ਨਿਰਮਲ ਜੀਵਨ ਘੋਸ਼
ਨਿਰਮਲ ਜੀਬਨ ਘੋਸ਼ | |
|---|---|
 | |
| ਜਨਮ | 5 January 1916 ਹੂਗਲੀ, ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਭਾਰਤ |
| ਮੌਤ | 26 October 1934 (aged 18) ਮਿਦਨਾਪੁਰ ਸੈਂਟਰਲ ਜ਼ੇਲ੍ਹ, ਮਿਦਨਾਪੁਰ, ਬੰਗਾਲ ਪ੍ਰੈਜ਼ੀਡੈਂਸੀ, ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਭਾਰਤ
( ਹੁਣ ਪੱਛਮੀ ਬੰਗਾਲ, ਭਾਰਤ) |
| ਪੇਸ਼ਾ | ਕ੍ਰਾਂਤੀਕਾਰੀ |
| ਸੰਗਠਨ | ਬੰਗਾਲ ਵਲੰਟੀਅਰ |
| ਲਹਿਰ | ਭਾਰਤੀ ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਅੰਦੋਲਨ |
ਨਿਰਮਲ ਜੀਬਨ ਘੋਸ਼ (5 ਜਨਵਰੀ 1916 – 26 ਅਕਤੂਬਰ 1934) ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਕ੍ਰਾਂਤੀਕਾਰੀ ਅਤੇ ਬੰਗਾਲ ਵਾਲੰਟੀਅਰਜ਼ ਦਾ ਮੈਂਬਰ ਸੀ। ਉਸ ਨੂੰ 26 ਅਕਤੂਬਰ 1934 ਨੂੰ ਮੈਜਿਸਟਰੇਟ ਬਰਗ ਦੀ ਹੱਤਿਆ ਦੇ ਦੋਸ਼ ਵਿੱਚ ਫਾਂਸੀ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ।[1][2]
ਪਰਿਵਾਰ
[ਸੋਧੋ]ਘੋਸ਼ ਦਾ ਜਨਮ 1916 ਵਿੱਚ ਹੁਗਲੀ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਪਿੰਡ ਧਮਾਸੀਨ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿਤਾ ਦਾ ਨਾਂ ਜਾਮਿਨੀ ਜੀਬਨ ਘੋਸ਼ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਮਿਦਨਾਪੁਰ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਆਈ.ਏ. ਵਿੱਚ ਦਾਖਲਾ ਲਿਆ ਅਤੇ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਭਾਰਤ ਦੀ ਇੱਕ ਕ੍ਰਾਂਤੀਕਾਰੀ ਸੰਗਠਨ, ਬੰਗਾਲ ਵਾਲੰਟੀਅਰਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਗਿਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਪਰਿਵਾਰ ਭਾਰਤੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਅੰਦੋਲਨ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਭਰਾ ਪ੍ਰੋ. ਬਿਨਯ ਜੀਵਨ ਘੋਸ਼ ਨੂੰ ਸਵਦੇਸ਼ੀ ਅੰਦੋਲਨ ਨਾਲ ਸਬੰਧ ਰੱਖਣ ਕਾਰਨ ਨੌਕਰੀ ਤੋਂ ਬਰਖਾਸਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਕ ਹੋਰ ਭਰਾ ਨਾਬਾ ਜੀਬਨ ਘੋਸ਼ ਨੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ਾਂ ਦੁਆਰਾ ਕੈਦ ਵਿਚ ਰਹਿੰਦਿਆਂ ਖੁਦਕੁਸ਼ੀ ਕਰ ਲਈ। ਉਸ ਦੇ ਵੱਡੇ ਭਰਾ ਜੋਤੀ ਜੀਬਨ ਘੋਸ਼ ਨੂੰ ਵੀ ਕੈਦ ਕਰ ਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।[3][4][5]
ਇਨਕਲਾਬੀ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ
[ਸੋਧੋ]ਮੈਜਿਸਟਰੇਟ ਪੈਡੀ ਅਤੇ ਰਾਬਰਟ ਡਗਲਸ ਦੇ ਕਤਲ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕੋਈ ਵੀ ਅੰਗਰੇਜ਼ ਅਫ਼ਸਰ ਮਿਦਨਾਪੁਰ ਦਾ ਚਾਰਜ ਸੰਭਾਲਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਮਿਸਟਰ ਬਰਨਾਰਡ ਈਜੇ ਬਰਗੇ,[6] ਇੱਕ ਬੇਰਹਿਮ ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਮੈਜਿਸਟ੍ਰੇਟ ਮਿਦਨਾਪੁਰ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਵਿੱਚ ਤਾਇਨਾਤ ਸੀ। ਬੰਗਾਲ ਦੇ ਵਲੰਟੀਅਰਾਂ ਦੇ ਮੈਂਬਰ ਭਾਵ ਰਾਮਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਰਾਏ, ਬ੍ਰਜਾਕਿਸ਼ੋਰ ਚੱਕਰਵਰਤੀ, ਪ੍ਰਭਾਂਸ਼ੂ ਸੇਖਰ ਪਾਲ, ਕਾਮਾਖਿਆ ਚਰਨ ਘੋਸ਼, ਸੋਨਾਤਨ ਰਾਏ, ਨੰਦਾ ਦੁਲਾਲ ਸਿੰਘ, ਸੁਕੁਮਾਰ ਸੇਨ ਗੁਪਤਾ, ਬਿਜੋਏ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਾ ਘੋਸ਼, ਪੂਰਨਾਨੰਦ ਸਾਨਿਆਲ, ਮਨਿੰਦਰਾ ਨਾਥ ਚੌਧਰੀ, ਸਰੋਜ ਰੰਜਨ ਦਾਸ ਗੋਨੇਸ਼ ਕਾਨੂੰਗੋ, ਸੰਨਥ ਚੰਦਰਾ, ਸੰਨਥ ਸੇਨਗੋ, ਬੰਧੂ ਪੰਜਾ ਅਤੇ ਮ੍ਰਿਗੇਂਦਰ ਦੱਤਾ ਆਦਿ ਨੇ ਉਸ ਦੀ ਹੱਤਿਆ ਕਰਨ ਦਾ ਫ਼ੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਘੋਸ਼ ਨੇ ਅਨਾਥ ਬੰਧੂ ਪੰਜਾ ਅਤੇ ਮ੍ਰਿਗੇਨ ਦੱਤ ਦੇ ਨਾਲ ਉਸ ਨੂੰ ਗੋਲੀ ਮਾਰ ਕੇ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ, ਜਦੋਂ ਬਰਗੇ 2 ਸਤੰਬਰ 1933 ਨੂੰ ਮਿਦਨਾਪੁਰਨ ਦੇ ਪੁਲਿਸ ਮੈਦਾਨ ਵਿੱਚ ਫਰਾਂਸਿਸ ਬ੍ਰੈਡਲੇ ਬ੍ਰੈਡਲੀ -ਬਰਟ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਫੁੱਟਬਾਲ ਮੈਚ (ਬ੍ਰੈਡਲੀ-ਬਰਟ ਫੁੱਟਬਾਲ ਟੂਰਨਾਮੈਂਟ) ਖੇਡ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਬੀ.ਸੀ.ਐਲ.ਏ. ਐਕਟ, 1925 ਦੇ ਤਹਿਤ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਟ੍ਰਿਬਿਊਨਲ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੋਸ਼ੀ ਪਾਇਆ ਅਤੇ ਮੌਤ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਸੁਣਾਈ।[7][8][9]
ਮੌਤ
[ਸੋਧੋ]ਘੋਸ਼ ਨੂੰ 26 ਅਕਤੂਬਰ 1934 ਨੂੰ ਮੇਦਿਨੀਪੁਰ ਕੇਂਦਰੀ ਜੇਲ੍ਹ ਵਿੱਚ ਫਾਂਸੀ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ।[10][11] ਬ੍ਰਜਾਕਿਸ਼ੋਰ ਅਤੇ ਰਾਮਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਨੂੰ 25 ਅਕਤੂਬਰ ਨੂੰ ਮੌਤ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਸੁਣਾਈ ਗਈ ਸੀ।[12][13][14]
ਹਵਾਲੇ
[ਸੋਧੋ]- ↑ P. N. CHOPRA, VOL.I (1969). Who's Who of Indian Martyrs. ISBN 9788123021805.
- ↑ Vol I, Subodhchandra Sengupta & Anjali Basu (2002). Sansad Bangali Charitavidhan (Bengali). Kolkata: Sahitya Sansad. p. 297. ISBN 81-85626-65-0.
- ↑ Volume 9 (1990). Rammanohar Lohia. ISBN 9788171002511.
{{cite book}}: CS1 maint: numeric names: authors list (link) - ↑ Ujjwal Kumar Singh (2009). Human Rights and Peace: Ideas, Laws, Institutions and Movements. ISBN 9789352801626.
- ↑ S. N. Sen (1997). History of the Freedom Movement in India (1857–1947). ISBN 9788122410495. Retrieved March 11, 2018.
- ↑ "Historic Day". Retrieved February 24, 2018.
- ↑ "Assassination Of Mr.B.E.J.Burge, I.C.S." Retrieved February 24, 2018.
- ↑ MADHUMANTI SENGUPTA (January 1, 2016). বেঙ্গল ভলান্টিয়ার. Kolkata: Ananda Publishers. ISBN 978-9389876772.
- ↑ "emperor vs Nirmal Jiban Ghosh". Retrieved February 24, 2021.
- ↑ "Midnapore Central Correctional Home". wbcorrectionalservices.gov.in. Retrieved February 24, 2018.
- ↑ Kali Charan Ghosh (2012). Chronological Dictionary of India's Independence. Kolkata: Sahitya Sansad. p. 87. ISBN 978-81-86806-20-3.
- ↑ Bengal Volunteers of Midnapore. Retrieved February 24, 2018.
- ↑ Durba Ghosh (20 July 2017). Gentlemanly Terrorists: Political Violence and the Colonial State in India. ISBN 9781107186668. Retrieved March 11, 2018.
- ↑ Srikrishan 'Sarala' (1999). Indian Revolutionaries 1757-1961 (Vol-4): A Comprehensive Study, 1757-1961. New Delhi: Ocean Books. ISBN 9788187100157.