ਡੁੱਬੀ ਔਰਤ ਅਤੇ ਉਸ ਦਾ ਪਤੀ

ਡੁੱਬੀ ਔਰਤ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਪਤੀ ਮੱਧਯੁੱਗੀ ਕਿਤਾਬਾਂ ਵਿੱਚ ਪਾਈ ਗਈ ਇੱਕ ਕਹਾਣੀ ਹੈ ਜੋ 16ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਕਥਾ ਪਰੰਪਰਾ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਈ ਸੀ। ਇਹ ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਈਸੋਪ ਦੀਆਂ ਕਥਾਵਾਂ ਦੇ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਪਰ ਕਦੇ ਵੀ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਥਾਪਿਤ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਪੈਰੀ ਸੂਚਕਾਂਕ ਵਿੱਚ ਇਸਦਾ ਕੋਈ ਨੰਬਰ ਨਹੀਂ ਹੈ।

ਕਹਾਣੀ

ਕਹਾਣੀ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲੀ ਪੇਸ਼ਕਾਰੀ 12ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਇਸਨੂੰ ਮੈਰੀ ਡੀ ਫਰਾਂਸ ਦੀਆਂ ਤੁਕਾਂਤ ਵਾਲੀਆਂ ਕਥਾਵਾਂ, ਯਸੋਪੇਟ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੂੰ "ਉਲਟ ਪਤਨੀ ਸੀ" (ਕਥਾ 96) ਦੇ ਸਿਰਲੇਖ ਹੇਠ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਸਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਸੰਖੇਪ ਬਿਆਨ ਪੋਗਜੀਓ ਬ੍ਰੈਸੀਓਲਿਨੀ ਦੇ ਫੇਸੀਟੀਏ (1450) ਵਿੱਚ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਇਸਦਾ ਸਿਰਲੇਖ ਹੈ "ਉਹ ਆਦਮੀ ਜਿਸਨੇ ਆਪਣੀ ਮਰੀ ਹੋਈ ਪਤਨੀ ਲਈ ਨਦੀ ਵਿੱਚ ਖੋਜ ਕੀਤੀ":

ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ, ਜਿਸਦੀ ਪਤਨੀ ਇੱਕ ਨਾਲੇ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬ ਗਈ ਸੀ, ਲਾਸ਼ ਨੂੰ ਲੱਭਣ ਲਈ ਕਰੰਟ ਦੇ ਉਲਟ ਦਰਿਆ ਵਿੱਚ ਗਿਆ। ਇੱਕ ਕਿਸਾਨ ਜਿਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਵੇਖਿਆ ਉਹ ਇਸ ਉੱਤੇ ਬਹੁਤ ਹੈਰਾਨ ਹੋਇਆ, ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਵਹਾਅ ਦੇ ਵਹਾਅ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨ ਦੀ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ। "ਉਸ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ", ਪਹਿਲਾਂ ਵਾਪਸ ਆਇਆ, "ਮੈਨੂੰ ਉਸਨੂੰ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਲੱਭਣਾ ਚਾਹੀਦਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਜਦੋਂ ਉਹ ਜ਼ਿੰਦਾ ਸੀ ਤਾਂ ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਮੁਸ਼ਕਲ ਅਤੇ ਉਲਟ ਸੀ ਅਤੇ ਦੂਜਿਆਂ ਦੇ ਤਰੀਕਿਆਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਜਾਂਦੀ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਮੈਨੂੰ ਯਕੀਨ ਹੈ ਕਿ ਹੁਣ ਉਹ ਮਰ ਚੁੱਕੀ ਹੈ, ਉਹ ਉਸਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਜਾਵੇਗੀ। ਧਾਰਾ ਦਾ ਕਰੰਟ।"

ਗੁਸਤਾਵ ਡੋਰੇ ਦੀ ਲਾ ਫੋਂਟੇਨ ਦੀ ਕਥਾ ਦਾ ਪ੍ਰਿੰਟ, 1880

ਲਾ ਫੋਂਟੇਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਖਾਤੇ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਇਹ ਵਿਰੋਧ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕੀਤੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਨਹੀਂ ਹੈ ਜੋ ਸਮਕਾਲੀ ਫ੍ਰੈਂਚ ਮੁਹਾਵਰੇ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹਨ, 'ਇਹ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਔਰਤ ਡੁੱਬ ਰਹੀ ਹੈ', ਉਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ ਜੋ ਆਲਸ ਨਾਲ ਅਜਿਹੇ ਸਮਾਜਿਕ ਰਵੱਈਏ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਹ ਫੈਰਨੋ ਦੇ ਸਿੱਟੇ ਨੂੰ ਗੂੰਜਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਦਾ ਸੁਭਾਅ ਨਹੀਂ ਬਦਲਦਾ। ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਪੋਗਜੀਓ ਦੀ ਜੈਸਟ ਬੁੱਕ ਅਤੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ 'ਮੈਰੀ ਟੇਲਜ਼', 'ਵਰਤਮਾਨ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਤੈਰਾਕੀ' ਦੇ ਪ੍ਰਚਲਿਤ ਮੁਹਾਵਰੇ 'ਤੇ ਨੈਤਿਕ ਅਤੇ ਅੰਤ ਨੂੰ ਉਲੀਕਣ ਤੋਂ ਬਚੋ, ਜਿਸ ਵਿਚ ਉਲਟ ਪਤਨੀ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਅਜਿਹੇ ਪਾਤਰਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ।

19ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਕਈ ਯੂਰਪੀ ਦੇਸ਼ਾਂ ਤੋਂ ਸਮਾਨ ਪੇ-ਆਫ ਲਾਈਨਾਂ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਰੂਪਾਂ ਨੂੰ ਰਿਕਾਰਡ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਏਸ਼ੀਆਈ ਰੂਪਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਸੰਸਕਰਣ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ ਅਤੇ ਇੱਕ ਹੋਰ ਤੁਰਕੀ ਦੇ ਨਸਰਦੀਨ ਹੋਡਜਾ ਦਾ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। 20ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਯੂਕਰੇਨੀ ਰੂਪ ਦਰਜ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।