ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਆਈ. ਐਮ. ਵਿਜਾਯਨ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਆਜ਼ਾਦ ਵਿਸ਼ਵਕੋਸ਼ ਤੋਂ
ਆਈ. ਐਮ. ਵਿਜਾਯਨ

ਇਨਿਵਲਾਪਿਲ ਮਨੀ ਵਿਜਯਨ,[1] (ਅੰਗ੍ਰੇਜ਼ੀ: Inivalappil Mani Vijayan; ਜਨਮ 25 ਅਪ੍ਰੈਲ 1969) ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕਾਲੋ ਹਰੀਨ (ਬਲੈਕ ਬੱਕ) ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ,[2] ਇੱਕ ਸਾਬਕਾ ਪੇਸ਼ੇਵਰ ਭਾਰਤੀ ਫੁੱਟਬਾਲ ਖਿਡਾਰੀ ਹੈ। ਸਟਰਾਈਕਰ ਵਜੋਂ ਖੇਡਦਿਆਂ, ਉਸਨੇ ਨਾਈਵੇਂ ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਅਤੇ 2000 ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤੀ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਟੀਮ ਲਈ ਭਾਈਚੁੰਗ ਭੂਟੀਆ ਨਾਲ ਇੱਕ ਸਫਲ ਹਮਲਾਵਰ ਭਾਈਵਾਲੀ ਬਣਾਈ। ਵਿਜਯਾਨ ਨੂੰ 1993, 1997 ਅਤੇ 1999 ਵਿਚ, ਸਾਲ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਸਾਲ ਦਾ ਪੁਰਸਕਾਰ ਮਿਲਿਆ,[3] ਪਹਿਲੇ ਵਾਰ ਇਹ ਇਸ ਪੁਰਸਕਾਰ ਨੂੰ ਕਈ ਵਾਰ ਜਿੱਤਣ ਵਾਲਾ ਖਿਡਾਰੀ ਹੈ।[4] 2003 ਵਿੱਚ ਉਸਨੂੰ ਅਰਜੁਨ ਪੁਰਸਕਾਰ ਨਾਲ ਵੀ ਨਵਾਜਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।[5][6][7]

ਵਿਜਯਾਨ ਨੇ ਕੇਰਲ ਦੇ ਤ੍ਰਿਸੂਰ ਮਿਊਂਸਪਲ ਕਾਰਪੋਰੇਸ਼ਨ ਸਟੇਡੀਅਮ ਵਿੱਚ ਸੋਡਾ ਵੇਚਣ ਵਾਲੇ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ 10 ਪੈਸੇ (0.02 ਸੈਂਟ) ਦੀ ਬੋਤਲ ਕਮਾ ਕੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ। ਆਖਰਕਾਰ ਉਸ ਨੂੰ ਕੇਰਲ ਪੁਲਿਸ ਕਲੱਬ ਲਈ ਖੇਡਣ ਲਈ ਚੁਣਿਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਘਰੇਲੂ ਫੁੱਟਬਾਲ ਵਿੱਚ ਚੋਟੀ ਦੇ ਨਾਮਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਬਣ ਗਿਆ। ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਹਮਲਾਵਰ ਖਿਡਾਰੀ, ਉਹ ਆਖਰਕਾਰ ਭਾਰਤੀ ਕਲੱਬ ਫੁੱਟਬਾਲ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਕਮਾਈ ਕਰਨ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਭਾਰਤ ਟੀਮ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਿਯਮਤ ਬਣ ਗਿਆ। ਉਸਨੇ 1999 ਦੀਆਂ SAF ਖੇਡਾਂ ਵਿੱਚ ਭੂਟਾਨ ਖਿਲਾਫ ਮੈਚ ਵਿੱਚ ਹੁਣ ਤੱਕ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਤੇਜ਼ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਗੋਲ ਕੀਤਾ ਜਦੋਂ ਉਹ 12 ਸਕਿੰਟਾਂ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਰਿਹਾ। ਵਿਜਯਨ ਦੀ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਮਲੇਸ਼ੀਆ ਅਤੇ ਥਾਈਲੈਂਡ ਦੇ ਕਲੱਬਾਂ ਤੋਂ ਦਿਲਚਸਪੀ ਲੈਂਦੀ ਸੀ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਸਨੇ ਰਿਟਾਇਰਮੈਂਟ ਤਕ ਆਪਣਾ ਪੂਰਾ ਕੈਰੀਅਰ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਬਿਤਾਇਆ। ਆਪਣੇ ਕੈਰੀਅਰ ਦੇ ਅੰਤ ਤੱਕ ਉਸਨੇ ਭਾਰਤ ਲਈ 79 ਮੈਚਾਂ ਵਿੱਚ 40 ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਗੋਲ ਕੀਤੇ ਸਨ। ਵਿਜੇਅਨ ਨੇ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਫੁੱਟਬਾਲ ਤੋਂ ਸੰਨਿਆਸ ਲੈ ਕੇ ਆਪਣੇ ਗ੍ਰਹਿ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਨੌਜਵਾਨ ਖਿਡਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਸਿਖਲਾਈ ਦੇਣ ਲਈ ਇੱਕ ਫੁੱਟਬਾਲ ਅਕੈਡਮੀ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਪਾੜਾ ਇਸ ਸਮੇਂ ਉਹ ਕੇਰਲਾ ਪੁਲਿਸ ਲਈ ਖੇਡ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਉਹ 2000 ਤੋਂ 2004 ਤੱਕ ਭਾਰਤੀ ਟੀਮ ਦਾ ਕਪਤਾਨ ਰਿਹਾ।[8][9]

ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਅਤੇ ਘਰੇਲੂ ਕੈਰੀਅਰ

[ਸੋਧੋ]

ਵਿਜਯਨ ਦਾ ਜਨਮ ਕੇਰਲ ਦੇ ਤ੍ਰਿਸੂਰ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿਖੇ 25 ਅਪ੍ਰੈਲ 1969 ਨੂੰ ਇੱਕ ਦਲਿਤ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ।[10] ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਬਹੁਤ ਹੀ ਮਾੜੇ ਮਾਹੌਲ ਵਿੱਚ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਲਈ ਤ੍ਰਿਸੂਰ ਮਿਊਂਸਪਲ ਕਾਰਪੋਰੇਸ਼ਨ ਸਟੇਡੀਅਮ ਵਿੱਚ ਸੋਡਾ ਦੀਆਂ ਬੋਤਲਾਂ ਵੇਚਣੀਆਂ ਪਈਆਂ। ਉਸਨੇ ਚਰਚ ਮਿਸ਼ਨ ਸੁਸਾਇਟੀ ਹਾਈ ਸਕੂਲ, ਥ੍ਰਿਸੂਰ (ਸੀ.ਐੱਮ.ਐੱਸ.ਐੱਸ.ਐੱਸ., ਥ੍ਰਿਸੂਰ ) ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ। ਉਸ ਨੂੰ ਫੁੱਟਬਾਲ ਦੀ ਖੇਡ ਪ੍ਰਤੀ ਸ਼ੌਕ ਸੀ, ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੇਰਲਾ ਦੇ ਤਤਕਾਲੀ ਡੀਜੀਪੀ ਐਮ ਕੇ ਜੋਸੇਫ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਪਈ ਜਿਸ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ 17 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਕੇਰਲਾ ਪੁਲਿਸ ਦੇ ਫੁੱਟਬਾਲ ਕਲੱਬ ਲਈ ਚੁਣਿਆ। ਵਿਜਯਨ ਨੇ 1987 ਦੇ ਕਿਲੌਨ ਨਾਗਰਿਕ ਵਿਖੇ ਕੇਰਲਾ ਪੁਲਿਸ ਲਈ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਜਲਦੀ ਆਪਣੇ ਨਿਪੁੰਨ ਹੁਨਰ ਅਤੇ ਖੇਡ ਦੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਹਮਲਾਵਰ ਸ਼ੈਲੀ ਨਾਲ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਫੁੱਟਬਾਲ ਦੇ ਭਾਈਚਾਰੇ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋ ਗਿਆ। ਉਹ 1991 ਤੱਕ ਕੇਰਲਾ ਪੁਲਿਸ ਲਈ ਖੇਡਦਾ ਰਿਹਾ, ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਮੋਹਨ ਬਾਗਾਨ ਨੂੰ ਤਬਦੀਲ ਕੀਤਾ ਉਹ 1992 ਵਿੱਚ ਕੇਰਲਾ ਪੁਲਿਸ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਆਇਆ ਅਤੇ ਅਗਲੇ ਸਾਲ ਮੋਹੁਣ ਬਾਗਾਨ ਵਾਪਸ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਅਗਲੇ ਹੀ ਸਾਲ 1994 ਵਿੱਚ ਉਹ ਜੇਸੀਟੀ ਮਿੱਲ ਫਗਵਾੜਾ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਗਿਆ, ਅਤੇ 1997 ਤਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ 3 ਸਾਲ ਰਿਹਾ, ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਜੇਸੀਟੀ ਨੂੰ ਐਫਸੀ ਕੋਚੀਨ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ ਲਈ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ। ਕਲੱਬ ਨਾਲ ਇੱਕ ਸਾਲ ਦਾ ਕਾਰਜਕਾਲ ਬਿਤਾਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਹ ਫਿਰ 1998 ਵਿੱਚ ਮੋਹਨ ਬਾਗਾਨ ਚਲਾ ਗਿਆ ਅਤੇ 1999 ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਐਫਸੀ ਕੋਚੀਨ ਆਇਆ। ਵਿਜਯਨ ਨੇ 2001 ਵਿੱਚ ਐਫਸੀ ਕੋਚਿਨ ਛੱਡ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਈਸਟ ਬੰਗਾਲ ਕਲੱਬ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਗਿਆ, ਜੋ ਉਹ 2002 ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਜੇਸੀਟੀ ਮਿੱਲ ਫਗਵਾੜਾ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ ਲਈ ਛੱਡ ਗਿਆ। ਕਲੱਬ ਨਾਲ ਦੋ ਸਾਲਾਂ ਦਾ ਕਾਰਜਕਾਲ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੇ 2004 ਵਿੱਚ ਜੇ.ਸੀ.ਟੀ. ਛੱਡ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਚਰਚਿਲ ਬ੍ਰਦਰਜ਼ ਐਸਸੀ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਇਆ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਕਲੱਬ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ 2005 ਵਿੱਚ ਈਸਟ ਬੰਗਾਲ ਕਲੱਬ ਚਲਾ ਗਿਆ, ਜੋ ਕਿ ਇੱਕ ਸਰਗਰਮ ਫੁੱਟਬਾਲ ਖਿਡਾਰੀ ਵਜੋਂ ਉਸ ਦਾ ਆਖਰੀ ਪੇਸ਼ੇਵਰ ਫੁੱਟਬਾਲ ਕਲੱਬ ਸੀ। ਸਾਲ 2006 ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਪੂਰਬੀ ਬੰਗਾਲ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।

ਹਵਾਲੇ

[ਸੋਧੋ]
  1. http://www.thehindu.com/sport/football/vijayans-salute-to-chhetri/article24082027.ece
  2. "The legend who sold soda bottles – A Tribute to I.M.Vijayan". Sportskeeda. 13 July 2012.
  3. "ਪੁਰਾਲੇਖ ਕੀਤੀ ਕਾਪੀ". Archived from the original on 2013-01-25. Retrieved 2019-12-14. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (help) Archived 2013-01-25 at Archive.is
  4. "ਪੁਰਾਲੇਖ ਕੀਤੀ ਕਾਪੀ". Archived from the original on 2019-12-14. Retrieved 2019-12-14. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (help)
  5. https://www.hindustantimes.com/football/india-s-fifa-world-cup-dream-bhaichung-bhutia-im-vijayan-question-lack-of-football-culture/story-LO3wFsQlcv13LyQRHM0lLI.html