ਕੋਮਾ

ਕੋਮਾ ਜਾਂ ਨਿਸਚੇਤਨਾ (ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ: Coma) ਬੇਹੋਸ਼ੀ ਦੀ ਹਾਲਤ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਜਾਗਰਤ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ; ਦਰਦਨਾਕ ਉਤਸ਼ਾਹ, ਰੌਸ਼ਨੀ, ਜਾਂ ਧੁਨੀ ਨੂੰ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਜਵਾਬ ਦੇਣ ਵਿੱਚ ਅਸਫਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ; ਇੱਕ ਆਮ ਵੇਕ-ਨੀਂਦ ਚੱਕਰ ਦੀ ਘਾਟ ਹੈ; ਅਤੇ ਸਵੈ-ਇੱਛਕ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ। ਕੋਮਾ ਦੀ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਬੇਤਹਾਸ਼ਾ ਕਹਿ ਕੇ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਮੈਡੀਕਲ ਕਮਿਊਨਿਟੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਸਲੀ ਕੋਮਾ ਅਤੇ ਇੱਕ ਮੈਡੀਕਲ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕੋਮਾ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਇੱਕ ਅੰਤਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਪਹਿਲਾਂ ਹਾਲਾਤ ਮੈਡੀਕਲ ਕਮਿਊਨਿਟੀ ਦੇ ਨਿਯੰਤ੍ਰਣ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਮੈਡੀਕਲ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕੋਮਾ ਅਜਿਹਾ ਅਰਥ ਹੈ ਜਿਸ ਦੁਆਰਾ ਮੈਡੀਕਲ ਪ੍ਰੋਫੈਸ਼ਨਲ ਇੱਕ ਨਿਯੰਤ੍ਰਿਤ ਮਾਹੌਲ ਵਿੱਚ ਮਰੀਜ਼ ਦੀਆਂ ਸੱਟਾਂ ਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦੇ ਸਕਦੇ ਹਨ।

ਇਕ ਕੋਮਾ ਪੀੜਤ ਵਿਅਕਤੀ ਜਾਗਰੂਕਤਾ ਦੀ ਪੂਰਨ ਗੈਰਹਾਜ਼ਰੀ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ, ਬੋਲਣ, ਸੁਣਨ ਜਾਂ ਬਦਲਣ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰਥ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਮਰੀਜ਼ ਨੂੰ ਚੇਤਨਾ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖਣ ਲਈ, ਦੋ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਤੰਤੂ ਪ੍ਰਭਾਵਾਂ ਨੂੰ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦਿਮਾਗ ਦੀ ਛਾਤੀ-ਗ੍ਰੇ ਮੈਟਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਦਿਮਾਗ ਦੀ ਬਾਹਰੀ ਪਰਤ ਬਣਦੀ ਹੈ। ਦੂਜਾ ਇੱਕ ਢਾਂਚਾ ਹੈ ਜੋ ਬ੍ਰੇਨਸਟੈਂਡਮ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਰੈਟੀਕੂਲਰ ਐਕਟੀਵੇਟਿੰਗ ਸਿਸਟਮ (ਆਰਏਐਸ) ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੋਹਾਂ ਹਿੱਸਿਆਂ ਜਾਂ ਦੋਵਾਂ ਹਿੱਸਿਆਂ ਦੇ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਦਿਮਾਗ ਨੂੰ ਕੋਮਾ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਕਰਨ ਲਈ ਕਾਫ਼ੀ ਹੈ। ਦਿਮਾਗ ਸੰਵੇਦਨਾ ਇੱਕ ਤੰਗ, ਸੰਘਣੀ, "ਗ੍ਰੇ ਮੈਟਰ" ਦਾ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਨਿਊਰੋਨ ਦੇ ਨਿਊਕੇਲੀਜ਼ ਦੇ ਬਣੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜਿਸਦਾ ਐਕਸੈਸ ਤਦ "ਸਫੈਦ ਪਦਾਰਥ" ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਧਾਰਨਾ ਲਈ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਥੈਲਮਿਕ ਪਾਥਵੇਅ ਦੁਆਰਾ ਸੰਵੇਦੀ ਇਨਪੁਟ ਦਾ ਰੀਲੇਅ, ਅਤੇ ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਨਾਜ਼ੁਕ ਫੈਸਲਿਆਂ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕੰਪਲੈਕਸ ਸੋਚ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ।

ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਆਰਏਐਸ, ਬ੍ਰੇਨਸਟਰੀਮ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪੁਰਾਣੀ ਬਣਤਰ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਰੈਟੀਕੂਲਰ ਫਾਰਮੇਸ਼ਨ (ਆਰ ਐੱਫ) ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ। ਦਿਮਾਗ ਦੇ ਆਰਏਐਸ ਏਰੀਏ ਦੇ ਦੋ ਟ੍ਰੈਕਟ ਹਨ, ਚੜ੍ਹਦੇ ਅਤੇ ਉੱਤਰਦੇਹ ਟ੍ਰੈਕਟ। ਐਸੀਟਿਲਕੋਲੀਨ-ਉਤਪਾਦਕ ਨਾਈਰੋਨਸ ਦੀ ਇੱਕ ਪ੍ਰਣਾਲੀ, ਚੜ੍ਹਦੀ ਹੋਈ ਟਰੈਕ, ਜਾਂ ਚੜ੍ਹਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਜਾਪੀਦਾਰ ਕਿਰਿਆਸ਼ੀਲ ਪ੍ਰਣਾਲੀ (ਆਰਏਐਸ), ਆਰਐੱਫ ਤੋਂ, ਥੈਲਮਸ ਰਾਹੀਂ, ਜਗਾਉਣ ਅਤੇ ਦਿਮਾਗ ਨੂੰ ਜਗਾਉਣ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਸੇਰੇਬ੍ਰਲ ਕੱਟੈਕਸ ਫਿਰ ARAS ਦੇ ਕੰਮਕਾਜ ਵਿੱਚ ਅਸਫਲਤਾ ਇੱਕ ਕੋਮਾ ਵੱਲ ਵਧ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਯੂਨਾਨੀ κῶμα ਕੋਮਾ ਤੋਂ ਹੈ, ਜਿਸਦਾ ਅਰਥ ਹੈ "ਡੂੰਘੀ ਨੀਂਦ"।

ਕੋਮਾ ਦੇ ਕਾਰਨ

ਕੋਮਾ ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੀਆਂ ਹਾਲਤਾਂ ਤੋਂ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਨਸ਼ਾ (ਜਿਵੇਂ ਨਸ਼ੀਲੇ ਪਦਾਰਥਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ, ਦਵਾਈਆਂ ਦੀ ਦੁਰਵਰਤੋਂ, ਓਵਰਡੋਜ਼ ਜਾਂ ਕਾਊਂਟਰ ਦਵਾਈਆਂ, ਨਿਰਧਾਰਤ ਕੀਤੀ ਦਵਾਈ ਜਾਂ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਪਦਾਰਥਾਂ ਦੀ ਦੁਰਵਰਤੋਂ) ਸਮੇਤ, ਮੈਟੋਬੋਲਿਕ ਅਸਧਾਰਨਤਾਵਾਂ, ਕੇਂਦਰੀ ਨਸਾਂ ਦੀ ਬਿਮਾਰੀ, ਸਟ੍ਰੋਕ ਜਾਂ ਹਰੀਨੀਅਸ ਵਰਗੀਆਂ ਗੰਭੀਰ ਨਾਰੀਲੋਲੀਕ ਸੱਟਾਂ, ਹਾਈਪੌਕਸਿਆ, ਹਾਈਪ੍ਰਥਮੀਆ, ਹਾਈਪੋਗਲਾਈਸੀਮੀਆ, ਐਕਲੈਮਸੀਆ ਜਾਂ ਮਾਨਸਿਕ ਸੱਟਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸਿਰ ਢਲਾਣ ਕਾਰਨ ਡਿੱਗਣ, ਡੁੱਬ ਰਹੇ ਹਾਦਸੇ ਜਾਂ ਗੱਡੀ ਦੇ ਟਕਰਾਉਣ ਕਾਰਨ। ਇਸ ਨੂੰ ਬੁੱਧੀ ਦੇ ਸਦਮੇ ਦੇ ਬਾਅਦ ਉੱਚ ਦਿਮਾਗ ਫੰਕਸ਼ਨਾਂ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਰੱਖਣ ਲਈ, ਜਾਂ ਸੱਟਾਂ ਜਾਂ ਰੋਗਾਂ ਦੇ ਇਲਾਜ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਮਰੀਜ਼ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪੀੜਤ ਬਚਾਉਣ ਲਈ, ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਨਯੂਰੋਸੁਰਜੀਰੀ ਦੌਰਾਨ ਦਵਾਈਆਂ ਦੇ ਏਜੰਟ ਦੁਆਰਾ ਬੁੱਝ ਕੇ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।

