ਉਮਾਯਾਮਾ ਰਾਣੀ
ਅਸਵਾਥੀ ਥਿਰੁਅਲ ਉਮਾਯਾਮਾ, ਵਧਰੇ ਕਰਕੇ ਬਤੌਰ ਉਮਾਯਾਮਾ ਰਾਣੀ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, 1677 ਤੋਂ 1684 ਤੱਕ ਆਪਣੇ ਭਤੀਜੇ ਰਾਜਾ ਰਵੀ ਵਰਮਾ ਦੀ ਤਰਫ ਤੋਂ ਵੇਨਾਦ ਦੇ ਰੀਜੈਂਟ ਰਹੀ, ਜਿਹਨਾਂ ਨੇ 1718 ਤੱਕ ਰਾਜ ਕੀਤਾ ਸੀ।[1] ਉਸ ਨੇ ਸੀਨੀਅਰ ਮਹਾਰਾਣੀ ਮਾਕੈਰਾਮ ਥਿਰੁਨਲ ਦੇ ਅਧੀਨ ਅਟਿੰਗਲ ਦੀ ਜੂਨੀਅਰ ਮਹਾਰਾਣੀ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਐਟਿੰਗਲ ਦੀ ਸੀਨੀਅਰ ਮਹਾਰਾਣੀ ਵਜੋਂ ਵੀ ਸੇਵਾਵਾਂ ਨਿਭਾਈਆਂ।
ਜਦੋਂ ਕਿ ਰਵੀ ਵਰਮਾ ਨੇ ਤ੍ਰਿਪਾਪੁਰ (1684-1718) ਦੇ ਰਾਜੇ ਵਜੋਂ ਸ਼ਾਸਨ ਕੀਤਾ, ਉਮਾਯਾਮਾ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸਵਰੂਪਮ ਉੱਤੇ ਰਾਜ ਕਰਨ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਜਾਰੀ ਰੱਖੀ। ਉਹ ਕੇਰਲਾ ਵਿੱਚ ਅੰਗ੍ਰੇਜ਼ੀ ਅਤੇ ਡੱਚ ਕਾਰਕਾਂ ਨਾਲ ਸੁਤੰਤਰ ਤੌਰ 'ਤੇ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਸੀ। ਇੰਗਲਿਸ਼ ਈਸਟ ਇੰਡੀਆ ਕੰਪਨੀ ਨੇ 1688 ਵਿੱਚ ਉਮਾਯਾਮਾ ਤੋਂ ਵਿਲੀਨਜਮ (ਬ੍ਰਿੰਜਜਹਣ) ਅਤੇ ਰੁਤੇਰਾ (ਜਾਂ ਤਾਂ ਵਲਿਆਥੁਰਾ ਜਾਂ ਵੈੱਟੂਰ) ਵਿਖੇ ਫੈਕਟਰੀ ਸਾਈਟਾਂ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਕੀਤੀਆਂ। ਅੰਜੇਂਗੋ ਵਿਖੇ ਇੱਕ ਕਿਲ੍ਹਾ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ 1694 ਵਿੱਚ ਰਾਣੀ ਕੋਲੋਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਉਮਾਯਾਮਾ ਨੇ ਅਟਿੰਗਲ ਨੇੜੇ ਐਡਾਵਾ ਵਿਖੇ ਡੇਨਜ਼ ਨਾਲ ਇੱਕ ਸਮਝੌਤਾ ਵੀ ਕੀਤਾ।
ਇਤਿਹਾਸਕਾਰ ਕੇ. ਵੀ. ਕੇ. ਅਈਅਰ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਮਹਾਰਾਣੀ ਉਮਾਯਾਮਾ ਨੇ ਪ੍ਰਬੰਧਕੀ ਨੀਂਹ ਉਸਾਰੀ ਜਿਸ ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਪੋਤੀ ਮਾਰਥੰਦਾ ਵਰਮਾ ਨੇ ਆਧੁਨਿਕ ਤ੍ਰਾਵਣਕੋਰ ਦੀ ਉਸਾਰੀ ਕੀਤੀ। ਡੱਚ ਕਮਾਂਡਰ ਹੈਨਰੀਕ ਵੈਨ ਰ੍ਹਿਦ (ਜਿਸ ਨੇ 1677 ਵਿੱਚ ਉਮਾਯਾਮਾ ਨਾਲ ਮੁਲਾਕਾਤ ਕੀਤੀ) ਨੇ 1694 ਵਿੱਚ ਲਿਖ ਕੇ ਇਹ ਸਿੱਟਾ ਕੱਢਿਆ ਕਿ ਅਟਿੰਗਲ ਉਸ ਸਮੇਂ 30,000 ਬੰਦਿਆਂ ਦੀ ਫੌਜ ਨੂੰ ਤਲਬ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਉਮਾਯਾਮਾ ਦੀ ਮੌਤ 1698 ਵਿੱਚ ਵਾਲਿਆਥੁਰਾ ਵਿਖੇ ਹੋਈ।
ਪਿਛੋਕੜ
