ਦਾ ਸਟੋਨ ਕਰਾਸ (1968 ਫਿਲਮ)
ਦਾ ਸਟੋਨ ਕਰਾਸ ( Ukrainian: Камінний хрест ) ਸਾਲ 1968 ਦੀ ਯੂਕਰੇਨੀ ਫਿਲਮ ਹੈ। ਇਹ ਲਿਓਨਿਡ ਓਸੀਕਾ ਦੁਆਰਾ ਨਿਰਦੇਸ਼ਿਤ, ਇਹ ਵੈਸਿਲ ਸਟੇਫਨੀਕ ਦੀਆਂ ਛੋਟੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ 'ਦ ਥੀਫ ਐਂਡ ਦ ਸਟੋਨ ਕਰਾਸ ' 'ਤੇ ਅਧਾਰਤ ਹੈ।
ਯੂਕਰੇਨੀ ਸਿਨੇਮਾ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ 100 ਫਿਲਮਾਂ ਦੀ ਸੂਚੀ ਵਿੱਚ ਇਸਨੂੰ 5ਵਾਂ ਸਥਾਨ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।
2009 ਵਿੱਚ ਇਸ ਫਿਲਮ ਦੀ ਡਿਜੀਟਲ ਬਹਾਲੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈ। [1]
ਪਲਾਟ[ਸੋਧੋ]
1890 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ, [2] ਇੱਕ ਗੈਲੀਸ਼ੀਅਨ ਕਿਸਾਨ, ਇਵਾਨ, ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਗਰੀਬੀ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢਣ ਦੀ ਇੱਕ ਔਖੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਵਿੱਚ, ਆਪਣੇ ਜੱਦੀ ਘਰ ਨੂੰ ਛੱਡਣ ਅਤੇ ਕੈਨੇਡਾ ਵਿੱਚ ਪਰਵਾਸ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਸਦੇ ਜਾਣ ਦੀ ਪੂਰਵ ਸੰਧਿਆ 'ਤੇ ਇੱਕ ਚੋਰ ਉਸਦੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਪਿੰਡ ਦੇ ਜੱਜ ਚੋਰ ਨੂੰ ਮੌਤ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਕੈਨੇਡਾ ਲਈ ਰਵਾਨਗੀ ਉਸਦੀ ਆਪਣੀ ਮੌਤ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਹੈ। ਇਵਾਨ ਨੇ ਇੱਕ ਵਿਦਾਇਗੀ ਪਾਰਟੀ ਰੱਖੀ ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਲਈ ਅੰਤਿਮ ਸੰਸਕਾਰ ਵਾਂਗ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਉਸਦੀ ਆਪਣੀ ਯਾਦ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਪਹਾੜੀ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਪੱਥਰ ਦਾ ਕਰਾਸ ਬਣਾਇਆ। [3]
ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ, ਸਰੋਤਿਆਂ ਵਿਚਕਾਰ ਗੱਲਬਾਤ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਮਾਲਕਾਂ ਨੂੰ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਕਿਹੜੀ ਸਜ਼ਾ ਲਾਗੂ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇ, ਉਹ ਚੋਰ ਦੇ ਮੂਲ ਬਾਰੇ ਪੁੱਛਦੇ ਹਨ ਕਿਉਹ ਕਿੱਥੋਂ ਆਇਆ ਅਤੇ ਉਹ ਅਪਰਾਧੀ ਕਿਵੇਂ ਬਣਿਆ। ਇਵਾਨ ਨੂੰ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕੀ ਉਹ ਗਰੀਬੀ ਕਾਰਨ ਅਪਰਾਧ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਮਾਰ ਕੇ ਸਹੀ ਕੰਮ ਕਰੇਗਾ ਜਾਂ ਨਹੀਂ। ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ, ਚੋਰ ਦਾ ਡਰ ਖਤਮ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਜ਼ਾ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਸਹਿਮਤ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਭਾਵੇਂ ਇਹ ਜੋ ਵੀ ਹੋਵੇ। ਆਪਣੀ ਮੌਤ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਉਹ ਇਵਾਨ ਨੂੰ ਅਲਵਿਦਾ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਹੱਥ ਚੁੰਮਦਾ ਹੈ. ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਮਾਲਕ ਚੋਰ ਨੂੰ ਘਸੀਟ ਕੇ ਘਰੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਹ ਮੌਤ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਦਿਲੋਂ ਤਿਆਰ ਹੈ।
