ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਪੰਜਾਬੀ ਆਲੋਚਕਾਂ ਬਾਰੇ ਜਾਣ ਪਛਾਣ
ਪ੍ਰਿੰ ਸੰੰਤ ਸਿੰਘ ਸੇਖੋਂ[ਸੋਧੋ]
30 ਮਈ 1908 -7ਅਕਤੂਬਰ 1997
ਪੰਜਾਬੀ ਦੇ ਇੱਕ ਨਾਟਕਕਾਰ, ਗਲਪ ਲੇਖਕ ਅਤੇ ਖੋਜੀ ਆਲੋਚਕ ਸਨ।ਇਸਨੂੰ 1972 ਵਿੱਚ ਨਾਟਕ ਮਿੱਤਰ ਪਿਆਰਾ ਲਈ ਸਾਹਿਤ ਅਕਾਦਮੀ ਪੁਰਸਕਾਰ ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।1987 ਵਿੱਚ ਇਸਨੂੰ ਭਾਰਤ ਦਾ ਸਭ ਤੋ ਵੱਡਾ ਨਾਗਰਿਕ ਪੁੁੁੁਰਸਕਾਰ ਪਦਮ ਸ੍ਰੀ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ।
ਸਾਹਿਤਕ ਕਿਰਤਾਂ[ਸੋਧੋ]
ਉਸਨੇ ਨਾਟਕ, ਇਕਾਂਗੀ, ਕਹਾਣੀਆਂ, ਨਾਵਲ, ਕਵਿਤਾ, ਨਿਬੰਧ, ਆਲੋਚਨਾ, ਸਵੈ ਜੀਵਨੀ, ਅਤੇ ਅਨੁਵਾਦ ਆਦਿ ਰਚੇ।
ਕਹਾਣੀ ਸੰਗ੍ਰਹਿ
ਕਾਮੇ ਤੇ ਯੋਧੇ
ਸਮਾਚਾਰ
ਬਾਰਾਂਦਰੀ
ਅੱਧੀਵਾਟ
ਤੀਜਾ ਪਹਿਰ
ਸਿਆਣਪਾਂ
ਇਕਾਂਗੀ[ਸੋਧੋ]
ਛੇ ਘਰ 1941
ਪਤਿਆ ਕਿਉ ਖਪਿਆ 1950
ਨਾਟ ਸੁਨੇਹੇ 1954
ਸੁੰਦਰ ਪਦ 1956
ਵਿਉਹਲੀ ਕਾਵਿ ਨਾਟਕ
ਬਾਬਾ ਬੋਹੜ ਕਾਵਿ ਨਾਟਕ
ਨਾਟਕ[ਸੋਧੋ]
ਭੂਮੀਦਾਨ
ਕਲਾਕਾਰ 1945
ਨਲ ਦਮਯੰਤੀ 1960
ਨਾਰਕੀ 1953
ਇਤਿਹਾਸਕ ਨਾਟਕ[ਸੋਧੋ]
ਮੋਇਆ ਸਾਰ ਨਾ ਕਾਈ 1954
ਬੇੜਾ ਬੰਧਿ ਨਾ ਸਕਿੳ 1954
ਵਾਰਿਸ 1955
ਬੰਦਾ ਬਹਾਦਰ 1985
ਵੱਡਾ ਘੱਲੂਘਾਰਾ 1986
ਮਿੱਤਰ ਪਿਆਰਾ 1971
ਖੋਜ ਤੇ ਆਲੋਚਨਾ[ਸੋਧੋ]
ਸਾਹ