ਐਨ ਇਲੀਅਟ
ਐਨ ਇਲੀਅਟ | |
|---|---|
 |
ਐਨ ਇਲੀਅਟ (16 ਨਵੰਬਰ 1743-30 ਮਈ 1769) ਇੱਕ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਦਰਬਾਰੀ ਅਤੇ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਸੀ। ਉਹ ਲੰਡਨ ਅਤੇ ਡਬਲਿਨ ਵਿੱਚ ਕਾਮੇਡੀਜ਼ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤੀ। ਉਸ ਦੇ ਆਪਣੇ ਸਲਾਹਕਾਰ ਆਰਥਰ ਮਰਫੀ, ਬ੍ਰਿਸਟਲ ਦੇ ਤੀਜੇ ਅਰਲ, ਅਗਸਤਸ ਹਰਵੇ ਅਤੇ ਕੰਬਰਲੈਂਡ ਦੇ ਡਿਊਕ, ਪ੍ਰਿੰਸ ਹੈਨਰੀ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧ ਸਨ।
ਜੀਵਨ
[ਸੋਧੋ]ਇਲੀਅਟ ਦਾ ਜਨਮ 1743 ਵਿੱਚ ਟੋਨਬ੍ਰਿਜ ਵਿੱਚ ਮੈਰੀ ਅਤੇ ਰਿਚਰਡ ਇਲੀਅਟ ਦੇ ਘਰ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਇਲੀਅਟ ਲੰਡਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨੌਕਰ ਬਣ ਗਈ, ਫਿਰ "ਮਿਸ ਹੂਪਰ" ਦੇ ਨਾਮ ਹੇਠ ਇੱਕ ਉੱਚ ਪੱਧਰੀ ਵੇਸਵਾ ਬਣ ਗਈ। ਉਹ ਬੈਰਿਸਟਰ ਅਤੇ ਲੇਖਕ ਆਰਥਰ ਮਰਫੀ ਦੀ ਪ੍ਰੋਟੈਗੀ ਅਤੇ ਮਾਲਕਣ ਬਣ ਗਈ।
ਮਰਫੀ ਨੇ ਨਾਟਕ ਲਿਖੇ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ 'ਦਿ ਸਿਟੀਜ਼ਨ' ਇੱਕ ਮਜ਼ਾਕ ਹੈ, ਜੋ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ 1761 ਵਿੱਚ ਡ੍ਰੂਰੀ ਲੇਨ ਵਿਖੇ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਇਲੀਅਟ ਮਾਰੀਆ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਵਿੱਚ ਸੀ। ਡੇਵਿਡ ਗੈਰਿਕ ਉਸ ਦੀ ਅਦਾਕਾਰੀ ਬਾਰੇ ਨਿੰਦਿਆ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਪਰ ਉਸ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਇਕਰਾਰਨਾਮੇ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕੀਤੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਗੈਰਿਕ ਨੇ ਇਹ ਨਹੀਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰੇਗਾ, ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਇੱਕ ਸੀਜ਼ਨ ਲਈ ਡਬਲਿਨ ਵਿੱਚ ਸਪ੍ਰੈਂਜਰ ਬੈਰੀ ਦੇ ਕ੍ਰੋ ਸਟ੍ਰੀਟ ਥੀਏਟਰ ਗਈ।ਫਿਰ ਉਹ ਲੰਡਨ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਵਾਪਸ ਆਈ, ਤਿੰਨ ਸਾਲਾਂ ਲਈ ਕੋਵੈਂਟ ਗਾਰਡਨ ਵਿਖੇ ਕਾਮੇਡੀਜ਼ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤੀ।[1] ਲਗਭਗ 1765 ਵਿੱਚ, ਬ੍ਰਿਸਟਲ ਦੇ ਤੀਜੇ ਅਰਲ, ਅਗਸਤਸ ਹਰਵੇ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ ਕਿ ਉਹ ਸਟੇਜ ਛੱਡ ਕੇ ਉਸ ਦੀ ਮਾਲਕਣ ਬਣ ਜਾਵੇ। ਹਰਵੇ ਨੂੰ "ਇੰਗਲਿਸ਼ ਕੈਸਾਨੋਵਾ" ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਮਰਫੀ ਨਾਲ ਉਸ ਦੀ ਦੋਸਤੀ ਜਾਰੀ ਰਹੀ। ਸੰਨ 1767 ਵਿੱਚ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਨਵੇਂ ਨਾਟਕ 'ਦਿ ਸਕੂਲ ਫਾਰ ਗਾਰਡੀਅਨਜ਼' ਵਿੱਚ ਮੈਰੀ ਐਨ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ। ਮਰਫੀ ਨੂੰ ਛੇ ਰਾਤਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਦੋ ਰਾਤਾਂ ਦਾ ਮੁਨਾਫਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਉਹ ਪੈਸਾ ਇਲੀਅਟ ਨੂੰ ਦੇ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।
ਮੌਤ ਅਤੇ ਵਿਰਾਸਤ
[ਸੋਧੋ]ਇਲੀਅਟ ਦੀ ਮੌਤ ਸੋਹੋ ਵਿੱਚ ਯੂਨਾਨੀ ਸਟ੍ਰੀਟ ਦੇ ਇੱਕ ਘਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਲੰਬੀ ਬਿਮਾਰੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੋਈ ਜੋ ਉਸ ਨੂੰ ਡਿਊਕ ਆਫ਼ ਕੰਬਰਲੈਂਡ ਦੁਆਰਾ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਕੰਬਰਲੈਂਡ ਰਾਜਾ ਦਾ ਛੋਟਾ ਭਰਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹ ਉਸ ਦੀ ਮਾਲਕਣ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਲਈ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਪੌਂਡ ਛੱਡੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਡਿਊਕ ਦਾ ਯੋਗਦਾਨ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ। ਉਸਨੇ ਉਸ ਦੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਦਫ਼ਨਾਉਣ ਅਤੇ ਇੱਕ ਯਾਦਗਾਰ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕੀਤਾ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਆਰਥਰ ਮਰਫੀ ਦੀਆਂ ਲਾਈਨਾਂ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।
ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸ ਦੇ ਜੀਵਨ ਦੀ ਇੱਕ ਅਗਿਆਤ ਜੀਵਨੀ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੋਈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਆਰਥਰ ਮਰਫੀ ਉਸ ਪ੍ਰਤੀ ਸਮਰਪਿਤ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ ਬਾਅਦ ਉਸ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਯਾਦ ਕੀਤਾ। ਆਰਥਰ ਮਰਫੀ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਸ ਰਿਸ਼ਤੇ ਬਾਰੇ ਫੈਨੀ ਬਰਨੀ ਨੇ ਲਿਖਿਆ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਮਰਫੀ ਦੀ ਈਲੀਅਟ ਪ੍ਰਤੀ ਸਮਰਪਣ ਨੂੰ ਦਿਲਚਸਪ ਪਾਇਆ।[2]
ਹਵਾਲੇ
[ਸੋਧੋ]- ↑ Margaret Doody (14 April 2015). Jane Austen's Names: Riddles, Persons, Places. University of Chicago Press. pp. 195–. ISBN 978-0-226-15783-2.
- ↑ D. Cook; A. Culley (13 April 2016). Women's Life Writing, 1700-1850: Gender, Genre and Authorship. Springer. pp. 81–85. ISBN 978-1-137-03077-1.