ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਪਿਸ਼ਾਚਾ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਆਜ਼ਾਦ ਵਿਸ਼ਵਕੋਸ਼ ਤੋਂ

ਪਿਸ਼ਾਚਸ (Sanskrit पिशाच, Piśāca) ਹਿੰਦੂ ਧਰਮ ਸ਼ਾਸਤਰ ਮਾਸ-ਖਾਣ ਵਾਲੀ ਦੈਂਤ ਹੈ। ਧਰਮ ਸ਼ਾਸਤਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕ੍ਰੋਧ (ਲਾਖਣਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ "ਗੁੱਸਾ") ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਜਾਂ ਦਕਸ ਦੀ ਧੀ ਪਿਸਾਕਾ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬਲਜਿੰਗ ਨਾੜੀਆਂ ਅਤੇ ਫੈਲਣ ਵਾਲੀਆਂ ਲਾਲ ਅੱਖਾਂ ਬਾਰੇ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਆਪਣੀਆਂ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਹਨ, ਜੋ ਪੈਸਾਕੀ ਵਜੋਂ ਜਾਣੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ।

ਇਕ ਕਥਾ ਅਨੁਸਾਰ, ਉਹ ਕਸ਼ਪ ਅਤੇ ਕ੍ਰੋਧਵਾਸ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਹਨ, ਪ੍ਰਜਾਪਤੀ ਦਕਸ਼ ਦੀ ਇੱਕ ਧੀ ਸੀ। ਸੱਤਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਨੀਲਾਮਤ ਪੁਰਾਣ ਵਿੱਚ ਕਸ਼ਮੀਰ ਦੀ ਵਾਦੀ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਦੋ ਕਬੀਲਿਆਂ: ਨਾਗਾ ਅਤੇ ਪਿਸ਼ਾਚਾਂ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।

ਇਹ ਵੀ ਦੇਖੋ

[ਸੋਧੋ]

ਹਵਾਲੇ

[ਸੋਧੋ]

ਸਰੋਤ

[ਸੋਧੋ]
  • Dictionary of Hindu Lore and Legend ( ISBN 0-500-51088-1) by Anna Dhallapiccola