ਕੋਰੀਆਈ ਮਹਿਲਾ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ ਸੰਯੁਕਤ
ਕੋਰੀਆਈ ਮਹਿਲਾ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ ਯੂਨਾਈਟਿਡ ( KWAU ਜਾਂ Yǒsǒng tanch'e yǒnhap ) ਦੱਖਣੀ ਕੋਰੀਆ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਮੁੱਦਿਆਂ 'ਤੇ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦਰਿਤ ਕਰਨ ਲਈ 33 ਹੋਰ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨਾਂ ਦੀ ਬਣੀ ਇੱਕ ਛਤਰੀ ਸੰਸਥਾ ਹੈ।[1] ਕੋਰੀਅਨ ਨੈਸ਼ਨਲ ਕੌਂਸਲ ਆਫ਼ ਵੂਮੈਨ (ਕੇਐਨਸੀਡਬਲਯੂ) ਦੇ ਨਾਲ, ਕੇਡਬਲਯੂਏਯੂ ਪੂਰੇ ਕੋਰੀਆ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਮੁੱਦਿਆਂ ਅਤੇ ਨਾਰੀਵਾਦ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣ ਲਈ ਗੈਰ-ਸਰਕਾਰੀ ਸੰਗਠਨ ਦੀਆਂ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਦਾ ਤਾਲਮੇਲ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਦਾ ਹੈ।[2]
ਇਤਿਹਾਸ
[ਸੋਧੋ]KWAU ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਫਰਵਰੀ 1987 ਵਿੱਚ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ[3] ਇਹ ਖੱਬੇ-ਪੱਖੀ, ਲੇਬਰ-ਪੱਖੀ ਨਾਰੀਵਾਦੀਆਂ ਦਾ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਕੋਰੀਅਨ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਕਵੋਨ ਇਨ ਸੁਕ ਦੁਆਰਾ ਲਾਏ ਗਏ ਜਿਨਸੀ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਦੇ ਦੋਸ਼ਾਂ ਦੇ ਮੱਦੇਨਜ਼ਰ ਸੀ।[4] ਇਸ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਔਰਤਾਂ ਬਲੂ-ਕਾਲਰ ਵਰਕਰਾਂ, ਕਲੈਰੀਕਲ ਵਰਕਰਾਂ, ਪੇਸ਼ੇਵਰਾਂ, ਘਰੇਲੂ ਔਰਤਾਂ, ਕਾਲਜ ਦੀਆਂ ਵਿਦਿਆਰਥਣਾਂ, ਪੇਂਡੂ ਔਰਤਾਂ ਅਤੇ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਵਾਲੀਆਂ ਗਰੀਬ ਔਰਤਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਵਿਭਿੰਨ ਸਮੂਹ ਸੀ।[5] KWAU ਮਿਨਜੰਗ ਅੰਦੋਲਨ ਅਤੇ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਜਮਹੂਰੀ ਲਹਿਰ ਨਾਲ ਵੀ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ।[6] ਇਸ ਮਿਆਦ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ 'ਤੇ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦਰਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਸ ਫੋਕਸ ਵਿੱਚ ਅਸਮਾਨਤਾ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਖੇਤਰਾਂ 'ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਜੀਵਨ ਭਰ ਬਰਾਬਰ ਕੰਮ, ਜਣੇਪਾ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ, ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਉਲੰਘਣਾ ਵਜੋਂ ਜਿਨਸੀ ਹਿੰਸਾ, ਅਤੇ ਔਰਤਾਂ ਦਾ ਸ਼ਾਂਤੀਵਾਦ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ।[7] ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ, ਇੱਥੇ 21 ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਸਨ ਜੋ ਕੇਡਬਲਯੂਏਯੂ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਇਕੱਠੇ ਹੋਏ ਸਨ।[8] ਕੇਡਬਲਯੂਏਯੂ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਮੂਲ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਵੂਮੈਨ ਸੋਸਾਇਟੀ ਫਾਰ ਡੈਮੋਕਰੇਸੀ, ਕੋਰੀਆ ਵੂਮੈਨਜ਼ ਹਾਟ ਲਾਈਨ, ਵੂਮੈਨਜ਼ ਅਖਬਾਰ (ਹੁਣ ਵੂਮੈਨਜ਼ ਨਿਊਜ਼ ), ਕੋਰੀਅਨ ਵੂਮੈਨ ਵਰਕਰਜ਼ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ, ਕੋਰੀਅਨ ਕੈਥੋਲਿਕ ਫਾਰਮਰਜ਼, ਵੂਮੈਨ ਕਮੇਟੀ ਅਤੇ ਹੋਰ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ।[9]
