ਜੋਸਿਪ ਬਰੋਜ਼ ਟੀਟੋ

ਮਾਰਸ਼ਲ
ਜੋਸਿਪ ਬਰੋਜ਼ ਟੀਟੋ
ਮਾਰਸ਼ਲ ਜੋਸਿਪ ਬਰੋਜ਼ ਟੀਟੋ
ਪਹਿਲਾ ਪ੍ਰਧਾਨ ਯੂਗੋਸਲਾਵੀਆ
	ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ; 14 ਜਨਵਰੀ 1953 – 4 ਮਈ 1980
ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ	ਖੁਦ (1953–63); Petar Stambolić (1963–67); Mika Špiljak (1967–69); Mitja Ribičič (1969–71); Džemal Bijedić (1971–77); Veselin Đuranović (1977–80)
ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ	ਇਵਾਨ ਰਿਬਾਰ; (ਲੋਕ ਵਿਧਾਨ ਸਭਾ ਦੀ ਪ੍ਰੈਜੀਡੈਂਸੀ ਦਾ ਪ੍ਰਧਾਨ)
ਤੋਂ ਬਾਅਦ	ਲਾਜ਼ਾਰ ਕੋਲੀਸੇਵਸਕੀ; (ਐਸਐਫਆਰ ਯੂਗੋਸਲਾਵੀਆ ਦੀ ਪ੍ਰੈਜੀਡੈਂਸੀ ਦਾ ਪ੍ਰਧਾਨ)
22ਵਾਂ ਪ੍ਰਧਾਨਮੰਤਰੀ ਯੂਗੋਸਲਾਵੀਆ
	ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ; 2 ਨਵੰਬਰ 1944 – 29 ਜੂਨ 1963
ਮੋਨਾਰਕ	ਯੂਗੋਸਲਾਵੀਆ ਦਾ ਪੀਟਰ ਦੂਜਾ (1943–45)
ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ	Ivan Ribar (1945–53); Himself (1953–63)
ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ	Ivan Šubašić
ਤੋਂ ਬਾਅਦ	Petar Stambolić
ਪਹਿਲਾ ਗੁੱਟ-ਨਿਰਲੇਪ ਲਹਿਰ ਦੇ ਸਕੱਤਰ-ਜਨਰਲ
	ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ; 1 ਸਤੰਬਰ 1961 – 5 ਅਕਤੂਬਰ 1964
ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ	ਪਦਵੀ ਸਿਰਜੀ
ਤੋਂ ਬਾਅਦ	ਗਮਾਲ ਅਬਦੁਲ ਨਾਸਿਰ
ਪਹਿਲਾ Federal Secretary of National Defense
	ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ; 7 ਮਾਰਚ 1945 – 14 ਜਨਵਰੀ 1953
ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ	ਖੁਦ
ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ	ਪਦਵੀ ਸਿਰਜੀ
ਤੋਂ ਬਾਅਦ	Ivan Gošnjak
ਚੌਥਾ ਯੂਗੋਸਲਾਵੀਆ ਦੀ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਦਾ ਲੀਗ ਦਾ ਪ੍ਰਧਾਨ
	ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ; ਮਾਰਚ 1939 – 4 ਮਈ 1980
ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ	Milan Gorkić
ਤੋਂ ਬਾਅਦ	Branko Mikulić
ਨਿੱਜੀ ਜਾਣਕਾਰੀ
ਜਨਮ	ਜੋਸਿਪ ਬਰੋਜ਼; 7 ਮਈ 1892; ਕੁਮਰੋਵੇਕ, ਕਰੋਸ਼ੀਆ-ਸਲੈਵੋਨੀਆ, ਆਸਟਰੀਆ-ਹੰਗਰੀ ; (ਆਧੁਨਿਕ ਕਰੋਸ਼ੀਆ)
ਮੌਤ	4 ਮਈ 1980 (ਉਮਰ 87); Ljubljana, SR ਸਲੋਵੇਨੀਆ, ਐਸਐਫਆਰ ਯੂਗੋਸਲਾਵੀਆ
ਕਬਰਿਸਤਾਨ	ਬੈਲਗ੍ਰੇਡ, ਸਰਬੀਆ ਗਣਤੰਤਰ, ਹਾਊਸ ਆਫ਼ ਫ਼ਲਾਵਰਜ; 44°47′12″N 20°27′06″E / 44.78667°N 20.45167°E
ਕੌਮੀਅਤ	ਯੂਗੋਸਲਾਵੀ
ਸਿਆਸੀ ਪਾਰਟੀ	ਰੂਸੀ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਪਾਰਟੀ (ਬੋਲਸ਼ੇਵਿਕ) (RCP(b)); League of Communists of Yugoslavia (SKJ)
ਜੀਵਨ ਸਾਥੀ	Pelagija Broz (1919–1939), div.; Herta Haas (1940–1943); Jovanka Broz (1952–1980)
ਘਰੇਲੂ ਸਾਥੀ	Davorjanka Paunović
ਬੱਚੇ	Zlatica Broz; Hinko Broz; Žarko Leon Broz; Aleksandar Broz
ਕਿੱਤਾ	Machinist, revolutionary, resistance commander, statesman
ਪੁਰਸਕਾਰ	98 international and 21 Yugoslav decorations, including; Order of the Yugoslav Star; Legion of Honour; Order of the Bath; Order of Lenin; Order of Merit of Italy; (short list below, full list in the article)
Ethnicity	ਕਰੋਟ
ਦਸਤਖ਼ਤ
ਫੌਜੀ ਸੇਵਾ
ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ	Austria-Hungary; ਯੂਗੋਸਲਾਵੀਆ
ਬ੍ਰਾਂਚ/ਸੇਵਾ	ਯੂਗੋਸਲਾਵੀ ਲੋਕ ਫੌਜ
ਸੇਵਾ ਦੇ ਸਾਲ	1913–1915; 1941–1980
ਰੈਂਕ	ਮਾਰਸ਼ਲ
ਕਮਾਂਡ	Partisans; Yugoslav People's Army (supreme commander)
ਲੜਾਈਆਂ/ਜੰਗਾਂ	ਪਹਿਲਾ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁਧ; ਰੂਸੀ ਘਰੇਲੂ ਜੰਗ; ਸਪੇਨੀ ਘਰੇਲੂ ਜੰਗ; ਦੂਸਰਾ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁਧ

