ਫਲਿੱਪਡ ਕਲਾਸਰੂਮ

ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ, ਇੱਕ ਅਜ਼ਾਦ ਗਿਆਨਕੋਸ਼ ਤੋਂ
ਮਿਸ਼ੀਗਨ, ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਕਲਿੰਟੋਂਡੇਲ ਹਾਈ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਕਲਾਸਰੂਮ ਦੀ ਪਡ਼੍ਹਾਈ

ਇੱਕ ਫਲਿੱਪਡ ਕਲਾਸਰੂਮ ਇੱਕ ਸਿੱਖਿਆ ਦੀ ਰਣਨੀਤੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੀ ਮਿਸ਼ਰਤ ਸਿੱਖਿਆ ਹੈ, ਜਿਸਦਾ ਉਦੇਸ਼ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਘਰ ਵਿੱਚ ਪੂਰਾ ਪੜ੍ਹਨ ਅਤੇ ਕਲਾਸ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਲਾਈਵ ਸਮੱਸਿਆ ਦੇ ਹੱਲ 'ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਕੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦੀ ਸ਼ਮੂਲੀਅਤ ਅਤੇ ਸਿੱਖਣ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣਾ ਹੈ।[1] ਇਹ ਵਿਦਿਅਕ ਸ਼ੈਲੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਨੂੰ ਕਲਾਸਰੂਮ ਵਿੱਚ ਲੈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਉਹ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਰਵਾਇਤੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਹੋਮਵਰਕ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਫ਼ਲਿੱਪਡ ਕਲਾਸਰੂਮ ਦੇ ਨਾਲ, ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਔਨਲਾਈਨ ਲੈਕਚਰ ਦੇਖਦੇ ਹਨ, ਔਨਲਾਈਨ ਵਿਚਾਰ ਵਟਾਂਦਰੇ ਵਿੱਚ ਸਹਿਯੋਗ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜਾਂ ਘਰ ਵਿੱਚ ਖੋਜ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਇੱਕ ਸਲਾਹਕਾਰ ਦੇ ਮਾਰਗਦਰਸ਼ਨ ਦੇ ਨਾਲ ਕਲਾਸਰੂਮ ਵਿੱਚ ਸੰਕਲਪਾਂ ਨੂੰ ਸਰਗਰਮੀ ਨਾਲ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਦੇ ਹਨ।

ਕਲਾਸਰੂਮ ਦੀ ਰਵਾਇਤੀ ਸਿੱਖਿਆ ਵਿੱਚ ਅਧਿਆਪਕ ਆਮ ਤੌਰ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਪਾਠ ਦਾ ਆਗੂ, ਧਿਆਨ ਕੇਂਦਰਿਤ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਅਤੇ ਕਲਾਸ ਦੀ ਮਿਆਦ ਦੌਰਾਨ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦਾ ਮੁੱਢਲਾ ਪ੍ਰਸਾਰਕ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਅਧਿਆਪਕ ਪ੍ਰਸ਼ਨਾਂ ਦਾ ਜਵਾਬ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਕਿ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਮਾਰਗਦਰਸ਼ਨ ਅਤੇ ਫੀਡਬੈਕ ਲਈ ਸਿੱਧੇ ਅਧਿਆਪਕ ਨੂੰ ਭੇਜਦੇ ਹਨ। ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਰਵਾਇਤੀ ਸਿੱਖਿਆ ਸੰਬੰਧੀ ਮਾਡਲ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਪਾਠਾਂ ਦੀ ਲੈਕਚਰ-ਸ਼ੈਲੀ ਪੇਸ਼ਕਾਰੀਆਂ 'ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦੀ ਸ਼ਮੂਲੀਅਤ ਉਨ੍ਹਾਂ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਤੱਕ ਸੀਮਤ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਉਹ ਸੁਤੰਤਰ ਤੌਰ' ਤੇ ਜਾਂ ਛੋਟੇ ਸਮੂਹਾਂ ਵਿੱਚ ਕਾਰਜ ਕਾਰਜਾਂ 'ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਅਧਿਆਪਕ ਦੁਆਰਾ ਤਿਆਰ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਅਧਿਆਪਕ ਆਮ ਤੌਰ ਉੱਤੇ ਕਲਾਸ ਦੀ ਚਰਚਾ ਵਿੱਚ ਕੇਂਦਰੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਗੱਲਬਾਤ ਦੇ ਪ੍ਰਵਾਹ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ।[2] ਆਮ ਤੌਰ ਉੱਤੇ, ਅਧਿਆਪਨ ਦੀ ਇਸ ਸ਼ੈਲੀ ਵਿੱਚ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਪਾਠ ਪੁਸਤਕਾਂ ਤੋਂ ਪਡ਼੍ਹਨ ਜਾਂ ਕੰਮ ਕਰਕੇ ਧਾਰਨਾਵਾਂ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕਰਨ ਦੇ ਘਰ ਦੇ ਕੰਮ ਦੇਣਾ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ, ਉਦਾਹਰਣ ਲਈ, ਸਮੱਸਿਆ ਸੈੱਟਾਂ ਉੱਤੇ।[3]