ਕੇਡਬਲਯੂਏਯੂ ਨੇ ਸਿੱਧੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਫੌਜੀ ਜੂਨ ਸਰਕਾਰ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਇਹਨਾਂ ਤਾਕਤਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸੰਘਰਸ਼ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਲਿਆ ਜਿਸ ਨੂੰ ਇਸ ਨੇ ਗਲਤ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰਨ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦੇਖਿਆ।[10] KWAU ਇਸ ਗੱਲ ਵਿੱਚ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸੀ ਕਿ ਇਸਨੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਕੋਰੀਆ ਵਿੱਚ ਹੋਰ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਸਮੂਹਾਂ ਦੇ ਉਲਟ, ਚੁਨ ਡੂ-ਹਵਾਨ ਦੁਆਰਾ ਚਲਾਏ ਗਏ "ਦਮਨਕਾਰੀ ਰਾਜ ਪ੍ਰਤੀ ਵਿਰੋਧੀ ਰੁਖ" ਲਿਆ।[8] ਮਿਨਜੰਗ ਸਮਾਜਿਕ ਅੰਦੋਲਨ ਨੇ ਆਖਰਕਾਰ ਸਿੱਧੀਆਂ ਚੋਣਾਂ ਅਤੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਚੁਨ ਡੂ-ਹਵਾਨ ਦੇ ਅਸਤੀਫੇ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚੋਂ ਕੇਡਬਲਯੂਏਯੂ ਨੂੰ ਇਸ ਅੰਦੋਲਨ ਵਿੱਚ ਸਫਲਤਾ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦੇਣ ਲਈ ਆਪਣੀ ਭੂਮਿਕਾ ਅਤੇ ਭਾਗੀਦਾਰੀ ਦਾ ਸਿਹਰਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।[11] KWAU ਨੇ ਵਿੱਤੀ ਸਹਾਇਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਦੀ ਆਪਣੀ ਛਤਰ ਛਾਇਆ ਹੇਠ ਮਦਦ ਕੀਤੀ, ਸਮੂਹਾਂ ਦੀ ਤਰਫੋਂ ਮੀਟਿੰਗਾਂ ਕੀਤੀਆਂ ਅਤੇ ਲੀਡਰਸ਼ਿਪ ਸਿਖਲਾਈ ਦਾ ਆਯੋਜਨ ਕੀਤਾ।[12]
KWAU ਨੇ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਮਰਦਾਂ ਦੇ ਬਰਾਬਰੀ 'ਤੇ ਲਿਆਉਣ ਲਈ ਕੰਮ ਕੀਤਾ, ਸਗੋਂ ਸਮਾਜਿਕ ਢਾਂਚੇ ਨੂੰ ਬਦਲਣ ਲਈ ਵੀ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਜੋ ਔਰਤਾਂ ਲਈ ਦਮਨਕਾਰੀ ਸਨ।[5] KWAU ਨੇ ਜਣੇਪਾ ਛੁੱਟੀ, ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਦੇ ਮੁੱਦਿਆਂ ਅਤੇ ਬਰਾਬਰ ਕੰਮ ਲਈ ਬਰਾਬਰ ਤਨਖਾਹ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕੀਤੀ।[6] ਇਹ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ ਵਿੱਚ ਜਣੇਪੇ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਦੇ ਪੁਨਰ-ਮੁਲਾਂਕਣ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਸੂਤੀ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਨੂੰ ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਦੀ ਸਮੱਸਿਆ ਹੋਣ ਬਾਰੇ ਯਕੀਨ ਦਿਵਾਉਣ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਸਮਰਥਨ ਲਈ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਨੂੰ ਅਪੀਲ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕੇ।[13] KWAU ਔਰਤਾਂ ਵਿਰੁੱਧ ਜਿਨਸੀ ਹਿੰਸਾ ਨੂੰ ਹੱਲ ਕਰਨ ਲਈ ਵੀ ਸਰਗਰਮ ਸੀ। ਅਪ੍ਰੈਲ 1992 ਵਿੱਚ, KWAU ਨੇ ਜਿਨਸੀ ਹਿੰਸਾ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਕਾਨੂੰਨ ਦੇ ਵਿਧਾਨ ਲਈ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਕਮੇਟੀ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ।[14] ਇਸ ਕਾਰਨ ਸਰਕਾਰ ਨੇ "ਇੱਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਕਾਨੂੰਨ ਦੇ ਕਾਨੂੰਨ ਸਮੇਤ ਜਿਨਸੀ ਹਿੰਸਾ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਪ੍ਰਸਤਾਵਾਂ" ਦਾ ਐਲਾਨ ਕੀਤਾ।