ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ
ਚੀਨੀ ਫ਼ਲਸਫ਼ਾ ਜਾਂ ਚੀਨੀ ਫ਼ਿਲਾਸਫ਼ੀ ਦਾ ਮੁੱਢ ਬਸੰਤ ਅਤੇ ਪੱਤਝੜ ਅਤੇ ਸੰਗਰਾਮੀ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦੀਆਂ ਮੁੱਦਤਾਂ ਵਿੱਚ "[[ਚਿੰਤਨ ਦੇ ਸੌ ਫ਼ਿਰਕੇ|ਚਿੰਤਨ ਦੇ ਸੌ ਫ਼ਿਰਕਿਆਂ" ਦੇ ਕਾਲ ਵਿੱਚ ਬੱਝਾ ਹੋਇਆ ਹੈ[1] ਜਦੋਂ ਅਕਲੀ ਅਤੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਕਾਫ਼ੀ ਅਹਿਮ ਵਿਕਾਸ ਹੋਇਆ।[1] ਭਾਵੇਂ ਚੀਨੀ ਫ਼ਲਸਫ਼ੇ ਦਾ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਹਿੱਸਾ ਸੰਗਰਾਮੀ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦੇ ਦੌਰ ਵਿੱਚ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ ਸੀ ਪਰ ਇਸ ਫ਼ਿਲਾਸਫ਼ੀ ਦੇ ਕੁਝ ਤੱਤ ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦੇ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਹੋਂਦ 'ਚ ਆਏ; ਕਈ ਤਾਂ ਈਸਾ ਤੋਂ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ 672 ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਲਿਖੇ ਧਾਰਮਿਕ ਗਰੰਥ ਈ ਚਿਙ (ਤਬਦੀਲੀਆਂ ਦੀ ਕਿਤਾਬ) ਵਿੱਚ ਵੀ ਮੌਜੂਦ ਹਨ।[2] ਸੰਗਰਾਮੀ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦੇ ਸਮੇਂ ਚੀਨ ਦੇ ਅਹਿਮ ਫ਼ਲਸਫ਼ੇ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕਨਫ਼ੂਸ਼ੀਵਾਦ, ਮੋਹੀਵਾਦ, ਕਨੂੰਨਵਾਦ ਅਤੇ ਤਾਓਵਾਦ, ਦਾ ਜਨਮ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਕਾਸ਼ਤਵਾਦ, ਚੀਨੀ ਕੁਦਰਤਵਾਦ ਅਤੇ ਤਰਕਵਾਦ ਗੁਮਨਾਮੀ ਦੇ ਹਨੇਰੇ ਵਿੱਚ ਜਾ ਡਿੱਗੇ।
- ↑ 1.0 1.1 Ebrey, Patricia (2010). The Cambridge।llustrated History of China. Cambridge University Press. p. 42.
- ↑ page 60, Great Thinkers of the Eastern World, edited।an McGreal Harper Collins 1995,।SBN 0-06-270085-5
ਬਾਹਰਲੇ ਜੋੜ[ਸੋਧੋ]
