ਟੀ. ਸੁਨੰਦੰਮਾ
ਟੀ. ਸੁਨੰਦੰਮਾ | |
---|---|
ਜਨਮ | 1917 ਤੁਮਕੁਰ, ਭਾਰਤ |
ਮੌਤ | 27 ਜਨਵਰੀ 2006 |
ਕਿੱਤਾ | ਲੇਖਿਕਾ |
ਸ਼ੈਲੀ | ਕਾਮਿਕ |
ਤੁਮਕੁਰ ਸੁਨੰਦੰਮਾ (Kannada: ಟಿ. ಸುನಂದಮ್ಮ, ਜਨਮ ਤੁਮਕੁਰ, 1917 – ਮੌਤ ਬੰਗਲੌਰ, 27 ਜਨਵਰੀ 2006) ਕੰਨੜ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਲੇਖਕ ਅਤੇ ਹਾਸਰਸਕਾਰ ਸੀ। ਉਹ ਕਰਨਾਟਕ ਸਾਹਿਤ ਅਕਾਦਮੀ ਅਵਾਰਡ ਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤਕਰਤਾ ਸੀ।
ਆਰੰਭਕ ਜੀਵਨ
[ਸੋਧੋ]ਸੁਨੰਦੰਮਾ ਦਾ ਜਨਮ 1917 ਵਿੱਚ ਤੁਮਕੁਰ, ਮੈਸੂਰ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ।[ਹਵਾਲਾ ਲੋੜੀਂਦਾ] ਉਹ ਮੈਸੂਰ ਕਿੰਗਡਮ ਦੇ ਇੱਕ ਵੱਕਾਰੀ ਪਰਿਵਾਰ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਤ ਸੀ, ਉਸ ਦੇ ਪਿਤਾ ਟੀ. ਰਮਈਆ ਇੱਕ ਸੀਨੀਅਰ ਸਿਵਲ ਸੇਵਕ ਸਨ।[1]
ਉਸ ਸਮੇਂ ਲੜਕੀਆਂ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸਮਾਜਿਕ ਸਖ਼ਤੀ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਉਸ ਨੇ ਹਾਈ ਸਕੂਲ ਤੱਕ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ। ਆਪਣੀ ਕਲਾਸ ਦੀ ਇਕੱਲੀ ਕੁੜੀ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਮੁੰਡਿਆਂ ਨੂੰ ਪਛਾੜ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਉਸ ਦੇ ਮਾਪਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਉਸ ਨੂੰ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚੋਂ ਕੱਢਣ ਲਈ ਕਾਫ਼ੀ ਦਬਾਅ ਪਾਇਆ ਗਿਆ। 11 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦਾ ਵਿਆਹ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ।[2]
ਕਰੀਅਰ
[ਸੋਧੋ]ਸੁਨੰਦੰਮਾ ਨੇ ਬਚਪਨ ਵਿੱਚ ਹੀ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਮੈਗਜ਼ੀਨ, ਮੱਕਾਲਾ ਪੁਸਤਕਾ ਲਈ ਕਵਿਤਾ ਲਿਖਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਸੀ। 25 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ, ਉਸ ਦੇ ਲੇਖ ਨਵੇਂ ਸਥਾਪਿਤ ਹਾਸਰਸ ਮੈਗਜ਼ੀਨ ਕੋਰਾਵਨਜੀ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਹੋਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਏ, ਆਲੋਚਨਾਤਮਕ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ।[3]
ਜਦੋਂ ਉਹ ਬੰਗਲੌਰ ਚਲੀ ਗਈ, ਤਾਂ ਉਸ ਦੇ ਗੁਆਂਢੀਆਂ, ਖ਼ਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਬਸਵਾਨਗੁੜੀ ਦੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਮੱਧ-ਵਰਗ ਦੇ ਜੀਵਨ ਬਾਰੇ ਉਸ ਦੇ ਨਿਰੀਖਣਾਂ ਨੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਲਿਖਤਾਂ ਨੂੰ ਸੂਚਿਤ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਤਾਕਤਵਰ ਅਤੇ ਤਿੱਖੀ ਵਜੋਂ ਸ਼ਲਾਘਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ।[4]