[14] 1992 ਅਤੇ 1993 ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ, KWAU ਨੇ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਜਿਨਸੀ ਹਿੰਸਾ ਦੇ ਖਾਤਮੇ ਲਈ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਸਮਾਜਿਕ ਮੁਹਿੰਮ ਨੂੰ ਵਿਕਸਤ ਕਰਨ 'ਤੇ ਧਿਆਨ ਦਿੱਤਾ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਕੇਡਬਲਯੂਏਯੂ ਨੇ ਇਸ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਚੋਣਾਂ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਿਤ ਸਬੰਧਤ ਔਰਤਾਂ ਦਾ ਗਠਜੋੜ ਬਣਾਇਆ। ਇਸ ਗਠਜੋੜ ਨੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਅਹੁਦੇ ਦੇ ਉਮੀਦਵਾਰਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਚਾਰ ਪਲੇਟਫਾਰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਜਿਨਸੀ ਹਿੰਸਾ ਸੁਰੱਖਿਆ ਕਾਨੂੰਨ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਨ ਲਈ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕੀਤਾ।[15] ਕੇਡਬਲਯੂਏਯੂ ਨੂੰ "ਜਿਨਸੀ ਸਮਾਨਤਾ ਰੁਜ਼ਗਾਰ ਐਕਟ", "ਇਨਫੈਂਟ ਕੇਅਰ ਐਕਟ", ਮਾਹਵਾਰੀ ਛੁੱਟੀ ਨੂੰ ਖ਼ਤਮ ਕਰਨ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਬਚਾਅ, ਅਤੇ "ਵਰਕਰ ਡਿਸਪੈਚ ਸਿਸਟਮ ਤੇ ਐਕਟ" ਦੇ ਕਾਨੂੰਨ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਦੇ ਵਿਰੋਧ ਵਿੱਚ ਸੋਧ ਦੀ ਵਕਾਲਤ ਕਰਨ ਦਾ ਸਿਹਰਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।"[16]
1990 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਅੱਧ ਤੱਕ, ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਲਹਿਰ ਸਮਾਜ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਦੇ "ਔਰਤ ਦੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ" ਰਾਹੀਂ ਆਪਣੇ ਏਜੰਡੇ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਉਣ 'ਤੇ ਕੇਂਦਰਿਤ ਸੀ। 1994 ਵਿੱਚ, ਕੇਡਬਲਯੂਏਯੂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਉਦੇਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਥੋੜ੍ਹਾ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਏਕਤਾ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਦੀਆਂ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਸਹਿਯੋਗ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ KWAU ਦੇ ਟੀਚਿਆਂ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਭਲਾਈ ਨੇ ਵੀ ਇੱਕ ਵਧੀ ਹੋਈ ਭੂਮਿਕਾ ਦੇਖੀ। ਇਹਨਾਂ ਉਦੇਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਉਣ ਲਈ ਵਰਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਰਣਨੀਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਹਿੱਤਾਂ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਕਾਨੂੰਨਾਂ ਅਤੇ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਦੇ ਪਾਸ ਅਤੇ ਸੁਧਾਰ ਲਈ ਲਾਬਿੰਗ, ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਭਲਾਈ ਅਤੇ ਮਹਿਲਾ ਕਰਮਚਾਰੀਆਂ ਲਈ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮਾਂ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਨਾ, ਅਤੇ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਏਕਤਾ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣ ਵਾਲੇ ਕੁਝ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮਾਂ ਦੀ ਵਕਾਲਤ ਕਰਨਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ।[17]