[ਸੋਧੋ]ਵੇਨਦ ਸ਼ਾਸਕ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀਆਂ ਜਮਾਂਦਰੂ ਸ਼ਾਖਾਵਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਡੋਮੇਨ ਵਿੱਚ ਸੁਤੰਤਰ ਅਧਿਕਾਰ ਦਾ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕੀਤਾ। ਉਹ ਅਲਯਾਦਾਥੂ ਸਵਰੂਪਮ (ਕੋਟਕਾਰਾੜਾ, ਦੇਸੀਨੰਗਦ ਸਵਰੂਪਮ (ਕੁਇੱਲਨ)) ਅਤੇ ਪੇਰਾਕਾ ਥਵਾਜ਼ੀ (ਨੇਦੂਮੰਗਦ) ਸਨ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, 17ਵੀਂ ਸਦੀ ਤੱਕ, ਤ੍ਰਿਪੱਪੂਰ ਸ਼ਾਖਾ ਦੇ ਸੀਮਤ ਡੋਮੇਨ ਦੇ ਅੰਦਰ ਵੀ, ਧੜੇ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਬਦਲਣ ਵਾਲੀਆਂ ਨਾਇਰ ਰਿਆਜ਼ਾਂ (ਮੈਡਮਪਿਸ) ਕਾਰਨ ਫੁੱਟ ਪਏ ਸਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਅੱਠ ਘਰਾਂ ਦੇ ਬੈਰਨ ਸਨ।
ਅਟਿੰਗਲ ਦੀ ਮਹਾਰਾਨੀ
[ਸੋਧੋ]14ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੌਰਾਨ, ਤ੍ਰਿਪੱਪੂਰ ਸ਼ਾਸਕ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਕੋਲਾਥੁਨਡ ਸ਼ਾਸਕ ਪਰਿਵਾਰ (ਉੱਤਰੀ ਕੇਰਲ) ਤੋਂ ਦੋ ਔਰਤ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨੂੰ ਗੋਦ ਲੈਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਦੋ ਰਾਜਕੁਮਾਰੀਆਂ ਦੀ ਰਿਹਾਇਸ਼ ਲਈ ਅਟਿੰਗਲ (ਚਿਤਿਟੀਂਕਾਰਾ) ਵਿਖੇ ਇੱਕ ਸ਼ਾਹੀ ਨਿਵਾਸ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅਟਿੰਗਲ ("ਅਟਿੰਗਲ ਮੂਥਾ ਥਾਮਪੁਰਨ" ਅਤੇ "ਅਟਿੰਗਲ ਈਲਾਏ ਥਾਮਪੁਰਨ") ਦੀ ਵੱਡੀ ਅਤੇ ਛੋਟੀ ਰਾਣੀਆਂ ਵਜੋਂ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਅਟਿੰਗਲ ਦੇ ਆਸ ਪਾਸ ਜ਼ਮੀਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸੌਂਪ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਮਾਲੀਆ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰ ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।
ਤ੍ਰਿਪੱਪੂਰ ਸ਼ਾਸਕ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ ਨੂੰ “(ਸੀਨੀਅਰ) ਰਾਣੀ ਅਟਿੰਗਲ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਸਿਰਫ਼ ਅਟਿੰਗਲ ਦੀ ਵੱਡੀ ਰਾਣੀ ਨੂੰ ਅਟਿੰਗਲ ਵਿਖੇ ਗੱਦੀ ਸੰਭਾਲਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਸੀ ਭਾਵੇਂ ਕੋਈ ਬਾਲਗ ਮਰਦ ਮੌਜੂਦ ਸੀ ਜਾਂ ਨਹੀਂ। ਤ੍ਰਿਪੱਪੂਰ ਸਵਰੂਪਮ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਮਰਦ ਵਾਰਿਸ (ਪੁੱਤਰ, ਭਰਾ ਜਾਂ ਚਚੇਰਾ ਭਰਾ) ਦੁਆਰਾ ਸ਼ਾਸਨ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਤ੍ਰਿਪੱਪੁਰ ਦੇ ਰਾਜੇ ਦੇ ਜੀਵਨ ਸਾਥੀ ਨੂੰ "ਮਹਾਰਾਣੀ" ਦੀ ਉਪਾਧੀ ਰੱਖਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅਟਿੰਗਲ ਦੀ ਮਹਾਰਾਣੀ ਤ੍ਰਿਪੱਪੂਰ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਰਾਣੀ ਸੀ।
ਇਤਿਹਾਸਕਾਰ ਪੀ. ਐਸ. ਮੈਨਨ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਸਾਰੇ ਕੇਰਲਾ ਵਿੱਚ, ਕੋਈ "ਰਾਣੀ-ਮਾਂ" ਨਹੀਂ ਸੀ ਜੋ ਅਟਿੰਗਲ ਦੇ ਜਨਤਕ ਮਾਮਲਿਆਂ ਨਾਲ ਇੰਨਾ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਸੀ ਜਿੰਨਾ ਉੱਥੇ ਮੌਜੂਦ ਹਨ।
ਅਟਿੰਗਲ ਦੀ ਰਾਣੀਆਂ ਕੋਲ ਆਪਣੇ ਸੁਤੰਤਰ ਯੋਧੇ ਸਨ ਅਤੇ ਨਿੱਜੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਲੜਾਈਆਂ ਵਿੱਚ ਲੈ ਜਾਂਦੀਆਂ ਸਨ। 16 ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ, ਕੋਲਮ ਦੀ ਰਾਣੀ ਦੀ ਵੀ ਕਾਫ਼ੀ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਅਤੇ ਆਰਥਿਕ ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਸੀ। ਵੇਨਦ ਅਤੇ ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਵਿਚਕਾਰ ਕੁਝ ਸੰਧੀਆਂ 'ਤੇ ਕੋਲਾਮ ਦੀ ਰਾਣੀ ਦੁਆਰਾ ਦਸਤਖਤ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਨ। ਇਹ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕੋਲਾਮ ਦੀ ਮਹਾਰਾਣੀ, ਅਟਿੰਗਲ ਦੀ ਮਹਾਰਾਣੀ ਨਾਲ ਗਠਜੋੜ ਕਰਦਿਆਂ, ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਲੋਕਾਂ ਵਿਰੁੱਧ ਫੌਜੀ ਮੁਹਿੰਮਾਂ ਵੀ ਚਲਾਈਆਂ ਸਨ। ਤ੍ਰਿਪੱਪੂਰ ਖ਼ਿਲਾਫ਼ ਇੱਕ ਫੌਜੀ ਮੁਹਿੰਮ ਵਿੱਚ, ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅਟਿੰਗਲ ਦੀ ਮਹਾਰਾਣੀ, ਆਪਣੇ ਚਚੇਰੇ ਭਰਾ (ਕੋਲੱਮ ਦੀ ਮਹਾਰਾਣੀ) ਨਾਲ ਕੋਲਾਮ ਵਿੱਚ ਫੌਜਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਈਆਂ ਸਨ।
ਇਹ ਵੀ ਦੇਖੋ
[ਸੋਧੋ]- ਰਾਜਾ ਰਾਮ ਵਰਮਾ
- ਮਾਰਥੰਦਾ ਵਰਮਾ
- ਤਰਾਵਣਕੋਰ
- ਅਤਿੰਗਲ
ਹਵਾਲੇ
[ਸੋਧੋ]- ↑ Shungunny Menon History of Travancore