਰ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਭਾਰਤ ਦੇ ਪੂਰਬੀ ਪੂਰਬ ਵਿੱਚ ਪੈਰੋਕਾਰਾਂ ਦੀਆਂ ਜੇਬਾਂ ਰੱਖਦਾ ਸੀ। ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਇਹ ਭਾਰਤ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਵੀ ਕਿਰਿਆਸ਼ੀਲ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ, ਜਿਸਨੇ 1982 ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਪਹਿਲੇ ਗੈਰ-ਭਾਰਤੀ ਚੇਲੇ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ ਸੀ।
ਇਹ ਵੀ ਵੇਖੋ
[ਸੋਧੋ]- ਅਦਵੈਤ ਆਚਾਰੀਆ
- ਚੈਤਨ੍ਯ ਮਹਾਪ੍ਰਭੂ
ਹਵਾਲੇ
[ਸੋਧੋ]- ↑ Glashoff, Klaus. "Sanskrit Dictionary for Spoken Sanskrit". spokensanskrit.de.
- ↑ Kenneth W. Jones (1 May 1990). The New Cambridge History of India: Socio-religious reform movements in British India. Cambridge University Press. pp. 39–. ISBN 978-0-521-24986-7. Retrieved 6 July 2012.