40 ਫੀਸਦੀ ਕੋਮਾ ਕੇਸ ਨਸ਼ੀਲੇ ਪਦਾਰਥਾਂ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਹਨ। ਡਰੱਗਜ਼ ਨੂੰ ਏਰਜ਼ ਵਿੱਚ ਸਿੰਨਟੇਟਿਕ ਕੰਮਕਾਜ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾਉਣਾ ਜਾਂ ਕਮਜ਼ੋਰ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਦਿਮਾਗ ਨੂੰ ਜਗਾਉਣ ਲਈ ਸਿਸਟਮ ਨੂੰ ਠੀਕ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੰਮ ਕਰਨ ਤੋਂ ਰੋਕਣਾ। ਡਰੱਗਾਂ ਦੇ ਸੈਕੰਡਰੀ ਪ੍ਰਭਾਵਾਂ ਵਿੱਚ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਅਸਧਾਰਨ ਦਿਲ ਦੀ ਗਤੀ ਅਤੇ ਬਲੱਡ ਪ੍ਰੈਸ਼ਰ, ਅਤੇ ਅਸਧਾਰਨ ਸਾਹ ਲੈਣ ਅਤੇ ਪਸੀਨਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਅਸਿੱਧੇ ਤੌਰ ਤੇ ਆਰਏਐਸ ਦੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾ ਸਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਕੋਮਾ ਨੂੰ ਲੈ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਦੌਰੇ ਅਤੇ ਮਨੋ-ਭਰਮਾਂ ਨੇ ਆਰ.ਏ.ਏ.ਐੱਸ. ਖਰਾਬੀ ਵਿੱਚ ਵੀ ਅਹਿਮ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ ਹੈ। ਇਹ ਦੱਸਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਕਾਮਾ ਵਿੱਚ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਵੱਡੇ ਹਿੱਸੇ ਲਈ ਨਸ਼ੀਲੇ ਪਦਾਰਥਾਂ ਦੀ ਜ਼ਹਿਰੀਲੀ ਜੜ੍ਹ ਹੈ, ਹਸਪਤਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਵੈਸਟਿਬੁਲਰ-ਓਕਲਰ ਰੀਫਲੈਕਸ ਰਾਹੀਂ, ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਦੇ ਆਕਾਰ ਅਤੇ ਅੱਖਾਂ ਦੀ ਆਵਾਜਾਈ ਦੇਖ ਕੇ ਸਾਰੇ ਕਾਮਯਾਬ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕਰਦੇ ਹਨ।