ਸੁਨੰਦੰਮਾ ਨੇ ਆਲ ਇੰਡੀਆ ਰੇਡੀਓ ਲਈ ਰੇਡੀਓ ਨਾਟਕ ਲਿਖੇ।[5] ਉਸ ਦੀਆਂ ਕਈ ਰਚਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਥੀਏਟਰ ਲਈ ਦੂਜਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਅਨੁਕੂਲਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਆਲ ਇਜ਼ ਵੈੱਲ, ਸੁਨੰਦੰਮਾ ਦੀ ਛੋਟੀ ਕਹਾਣੀ ਅਡਾਡੇਲਾ ਓਲੀਥੇ...? 'ਤੇ ਆਧਾਰਿਤ ਜਿਸ ਨੂੰ ਸੁੰਦਰ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਕੰਨੜ ਨਾਟਕ ਤੋਂ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਮੁੜ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਪ੍ਰਮੋਦ ਸ਼ਿਗਾਓਂ ਦਾ ਨਿਰਦੇਸ਼ਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ 2008 ਵਿੱਚ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[6] ਹੀਗਦਰੇ ਹੇਗੇ? ਕੇ.ਵਾਈ ਨਰਾਇਣ ਸਵਾਮੀ ਦੁਆਰਾ ਲਿਖਿਆ ਅਤੇ ਪ੍ਰਮੋਦ ਸ਼ਿਗਾਓਂ ਦੁਆਰਾ ਨਿਰਦੇਸ਼ਤ, ਅਕਤੂਬਰ 2011 ਵਿੱਚ ਬੰਗਲੌਰ ਵਿੱਚ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[7]
ਸਨਮਾਨ
[ਸੋਧੋ]ਸੁਨੰਦੰਮਾ ਕਰਨਾਟਕ ਸਰਕਾਰ ਦੁਆਰਾ 1995 ਵਿੱਚ ਦਾਨਾ ਚਿੰਤਾਮਣੀ ਅਤਿਮਬੇ ਅਵਾਰਡ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਪਹਿਲੀ ਲੇਖਕ ਸੀ।[8] 1979 ਵਿੱਚ, ਸੁਨੰਦੰਮਾ ਕਰਨਾਟਕ ਲੇਖਕਾ ਸੰਘਾ (ਕਰਨਾਟਕ ਮਹਿਲਾ ਲੇਖਕ ਸੰਘ) ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਪ੍ਰਧਾਨ ਚੁਣੀ ਗਈ।[9] ਉਸ ਨੂੰ 1981 ਵਿੱਚ ਕਰਨਾਟਕ ਸਾਹਿਤ ਅਕਾਦਮੀ ਅਵਾਰਡ ਮਿਲਿਆ। 2004 ਵਿੱਚ, ਉਸ ਨੂੰ ਕਰਨਾਟਕ ਮਹਿਲਾ ਲੇਖਕ ਸੰਘ ਵੱਲੋਂ ਇੱਕ ਸਾਹਿਤਕ ਪੁਰਸਕਾਰ ਅਨੁਪਮਾ ਪ੍ਰਸਤੀ ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।[10][11]
ਚੁਨਿੰਦਾ ਕੰਮ
[ਸੋਧੋ]- ਜੰਭਦਾ ਚੇਲਾ
- ਬੰਨਾਡਾ ਚਿੱਟੇ
- ਪੇਪਰਾਮੈਂਟੂ
- ਮੁਟਿਨਾ ਛਿੰਦਾ
- ਰੁੜ੍ਹੀ ਗਾਡੀ
- ਵਰਕਸ਼ਾ ਵਾਹਨ
- ਨੰਨਾ ਅਟੇਗਿਰੀ
- ਡਾਕਟਰ ਐਮ. ਸ਼ਿਵਰਾਮ – ਇੱਕ ਜੀਵਨੀ
- ਤੇਨਾਲੀ ਰਾਮਕ੍ਰਿਸ਼ਨਨ – ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਜੀਵਨੀ
- ਸਮਾਇਆ ਸਿੰਦੂ
ਹਵਾਲੇ
[ਸੋਧੋ]- ↑ "T. Sunandamma is dead". The Hindu. 29 January 2006.
- ↑ Bageshree S. (3 February 2006). "Grandmom of laughter". The Hindu.
- ↑ Bageshree S. (3 February 2006). "Grandmom of laughter". The Hindu.Bageshree S. (3 February 2006). "Grandmom of laughter". The Hindu.
- ↑ The Illustrated Weekly of India. Vol. 102. Bennett, Coleman & Company. October 1981. p. 37.
- ↑ "T. Sunandamma is dead". The Hindu. 29 January 2006."T. Sunandamma is dead". The Hindu. 29 January 2006.
- ↑ "A happy couple and time pass". Mid-Day. 6 October 2008.[permanent dead link]
- ↑ "In Brief: Kannada play". Deccan Herald. 21 October 2011.
- ↑ "Daana Chintamani Attimabbe Awards". Department of Kannada and Culture Official website of Government of Karnataka. Retrieved 23 Oct 2020.
- ↑ Prathibha Nandakumar (8 November 2013). "Sangha for the women writers". Bangalore Mirror.
- ↑ "Sunandamma bags award". The Times of India. 17 May 2004.
- ↑ "Women writers in Kannada get noticed, by The New Indian Express". July 2014.