ਜੋਸਿਪ ਬਰੋਜ਼ ਟੀਟੋ (ਜਨਮ ਸਮੇਂ ਜੋਸਿਪ ਬਰੋਜ਼; ਸਰਬੀਆਈ-ਕ੍ਰੋਏਸ਼ੀਆਈ ਉਚਾਰਨ: [jɔ̌sip brɔ̂ːz tîtɔ]; Јосип Броз Тито; 7 ਮਈ 1892 ਜਾਂ 25 ਮਈ 1892 - 4 ਮਈ 1980) ਇੱਕ ਯੋਗੋਸਲਾਵ ਕ੍ਰਾਂਤੀਕਰੀ ਅਤੇ ਰਾਜਨੇਤਾ ਸਨ। ਉਹ ਯੂਗੋਸਲਾਵੀਆ ਦੀ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਪਾਰਟੀ ਦੇਜਨਰਲ ਸਕੱਤਰ (ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ) (1939 - 80) ਸਨ, ਜਿਹਨਾਂ ਨੇ ਦੂਸਰਾ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁਧ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਯੋਗੋਸਲਾਵ ਪ੍ਰਤੀਰੋਧ ਅੰਦੋਲਨ (1941 - 45) ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ। ਲੜਾਈ ਦੇ ਬਾਅਦ ਉਹ ਸਮਾਜਵਾਦੀ ਸੰਘੀ ਗਣਰਾਜ ਯੁਗੋਸਲਾਵੀਆ (SFRY) ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨਮੰਤਰੀ (1945 - 63) ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ (1953 - 80) ਬਣੇ। 1943 ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ 1980 ਵਿੱਚ ਮੌਤ ਤੱਕ ਉਹ ਯੂਗੋਸਲਾਵ ਫੌਜ, ਯੂਗੋਸਲਾਵ ਪੀਪੁਲਸ ਫੌਜ (JNA) ਦੇ ਸੁਪ੍ਰੀਮ ਕਮਾਂਡਰ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਮਾਰਸ਼ਲ ਆਫ ਯੂਗੋਸਲਾਵੀਆ ਦੇ ਪਦ ਉੱਤੇ ਬਿਰਾਜਮਾਨ ਰਹੇ।

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

↑ (Rowman & Littlefield, 2002) in Yugoslavia's ruin: the bloody lessons of nationalism, a patriot's warning (p. 58) "Without denying his Croatian and Slovenian roots, he always identified himself as a Yugoslav".
↑ Minahan, James (1998). Miniature Empires: A Historical Dictionary of the Newly Independent States. Greenwood Publishing Group. p. 50. ISBN 0313306109.
↑ Lee, Khoon Choy (1993). Diplomacy of a Tiny State. World Scientific. p. 9. ISBN 9810212194.
↑ Laqueur, Walter (1976). Guerrilla Warfare: A Historical & Critical Study. Transaction Publishers. p. 218. ISBN 0765804069.
↑ Nikolaos A. Stavrou (ed.), Mediterranean Security at the Crossroads: a Reader, p.193, Duke University Press, 1999 ISBN 0-8223-2459-8
↑ Vjekoslav Perica, Balkan Idols: Religion and Nationalism in Yugoslav States, p.103, Oxford University Press US, 2004 ISBN 0-19-517429-1
↑ Richard West, Tito and the Rise and Fall of Yugoslavia, p.211, Carroll & Graff, 1996 ISBN 0-7867-0332-6
"In one of his talks with Church officials, Tito went so far as to speak of himself 'as a Croat and a Catholic', but this comment was cut out of the press reports on the orders of Kardelj."

[1] (Rowman & Littlefield, 2002) in Yugoslavia's ruin: the bloody lessons of nationalism, a patriot's warning (p. 58) "Without denying his Croatian and Slovenian roots, he always identified himself as a Yugoslav".

[Minahan-2] Minahan, James (1998). Miniature Empires: A Historical Dictionary of the Newly Independent States. Greenwood Publishing Group. p. 50. ISBN 0313306109.

[Lee-3] Lee, Khoon Choy (1993). Diplomacy of a Tiny State. World Scientific. p. 9. ISBN 9810212194.

[Laqueur-4] Laqueur, Walter (1976). Guerrilla Warfare: A Historical & Critical Study. Transaction Publishers. p. 218. ISBN 0765804069.

[5] Nikolaos A. Stavrou (ed.), Mediterranean Security at the Crossroads: a Reader, p.193, Duke University Press, 1999 ISBN 0-8223-2459-8

[6] Vjekoslav Perica, Balkan Idols: Religion and Nationalism in Yugoslav States, p.103, Oxford University Press US, 2004 ISBN 0-19-517429-1

[7] Richard West, Tito and the Rise and Fall of Yugoslavia, p.211, Carroll & Graff, 1996 ISBN 0-7867-0332-6
"In one of his talks with Church officials, Tito went so far as to speak of himself 'as a Croat and a Catholic', but this comment was cut out of the press reports on the orders of Kardelj."

[1]

[2]

[3]

[4]