KWAU ਨੇ ਸਥਾਨਕ ਰਾਜਨੀਤੀ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਭਾਗੀਦਾਰੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰਤੀਨਿਧਤਾ 'ਤੇ ਵੀ ਧਿਆਨ ਦਿੱਤਾ। 1995 ਤੱਕ, ਸੰਗਠਨ ਨੇ ਮਹਿਲਾ ਉਮੀਦਵਾਰਾਂ ਦੀ ਭਰਤੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰਚਾਰ ਦੁਆਰਾ ਰਾਜਨੀਤੀ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਭਾਗੀਦਾਰੀ ਨੂੰ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਤੌਰ 'ਤੇ ਵਧਾਉਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕੀਤੀ ਸੀ; 17 ਵਿੱਚੋਂ 14 ਉਸ ਸਾਲ ਚੁਣੇ ਗਏ ਸਨ।[3] 1995 ਵਿੱਚ ਵੀ, KWAU ਨੂੰ ਸਰਕਾਰ ਦੁਆਰਾ ਕਾਨੂੰਨੀ ਦਰਜਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[5]
ਦਸੰਬਰ 2002 ਵਿੱਚ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਰੋਹ ਮੂ-ਹਿਊਨ ਦੀ ਚੋਣ ਦੇ ਨਾਲ, KWAU ਨੇ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਕਾਰਨਾਂ ਅਤੇ ਸਸ਼ਕਤੀਕਰਨ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਉਣ ਦਾ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਮੌਕਾ ਦੇਖਿਆ। ਨਵੇਂ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਤਰਜੀਹਾਂ ਵਿੱਚ "ਲਿੰਗ ਸਮਾਨਤਾ ਵਾਲੇ ਸਮਾਜ ਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀ" ਅਤੇ "ਪਰਿਵਾਰ-ਮੁਖੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦੇ ਖਾਤਮੇ" ਦੀ ਵਕਾਲਤ ਕਰਨਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ।[18] ਇਹਨਾਂ ਕੰਮਾਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਰੋਹ ਮੂ-ਹਿਊਨ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਨੇ ਸਿਵਲ ਸੋਸਾਇਟੀ ਦੀ ਸਰਗਰਮ ਭਾਗੀਦਾਰੀ ਦੀ ਲੋੜ ਅਤੇ ਮਹੱਤਤਾ 'ਤੇ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦਰਿਤ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸਰਕਾਰੀ ਅਹੁਦਿਆਂ 'ਤੇ ਨਿਯੁਕਤੀ ਲਈ ਨਾਮਜ਼ਦ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਦੇ ਸਮੇਂ ਅਕਸਰ ਕੁਝ ਮੁੱਖ ਸਹਾਇਕ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਤੋਂ ਭਰਤੀ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਵਿੱਚ, ਕੇਡਬਲਯੂਏਯੂ ਦੇ ਤਤਕਾਲੀ ਪ੍ਰਧਾਨ ਚੀ ਯੂਨ-ਹੀ ਨੇ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ ਲਈ ਆਪਣੇ ਅਹੁਦੇ ਤੋਂ ਅਸਤੀਫਾ ਦੇ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਲਿੰਗ ਸਮਾਨਤਾ ਮੰਤਰੀ ਬਣ ਗਈ।[19] ਇਸ ਨਿਯੁਕਤੀ ਨੇ ਚੀ ਯੂਨ-ਹੀ ਨੂੰ ਉਸ ਸਮੇਂ KWAU ਵਿੱਚ ਸਰਗਰਮ ਮੈਂਬਰਾ ਨਾਲ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਸਲਾਹ-ਮਸ਼ਵਰੇ ਵਿੱਚ ਨਾਰੀਵਾਦੀ ਏਜੰਡੇ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ। ਇਸ ਵਧੇ ਹੋਏ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦੀ ਇੱਕ ਹੋਰ ਉਦਾਹਰਨ ਹਾਨ ਮਯੋਂਗ-ਸੂਕ ਸੀ, ਜੋ ਕੇਡਬਲਯੂਏਯੂ ਦੇ ਸਾਬਕਾ ਪ੍ਰਧਾਨ ਸਨ ਅਤੇ ਵਾਤਾਵਰਣ ਮੰਤਰੀ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਨ।[20]
ਹਵਾਲੇ
[ਸੋਧੋ]- ↑ Ching, Miriam; Louie, Yoon (1995-07-01). "Minjung feminism: Korean women's movement for gender and class liberation". Women's Studies International Forum. 18 (4): 417–430. doi:10.1016/0277-5395(95)80033-L.
- ↑ Kim, Seung-kyung; Kim, Kyounghee (2010). "Mapping a Hundred Years of Activism: Women's Movements in Korea". In Roces, Mina; Edwards, Louise (eds.). Women's Movements in Asia: Feminisms and Transnational Activism. New York: Routledge. pp. 189. ISBN 9780415487023.
- ↑ 3.0 3.1 Moon, Seungsook (2003). "Redrafting Democratization". In Kim, Samuel S. (ed.). Korea's Democratization. New York: Cambridge University Press. pp. 112–113. ISBN 978-0521823210.
- ↑ Insook, Kwon (2000). "Feminism: Korea". In Kramarae, Cheris; Spender, Dale (eds.). Routledge International Encyclopedia of Women: Global Women's Issues and Knowledge. New York: Routledge. p. 782. ISBN 978-0415920889.
- ↑ 5.0 5.1 5.2 Moon, Seungsook (2005). Militarized Modernity and Gendered Citizenship in South Korea. Durham: Duke University Press. pp. 110–112. ISBN 9780822387312.
- ↑ 6.0 6.1 Nam, Jeong-Lim (2000). "Gender Politics in Transition to Democracy" (PDF). Korean Studies. 24: 94–112. doi:10.1353/ks.2000.0012. Archived from the original (PDF) on 26 ਜੂਨ 2019. Retrieved 4 November 2015.
- ↑ Kyounghee, Kim (Summer 2002). "A Frame Analysis of Women's Policies of Korean Government and Women's Movements in the 1980s and 1990s". Korea Journal. Retrieved 18 October 2019.
- ↑ 8.0 8.1 Moon, Seungsook (2002). "Women and Civil Society in South Korea". In Armstrong, Charles K. (ed.). Korean Society: Civil Society, Democracy and the State. New York: Routledge. pp. 125–126. ISBN 9780415770576.
- ↑ Palley, Marian Lief (1994). "Feminism in a Confucian Society: The Women's Movement in Korea". In Gelb, Joyce; Palley, Marian Lief (eds.). Women of Japan & Korea: Continuity and Change. Philadelphia: Temple University Press. pp. 286–287. ISBN 978-1566392235.
- ↑ Broadbent, Brockman, Jeffrey, Vicky (7 January 2011). East Asian Social Movements: Power, Protest, and Change in a Dynamic Region. ISBN 9780387096261. Retrieved 18 October 2019.
{{cite book}}
: CS1 maint: multiple names: authors list (link) - ↑ Broadbent, Brockman, Jeffrey, Vicky (7 January 2011). East Asian Social Movements: Power, Protest, and Change in a Dynamic Region. ISBN 9780387096261. Retrieved 18 October 2019.
{{cite book}}
: CS1 maint: multiple names: authors list (link) - ↑ Hyoung, Cho; Pil-wha, Chang (1994). Gender Division of Labor in Korea. Seoul, Korea: Ewha Womans University Press. p. 342. ISBN 9788973000067.
- ↑ ਹਵਾਲੇ ਵਿੱਚ ਗ਼ਲਤੀ:Invalid
<ref>
tag; no text was provided for refs named:03
- ↑ 14.0 14.1 ਹਵਾਲੇ ਵਿੱਚ ਗ਼ਲਤੀ:Invalid
<ref>
tag; no text was provided for refs named:1
- ↑ ਹਵਾਲੇ ਵਿੱਚ ਗ਼ਲਤੀ:Invalid
<ref>
tag; no text was provided for refs named:04
- ↑ ਹਵਾਲੇ ਵਿੱਚ ਗ਼ਲਤੀ:Invalid
<ref>
tag; no text was provided for refs named:05
- ↑ Kyounghee, Kim (Summer 2002). "A Frame Analysis of Women's Policies of Korean Government and Women's Movements in the 1980s and 1990s". Korea Journal. Retrieved 18 October 2019.
- ↑ Roces, Edwards, Mina, Louise (2010). Women's Movements in Asia: Feminisms and Transnational Activism. ISBN 9781136967993. Retrieved 25 October 2019.
{{cite book}}
: CS1 maint: multiple names: authors list (link) - ↑ Roces, Edwards, Mina, Louise (2010). Women's Movements in Asia: Feminisms and Transnational Activism. ISBN 9781136967993. Retrieved 25 October 2019.
{{cite book}}
: CS1 maint: multiple names: authors list (link) - ↑ Roces, Edwards, Mina, Louise (2010). Women's Movements in Asia: Feminisms and Transnational Activism. ISBN 9781136967993. Retrieved 25 October 2019.
{{cite book}}
: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ
[ਸੋਧੋ]- ਅਧਿਕਾਰਤ ਸਾਈਟ (ਕੋਰੀਅਨ ਵਿੱਚ)