ਇਵਾਨ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰਾਂ ਅਤੇ ਪਤਨੀ ਸਮੇਤ ਆਪਣਾ ਵਤਨ ਛੱਡਣ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਪਰ ਉਸਨੂੰ ਡਰ ਹੈ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਭੁਲਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ। ਉਹ ਉਸ ਚੋਰ ਵਾਂਗ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਯਾਦ ਤੋਂ ਅਲੋਪ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ। ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਆਪਣੀ ਯਾਦ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਫਾਇਰਪਲੇਸ ਕਰਾਸ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਪਹਾੜ ਵੱਲ ਖਿੱਚਦਾ ਹੈ, ਜਿਸਦੀ ਉਸਨੇ ਸਾਲਾਂ ਤੱਕ ਦੇਖਭਾਲ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਹੇਠਾਂ ਉਤਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀ ਪਿੰਡ ਵਾਸੀਆਂ ਨੂੰ ਅਲਵਿਦਾ ਕਿਹਾ। ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਅਤੇ ਗੁਆਂਢੀ ਉੱਥੇ ਇਕੱਠੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਇਵਾਨ ਦੇ ਬਾਲਗ ਪੁੱਤਰ ਵੀ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਹਰ ਕੋਈ ਆਪਣਾ ਫੈਸਲਾ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ, ਕੁਝ ਬਦਨਾਮੀ, ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਕਿ ਇਵਾਨ ਹੁਣ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਰਹੇਗਾ। ਵਿਦਾਇਗੀ ਇਵਾਨ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਅੰਤਿਮ ਸੰਸਕਾਰ ਦੀ ਯਾਦ ਦਿਵਾਉਂਦੀ ਹੈ, ਉਹ ਮੌਜੂਦ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਸੋਚਦਾ ਹੈ ਕਿ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਉਸ ਦੇ ਵਤਨ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਹੁਣ ਜ਼ਮੀਨ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ, ਸਿਰਫ਼ ਪੈਸੇ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ; ਗਰੀਬ ਅਤੇ ਅਮੀਰ ਵਿਚਕਾਰ ਡੂੰਘੀ ਖਾਈ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਨੂੰ ਜਜ਼ਬ ਕਰ ਲੈਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਤੋਂ ਵਾਂਝੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਹਾਜ਼ਰ ਲੋਕ ਇਵਾਨ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਨ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਸਲੀਬ ਨੂੰ ਪਾਰ ਨਾ ਕਰਨ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਵਾਨ ਸੰਗੀਤਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਧੁਨ ਵਜਾਉਣ ਦਾ ਆਦੇਸ਼ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਜਾਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਇਵਾਨ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਸਾਥੀ ਪਿੰਡ ਵਾਲੇ ਇੱਕ ਜਲੂਸ ਵਿੱਚ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਚਰਚ ਵਿੱਚ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਉਸ ਦੇ ਸਮਾਨ ਵਾਲੀ ਗੱਡੀ ਇੱਕ ਤਾਬੂਤ ਵਰਗਾ ਲੱਗਦੀ ਹੈ। ਪਰਿਵਾਰ ਇਵਾਨ ਦੇ ਨਾਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕੁਝ ਦੂਰੀ ਤੋਂ ਅਲੋਪ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਫਾਇਰਪਲੇਸ ਕਰਾਸ ਉਸ ਦੀ ਯਾਦ ਦਿਵਾਉਂਦਾ ਹੈ।
ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]
- ↑ Studio for digital restoration of Ukrainian films opens in Kyiv, Interfax-Ukraine (December 17, 2009)
- ↑ The Stone Cross - Mubi
- ↑ The Stone Cross - Ukrainian Film Club, Columbia University
ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ[ਸੋਧੋ]
- The Stone Cross at IMDb