ਇਤਿਹਾਸ[ਸੋਧੋ]

ਸੋਵੀਅਤ ਸੰਘ ਦੀ ਅਕਾਦਮਿਕ ਵਿਗਿਆਨ ਅਕੈਡਮੀ ਦੀ ਮੈਂਬਰ, ਮਿਲਿਤਸਾ ਨੇਚਕੀਨਾ ਨੇ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ 1984 ਵਿੱਚ ਫਲਿੱਪ ਕੀਤੇ ਕਲਾਸਰੂਮ ਮਾਡਲ ਦਾ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਰੱਖਿਆ ਸੀ। 1980 ਅਤੇ 1990 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ, ਰੂਸ ਵਿੱਚ ਅਧਿਆਪਕਾਂ ਨੇ ਇਸ ਸਿੱਖਿਆ ਸੰਬੰਧੀ ਰਣਨੀਤੀ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ। "... ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਪਾਠ ਪੁਸਤਕ ਦੇ ਖੁਦਮੁਖਤਿਆਰੀ ਪਡ਼੍ਹਨ ਤੋਂ ਨਵੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਕੱractਣ ਦਿਓ, ਜੋ ਉਸ ਅਨੁਸਾਰ ਬਣਾਈ ਗਈ ਹੈ. ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਸ 'ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨ ਦਿਓ, ਫਿਰ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਅਧਿਆਪਕ ਨਾਲ ਇਸ ਬਾਰੇ ਚਰਚਾ ਕਰੋ ਅਤੇ ਇੱਕ ਸੰਯੁਕਤ ਸਿੱਟੇ' ਤੇ ਪਹੁੰਚੋ।[4] 1993 ਵਿੱਚ, ਐਲੀਸਨ ਕਿੰਗ ਨੇ "ਫਰੌਮ ਸੇਜ ਆਨ ਦ ਸਟੇਜ ਟੂ ਗਾਈਡ ਆਨ ਦ ਸਾਈਡ" ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਹ ਜਾਣਕਾਰੀ ਸੰਚਾਰ ਦੀ ਬਜਾਏ ਅਰਥ ਦੇ ਨਿਰਮਾਣ ਲਈ ਕਲਾਸ ਸਮੇਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਦੇ ਮਹੱਤਵ ਉੱਤੇ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦ੍ਰਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਕਿ ਇੱਕ ਕਲਾਸਰੂਮ ਨੂੰ "ਫਲਿੱਪ" ਕਰਨ ਦੀ ਧਾਰਨਾ ਨੂੰ ਸਿੱਧੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਨਹੀਂ ਦਰਸਾਇਆ ਜਾਂਦਾ, ਕਿੰਗ ਦੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਅਕਸਰ ਸਰਗਰਮ ਸਿੱਖਿਆ ਲਈ ਵਿਦਿਅਕ ਜਗ੍ਹਾ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦੇਣ ਲਈ ਇੱਕ ਉਲਟ ਪ੍ਰੇਰਣਾ ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।[5]

ਹਵਾਲੇ[ਸੋਧੋ]

  1. Iacopo Falciani (2020). "Flipped classroom". Europass Teacher Academy. Retrieved 2022-12-16.
  2. Ryback, D.; Sanders, J. (1980). "Humanistic versus traditional teaching styles and student satisfaction". Journal of Humanistic Psychology. 20 (87): 87–90. doi:10.1177/002216788002000106.
  3. Strauss, Valerie (3 June 2012). "The flip: Turning a classroom upside down". The Washington Post.
  4. Nechkina, Militsa (1984). "Increasing the effectiveness of a lesson". Communist (2): 51.
  5. King, Alison (1993). "From sage on the stage to guide on the side". College Teaching. 41 (1): 30–35. doi:10.1080/87567555.1993.9926781.