ਕੋਮਾ ਦਾ ਦੂਜਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਕਾਰਨ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਕਰੀਬ 25% ਕੋਮਲ ਸੁਰਾਗ ਰੋਗੀਆਂ ਦਾ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਆਕਸੀਜਨ ਦੀ ਕਮੀ ਹੈ, ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਦਿਲ ਦੇ ਰੋਗਾਂ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਕੇਂਦਰੀ ਨਾਜ਼ੁਕ ਪ੍ਰਣਾਲੀ (ਸੀਐਨਐਸ) ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਇਰੋਨ ਲਈ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਆਕਸੀਜਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।ਦਿਮਾਗ ਵਿੱਚ ਆਕਸੀਜਨ ਦੀ ਘਾਟ, ਜਿਸਨੂੰ ਹਾਈਪੌਕਸਿਆ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਨਿਊਰੋਨਲ ਅਲਕੋਹਲਰ ਸੋਡੀਅਮ ਅਤੇ ਕੈਲਸ਼ੀਅਮ ਨੂੰ ਘਟਾਉਣ ਅਤੇ ਘੁਲਣਸ਼ੀਲ ਕੈਲਸੀਅਮ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਨਿਊਰੋਨ ਸੰਚਾਰ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਦਿਮਾਗ ਵਿੱਚ ਆਕਸੀਜਨ ਦੀ ਘਾਟ ਕਾਰਨ ਏਟੀਪੀ ਥਕਾਵਟ ਅਤੇ ਸਾਇਟੋਸਕੇਲੇਟਨ ਨੁਕਸਾਨ ਅਤੇ ਨਾਈਟਰਿਕ ਆਕਸਾਈਡ ਉਤਪਾਦ ਤੋਂ ਸੈਲੂਲਰ ਵਿਗਾੜ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਦਾ ਹੈ।

ਕੋਮਾ ਰਾਜਾਂ ਦੇ 20 ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਸਟ੍ਰੋਕ (ਦੌਰੇ) ਦੇ ਮਾੜੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਤੋਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।ਸਟ੍ਰੋਕ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਦਿਮਾਗ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਵਿੱਚ ਖੂਨ ਦਾ ਪ੍ਰਵਾਹ ਸੀਮਤ ਜਾਂ ਬਲੌਕ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਈਸੈਕਮਿਕ ਸਟ੍ਰੋਕ, ਦਿਮਾਗ ਦੀ ਬੀਮਾਰੀ, ਜਾਂ ਟਿਊਮਰ ਖ਼ੂਨ ਦੇ ਵਹਾਅ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਦਿਮਾਗ ਦੇ ਸੈੱਲਾਂ ਨੂੰ ਲਹੂ ਦੀ ਘਾਟ ਆਕਸੀਜਨ ਨੂੰ ਨਾਈਰੋਨਸ ਤੋਂ ਰੋਕਣ ਤੋਂ ਰੋਕਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਸਿੱਟੇ ਵਜੋਂ ਸੈੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਘਨ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ ਮਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਦਿਮਾਗ਼ ਦੇ ਸੈੱਲ ਮਰਦੇ ਹਨ, ਦਿਮਾਗ ਦੇ ਟਿਸ਼ੂ ਵਿਗੜਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਆਰਐਸ ਦੇ ਕੰਮਕਾਜ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ।

ਬਾਕੀ 15% ਕੋਮਾ ਦੇ ਕੇਸਾਂ ਵਿੱਚ ਸਦਮੇ, ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਖੂਨ ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ, ਕੁਪੋਸ਼ਣ, ਹਾਈਪਰਥਮਾਈਆ, ਹਾਈਪਰਥਰਮੀਆ, ਅਸਧਾਰਨ ਗੁਲੂਕੋਜ਼ ਦੇ ਪੱਧਰ, ਅਤੇ ਕਈ ਹੋਰ ਜੀਵ ਵਿਗਿਆਨਿਕ ਨੁਕਸਾਂ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਹੈ।