ਕਲਿੰਟ ਅਲਬਰਟਾ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ
ਕਲਿੰਟ ਅਲਬਰਟਾ
ਜਨਮ
ਕਲਿੰਟ ਡੇਵਿਡ ਮੋਰਿਲ

(1970-01-16)ਜਨਵਰੀ 16, 1970
ਮੌਤਫਰਵਰੀ 25, 2002(2002-02-25) (ਉਮਰ 32)
ਅਲਮਾ ਮਾਤਰਅਲਬਰਟਾ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ
ਪੇਸ਼ਾਫ਼ਿਲਮ-ਮੇਕਰ
ਸਰਗਰਮੀ ਦੇ ਸਾਲ1999–2002

ਕਲਿੰਟ ਅਲਬਰਟਾ (16 ਜਨਵਰੀ, 1970 – 25 ਫਰਵਰੀ, 2002), ਜਿਸ ਨੂੰ ਕਲਿੰਟ ਮੋਰਿਲ, ਕਲਿੰਟ ਟੌਰੇਂਜੌ, ਕਲਿੰਟ ਸਟਾਰ, ਅਤੇ ਜੂਲੇਸ ਕਰਾਟੇਚੈਂਪ ਵਜੋਂ ਵੀ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਕੈਨੇਡੀਅਨ ਫ਼ਿਲਮ ਨਿਰਮਾਤਾ ਸੀ।[1]

ਜੀਵਨ[ਸੋਧੋ]

ਉਸਦਾ ਜਨਮ ਕਲਿੰਟ ਮੋਰਿਲ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮੈਟਿਸ ਪਿਤਾ ਅਤੇ ਇੱਕ ਯੂਰੋ-ਕੈਨੇਡੀਅਨ ਮਾਂ, ਬੈਟੀ ਮੋਰਿਲ ਦੇ ਘਰ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਕੁਹਾੜੀ ਨਾਲ ਇੱਕ ਦੁਰਘਟਨਾ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਤਿੰਨ ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਖੱਬੀ ਉਂਗਲ ਗੁਆ ਦਿੱਤੀ ਸੀ।[2]

ਉਸਨੇ ਅਲਬਰਟਾ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕੀਤਾ, ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੇ ਮੂਲ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਮੂਲ ਵਿਅਕਤੀ ਵਜੋਂ ਆਪਣੀ ਪਛਾਣ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕੀਤਾ।[3] ਉਹ ਐਡਮਿੰਟਨ ਵਿੱਚ ਨੈਸ਼ਨਲ ਫ਼ਿਲਮ ਬੋਰਡ ਆਫ ਕੈਨੇਡਾ ਦੇ ਸਟੂਡੀਓ ਵਨ ਦੇ ਮੂਲ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਗਿਆ, ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਪਹਿਲੀ ਫ਼ਿਲਮ, ਲੋਸਟ ਸੋਂਗਸ ਬਣਾਈ।[2]

ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਸਭ ਤੋਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਫ਼ਿਲਮ ਡੀਪ ਇਨਸਾਈਡ ਕਲਿੰਟ ਸਟਾਰ, ਨੂੰ ਮੈਟਿਸ ਕਮਿਊਨਿਟੀ ਦੇ ਕਈ ਦੋਸਤਾਂ ਨਾਲ ਇੰਟਰਵਿਊਆਂ ਦੀ ਇੱਕ ਲੜੀ 'ਤੇ ਆਧਾਰਿਤ ਕੀਤਾ।[4] ਫ਼ਿਲਮ ਨੂੰ ਸੰਪਾਦਿਤ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਕੈਥਰੀਨ ਅਸਾਲਜ਼ ਅਨੁਸਾਰ, ਫ਼ਿਲਮ ਲਈ ਅਲਬਰਟਾ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ "ਫਰਾਇਡ ਅਤੇ ਮੈਟਿਸ ਅਤੇ ਪੋਰਨੋਗ੍ਰਾਫੀ" ਸਨ। ਉਹ ਡੀਪ ਇਨਸਾਈਡ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕਰਦਾ ਹੈ "ਪਛਾਣ ਦੁਆਰਾ ਮੂਲ ਲਿੰਗਕਤਾ 'ਤੇ ਇੱਕ ਨਜ਼ਰ, ਜਾਂ ਨੇੜਤਾ ਦੁਆਰਾ ਪਛਾਣ, ਜਾਂ ਸੁੰਦਰਤਾ ਅਤੇ ਸਵੈ ਦੀ ਧਾਰਨਾ ਦੁਆਰਾ ਨੇੜਤਾ"।[3] ਅਲਬਰਟਾ, ਜਿਸਨੇ ਫ਼ਿਲਮ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪੋਰਨ ਕਲਾਕਾਰ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ ਹੈ, ਉਸ ਨੇ ਨੈਸ਼ਨਲ ਫ਼ਿਲਮ ਬੋਰਡ ਨਾਲ ਇੱਕ ਲੰਮੀ ਲੜਾਈ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ ਜਦੋਂ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਡੀਪ ਇਨਸਾਈਡ ਤੋਂ ਇੱਕ ਲੰਮੀ ਚੁੱਪ ਕੱਟਣ ਲਈ ਕਿਹਾ।[2] ਫ਼ਿਲਮ ਨੂੰ 2000 ਵਿੱਚ ਸਨਡੈਂਸ ਫ਼ਿਲਮ ਫੈਸਟੀਵਲ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਮਿਲੀ ਅਤੇ 15ਵੇਂ ਜੇਮਿਨੀ ਅਵਾਰਡ ਵਿੱਚ ਡੋਨਾਲਡ ਬ੍ਰਿਟੇਨ ਅਵਾਰਡ ਜਿੱਤਿਆ।[5] ਜਦੋਂ ਨਿਰਮਾਤਾ ਸਿਲਵਾ ਬਾਸਮਾਜੀਅਨ ਪੁਰਸਕਾਰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਅਲਬਰਟਾ ਨੇ ਉਸਦੇ ਪਿੱਛੇ ਇੱਕ ਰਵਾਇਤੀ ਫਸਟ ਨੇਸ਼ਨ ਡਾਂਸ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਸੁਰੱਖਿਆ ਦੁਆਰਾ ਸਟੇਜ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਅਹਿਸਾਸ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਫ਼ਿਲਮ ਨਿਰਮਾਤਾ ਸੀ।[2]

25 ਫਰਵਰੀ, 2002 ਨੂੰ, ਅਲਬਰਟਾ ਨੇ ਆਪਣੀ ਅੰਤਿਮ ਫਿਲਮ ਮਿਸ 501: ਏ ਪੋਰਟਰੇਟ ਆਫ ਲੱਕ ਦੇ ਪ੍ਰੀਮੀਅਰ ਤੋਂ ਲਗਭਗ [2] ਮਹੀਨੇ ਬਾਅਦ, ਪ੍ਰਿੰਸ ਐਡਵਰਡ ਵਾਇਡਕਟ ਤੋਂ ਛਾਲ ਮਾਰ ਕੇ ਖੁਦਕੁਸ਼ੀ ਕਰ ਲਈ।

ਫ਼ਿਲਮੋਗ੍ਰਾਫੀ[ਸੋਧੋ]

  • ਲੋਸਟ ਸੋਂਗਸ, 1999
  • ਮਾਈ ਕਜ਼ਨ ਅਲਬਰਟ: ਪੋਰਟਰੇਟ ਇਨ ਸ਼ੇਡਜ਼ ਆਫ਼ ਬਲੈਕ, 1999
  • ਡੀਪ ਇਨਸਾਈਡ ਕਲਿੰਟ ਸਟਾਰ, 1999
  • ਮਿਸ 501: ਏ ਪੋਰਟਰੇਟ ਆਫ਼ ਲਕ, 2002

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

  1. "A time to look forward: A new wave of aboriginal filmmakers is determined to leave portrayals of natives as victims where they feel they belong -- in the past". National Post, June 18, 1999.
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 "Filmmaker was 'very tortured'". The Globe and Mail, May 4, 2002.
  3. 3.0 3.1 Tillson, Tamsen (4 May 2002). "Filmmaker was 'very tortured'". Globe and Mail. p. F9. Retrieved 30 August 2016.
  4. Mayer, Sophie (2008). "This Bridge of Two Backs: Making the Two-Spirit Erotics of Community". Studies in American Indian Literatures. 20 (1): 10. doi:10.1353/ail.0.0005.
  5. "Prime time night for Canada". The Province, October 31, 2000.