ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਚੀਰਲ ਮਾਡਲ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਆਜ਼ਾਦ ਵਿਸ਼ਵਕੋਸ਼ ਤੋਂ

ਨਿਊਕਲੀਅਰ ਭੌਤਿਕ ਵਿਗਿਆਨ ਵਿੱਚ, ਚੀਰਲ ਮਾਡਲ 1960 ਵਿੱਚ ਫੇਜ਼ਾ ਗੁਰਸੇਅ ਦੁਆਰਾ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, ਇੱਕ ਫੀਨੌਮੀਨੌਲੌਜੀਕਲ ਮਾਡਲ ਹੈ ਜੋ ਚੀਰਲ ਹੱਦ (ਜਿੱਥੇ ਕੁਆਰਕਾਂ ਦਾ ਪੁੰਜ ਜ਼ੀਰੋ ਤੱਕ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ) ਅੰਦਰ ਮੀਜ਼ੌਨਾਂ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਭਾਵੀ ਪਰਸਪਰ ਕ੍ਰਿਆਵਾਂ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਕੁਆਰਕਾਂ ਨੂੰ ਉੱਕਾ ਹੀ ਦਰਸਾਉਣਾ ਉਸਲਈ ਜ਼ਰੂਰੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਇਹ ਇੱਕ ਗੈਰ-ਰੇਖਿਕ ਸਿਗਮਾ ਮਾਡਲ ਹੈ ਜੋ ਆਪਣੇ ਨਿਸ਼ਾਨੇ (ਟਾਰਗੈਟ) ਮੈਨੀਫੋਲਡ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਲਾਈ ਗਰੁੱਪ SU(N) ਦੀ ਮੁੱਖ ਇੱਕਸਾਰ (ਹੋਮੋਜੀਨੀਅਸ) ਸਪੇਸ ਵਾਲਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ N ਕੁਆਰਕ ਫਲੇਵਰਾਂ ਦੀ ਸੰਖਿਆ ਹੈ। ਟਾਰਗੈਟ ਮੈਨੀਫੋਲਡ ਦਾ ਰੀਮਾਨੀਅਨ ਮੈਟ੍ਰਿਕ ਇੱਕ ਪੌਜ਼ੇਟਿਵ ਸਥਿਰਾਂਕ ਅਤੇ ਕਿਲਿੰਗ ਫੌਰਮ ਦੇ ਗੁਣਨਫਲ ਨਾਲ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਜੋ SU(N) ਦੌ ਮਾਓਰਰ-ਕਾਰਟਨ ਫੌਰਮ ਉੱਤੇ ਕ੍ਰਿਆ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਇਸ ਮਾਡਲ ਦੀ ਅੰਦਰੂਨੀ ਗਲੋਬਲ ਸਮਰੂਪਤਾ SU(N)L×SU(N)R, ਖੱਬੀਆਂ ਤੇ ਸੱਜੀਆਂ ਨਕਲਾਂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ; ਜਿੱਥੇ ਖੱਬੀ ਨਕਲ ਟਾਰਗੈਟ ਸਪੇਸ ਉੱਤੇ ਖੱਬੇ ਐਕਸ਼ਨ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕ੍ਰਿਆ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਸੱਜੇ ਉੱਤੇ ਸੱਜੀ ਨਕਲ ਕ੍ਰਿਆ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਖੱਬੀ ਨਕਲ ਖੱਬੇ ਹੱਥ ਵਾਲੇ ਕੁਆਰਕਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਫਲੇਵਰ ਰੋਟੇਸ਼ਨਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਸਤੁਤ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਜਦੋਂਕਿ ਸੱਜੀ ਨਕਲ ਸੱਜੇ ਹੱਥ ਵਾਲੇ ਕੁਆਰਕਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਫਲੇਵਰ ਰੋਟੇਸ਼ਨਾਂ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ L ਅਤੇ R ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਤੋਂ ਪੂਰੀ ਤਰਾਂ ਸੁਤੰਤਰ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਹਨਾਂ ਸਮਰੂਪਤਾਵਾਂ ਦੇ ਧੁਰੇ ਵਾਲੇ ਟੁਕੜੇ ਤੁਰੰਤ ਟੁੱਟ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਜੋ ਸਬੰਧਤ ਸਕੇਲਰ ਫੀਲਡਾਂ ਜਰੂਰਤਮੰਦ ਨਾਂਬੂ-ਗੋਲਡਸਮਿੱਥ ਬੋਸੌਨ ਹੋਣ। ਇਹ ਮਾਡਲ ਸਕਾਇਰਮੀਔਨ ਨਾਮਕ ਟੌਪੌਲੌਜੀਕਲ ਸੌਲੀਟੌਨਾਂ ਨੂੰ ਮੰਨਦਾ ਹੈ।